6,555 matches
-
În 1973, la numai cincizeci și trei de ani, răpusă de cancer, așadar, chiar În anul În care tata mi-l evoca pe Vasile Blidaru. Pe patul de moarte, i-a cerut iertare văduvei haiducului, iar fiica acestuia, Maria, a venit la Înmormîntare. Citind și alte documente despre rezistența armată anticomunistă din munții României, atît de diversă, de necoordonată, de idealistă și, după 1956, atît de văduvită de spe ranță, am dat peste o coincidență stranie: ciuruirea lui Vasile Blidaru cu mitralierele și
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
străzi gândindu-se la moarte. Starea lui de spirit ar putea deveni poezie, dar nu devine, din cauza modului naiv-convențional în care este descrisă: „E primăvară și sunt trist, / Colind pe străzi la întâmplare, / Privesc viața împrejur / Și mă gândesc la-nmormântare. E multă forfotă-n oraș / Și-n oameni doar vitalitate. / Sunt un străin printre copaci, / Ce aspiră la singurătate.“ (Tristețe de primăvară) Autorul nu are simțul cuvintelor. În loc să spună, de exemplu, că se gândește la moarte, el spune că se
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
forfotă-n oraș / Și-n oameni doar vitalitate. / Sunt un străin printre copaci, / Ce aspiră la singurătate.“ (Tristețe de primăvară) Autorul nu are simțul cuvintelor. În loc să spună, de exemplu, că se gândește la moarte, el spune că se gândește la înmormântare, ceea ce e oarecum rizibil, întrucât înmormântarea e o problemă mai curând administrativă decât metafizică. Citind versurile, îți vine să te gândești la firmele de servicii funebre. Comic este și versul „Sunt un străin printre copaci“... Ce face, oare, poetul acolo
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
doar vitalitate. / Sunt un străin printre copaci, / Ce aspiră la singurătate.“ (Tristețe de primăvară) Autorul nu are simțul cuvintelor. În loc să spună, de exemplu, că se gândește la moarte, el spune că se gândește la înmormântare, ceea ce e oarecum rizibil, întrucât înmormântarea e o problemă mai curând administrativă decât metafizică. Citind versurile, îți vine să te gândești la firmele de servicii funebre. Comic este și versul „Sunt un străin printre copaci“... Ce face, oare, poetul acolo printre copaci? Și de ce se miră
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Mai arde-n noi ceva din cei ce mor, / Absența lor ne-ngroapă-n amintire. / E viața doar un colorat covor / În care pașii ni-ngropăm subțire?“ (Mai arde-n noi ceva) Banalități solemne, din cele care se rostesc la înmormântări, sunt reluate cu entuziasm, asemenea unor descoperiri proprii: „Nu, morții n-au murit, trăiesc în noi, / Mai stăm la sfat când dorul ne cuprinde“ (idem). Că morții n-au murit și că trăiesc în noi reprezintă o simplă formulă retorică
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Ultima lui dorință a fost să fie Îngropat la Murgeni, unde a trăit o viață Întreagă și unde și-a văzut copiii crescând. Douăzeci de răzeși din partea locului s-au oferit voluntari să-l ducă, pe drumuri ascunse, spre casă. Înmormântarea va fi de azi În trei zile, la apusul soarelui. După cum te cunosc, vei Încerca să ajungi acolo. Nu te sfătuiesc. Întâi, fiindcă am nevoie de toți Apărătorii aici, Între Valea Siretului și Valea Bistriței. Și apoi, fiindcă flancul drept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
un nume. Erau săteni, toți bătrâni, toți slujitori sau prieteni ai marelui logofăt. Aveau chipuri Împietrite, fără lacrimi. Nu spuneau nimic. Nu vorbeau Între ei. Știau că sunt priviți și că orice gest al lor era o posibilă trădare. Ceremonia Înmormântării era Înconjurată de ieniceri. Trupele sultanului acoperiseră ținuturile Murgenilor și tălăzuiseră mai departe, spre nord, spre inima țării, Suceava. Pe măsură ce Înaintau, musulmanii lăsau garnizoane care aveau misiunea de a asigura liniștea În spatele frontului. Murgenii erau destul de aproape de Vaslui, iar Vasluiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
la pământ. Li se permitea să privească. Dinspre Răsărit se auzi semnalul unui atac. Achingii porneau spre mongoli. Nimeni nu tresări. Anda se ridică În picioare. Era singurul care avea dreptul. Era primul care trebuie să decidă. El decidea totul. Înmormântarea. Locul. Ceremonia. Urmările. Iertarea. Sau răzbunarea. Anda era cel care putea porunci ca albastrul liniștii eterne să stingă furia oamenilor. Așa se Întâmpla de obicei. Fratele de sânge al celui ucis oprea revărsarea de mânie și reinstaura pacea. Dar gestul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
aproape de tot ce trăiesc. Cei doi actori care pășesc pe scenă ca și cum ar călca pe ouă omoară în fiecare clipă câte ceva și trezesc la viață altceva. Declicul care le produce trecerea de la dialogul teatral la propriile trăiri este însuși jocul. Înmormântarea e o viețuire la dublu. Bocsárdi László mizează pe dubla identitate a rolului, pe transferul de joc care menține viața și teatrul într-o sincronizare perfectă. Ceea ce actorul și actrița au de jucat e, de fapt, o limită fluidă. Este
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
nu cade deloc în patetism. Mihaela Teleoacă avea, cu siguranță, nevoie de acest rol pentru a-și demonstra abilitatea de a jongla atât cu cinismul grotesc, cât și cu tensiunea dramatică în starea ei cea mai pură. Teatrul de Comedie Înmormântarea de Péter Nádas Cu: Mihaela Teleoacă și Dragoș Huluba Regia: Bocsárdi László Scenografia: Bartha József Mișcarea scenică: Liviu Matei Asistent regie: Anca Mocanu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
Pe o plantație de 200 hectare din Kayuputih... o luptă care simbolizează greutățile indonezienilor de rând... neo sclavagism și opresiune... În urma morții fiicei lui, Santi, care avea patru ani, muncitorul Adrus Utina de pe plantația... proprietarul concesiei, Joos van Eerde... costul Înmormântării... rugăminți neîn deplinite... neînțelegere... concedierea survenită ulterior... protestele celorlalți muncitori... toți au fost răsplătiți cu concedierea... depozite arse... Împușcături accidentale... ultimatum... În dimineața ur mă toare familia van Erde a părăsit ferma... plantația este acum În mâinile cooperativei muncitorești... revoluția
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
sună ceva mai bine, nu-i așa? Amestecul acesta ciudat de popoare Își găsise de-a lungul secolelor calea fericită de existență, printre altele În construcția vechilor locuri de cult, a templelor, a grotelor, a altarelor, precum și a locurilor de Înmormântare, toate Înghițite treptat de junglă. Localnicii știau de locurile astea, dar se mai gândeau la ele, erau acolo dintotdeauna, făceau parte din peisaj. Apoi, Într-o bună zi, apare un geolog, un om de știință. Etica profesională Îi interzice să
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
Ce bine că am mai apucat să văd asta, atât de frumos, atât de frumos...“, ea, mama mea, a murit pe 24 ianuarie 1954. Eu însă am plâns mai târziu, mult mai târziu. Ce daruri am primit la nuntă La înmormântarea ei în cimitirul satului Oberaußem stăteam lângă sora mea care stătea lângă tata. După ce părăsise mânăstirea, pentru ea nu se mai găsise o slujbă decât la munca de jos, la registratura unui spital din Köln. Suferea și nu știa ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
să le livrăm cu camioneta firmei. Alături de noi stăteau în jurul gropii vecini și colegi ai tatălui. Nu sunt sigur dacă ploua, dacă era zăpadă sau doar rămășițe de zăpadă. Nu știu cine venise, cine nu venise. Nici un cuvânt n-a rămas de la înmormântarea cu preot și un singur ministrant. Golit, așa eram, sau mă simțeam golit. Încercam să lăcrimez, dar în zadar. Dar parcă asta ar avea vreo însemnătate. Iar atunci când sora mea, plângând - deja afară din cimitir - a întrebat: „Ce se alege
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
mult nu-i mai plăcea, era mulțumit atunci când Ute îi dădea un sărut de noapte bună - „Dar unul adevărat, pe gură“. Și sora mea? Întrebarea ei, pe care mi-o pusese în cimitirul din Oberaußem sau la scurt timp după înmormântarea mamei noastre, mi-a fost dat să o mai aud încă de multe ori: „Ce se alege de mine acum? Eu ce mă fac acum?“ Spre sfârșitul lui aprilie, imediat după nunta pentru care sosise la Lenzburg, a venit cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
tu o să cânți altfel, cum n-au făcut-o alții. Talentul pentru muzică e nativ în familia bunicilor. Bunica avea șapte frați care au format o fanfară, cea mai renumită din zona noastră. Cântau cu mare prestanță pe la nunți și înmormântări. Erau căutați mereu. Nimeni nu i-a învățat să cânte, fiecare a îndrăgit un instrument și muzica a venit din interior. Odată au venit de Anul Nou și pe la tata și au cântat o noapte întreagă, cântece aproape nepământene. I-
Dacă aş putea străbate timpul by Dorina Neculce () [Corola-publishinghouse/Imaginative/775_a_1498]
-
îmi place muzica. Tata voia să mă facă popă. Tot îmi spunea: Alexandre, te dau la teologie, te faci preot, vii în sat la noi în locul preotului nostru bătrân și trăiești boierește. Îți pica bani la nunți, la botezuri, la înmormântări, ai să ai colaci să dai și la alții. Eu îmi spuneam: Lasă-mă tată, s-aștept să moară oamenii ca să-mi dea colaci? Pot trăi bine și fără colacii dumitale. — Hî, hî, hî, râdea Teofana. Ce frumos râzi cu
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
plângea în hohote Teofana. — Nu mai plânge, draga mea,o liniștea Cezar luând-o cu capul pe pieptul lui. — I-am spus să mă duc cu el la un doctor bun și n-a vrut. Au plecat la Murgeni la înmormântare unde au venit și Alexandru și Lucia. — S-a dus tata, Alexandru, s-au îmbrățișat plângând cei doi frați. — Eu am fost zilnic lângă el, Teofana. Veneam cu mașina de la serviciu. L-am văzut stingându-se încet, încet ca o
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
n-a mai apucat să mă vadă ginere. Acum trebuie să amânați nunta până la anul viitor. — Ce să facem? Când necazul vine, nu te întreabă. Bine că măcar v-ați căsătorit voi. A plecat dintre noi stiindu-vă mulțumiți La înmormântare, a venit multă lume și pentru că Vasile Mocanu fusese un om bun, harnic, săritor, dar mai ales s-o vadă pe Teofana despre a cărei poveste aflaseră toți. Era aproape tot satul, iar Teofana era ținta privirilor oamenilor. Chiar și
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
Ăsta cu care negociez de o oră e un șef de trib care a cumpărat de la mine un lot mai mare de pantofi. Eu i-am luat la kilogram, la grămadă, nu m-am prins că erau de carton, pentru înmormîntări, m-a înțepat și pe mine altul, așa că ăsta de i-a cumpărat i-a vândut mai departe în sat, dar la prima ploaie s-au făcut zob, carton de, cum să reziste la ploaie! Acum vrea banii înapoi, că
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
ochii înlăcrimați cu colțul negru al broboadei. Și i-au bătut clopotele, și i-au făcut cântarea de veșnică pomenire, și l-au așezat sub cruce în cimitirul de Peste Apă. Sofia, fiica lui cea mare, nu s-a dus la-nmormântare, că în aceeași dimineață a născut fiu pe care l-a numit Emanoil-Nole și l-a trimis în viață și în Țară spre a modela români, nu cu dalta, cu mistria sau cu drișca, ci cu știința, cu cuvântul, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
era petcetluită fără nicio ezitare și fără menajamente, așa cum s-a întâmplat în ultima vreme cu cei doi țărani fruntași de la Calafindești și cu cei trei de la Frătăuți... că nici măcar cadavrele lor n-au fost încredințate familiilor îndoliate spre creștinească înmormântare. Prin sate se răspândise vestea cutremurotoare cum că tov. căpitan i-a împușcat pentru uneltire împotriva orânduirii sociale și abia după aceea a cerut justiției să-i condamne la moarte în regim de urgență pe acești vrăjmași periculoși, timp în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
rând pentru că oricum nu puteam evita chelfăneala, că el tot afla din adresa ce urmează să sosească de la facultate. Așa că eu mi-am zis să-l pregătesc pentru o posibilă discuție în doi pe textul acelei comunicări și cu speranța înmormântării situației în pâcla neștiinței de carte și a termenilor în speță. Dar m-a dibuit cam repede și am fost nevoit să-mi iau tălpășița pe fereastră. Și dacă nu-i spuneam, o încasam mai târziu că de ce nu i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
celuia care a iubit-o doar o vară; „Gâlceava”, povestire în care este prezentat un caz de conformare exagerată a unui preot dintr-un sat față de normele europene impuse țării noastre în ultima vreme, refuzând să oficieze o slujbă de înmormântare; „Pustnicul Pandele”, publicată și în revista „Singurătate”, unde este relatată soarta tristă a unui prizonier din al doilea război mondial, care, revenit acasă în satul natal, își găsește nevasta măritată și cu alți copii. Exemplele ar putea continua. Nu a
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
să-i spun ceva, dar n-am mai avut timp, că a ieșit glonț din bar. - Auzi, spun eu pentru mine. Eu indiscret, eu gură-spartă, deși ne cunoaștem de multă vreme. Săl mai cred eu pe Dimache?... GÂLCEAVĂ LA O ÎNMORMÂNTARE Întâmplarea s-a petrecut în a patra zi a lunii ianuarie a anului de grație 2007, când țara noastră a fost primită în familia țărilor europene, adică în UE, de parcă până la această dată ar fi fost pe alt continent sau
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]