6,411 matches
-
mâne caii până la Hiyoshi. Sau, cel puțin așa a spus Seniorul Mitsuhide, în timp ce încălța sandalele de paie la ușă, adineaori. Mitsuharu nu lipsea niciodată de la rugăciunile de dimineață, în fața capelei castelului și la altarul familiei, dar, în ziua aceea, le neglijă pe amândouă. Echipându-se atât cu sabia lungă, cât și cu cea scurtă, porni grăbit, spre intrare. Dar Mitsuhide și vasalul său plecaseră deja, iar acolo nu mai erau decât vasalii care-i conduseseră, privind spre norii albi de peste Shimeigatake
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
brăzdat adânc de urmele boilor și ale cailor și tot ce vedeau indica energicele planuri ale lui Hideyoshi. Până și Inuchiyo începea să-și pună întrebări cu privire la intențiile lui Hideyoshi. Katsuie, Takigawa și Nobutaka îl acuzau pe Hideyoshi că-l neglijase pe Seniorul Samboshi și că acționa numai în interes propriu. În Kyoto, își construia baza puterii, câtă vreme în afara capitalei cheltuia sume enorme pe construcția de castele. Aceste proiecte nu aveau nimic de-a face cu clanurile inamice din apus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
de datoria lor comună ca vasali ai lui Nobunaga, după care recunoscu deschis că Hideyoshi era cel care se achitase, cu adevărat, până la capăt, de acea îndatorire. În continuare, însă, părea să fi intrat în conflict cu ceilalți vasali superiori, neglijându-l pe Seniorul Samboshi și lucrând numai pentru propriile lui câștiguri. Chiar dacă aceste lucruri erau neadevărate, Inuchiyo găsea regretabil faptul că faptele lui Hideyoshi puteau fi interpretate și astfel. Îi propuse lui Hideyoshi să privească situația din punctele de vedere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
fortăreața principală și, întorcând capul spre uscat, văzu miile de muncitori și meșteșugari din toate breslele. Oamenii aceia lucrau zi și noapte în schimburi, pentru ca munca să nu înceteze nici un moment. Erau recrutați lucrători din toate clanurile; când un senior neglija să-și trimită cota de oameni, era aspru pedepsit, indiferent de statutul său. La fiecare punct de lucru exista o ierarhie de comandă formată din muncitori calificați, maiștri și muncitori necalificați din toate breslele. Responsabilitățile șefilor de echipă erau clar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Citea anunțurile din ziarul local. După o partidă de squash cu Derry, în drumul de la birou spre St Simon, se simțea ușor excitat. Dave 2 fusese nevoit să se retragă mai devreme în seara aceea. Era prima oară când îi neglija pe cei doi, din momentul în care începuseră procesul de recuperare. Dan se întreba dacă acesta nu era un simpton al diminuării interesului pe care Dave 2 îl manifesta față de el, dar, la sfârșitul serii, Dave 2 venise la el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
și se dăduse și cu parfum. Purta un șorț dintr-acelea lungi, imprimat cu imaginea unui corp gol. Dar acesta nu-i ascundea pantofii cu toc cui și nici ciorapii de mătase. Era o chestie absolut neobișnuită. Carol nu-și neglijase niciodată îndatoririle de soție, cel puțin nu în ceea ce privește curățenia și gătitul. Aceste deprinderi îi fuseseră prea adânc inoculate ca să-i treacă măcar prin cap să nu-i pregătească lui Dan cina, indiferent cât de mult îl disprețuia. Dar accesoriile sexy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
fine și lungi de zăpadă pură care începură să prindă forță și să se răspândească necontenit. Deodată se auzi un singur strigăt prelung, reverberat, ciudat, astfel că toți norii întoarseră capul. Undeva aproape de malul Mării Aerului, nu departe de golf, neglijând cu nesimțire zbaterea Elementelor, a Vieții și a cursului Istoriei, care tocmai se ținea la școala elementelor mici, își aranjau instrumentele, cablurile, telecomenzile și boxele, cei șase membri ai trupei Ionescu. Sentai, negrul cu lingurile, își punea vesta cu solzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
etc. Efectul de neutralizare a rugăciunilor făcute înainte și după masă este foarte mare, astfel încât poate merge până la 75% neutralizare (a informației mai puțin benefice conținute în alimente), iar la cei cu credință puternică până la 100%. Deci nu este de neglijat acest aspect. Nu trebuie să mâncați atunci când sunteți nervoși, agitați, supărați. Întâi trebuie să vă calmați, să vă liniștiți și abia apoi puteți sta la masă. Nici când gătiți sau pregătiți mâncarea nu trebuie să aveți astfel de stări negative
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
oameni, mi-am spus eu ridicând din umeri în semn de resemnare. În plus, mai era și furunculul din cur. Și cu toate astea, când am plecat, la unsprezece treizeci, am încercat o șmecherie. Uneori cele mai bune femei sunt neglijate și nu știi niciodată de unde sare iepurele. A, da, am făcut. Mai dă-mi o carte de citit. În regulă, așteaptă o clipă. De data asta era 1984 - de același George Orwell. — Fără animale? am întrebat-o eu cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
trebuia să ajungi la cei care-i stăteau alături, în splendoarea palatelor imperiale. Milonia Din căsătoria grăbită și prost aleasă cu Lollia Paulina nu rezultau fii. Foarte curând, Împăratul se simți incomodat de prezența femeii care, deși începuse s-o neglijeze, oficial îi stătea alături, ca și cum ar fi fost o parte din el, stăpâna Romei - „atât de proastă, încât e convinsă că posedă datorită propriilor virtuți ceea ce i-am dat eu“ și incapabilă, în ciuda frumuseții sale orbitoare, să înțeleagă cum trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
Singura scuză, poate ar fi că dl. Lovinescu n‘a tratat nici în poezia dlui Bacovia lotul «Scînteilor galbene». Cum «Scînteile galbene» aduc față de «Plumb» o sensibilă diferențiere și cum ele fac tranziția spre „Bucăți de noapte” - dsa le-a neglijat pe amîndouă. Să reținem însă că imagina unui autor căruia i se anulează două treimi din activitate, și dintr-o activitate caracteristică, nu poate fi în nici un caz veridică” (ibid., p. 347). E de presupus că sensibilitatea lui Perpessicius față de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
a se înfrupta și ei din ditamai sacul. Așa cum șoferii, când transportau zahăr vrac în saci dădeau sacului doar câte o găurică, pe unde zahărul se scurgea finuț, finuț, și de la mai mulți saci, se aduna un purcoi deloc de neglijat. Așa și cei de la finanțe, studiind cu atenție sacul lor cu bani, au căutat o metodă de a-i da și ei câte o găurică, de unde să se scurgă câte ceva că vorba ceea, nu-i păcat să stea tot timpul
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
erau încântați când se întâlneau la școală sau în afara ei. Mai ales în ultimul an au început să se apropie între ei. Stani făcea pe ‘’pozarul’’ cu aparatul Cmena 6, iar ele își arătau talentele fizice care nu erau de neglijat. Târziu într-o noapte mohorâtă și friguroasă de toamnă, cum numai în Pontul Euxin poți întâlni, Stani se pusese cu burta pe carte sub privirea de sfinx adormit a motănașului fermecat cu nume de maimuțică. Îl apucase febra tocitului în
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
de la ușa casei până la portița de lângă bucătăria de vară, plantă câțiva puieți de zarzăr și de gutui, puse o ciutură nouă la puțul cel vechi din curte, plus o mulțime de alte treburi gospodărești, pe care nu putea să le neglijeze sau să le amâne. 3 Era primul an de după moartea Elvirei și viața, mai bună sau mai rea, mergea înainte. Într-o zi, ieșind cu treburi prin sat, îl reîntâlni pe vicepreședintele sfatului care, după ce se arătă bucuros să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
Nu le voi da uitării. Mama mea Mama mea e frumușică Și-i mai zic și păpușică E-o ființă minunată Ce nu poate fi comparată. Ea are grijă de noi toți Și face ceea ce nu poți. Când toți o neglijează Nu spune c-o deranjează. Vrea ca toți să fie bine, Fără să-i pese de sine. Asta-i ceea ce numesc: Mama mea și o iubesc! Bunica mea Mă uit în depărtare La raze, flori și soare Și-mi aduc
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
dorești Pentru că e din povești. Pufoșilă Pufoșilă e pufos Și este cățel gelos Pe pisica ce stătea Pe patul din camera mea El mereu îmi repeta Hei, domniță nu uita Că eu exist în casa ta Și nu mă mai neglija! Pisica tot mieuna Și parcă-n ciudă îi făcea Când pe pat se așeza Dar cățelul o lătra. Ghiorghiu Andra-Irina clasa a VIII-a Școala Gimnazială Nr.6 „Nicolae Titulescu” Constanța profesor coordonator Anișoara Iordache Haiku 1 prima lăcustă printre
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
acei ochi morți, întâi cel verde, apoi cel albastru, clipocind pe rând, ca niște ochiuri tulburi de apă malignă și stătută. Mai sunt apoi stivele acestea de dosare de pe masă. Va trebui să găsiți timp pentru ele. Nu le puteți neglija pentru atâta vreme. Primesc zeci de telefoane zilnic, la care nici nu mai știu ce să răspund. Răspundeți ce credeți de cuviință și rezolvați-le cum știți mai bine. Eu nu pot lucra acum. Nu am nicio dorință să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
oricărui element natural. Atunci, de ce spunem că știința a dat deoparte senzația, că nu se interesează în nici un fel de aceasta? Ce anume din culoare sau din sunet, chiar și atunci când acestea devin obiectul propriu-zis al analizei științifice, este totuși neglijat de aceasta, trecut sub tăcere, uitat? Nimic altceva decât ființa însăși a senzației, realitatea sa proprie. Potrivit științei, ființa senzației, cea a culorii și a sunetului sunt mișcări materiale a căror determinare și, în final, cunoaștere fac corp comun cu
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
cea a ființei geometrice sau matematice care i-a fost substituită, care aparență nu este mai puțin reală, ca aparență într-o lume și în cele din urmă ca aparența acestei lumi. S-ar putea spune cel mult că știința neglijează această aparență ca atare, considerând-o drept o evidență sau o trivialitate, în vreme ce filozofia face din ea o problemă. În mod negativ, presupoziția științei (și a filozofiei care reduce subiectivitatea la o conștiință intențională a lumii și, în acest fel
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
nimic. Poate pentru că, Într-adevăr, nu mai știa nimic altceva. Sau poate pentru că orice vulpe Își păstrează Întotdeauna o cale de scăpare, În fundul vizuinii. Chipul desfigurat al lui Ambrogio continua să Îi bântuie pe dinaintea ochilor. Și totuși, nu-și putea neglija celelalte Îndatoriri. Medită, nemângâiat, la toate dovezile de meschinărie la care asistase În adunările florentine; la entuziasmul cu care se aproba expolierea unui Învins și la precauția cu care se Înfrunta semeția unui prepotent. Dacă ar mai fi existat măcar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
se Întoarcă la templul crimei, de unul singur. Prima oară ajunsese acolo odată cu ceilalți, iar vederea Îi fusese ofuscată de migrenă. Simțurile Îi erau alterate. Nu avusese cum să asculte glasul șoptit cu care locurile Îi vorbesc sufletului. Trebuie că neglijase semne și urme esențiale. Ce anume nu izbutise să vadă? În scurtă vreme, după apusul soarelui, avea să poată străbate străzile mai În voie. Rolul său de prior al Florenței Îi conferea dreptul de a se deplasa și după ora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
un mesaj de moarte. Îl urla. Se pomeni În stradă aproape fără să Își dea seama, pradă unei neliniști crescânde. Crima Îl fascina. Dar era oare just să Își dedice Întreaga lumină a minții faptei rele a unui singur individ, neglijând călăuzirea unui Întreg popor? Treptele ce duceau la camerele de oaspeți de la San Marco dădeau către o străduță laterală față de piața din fața bisericii. De jur Împrejur, Îmbulzeala celor lipsiți de orice ocupație părea să sporească, Într-o gălăgie confuză care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
de tine și de noi,/de vremuri când același măr/mușcam zâmbindu-ne, apoi... Dorin Sângeorzan într-adevăr... Un fragment de rondel, ceea ce demonstrează că nici poezia în formă fixă, un exercițiu care deseori dă bătăi de cap, nu este neglijată în această lucrare ce își merită pe deplin numele de antologie. Și, după ce îmi voi cere, încă o dată, iertare tuturor celor pe care, din motive de spațiu tipografic, nu i-am pomenit, nu pot să nu aduc în discuție grafica
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
ai o zi mare, dar a fost o conversație așa de scurtă, iar pe fundal urlau o multitudine de nepoți, așa că n-am priceput la ce se refereau. Nu-mi vine să cred - te măriți? Mă uram. Nu numai că neglijasem să-i împărtășesc lui Luke vestea cea mare, dar uitasem că Mandy le trimisese o invitație lui Jackson și lui Carie. Ce fusese în capul meu? Îl invitasem pe Luke la o petrecere intimă, în Iowa, dar nu și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
pe toate fețele o să ajungă la aceeași concluzie. Oare nu Părințelul venise la ea într-o seară înainte de culcare, pe cînd încă mai împărțeau același pat, și a început să se scuze dacă pe viitor va fi nevoit s-o neglijeze din cauza afacerilor în care intrase și care îi ocupau aproape tot timpul? Frumos din partea lui, n-avea ce zice, cel puțin mai avea atîta obraz s-o pună în temă cu ce i se pregătise, dar cum rămînea atunci cu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]