9,442 matches
-
și mai puțin în aceste pagini unde îl aflăm întâi de toate, dacă nu exclusiv, pe scriitor. Aceasta dacă este să-l raportăm pe Breban la propria-i teorie despre sinceritate și adevăr, mai deplin răsfrânte, acestea, de literatura de ficțiune decât de literatura de memorii și de jurnale. Discutabile, în sensul că pot genera discuții, dar nu mă refer la ele prima dată, sunt teoriile recurente ale lui N. Breban despre inaptitudinea pentru roman a prozatorului român, „supraperformant” în „genul
Credința în literatură by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/13189_a_14514]
-
capabili,... de fapt nici pomeneală... să fi auzit ei de André Gide, care spunea că a fi scriitor, înseamnă a fi oarecum ne-onest... în sensul, estetic, firește, că scriitorul, în operele sale, amestecă dinadins ori în mod necesar planurile, ficțiunea și realitatea, susținând ceva uneori inventat, spre a face și mai credibil un lucru din realitate, ce poate nici nu s-ar fi petrecut, mințind, deci,...un personaj, să spunem, cu cheie, poate, dar care, astfel compus, dă randamentul literar
Bruta la putere și scriitorul neonest by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12158_a_13483]
-
Principalul laureat al Tîrgului de Carte de la Leipzig a fost anul acesta scriitorul David Wagner, cu romanul Leben (Viață). Deși critica a inclus cartea în categoria beletristică, în rîndurile ei nu avem parte de prea multă ficțiune, scriitorul berlinez în vîrstă de 41 de ani povestindu-și cruda încercare prin care a trecut în urmă cu șase ani, cînd a suferit un transplant de ficat care i-a salvat viața. Sentința - pe jumătate malițioasă, pe jumătate laudativă
Premiile Tîrgului de la Leipzig () [Corola-journal/Journalistic/3773_a_5098]
-
judecătorească, dar cartea lui nu avea șanse să apară nici sub regimul Ceaușescu. Abia după revoluție a fost recuperată din arhivele Securității și publicată în 1992 la Editura Fundației Culturale Române.4 O completare dur realistă a acestei cărți de ficțiune o reprezintă romanul-jurnal Insula Robinson 5 în care fostul deținut politic evocă viață de zi cu zi în închisoarea Râmnicu Sărat unde puterea experimenta "reeducarea" elitelor comuniste. Romanul Gulliver în Țara Minciunilor are un model literar de netăgăduit: Călătoriile lui
O antiutopie românească by Libuše Valentová () [Corola-journal/Journalistic/7526_a_8851]
-
în unele dintre prozele sale, ecoul unor utopii sociale în tradiția Utopiei de Thomas More sau Cetatea Soarelui de Tommaso Campanella, deși uneori într-o formă mai puțin serioasă, chiar carnavalescă, intenția lui Ion Eremia a fost să exprime, prin ficțiunea literară, despărțirea sa netă de o mare utopie a omenirii (după propriile sale cuvinte din prefața romanului: "...deși fusese unul dintre partizanii și fruntașii regimului, divorțase de mult de el"). Rezultatul eforturilor sale creatoare este o antiutopie pură care urmează
O antiutopie românească by Libuše Valentová () [Corola-journal/Journalistic/7526_a_8851]
-
a limbii române, în diferite registre ale sale. Pe de altă parte, ceea ce merită din plin interesul nostru este mesajul romanului. Numai la zece ani după apariția romanului 1984 de George Orwell, un intelectual român întreprinde, cu mijloacele literaturii de ficțiune, o analiză lucidă și temeinică a stalinismului. Orwell este îndeobște apreciat pentru viziunea sa premonitorie despre totalitarism comunist, dar această viziune - prea rece, prea calculată - pălește pe lângă imaginile pline de sevă, de senzații puternice, de amănunte concrete, din romanul lui
O antiutopie românească by Libuše Valentová () [Corola-journal/Journalistic/7526_a_8851]
-
actriță în rol secundar - Cate Blanchett, cel mai bun scenariu original, scenografie, imagine, costume, montaj și sunet). Cineast, cinefil, om de cinema, Martin Scorsese este, alături de Steven Spielberg, liderul generației de regizori americani lansați la începutul anilor 1970. Practică deopotrivă ficțiunea și documentarul, abordează într-o formă nouă genurile hollywoodiene clasice, impune un tip de povestire cinematografică discursivă, presărată cu referiri la secvențe și filme marcante ale istoriei cinematografului. Personajele sale, în general oameni obișnuiți, dar nelipsiți de pitoresc, urmăresc cu
Agenda2005-09-05-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/283441_a_284770]
-
ceea ce raționaliștii le spun relativiștilor contemporani: critică adusă de aceștia din urmă logicii (absolut și universal umană!) nu are alt mijloc de a se organiza și exprima decît tot acela al argumentării logice. O critifiction poate exista, neîndoielnic, dar că ficțiune, în cel mai bun caz, nicidecum că critică. Apropierea dintre literatura și reflecția asupra ei datează demult. Rezultate notabile n-a dat însă decît în literatura - Borges, Kundera (L'immortalité), Nabokov - și aproape deloc în critică. Mai mult, eseurile lui
Axiome pentru uzul postmodernilor by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/17823_a_19148]
-
suspicioși oameni din lume sunt rușii, turtiți sub teascul stalinist, ei peste tot văd, vedeau, numai spioni. La început crezui că era o altă scamatorie a lui Omicron și că mi-l pusese în față pe însuși Comandorul de piatră, ficțiunea care bântuie cugetele păcătoșilor. Dar nu, era un simplu căpitan de vas. Un șef ursuz, iubind și el singurătatea; și care, văzând pasagerul treaz, solitar, se înviorase oarecum, cuprins de un soi de simpatie morocănoasă: "Poiet?... Pușkin?"..., întrebă el în
Prințesa Trubețkoi by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9774_a_11099]
-
Protecția Mediului Timiș, în intervalul de timp 23 - 29 noiembrie, în capitala Franței se va desfășura Festivalul Internațional al Filmului de Mediu. Această manifestare se adresează tuturor realizatorilor de film care au drept tematică mediul înconjurător - scurt sau lungmetraj, de ficțiune sau documentar. Regulamentul și formularul de înscriere pot fi solicitate la sediul Agenției pentru Protecția Mediului Timiș din Bulevardul Mihai Viteazul nr. 32 sau la numerele de telefon 491 845, 491 795. Pentru informații suplimentare, persoanele interesate pot contacta Direcția
Agenda2005-37-05-general8 () [Corola-journal/Journalistic/284182_a_285511]
-
spațiul poveștilor inventate de condeier, ordinea cea mai firească se instalează în planul epicii primare. Varguitas se căsătorește cu mătușa Julia după nesfîrșite încercări eșuate, își îndeplinește toate visele - mansarda pariziană, literatura, ruperea convențiilor familiale. Viața reală se răzbună pe ficțiune. Nu întîmplător personajele sînt categoric autobiografice, numele tînărului ziarist este același cu cel de pe coperta romanului, iar cine a citit Peștele în apă știe că lucrurile au stat întocmai și în viața adevărată a scriitorului peruan. Și, poate cu atît
Mătușa Julia și condeierul by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/16372_a_17697]
-
conviețuirii pașnice" a intelectualilor în chestiune cu sistemul abuziv. într-un cadru în care sechelele totalitarismului, inclusiv cele din sfera mentalului, pernicioase cu osebire, se arată imprevizibil rezistente, dl Poantă socotește că ,deconstrucția miturilor comuniste riscă să devină o altă ficțiune în care realității unui sistem politic i se substituie o metafizică a puterii". Avocat al trecutului lamentabil, d-sa ne asigură că totalitarismul roșu ,n-a avut timp să devină o religie" și, în consecință, ,eficiența propagandei comuniste e astăzi
Un "cronicar" al Echinoxului (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12351_a_13676]
-
Drieu se resimte șocul produs în epocă de propulsarea unui rival imprevizibil. Dincolo de năvala faptului, de care autorul nu se separă, cum comentează Drieu, se distinge semnificația atribuită verosimilului. Se înșela, cred, când deplângea lipsa de aderență a autorului la ficțiune. Dimpotrivă, toată opera narativă, dar și traseul biografiei se vor concentra pe o manevră de substituire, între real și fantezie, între autenticitate și mitizare, în ambele sensuri, substituire pe mai multe etaje. Malraux dădea continuu impresia că ce așterne pe
Dincolo de baricade by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/8849_a_10174]
-
după principiul diversității, selecția a trebuit să înfrunte și reversul medaliei: lipsa de unitate, de coerență subterană, o anumită "divergență" (de gust, de interes), identificabilă pînă și în ideea de a amesteca genurile, de a pune în aceeași competiție, alături de "ficțiuni cu actori", și filme de animație, și filme documentare. Cum poate, un juriu, să compare un Shrek cu un Kusturica și cu un documentar despre vinuri, mi-e greu să înțeleg. Deși, iată, chiar la ultima ediție, a fost declarat
VIVE LA DIFFÉRENCE ! by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/12801_a_14126]
-
al pamfletarului Moore. Altfel, acest "Fahrenheit" anti-Bush - un pamflet cînd sentimentaloid, cînd feroce, dar pururi subiectiv, ca orice pamflet - este, ca documentar, un anti-model. Intuind vulnerabilitatea propriului film, Michael Moore susținea, după premiere, că el nu face nici o diferență între ficțiune și documentar, ceea ce e la fel de absurd ca și pretenția juriului de a nu fi premiat un film politic! în plus, unii comentatori au descifrat și un conflict de interese: producătorul lui Tarantino, de la "Kill Bill", e același Mr. Weinstein, producătorul
VIVE LA DIFFÉRENCE ! by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/12801_a_14126]
-
Vraca, Mișu Fotino și V.Maximilian", notează autorul piesei în "Jurnal". În spectacolul Dianei Mihailopol - bazat pe corespondența celor doi și pe referirile din "Jurnal" - Leni Caler și Mihail Sebastian sînt puși, împreună, pe scenă, ca două personaje ale unei ficțiuni alimentate, cîndva, de viața însăși. Vocile lor, prezențele lor, amintirile lor, acutele sentimente, aparteurile fiecăruia. Pare o poveste-confesiune în care Leni Caler aduce trecutul, mai exact, episodul relației cu Sebastian, în prezentul bătrîneții sale. Ca și cum și-ar răsfoi propriul jurnal
Jurnal intim by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8149_a_9474]
-
simplu o nostalgie,... nostalghia?... Ceva ca dorul după un autor de romane de groază citite în adolescență și pe care ai vrea să le mai recitești o dată, numai de-ar fi reeditate... O sete veche de iluzii, de amăgiri, de ficțiuni captivante ce să te facă să uiți de existența ta în general ternă, băgându-te în sperieți ca odinioară?... Iar acest amic oarecum năstrușnic îmi mai vorbi de un obicei ciudat al cailor de călărie, al celor mai nărăvași, al
Rău de octombrie by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/14011_a_15336]
-
însă, că memoriile sale explică doar o personalitate, nu și procese obiective (282), apoi se revizuiește și admite că au și importanță pentru istoria literară, fiindu-i chiar o "sursă majoră" (285). Aș mai spune ceva criticului care susține "reabilitatea ficțiunii" actuale. Nu crede că dă apă la moară criticilor care consideră că memorialistica postcomunistă este superioară ficțiunii spunând că "tetralogia memorialistică bate tetralogia epică, scrisă în paralel"? Previzibil în imprevizibilitățile sale, Ion Simuț găsește mereu la îndemână echilibrul sau măsura
Canonul estetic: listă, curent, generație?... by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/7882_a_9207]
-
admite că au și importanță pentru istoria literară, fiindu-i chiar o "sursă majoră" (285). Aș mai spune ceva criticului care susține "reabilitatea ficțiunii" actuale. Nu crede că dă apă la moară criticilor care consideră că memorialistica postcomunistă este superioară ficțiunii spunând că "tetralogia memorialistică bate tetralogia epică, scrisă în paralel"? Previzibil în imprevizibilitățile sale, Ion Simuț găsește mereu la îndemână echilibrul sau măsura lucrurilor. Pare conservator, lent, dar devine de un dinamism neomenesc, de-ar fi să-l imaginăm pesimist
Canonul estetic: listă, curent, generație?... by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/7882_a_9207]
-
comune - albe -, nimic senzațional decît, poate, omenescul lor (Doi plopi), tot ce pare "ciudat" se topește imediat în banalitate, în cenușiu, în amorf, într-o pastă pe care încearcă s-o testeze un ochi expert ce știe să identifice proza, ficțiunea, acolo unde pare a nu fi nimic (Inserare cu pești); deseori, scenariul e astfel: "Păi să-ți spun eu, care stau în centru, ce mi se întîmplă, nu mai departe de duminică. Răsfoiam ziarele și abia ațipisem cînd aud, așa
Melodrame suspendate by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/18069_a_19394]
-
cu destrămarea întregului univers. Oroarea nu trebuie niciodată să fie compactă. Trebuie să-i dai cititorului ceva, o scândură de care să se agațe în acest ocean al dezolării. Rolul autorului nu este să-l tortureze pe cititor, ci, prin ficțiunea pe care i-o propune, să-l facă, într-un fel sau altul, să se simtă bine." A treia secvență. Ne îndreptăm spre hotel. E seară și ploaia, care nu contenește de trei zile, a încetat. Îl ajut să scoată
Trecerea lui Vargas Llosa prin România by Gabriel Liiceanu () [Corola-journal/Journalistic/11222_a_12547]
-
Lefter, Scurtă istorie a romanului românesc (cu 25 de aplicații), Paralela 45, 2001, p.14). Continuând în aceeași paradigmă raționamentul de mai sus, trebuie subliniat că dificultatea integrării Jurnalului fericirii în istoria romanului autohton nu se datorează, însă, doar ignorării ficțiunii în favoarea memorialisticii, deși, așa cum a demonstrat-o și G. Ardeleanu, anumite clivaje au existat. A constat și faptul că înaintea publicării Jurnalului..., Steinhardt scrisese în mare parte numai eseistică, articole, recenzii, unele cu un pronunțat caracter memorialistic. Studiile în materie
N. Steinhardt și genul eseistic by Adrian Mureșan () [Corola-journal/Journalistic/3787_a_5112]
-
să lipești deasupră-le cu scotch ori gumă arabica o privire/ decupata din vreun album; numai tu poți picura în ipsosul/ exoftalmic un bob de atropina./ Ziua străbate cu greu, pește ochii ei/ mașina ta de scris trece doliul panglicii sale - ficțiunea./ Și iată-i: se mișcă, se umplu de știri, de române fluviu,/ de lacrimi și foiletoane, aprige pamflete și reportaje de pe front, de țipetele dezarticulate ale poetului/ cîndva tînăr și genialoid, azi - un raft incert de bibliotecă. ăîncă puțină îți
Poezia lui Dorin Tudoran by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17623_a_18948]
-
a beli a fost compromis/ de un mitocan aristocrat)/ și ultimul an ți se-arată/ rîu de sînge cu oglinda retrovizoare./ Prin Europa/ biciul lui Attila/ tot mai usucă rufe" (Mărturisiri de nemărturisit). Sau această nerăbdare de-a ieși din ficțiune în acțiune: "Ceasul meu de-acum -/ nebun/ că un vers scris/ într-o mînăstire!" (Însemnare). Sau această fierbere patetic-amenintătoare a solitudinii: "Elicii strălucitoare/ atleții ipocriziei primesc aerul;/ e mare ventilație./ Stafia cuvîntului Weltanschauung/ tulbură/ din ce in ce mai agresiv/ viața de noapte;/ ce
Poezia lui Dorin Tudoran by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17623_a_18948]
-
e biblice, sugerează ideea că întreaga istorie a acestuia este de fapt istoria existenței umane căci, așa cum arată scriitorul, „Macondo nu este atât un loc, cât mai curând o stare de spirit”. Scriitorul nu a trăit însă cantonat în universul ficțiunii, al literelor, ci a fost mai cu seamă, „un cetățean al lumii”, un intelectual implicat în toate problemele majore ale timpului nostru, în primul rând în cele care afectează iubita sa Columbie, dar și America Latină sau omenirea în general. Într-
La despărțirea de García Márquez by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/2623_a_3948]