57,527 matches
-
Era imposibil să Încep de luni. Nu aveam unde locui. Cartierul meu general era, la acea oră, la ai mei, În Avon, acolo unde mă mutasem, cam cu inima Îndoită, după absolvire, acolo unde rămăseseră majoritatea efectelor mele personale În timpul călătoriei din vară. Toate hainele mele pentru interviuri erau făcute vraf pe canapeaua lui Lily. Încercasem să Îi spăl vasele, să Îi golesc scrumierele și să cumpăr cutii de Înghețată Häagen-Dasz ca să nu mă deteste, dar mi se părea corect să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
seară, dar fusesem prea ocupată și ridiculizasem sugestia mamei de a face drumul până acolo „dus-Întors“, ca să nu mă rătăcesc a doua zi. Cu o săptâmână În urmă, când fusesem la interviu, luasem un taxi, fiind convinsă că experiența unei călătorii cu metroul avea să fie un coșmar. Dar, fapt remarcabil, am dat de o funcționară de la metrou care chiar vorbea limba engleză și care m-a sfătuit să iau trenul numărul 6 până la 59 Street, să ies pe 59 Street
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
După exact șase minute, dat fiind că la ora aceea nu prea era trafic, a oprit cu un scrâșnet În fața monolitului Înalt, suplu și elegant, care dădea un exemplu atât de bun din punct de vedere fizic celor dinăuntru. Costul călătoriei a fost de șase dolari și patruzeci de cenți, ca În fiecare dimineață, și i-am Înmânat taximetristului o bancnotă de zece dolari, tot ca În fiecare dimineață. — Păstrează restul, am ciripit eu cu același simțământ de bucurie cu care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
trebuia să-i aducă micul dejun și cafeluța, să-i ajute copiii la temele pentru acasă și să alerge prin tot orașul ca să găsească bucate perfecte pentru petrecerile ei. Emily avea În grijă contul ei personal, Îi făcea aranjamentele de călătorie și - lucrul cel mai important - Îi comanda garderoba personală la fiecare câteva luni. Așa că, atunci când eu ieșeam În fiecare dimineață după bunătăți, Emily rămânea să se ocupe singură de toate telefoanele și de o Mirandă mult prea matinală, energică și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
i-am promis un bacșiș gras peste ceea ce avea În mod sigur să se ridice oricum la o sumă considerabilă. Doar mergeam din Lower East Side până la capătul Upper West, iar eu Îmi făceam deja socotelile cum voi putea deconta călătoria care avea să coste cu siguranță douăzeci de dolari. O să pot spune probabil că am făcut un drum să caut ceva pentru Miranda. Da, o să țină. Călătoria pe scări până la etajul patru a fost Încă și mai puțin plăcută decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
capătul Upper West, iar eu Îmi făceam deja socotelile cum voi putea deconta călătoria care avea să coste cu siguranță douăzeci de dolari. O să pot spune probabil că am făcut un drum să caut ceva pentru Miranda. Da, o să țină. Călătoria pe scări până la etajul patru a fost Încă și mai puțin plăcută decât cea cu taxiul, dar după douăzeci și cinci de minute de plimbare devenise mult mai cooperantă și a reușit chiar să se spele singură sub duș, după ce am dezbrăcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
la un milion de chestii dintr-astea la Bryant Park, dar prezentările astea din Europa sunt cu totul altceva. Am făcut un calcul rapid. În octombrie, adică peste șapte luni? Ai probat haine pe care le vei purta Într-o călătorie pe care o vei face peste șapte luni? N-aș fi vrut să sune atât de tăios, așa că Emily a trecut imediat În defensivă. — Păi da. Evident, n-am avut de gând să cumpăr nimic - doar moda o să se schimbe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
n‑nu prea‑mi plac de regulă roboții pe care Îi angajează ea, dar asta e normal, pentru că nu‑mi place nici ea. Numele meu e Judith Mason și, În c‑c‑caz că nu știai, eu scriu notele de călătorie ale revistei În fiecare l‑l‑lună. Și acum, spune‑mi, dat fiind că ești relativ nouă: s‑a t‑t‑t‑terminat luna de miere? Am tăcut. Ce vroia să Însemne asta? Parcă vorbeam cu o bombă cu ceas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
spun eu, serioase probleme psihice“. Încă una ștearsă de pe listă. Cea de‑a treia - și cea mai promițătoare - copilărise În Manhattan, tocmai terminase Universitatea Middlebury și voia să lucreze un an ca bonă spre a economisi ceva bani pentru o călătorie la Paris. Când am Întrebat dacă asta Înseamnă că știe franțuzește, a dat afirmativ din cap. Singura problemă era că fata, ca orice orășeancă get‑beget, nu avea permis de conducere. Era ea dispusă să Învețe să conducă? Nu, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
analizase de sus până jos, și iar de sus până jos. Dăduse apoi dublu clic la calculator pe o pereche de pantaloni negri de pe site‑ul style.com, pe care Îl studia luni de zile În vânătoare de idei pentru călătoria În Europa, unde urma să o Însoțească pe Miranda. — Patruzeci de mii de CE? — Rochia ei. Cea roșie, de la Chanel. Ar costa patruzeci de mii de dolari dacă ar fi să o cumpere cu amănuntul de la magazin. Firește, Miranda nu plătește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
alternativă, trebuia să urc În lift Împreună cu ea. — Ăă, bună dimineața, Miranda, am zis eu, dar vocea mea a fost un soi de șoaptă. Ușile s‑au Închis În urma noastră: aveam să fim singurele persoane din lift pe durata Întregii călătorii de șaptesprezece etaje. Nu mi‑a spus nimic, dar și‑a scos micul carnețel cu coperți de piele și a Început să‑i Întoarcă paginile. Am stat așa, una lângă alta, În tăcerea care părea să devină din ce În ce mai adâncă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
ațintiți asupra picioarelor mele, care, deși relaxate cu abia câteva clipe În urmă, Începuseră acum să‑mi ardă și să mă mănânce sub dogoarea analizei intense a cinci asistenți de modă și a unei guru În domeniu. Încordarea provocată de călătoria inopinată cu ea În lift (era prima datăă și privirile neclintite ale tuturor acestor oameni m‑au debusolat, așa că atunci când Miranda m‑a Întrebat ce pantofi port, am crezut că poate ea Își Închipuie că nu sunt ai mei. — Ăă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
clone franțuzoaice ale... ei bine, ale propriei mele persoane. — O, mai taci naibii din gură, a cârâit ea printre accesele de tuse devenite de‑acum enervante. Ești persoana cel mai afurisit de norocoasă din lume. Eu aștept de doi ani călătoria asta - de peste de doi ani, de fapt - și acum nu mă pot duce. Ironia soartei e extrem de dureroasă - Îți dai seama de asta, nu‑i așa? — Bineînțeles că da! E o gigantică ironie: călătoria asta reprezintă unica rațiune a existenței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
lume. Eu aștept de doi ani călătoria asta - de peste de doi ani, de fapt - și acum nu mă pot duce. Ironia soartei e extrem de dureroasă - Îți dai seama de asta, nu‑i așa? — Bineînțeles că da! E o gigantică ironie: călătoria asta reprezintă unica rațiune a existenței tale și e blestemul existenței mele, și totuși eu mă duc și tu nu. Viața e amuzantă, nu? Mă apucă un râs atât de năprasnic, că abia Îl pot opri, am zis eu pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
voie să Îmi părăsesc apartamentul nici măcar cât să‑mi cumpăr o cafea, darămite să mă duc la birou o zi Întreagă. Miranda Înțelege treaba asta, așa că tu va trebui să muncești pentru amândouă. O să fie multe de făcut ca să pregătești călătoria la Paris pentru voi două. Miranda pleacă miercuri la Milano, iar tu urmează să te Întâlnești cu ea la Paris marțea următoare. — Ea Înțelege treaba asta? Fii serioasă! Spune‑mi ce a zis de fapt. Refuzam să cred că ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
de făcut, ca să nu uiți nimic. — N‑o să uit nimic. A mai fost În Europa de patru ori anul ăsta, știu ce am de făcut. Ridic numerarul de la banca de la subsol, schimb câteva miare În euro, cumpăr niște cecuri de călătorie de alte câteva miare și confirm de câte trei ori toate orele ei de la coafor și cosmeticiană pe toată durata călătoriei. Altceva? A, da, o să mă asigur că de data asta hotelul Ritz Îi dă celularul care trebuie și o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
ce am de făcut. Ridic numerarul de la banca de la subsol, schimb câteva miare În euro, cumpăr niște cecuri de călătorie de alte câteva miare și confirm de câte trei ori toate orele ei de la coafor și cosmeticiană pe toată durata călătoriei. Altceva? A, da, o să mă asigur că de data asta hotelul Ritz Îi dă celularul care trebuie și o să vorbesc cu șoferii ca să Îi fac din timp să Înțeleagă că nu au voie să o lase să aștepte. Mă gândesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
cu toate. — Nu uita de catifea, m‑a dăscălit ea, iar aceste ultime cuvinte sunau de parcă trecuse pe pilot automat. Și de eșarfe! — Bineînțeles! Toate astea sunt deja pe lista mea. Înainte ca Miranda să Împacheteze pentru te miri ce călătorie - sau, mai degrabă, Înainte ca fata din casă să Împacheteze - Emily sau eu cumpăram uriașe baloturi de catifea de la un magazin de textile și le aduceam la apartamentul Mirandei. Acolo lucram Împreună cu fata pentru a o croi exact În forma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Andy - și primul este și cel mai simplu. Știu ce e bine pentru tine. Punct. Doamne, cât era de arogant. De ce găseam eu asta atât de atrăgător? Am intrat În joc. Am Început o conversație amuzantă și În câteva minute călătoria la Paris, urâtul nărav al lui Lily de a bea votcă și ochii triști ai lui Alex s‑au pierdut În abisul pălăvrăgelii mele vădit‑nesănătoase‑și‑periculoase‑din‑punct‑de‑vedere‑emoțional‑dar‑extrem‑de‑sexy‑și‑plăcute cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
de obicei. Întreg coșmarul a durat doar câteva minute, dar când s‑a terminat eram cu toții epuizați din cauza sperieturii. Ne anunțase deja de dimineață că o să plece mai devreme, pe la patru, ca să petreacă vreo două ore Împreună cu fetele Înaintea lungii călătorii, așa că am anulat ședința cu cei de la cosmetice, spre ușurarea Întregului departament. Exact la ora 3:58 p.m. s‑a apucat să‑și facă bagajul ca să plece, activitate nu prea extenuantă, dat fiind că dacă se Întâmpla să uite ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
să fiu atentă la instrucțiunile ei. ↔ Gândind logic, un zbor de șapte ore În pantaloni de piele strânși pe corp, sandale deschise cu breteluțe și un blazer peste un top ar fi reprezentat culmea lipsei de confort În condiții de călătorie. Dar n‑a fost așa. Cele șapte ore de zbor au fost cele mai odihnitoare din câte Îmi aduceam eu aminte. Dat fiind că și Miranda și eu eram În drum spre Paris În același timp, dar În avioane diferite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
ore la rând. Timp de o Întreagă și binecuvântată zi, faptul că eram inaccesibilă nu era din vina mea. Din motive de neînțeles, părinții mei nu fuseseră nici pe departe cât mă așteptam eu de Încântați când le povestisem despre călătorie. — Zău? Întrebase mama În felul acela al ei special, care voia să spună mult mai mult decât acest singur cuvânt. Pleci la Paris tocmai acum? — Cum adică „tocmai acum“? — Păi, vreau să spun doar că acum nu e cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
meu arată ora cinci și un sfert dimineața, dar, evident, nu l‑am potrivit Încă după ora Parisului. Așa că ceasul meu ar trebui să arate unsprezece și un sfert dimineața, am zis eu cu veselie, În speranța că o să Încep călătoria pe o notă cât mai plăcută cu putință. — Mulțumesc pentru povestea asta nesfârșită, Ahn‑dre‑ah. Și aș putea să te Întreb pe unde ai fost În ultimele treizeci și cinci de minute? — Păi, Miranda, avionul a aterizat cu o Întârziere de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
revistei Runway pe el. În plic era un vraf de bancnote de euro, În valoare de vreo patru mii de dolari. Biletul, scris de mână de Briget Jardin, editorul care se ocupase de cele mai multe din problemele vizând organizarea și planificarea călătoriei și a petrecerii Mirandei, zicea așa: Andrea, draga mea, sunt Încântată că ai venit la noi!. În plic se află niște euro pe care să Îi folosești cât timp ești la Paris. Am vorbit cu Monsieur Renaud și el va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
un atac de cord cu ocazia asta, dar nici o problemă, În afară unor asemenea mici detalii, lucrurile stau nemaipomenit. — Andrea! Fii serioasă! Am fost extrem de Îngrijorată cu privire la toată povestea asta. Nu ai avut prea mult timp să te pregătești de călătorie și știi foarte bine că dacă ceva nu iese bine acolo, tot pe mine o să dea vina. — Emily. Te rog să nu te superi, dar nu pot să stau de vorbă cu tine În momentul ăsta. Pur și simplu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]