6,421 matches
-
bolnav tot timpul. Dacă m-ar cumpăra, ce-ar face cu mine? N-ar putea să mă mănînce, sînt doar piele și os. Dar Frank nu răspunse. Basie se urcă În camion, clătinînd din cap. Plecară din Hongkew și traversară golful Soochow spre Așezarea Internațională. Străbătură străzile principale, pierzîndu-se În traficul de pe Avenue Foch, urmînd tramvaiele Încete, huruitoare prin valul de trăsurici și ricșe care mergeau roată lîngă roată. Jim Încercă să-i Îndrume spre suburbiile rezidențiale din vestul Shanghai-ului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
la dreapta... nu... vreau să spun, la stînga! Jim se aplecă prin geamul pasagerului cabinei și strigă la șofer, pe cînd camionul Înainta spre puntea de lemn a podului de pontoane. Trupele japoneze de pionieri construiseră această trecere temporară peste golful Soochow În săptămînile de după atacul de la Pearl Harbor, dar deja podul se dezintegra din cauza traficului greu. Pe cînd camionul se Îndrepta spre primul ponton de fier, frînghiile roase, care țineau scîndurile ude, Începuseră să crape. Pus de pază de către șoferul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Kimura, dar, deși era evident că pierdeau războiul, japonezii nu fuseseră interesați să Învețe limba asta. Jim așteptă ca soldatul Kimura să urce malul spre el. Soldatul se opri În mijlocul canalului, cu un obiect negru, luminos, strălucindu-i În mînă. Golfurile, iazurile și fîntînile părăsite din cadrul lagărului de la Lunghua aveau un arsenal de arme și muniții ruginite, abandonate În timpul ostilităților din 1937. Jim se uită printre ierburi la cilindrul ascuțit, presupunînd că apa de flux din canal scosese la iveală un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
lui Jim că soldatul Kimura fusese cîndva copil, așa cum fusese și el Înainte de război. După ce traversară terenul de adunare, soldații japonezi dispărură printre sforile cu rufe zdrențăroase Întinse Între barăci. Jim ieși din caverna umedă a cazematei. Purtînd pantofii de golf din piele pe care i-i dăduse doctorul Ransome, se strecură printre sîrme. În mînă ținea broasca țestoasă a lui Kimura. Bătrîna creatură conținea cel puțin o jumătate de kilogram de carne și era aproape sigur că Basie știa o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
că avioanele erau Mustang era mai important pentru el decît confirmarea că Basie trăgea cu urechea la aparatul secret de radio din lagăr. Era flămînd de nume noi. Jim se Împiedică pe cărarea bătătorită, nesigur pe picioare În pantofii de golf. În ultima vreme, amețea foarte des. Doctorul Ransome Îl atenționase să nu alerge, dar atacurile aeriene americane și perspectiva iminentă a sfîrșitului războiului Îl făceau prea nerăbdător ca să meargă Încet. Încercînd să protejeze broasca țestoasă, Își juli genunchiul sting. Traversă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
de a fi lipsit de mîncare, chiar și o singură zi, era atît de intensă Încît fu gata să-l atace pe domnul Maxted. — Haide, Jim. Fără tine, nu va avea același gust. Domnul Maxted se uită la pantofii de golf ai lui Jim, acele ghete cu ținte care aveau o viață proprie și purtau trupul acela de sperietoare de ciori În plimbările nesfîrșite de-a lungul și de-a latul lagărului. Adresîndu-li-se femeilor, spuse: — Jim al nostru Își petrece tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
asta pierduseră Bătălia Angliei? Multe dintre ideile lui erau atît de confuze că pînă și doctorul Ransome era prea obosit ca să le descurce. — Ai Întîrziat, Jim, Îi spuse pe un ton dezaprobator doamna Vincent, cu ochii la pantofii lui de golf. Asemeni celorlalți, nici ea nu putea suporta prezența lor intimidantă. Jim simțea deja că pantofii Îi confereau o autoritate specială. — Tot Blocul G te așteaptă. — Am fost cu Basie să ascult ultimele știri despre război. Doamnă Vincent, ce Înseamnă gaura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
cîteva discuri, o rachetă de tennis, o minge de rugby și raftul de cărți care Îi oferiseră lui Jim posibilitatea de a Învăța. Toate acestea, precum și toate hainele pe care le purtase Jim În lagăr, ca și minunații pantofi de golf care au atras imediat atenția privirilor sergentului Nagata, doctorul Ransome le obținuse de la șuvoiul de pacienți care vizitau În fiecare seară cămăruța lui din Blocul D. Mulți nu aveau nimic de dat, dar nevestele mai tinere aduceau Întotdeauna un modest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Doctorul Ransome se uita fix la pătratul cerat. Îl deranjează pe sergentul Nagata, adăugă el. — Îmi place să fie strălucitori. — SÎnt foarte strălucitori. Chiar și piloții americani trebuie să-i fi văzut. Își Închipuie, probabil, că avem un teren de golf aici și Își fixează compasele după bombeurile tale. — Asta Înseamnă că ajut la efortul de război? — Într-un fel... Înainte ca Jim să-și poată Încălța pantofii, doctorul Ransome Îl apucă de Încheietura mîinii. Majoritatea rănilor de pe picioarele lui Jim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
speranță, că anii de război vor trece În același mod. Zeci de rachete de tenis atîrnau de mînerele valizelor; mai erau și bastoane de cricket din Extremul Orient și undițe de pescuit, ba chiar și un set de crose de golf legate de costumele de Pierrot, cărate de domnul și doamna Wentworth. În zdrențe și subnutriți, prizonierii se tîrau pe șosea cu saboții lor de lemn și se alcătuiau o procesiune lungă de vreo trei sute de metri. Efortul de a-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
care se odihneau și printre copiii lor epuizați. Stînd pe vine pe plaja Îngustă, umplu cu grijă gamela cu apa de la suprafață, sperînd că algele ar putea să-l ajute. Bău din apa călîie, urmărind cum urmele pantofilor lui de golf dispar În nisipul fin. Umplînd gamela, Jim urcă malul și se Întoarse lîngă cutia sa. În dreapta era soția unui inginer de la Shell din Blocul D. Zăcea stoarsă de vlagă, În iarba Înaltă, ale cărei fire trecuseră deja prin găurile rochiei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
niște boli. Poate prietenul tău o să scape... Jim era gata să plece, cînd eurasiaticul se Întoarse de la lada de gunoi. Într-o mînă ținea o pereche de saboți uzați pe care Îi aruncă pe pistă. În cealaltă, ținea pantofii de golf din piele ai lui Jim, legați Împreună de șireturi. Era gata să le vorbească celor doi hamali, cînd Jim făcu un pas Înainte. — Ăștia sînt ai mei, doctorul Ransome mi i-a dat. Vorbi pe un ton sec și trase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Îl știu pe băiatul ăsta. Ai lui au cumpărat un Packard. — Scapă de el! O să primim aici pe toți care au un Packard...? — În regulă, locotenente. Întinde-o băiete. Ești șmecher. Jim Încercă să țină poarta deschisă cu pantoful de golf, dar locotenentul Price Îl lovi În piept cu un pumn bandajat. Cu răsuflarea tăiată, Jim căzu În șezut, pe jos, În fața chinezilor care priveau. Ținu bine cutia Spam și cartușul de Chesterfield, dar cele șase reviste Reader’s Digest de sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Înlocuite de curînd, probabil de trupele comuniste, care făcuseră din oraș baza lor. Platforma fabricii de ceramică, linia de cale ferată și rezerva de cărămizi de la vechile cuptoare și coșuri, precum și apropierea de aeroportul Lunghua, atrăseseră garnizoana comunistă spre acest golf modest. Totuși, după spusele lui Basie, ei plecaseră cu două zile În urmă, continuîndu-și Înaintarea spre Shanghai, iar cele cîteva sute de locuitori ai orașului rămaseră expuși. În afara posesiunilor lor, ar putea exista depozite de arme ale comuniștilor și colaboraționiști
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
între ele mai mult decât cu oricare dintre localitățile din interior. La fel ca și Havana și Port-au-Prince, New Orleans se află pe orbita unei lumi elenistice care nu s-a extins niciodată spre nordul Atlanticului. Mediterana, Marea Caraibilor și Golful Mexic formează o mare omogenă, chiar dacă este întreruptă. A.J. Liebling THE EARL OF LOUISIANA Unu O șapcă verde de vânătoare sugruma vârful unui cap umflat ca un balon. Împinse de urechile cărnoase, de părul netuns și de țepii fini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
îngălbenite, ale fiului ei, bătu în geamul vitrinei ca să atragă atenția vânzătoarei. — Ei, don’șoară Inez, o chemă doamna Reilly cu un accent pe care la sud de New Jersey nu-l întâlnești decât în New Orleans, acest Hoboken de lângă Golful Mexic. Uită-te-ncoa’, fetițo. — Hei, ce mai faci? întrebă domnișoara Inez. Cum o mai duci, dragă? Nu prea grozav, răspunse doamna Reilly, spunând adevărul. — Ce rău îmi pare! Domnișoara Inez se aplecă peste tejgheaua de sticlă, uitând de prăjituri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
ideile astea a’ lui. — Vin cu Angelo pe la șapte. Uite ce, scumpo, încearcă să afli prin piața de pește cine-i bătrânu’ ăla. * Casa familiei Levy era așezată printre pini, pe o colină mică, de unde se vedeau apele cenușii ale golfului Sfântul Louis. Fațada era un exemplu de stil rustic elegant; interiorul era o încercare reușită de a evita orice element rustic. Temperatura era constantă, de douăzeci și cinci de grade, datorită instalației de aer condiționat care funcționa tot anul umplând camerele, printr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
reușită de a evita orice element rustic. Temperatura era constantă, de douăzeci și cinci de grade, datorită instalației de aer condiționat care funcționa tot anul umplând camerele, printr-un sistem de orificii și tuburi, fără zgomot, cu brizele reconstituite și filtrate ale Golfului Mexic și eliminând bioxidul de carbon produs de membrii familiei, fumul de țigară și plictiseala. Mașinăria centrală a marii instalații dătătoare de viață pulsa undeva în măruntaiele izolate acustic ale casei, ca un instructor de la Crucea Roșie ținând cadența la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
cunoscut faptul că Sfântul Cassian de Imola a fost înjunghiat și ucis de studenții săi cu stiletele. Moartea sa, o moarte onorabilă de martir, l-a făcut patronul profesorilor. Roagă-te lui, șarlatan nebun, pseudo-pedant, băutor de cocktail, jucător de golf, tu „joacă cineva tenis?“, căci ai într-adevăr nevoie de un patron ceresc. Deși zilele tale sunt numărate, nu vei muri ca un martir — pentru că nu lupți pentru o cauză sfântă — ci ca un mare măgar, ceea ce într-adevăr și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
sărmanei femei? A fost întotdeauna singură. Are nevoie de cineva. Are nevoie de iubire. — Uuf! Doamna Levy era o femeie cu pasiuni și idealuri. În decursul anilor se dăruise din toată inima bridge-ului, violetelor africane, lui Susan și Sandrei, golfului, orașului Miami, lui Fanny Hurst și Hemingway, cursurilor prin corespondență, coaforilor, soarelui, mâncărurilor fine, balurilor dansante și, în ultimii ani, domnișoarei Trixie. Fusese silită întotdeauna să ia hotărâri pentru domnișoara Trixie de la distanță, aranjament nesatisfăcător pentru aplicarea programului indicat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
și ea folosită vreodată pentru ceva. Un patinoar? O sală de gimnastică? O catedrală pentru negri? Apoi se întrebă ce s-ar întâmpla dacă ar duce pe dig planșeta pentru exerciții fizice a doamnei Levy și ar arunca-o în golf. Se șterse cu grijă, își puse halatul de pluș și se duse din nou în camera de gimnastică. Domnișoara Trixie stătea în capul oaselor pe divan. Obrazul îi fusese șters de cremă. Gura îi era mânjită cu ruj portocaliu. Ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
vedem pe scumpa aia de Debbie Reynolds. După ce Santa se mai opri și în salon ca să-și ia rămas-bun, cu o sărutare, de la mama ei, porniră toți trei spre cinematograf. Ziua fusese călduță. Un vânt din sud suflase statornic dinspre golf. Și acum, seara, încă mai era cald. Mirosurile grele de bucătărie italiană pluteau peste cartierul aglomerat, ieșind prin ferestrele bucătăriilor din toate casele. Fiecare locuitor părea să aducă o contribuție cât de mică la cacofonia generală formată din oale scăpate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
te ții atunci câte procese de calomnie o să-ți cadă pe cap, intentate de cei care primesc premiile. Las-o moartă! Ce s-a întâmplat cu bridge-ul? Alții continuă să joace. Și de ce nu te mai duci să joci golf la Lakewood? Mai ia niște lecții de dans. Ia-o și pe domnișoara Trixie cu tine. — Să-ți spun drept, domnișoara Trixie a început să mă plictisească în ultimele zile. — Deci aceasta-i cauza pentru care cursul de întinerire a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
de fard acvamarin, ca să pornească în misiunea ei de binefacere, el scoase mașina sport din garajul monumental pentru trei automobile, construit ca pentru a fi un șopron rustic de ținut trăsurile și așteptă, privind spre apele calme, ușor încrețite ale golfului. Din când în când, mici săgeți de arsuri stomacale îi străbăteau pieptul. Reilly trebuia să facă vreun fel de confesiune. Avocatul lipsit de scrupule al lui Abelman îl putea șterge pe el, Gus Levy, de pe fața pământului. Nu trebuia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
ușa în urma ei și domnișoara Trixie căzu într-un somn juvenil, de parcă scăpase de apăsarea unei probleme grele. Domnul Levy o asculta sforăind și privea cum cargobotul din Monrovia intră în port și apoi se întoarce, pornind în josul apei, spre Golf. Pentru prima dată, după mai multe zile, se simțea liniștit și începu să treacă în revistă, în gând, câteva evenimente în legătură cu scrisoarea. Se gândea la scrisoarea adresată lui Abelman și îi veni în minte un alt loc unde auzise un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]