6,297 matches
-
privirea iubitei, din gestul, din gândurile ei. Este perioada viziunii sentimentelor, când iubirea se naște ca o stare de iluminare, de incantație: "Părul tău e mai decolorat de soare,/ regina mea de negru și de sare.../ Trec fantome-ale verii în declin,/ corăbiile sufletului meu marin." Poate că volumul "O viziune a sentimentelor" e unul dintre cele mai lirice; universul sensibil vibrează aici într-o taină care fascinează. Ce din noi iubește și cât iubește și cum iubește? Unde și cum simțim
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
pentru ca apoi, în versuri tulburătoare, tonul să devină apocaliptic. Imaginile sunt expresioniste, nisipul se extinde cosmic. O stare frenetică de curgere prin an creează poetului o neliniște, pentru că, așa cum moartea constituie sfârșitul unui ciclu, și înflorirea, ajunsă la apogeu, marchează declinul, deci începutul morții: Iarăși cădem într-un blestem de înflorire,/ iarăși alunecă părinții înapoi". Natura intră într-o anumită tensiune, un foșnet material de aprindere fumegă în "Tulburele de decembrie", "Tulburele de aprilie", în "Tulburele de mai", în "Tulburele de
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
nostalgie, un profund sentiment al iubirii ajuns ca în "Mirabila sămânță" la amiază, la maturitate. Dacă "Smulgerea din părinți" aduce un sentiment ușor nostalgic, al desprinderii din părinți, fără reușita de a-și depăși condiția, poemul "Repetabila povară" acuză conștiința declinului, a propriului nostru declin: Ca povară îi simt și ei știu că-i așa, până când și ei vor începe a simți/ că povară simțim pentru-ai noștri copii!". Poezia se realizează într-o incantație liturgică în care simțim plânsul și
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
al iubirii ajuns ca în "Mirabila sămânță" la amiază, la maturitate. Dacă "Smulgerea din părinți" aduce un sentiment ușor nostalgic, al desprinderii din părinți, fără reușita de a-și depăși condiția, poemul "Repetabila povară" acuză conștiința declinului, a propriului nostru declin: Ca povară îi simt și ei știu că-i așa, până când și ei vor începe a simți/ că povară simțim pentru-ai noștri copii!". Poezia se realizează într-o incantație liturgică în care simțim plânsul și apăsarea,pentru că orice devenire
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
făcute în proprii copii au în bună măsură la baza lor interese egoiste, mare parte moștenite din vremurile (pentru noi nu foarte îndepărtate) lipsite de sisteme de asigurări. * Occidentul nu are curajul (economic) să recunoască responsabilitatea asigurărilor sociale în existența declinului demografic. Deoarece părinții au bătrânețea și boala protejate de asigurări, copiii își pierd funcția socială, păstrând doar izul de nemurire personală pe care-l degajă faptul de a-i avea. Legătura dintre supraviețuirea sistemelor de asigurări sociale și demografie este
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
de o fertilitate mult mai scăzută decât familiile tradiționale. Din punct de vedere demografic, familiile mai tradiționale, dar și familiile sărace și dezorganizate s-au suprareprodus, în timp ce familiile moderne au tins să se subreproducă. În condițiile stagnării și chiar ale declinului procesului de modernizare, configurația proceselor demografice a tins să inducă un revers cultural și, mai mult, o reproducere accentuată a patternurilor de dezorganizare familială și de violență împotriva femeii. Spre sfârșitul perioadei socialiste se identifică o schimbare în ceea ce privește atitudinea socială
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
șomajul pe termen lung al părinților, migrația spre zone și țări dezvoltate, consumul de alcool și violența domestică, traficul de ființe umane, abuzul și exploatarea copiilor. Toate fostele țări comuniste axate pe industrie și agricultură s-au confruntat cu un declin puternic în tranziția spre economia de piață, declin ce a antrenat probleme și patologii sociale greu de rezolvat. Țările membre ale Uniunii Europene, ce înregistrează o dezvoltare economică reală au constatat că doar creșterea economică în sine nu asigură progresul
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
zone și țări dezvoltate, consumul de alcool și violența domestică, traficul de ființe umane, abuzul și exploatarea copiilor. Toate fostele țări comuniste axate pe industrie și agricultură s-au confruntat cu un declin puternic în tranziția spre economia de piață, declin ce a antrenat probleme și patologii sociale greu de rezolvat. Țările membre ale Uniunii Europene, ce înregistrează o dezvoltare economică reală au constatat că doar creșterea economică în sine nu asigură progresul social, coeziunea socială și dezvoltarea umană. Tocmai de
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
Kleist n’est pas un jongleur ni un amuseur public... la langue en est limpide... vous n’y trouvez pas de fioritures, pas de prétentions...” (Conversations avec Kafka de Gustav Janouch. Apud: Edgar Reichman, „Kafka, témoin d’une civilisation en declin”, în „Le Mondes des livres”, 10 fév. 1978, p. 19) Nu-i nevoie de nici un supliment de explicații: cei obosiți preferă limpiditatea. Bacovia trebuie căutat nu numai în cei mari, ci și în cei mici de dinaintea sa: Stavri, Cișman și
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
trei poezii dedicate anotimpului, cîți a găsit el printre ai săi. Și nici cititori. Acum preferată pare a fi vara, care înseamnă vacanțe, trupuri dezgolite, lejeritate. Toamna e un anotimp grav. Numai cineva care a avut barem o dată senzația de declin biologic vibrează cu adevărat la venirea ei. Toamna încep marile uimiri și marile neliniști. Vrînd-nevrînd, îți pui aceleași întrebări ca și poetul în finalul unui Pastel: „Și spune-mi de ce-i toamnă/ Și frunza de ce pică?” Iar răspunsurile le cauți
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
nota despre „Cuptor” (vezi prima parte a „Jurnalului”), n-am insistat asupra versului „Și azi, chiar sînul tău e mai lăsat”, care include ideea de timp. I-am dat pe loc dreptate: „lăsarea” sînului e nu numai o imagine a declinului biologic, ci și o metaforă a trecerii (precipitate în acest caz) a timpului. Apoi, continuînd discuția, i-am spus că, din datele anatomice ale femeilor, partea pe care Bacovia o remarcă mai des sînt sînii; - nu fața, nu buzele, nu
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Cavafis este simplă, realistă, fără metafore dar intens lirică și cu o încărcătură emoțională deosebită. Unii îl apreciază pentru elenismul generalizat care a idealizat tot ce este grec; alții, ca Yourcenar, au înțeles că a fost îndrăgostit de civilizațiile în declin, după ce acestea își atinseseră zenitul, în special culturile antice elenistică și bizantină, pe care Cavafis le-a preamărit. Și Yourcenar a fost atrasă de acest melanj între memoria istorică și experiența personală pe de o parte, și viziunea tragică asupra
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
fuseseră relațiile lor timp de patru decenii. Vă puteți imagina doar bucuria lui Grace, când în vara lui 1976 a sosit primul exemplar prin poșta de dimineață. Trăise să traducă ambele capodopere ale partenerei ei. Acum, că știa, restul era declinul. În anii care-i rămâneau de trăit lui Grace, ea a făcut tot ce a putut ca să continue ceea ce făcuse din 1939, când au plecat pentru prima dată împreună în America. Primea pe mulții lor oaspeți francezi cu tact și
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
13.1 Viața relativ scurtă a constituțiilor / 231 CASETA 13.2 Convenția Europeană a Drepturilor Omului / 233 CASETA 14.1 Descentralizarea și structura statului / 242 CASETA 14.2 Uniunea Europeană, Elveția și ideea de federalism "gradual" / 254 CASETA 15.1 Un declin al forurilor legislative? / 259 CASETA 15.2 Ar trebui să existe "cariera" de legislator? / 266 CASETA 16.1 Cum au apărut guvernele / 279 CASETA 16.2 Cum se formează guvernele de coaliție / 285 CASETA 17.1 Teama de conducere / 308
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
de semnificative cum par la suprafață. În plus, lovituri de stat sau contra-revoluții ulterioare pot conduce la readoptarea principiilor normative temporar abandonate. În plus, cel puțin în parte, grupele în sine par a fi dependente de aspectul temporal. Apariția și declinul pronunțat al statelor comuniste arată că așa stau lucrurile în secolul XX; la fel și apariția sistemelor liberal-democratice în secolul XIX au existat foarte puține democrații liberale în trecut, și aceasta mai ales în micile orașe-stat. Dezvoltările tehnice (de exemplu
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
tribale este serios pusă în dificultate, sistemul politic devine de obicei populist sau autoritar inegalitar. Instituții și grupuri în sistemele politice populiste Sistemele politice populiste au o configurație structurală hibridă, caracterizată adesea printr-o opoziție marcantă între grupările tradiționale în declin și noile grupuri precum patronatele sau sindicatele, între care trebuie să se realizeze compromisuri delicate. Aceasta înseamnă că în sistemele populiste nu există osmoza între societate și viața politică întâlnită în sistemele tradiționale inegalitare. Structurile politice și în special partidele
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Problemele impuse de schimbările de norme și de dinamica sistemelor politice la care am făcut aluzie în capitolul 3 conduc direct la o altă întrebare, și anume care este direcția acestor schimbări. În joc este problema "ameliorării" politice (sau a declinului) și a "progresului" politic (sau a regresului). Dacă se are în vedere o schimbare, este evident important de știut dacă o asemenea schimbare va conduce la o societate "mai bună". Teoria politică s-a preocupat dintotdeauna de acest aspect; de
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
legitimitate este des folosit atât în literatura politologică de specialitate, cât și în limbajul politic uzual. Totuși, din punct de vedere formal, conceptul este prea puțin studiat. Până acum nu au fost analizate sistematic nici originile sale, nici creșterea sau declinul său (din moment ce am spus că sprijinul variază în grad, și legitimitatea variază în grad) și nici efectele sale (Ferrero, 1945; Easton, 1965: 278-310; Connolly, 1984). Acesta este probabil unul din motivele pentru care se exagerează efectul său, mai exact, unul
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
la războaie civile, așa cum s-a întâmplat în Vest și în Est, în Nord și în Sud. În deceniile trecute, cercetătorii socialului presupuneau că problemele generate de societățile plurale, datorate în esență conflictelor etnice sau religioase, vor dispărea treptat, o dată cu declinul convingerilor etnice și religioase. Este imposibil de spus dacă o astfel de perspectivă se va dovedi a fi corectă pe termen lung în mod cert nu poate fi corectă pe termen scurt și chiar mediu. Par să existe doar două
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
relații, și grupurile asociative, care există pentru a îndeplini un scop. În realitate, distincția trebuie percepută ca fiind o dimensiune: majoritatea grupurilor au simultan elemente comunitare și asociative. Grupurile comunitare încearcă să-și extindă influența, în special când sunt în declin sau, dimpotrivă, când încearcă să impună noi norme: atunci, ele alcătuiesc asociații dependente. Sistemele politice impuse de tip populist sau comunist trebuie să formeze multe asociații dependente, cum ar fi sindicatele, organizațiile culturale, grupurile de tineret, pentru a-și dezvolta
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
privite ca normale, partidele au fost aproape mereu considerate, înainte de secolul al XIX-lea, ca fiind dezvoltări întrucâtva nocive care au apărut de obicei și au prosperat atunci când țările se aflau în situații dificile. Ele păreau să fie simboluri ale declinului societăților, ca și cum apariția facțiunilor era un semn că țara se apropia de un război civil. Facțiunile și partidele erau sinonime cu luptele în adevăratul sens al cuvântului; așa a sfârșit Republica Romană și așa au ajuns orașele-state italiene să cadă
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
și doresc să mențină un status quo inegalitar, în care membrii unei oligarhii (și câteodată o monarhie) controlează bunăstarea țării și sunt cu adevărat deasupra restului cetățenilor, ca statut. Nivelurile de participare în aceste partide sunt de asemenea scăzute. După declinul partidelor tradiționale conservatoare, ele au fost înlocuite de partide conservatoare populiste și autoritare. Primele exemple de partide populiste sunt cele din Mexic și Turcia de după Primul Război Mondial PRI a supraviețuit timp de zeci de ani, în timp ce Partidul Republican turc
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
executive și secretarii se mențineau permanent în funcție și conduceau partidele după bunul lor plac, acesta fiind mai ales cazul partidelor socialiste. Aceste perspective au fost între timp atenuate (Duverger, 1954); în plus, s-a pus accentul din ce în ce mai mult pe declinul organizațiilor (Daalder și Mair, 1983). Acest declin a fost provocat de două evoluții: prima este rezultatul rolului mai important jucat în viața politică de populație și mai ales în Occident, de diversele grupuri de interese locale, dar și al utilizării
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
funcție și conduceau partidele după bunul lor plac, acesta fiind mai ales cazul partidelor socialiste. Aceste perspective au fost între timp atenuate (Duverger, 1954); în plus, s-a pus accentul din ce în ce mai mult pe declinul organizațiilor (Daalder și Mair, 1983). Acest declin a fost provocat de două evoluții: prima este rezultatul rolului mai important jucat în viața politică de populație și mai ales în Occident, de diversele grupuri de interese locale, dar și al utilizării referendumului (vezi capitolul 11); cealaltă se referă
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
care dorește să se elibereze de grupul comunitar larg din care a apărut; acest lucru s-a întâmplat de exemplu în partidele socialiste și creștine occidentale. Există așadar o dublă legătură, între grupul comunitar și partid (legătură care este în declin) și între partid și asociațiile dependente (relație care poate fi puternică cel puțin pentru o perioadă de timp). Această încrucișare de asocieri și tipare de atașament trebuie să fie pusă în legătură cu gradul conflictului din societate, care, așa cum am văzut, este
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]