7,662 matches
-
euristică a modelului elaborat de Gallant, Boone și Heap. Comunitățile cele mai bine evaluate sunt cele care permit crearea și exprimarea identității membrilor într-o manieră activă. Ultima euristică se referă la sistemul de recompense și costuri evidente pentru utilizatori. Recompensele sunt de obicei de natură socială și includ posibilitatea de comunicare cu alte persoane care împărtășesc aceleași interese, dobândirea unui statut social, schimburile de informații. Costurile participării la activitățile unei comunități virtuale pot fi legate de timpul consumat, probleme legate
by Zenobia Niculiţă [Corola-publishinghouse/Science/1024_a_2532]
-
de a determina membrii de tip "lurkers" să-și părăsească atitudinea de observatori și să se transforme în membri activi. Atunci când membrilor observatori le lipsește dorința de a participa, inițiatorii comunității pot crea strategii pentru a-i stimula prin intermediul unor recompense, evenimente promovate corespunzător sau oferirea de informații personalizate, în funcție de interesele lor declarate. Lipsa abilităților de utilizare a software-ului poate fi rezolvată prin secțiuni speciale de instrucțiuni sau prin sprijinul unui membru veteran al comunității. Cea mai dificilă situație este
by Zenobia Niculiţă [Corola-publishinghouse/Science/1024_a_2532]
-
să facă operă culturală, când se hrănește cu murături de căpătat și n-are săpun săși spele fața și necăjitul lui trup; în timp ce colegii lor de la Ministerul de Finanțe primesc mai mult decât lefurile la zi, primesc chiar prima de recompense de felul măiestrit cum au izbutit să înșele și să-i lipsească de lefuri pe colegii lor mulți și în mizerie din îndepărtatele colțuri ale țării...” Soluția: „Să ne strângem rândurile și prin acțiune să facem să fim auziți și
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
în vigoare. Mesajele care îi parvin sunt selectate politic și academic, iar ele se legitimează, încă o dată, prin faptul că sunt asimilate de sistemul educațional. Aici, difuzarea se realizează de o manieră simplist autoritară, redusă, în esență, la sancțiuni și recompense. Dincolo însă de intenția sa prescriptivă, impactul școlii asupra comunității poate fi oarecum similar cu cel al mass-mediei39. Ambele se autodefinesc prin dorința, aparent modestă, de a transmite informații obiective, utilitare și neutre, dar sfârșesc prin a crea o comunitate
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
receptorilor, deformând și mai mult mesajul inițial. Prescrierea este mai puțin eficientă decât repetiția, iar aceasta devine chiar atractivă dacă presupune participare. Implicarea are, și ea, coordonatele sale școlare bine exersate, oferind în același timp intensitate emoțională, certitudini rituale și recompensa unei ieșiri îngăduite din rutina zilnică. Regia textului duce aproape firesc la ceremonii dedicate fie memoriei istorice, fie fixării marilor repere identitare, fie celebrării virtuților vieții publice. Punerea în scenă a manualului este o practică pe care școala o cultivă
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
aceea din România. Ne referim la restricțiile impuse micii producții agricole individuale, dezechilibrând complet viața oamenilor și provocând pierderea resurselor alimentare indispensabile sătenilor 74. În anii '80, oamenii erau tot mai dezamăgiți de câștigurile lor materiale, nemaiputând fi consolați prin recompensele simbolice oferite de guvernanți. Lipsa produselor de bază s-a cronicizat, iar sărăcia se acutizase în asemenea măsură încât toată lumea considera că este de la sine înțeles să furi din proprietatea publică. Populația își manifesta neîncrederea în Partid la început prin
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
o povestire despre trecut. În lipsa narațiunii, toate elementele însoțitoare își pierd aproape complet utilitatea, nefiind proiectate să exprime înțelesuri proprii, independente. Ele au fost concepute ca argumentări suplimentare ale textului principal, ca elemente decorative minimale și, eventual, ca sugestii de recompensă ludică pentru eforturile elevului. Preeminența textului-povestire era o certitudine și în manualele occidentale din anii '80, dar după două decenii situația s-a schimbat radical. S-ar putea spune că energia investită în Est pentru rescrierea "adevărului istoric" a fost
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
adre sează ziarelor următoarea scrisoare: „Domnul meu, Nefericita și nemeritata pozițiune în care se află Teatrul Național al României vă este deja destul de cunoscută. Artist al țării în 24 de ani de lucru, de studiu și de devotament, fără nici o recompensă, fără nici o perspectivă decât profesiunea artei mele, forțat să lucrez ca om, dator să perseverez ca artist, am obținut dreptul de a juca în Tea trul cel Mare, în limitele regulamentului promulgat de minister și aprobat de domnitor. În aceste
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
a devenit o sursă prețioasă de informare și documentare pentru Walkay. Materialele sustrase de la locul de muncă au fost trimise în Ungaria prin poștă, iar două au fost înmânate personal lui Walkay, pentru a le transporta personal. Banii primiți drept recompensă pentru serviciile prestate au fost expediați tot prin poștă, dar pe numele Mihai Tatler. Persoana care ridica banii era chiar socrul lui Taflan, Mihail Berin, de profesie factor poștal, „care cunoștea proveniența banilor”, după cum s-a afirmat într-un raport
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
negustor din Galați. În 1935, Dimitrie Rostovski-Bruhatov a fost expulzat din România, după 12 ani de la intrare, împreună cu Puiu Dumitrescu și Barbu Ionescu, membri ai camarilei regale, căzuți în dizgrație, însă a revenit după scurt timp cu pașaport diplomatic britanic, recompensă pentru cei cinci ani cât a funcționat în calitate de corespondent al cotidianului „Daily Mail”. Dar epilogul acestei afaceri a continuat și a fost utilizat de inamicii României la capacitate maximă. Un referat elaborat de Marele Stat Major în iunie 1930 a
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
cărora li s-a alăturat benevol soldatul concentrat A. Ghițescu din Regimentul 34 Infanterie, pe baza informațiilor date de Ecaterina I. Florea, care a anunțat postul de jandarmi prin copilul Nicolae P. Mărunțelu. Președinția Consiliului de Miniștri a oferit o recompensă de 60.000 lei care au fost împărțiți astfel: 40.000 Ecaterina I. Florea, 10.000 copilul Nicolae I. Mărunțelu și 10.000 soldatul concentrat A. Ghițescu, iar cei doi jandarmi au fost citați prin Ordin de Zi pe I.G.J.
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
nu trebuia întemeiată pe constrîngere, pe cultivarea fricii. În concepția lui Locke, educatorului nu-i este îngăduit să folosească constrîngerea, să abuzeze de autoritate. "O disciplină de sclavi formează caractere de sclavi", spunea el. Exemplul bun al educatorului, pedepsele și recompensele, care apelau la sentimentul de demnitate și la onoarea copilului, se dovedesc a fi mijloace mult mai eficiente decît o disciplină oarbă. Pedeapsa corporală era considerată cel mai impropriu mijloc de educație. Cel mai indicat ar fi să se utilizeze
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
acestuia, lipsa oricărui efort (rezultate din exagerarea în practică a principiului libertății și educației negative din pedagogia lui Rousseau). Nu se cereau elevilor sforțări pentru efectuarea lucrărilor școlare, nu erau nici constrînși prin pedepse. În schimb, se făcea abuz cu recompensele. Elevul care dădea un răspuns bun era recompensat cu o prăjitură. Alteori, procesul de învățămînt lua aspectul unui joc. Locul cărților era luat, pe cît era posibil, de natură, în mijlocul căreia elevul observa, descoperea, înțelegea multe lucruri, prin propria lui
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
să fie interioară, nu exterioară, cum este amenințarea cu un examen sau cu o pedeapsă"270. Acest mod de organizare a procesului de învățămînt înlocuiește interesul extrinsec cu unul intrinsec: copilul nu mai învață de frica pedepsei sau pentru o recompensă, ci pentru că astfel își satisface o trebuință. Educația funcțională "ia ca bază trebuința copilului, interesul său de a realiza un scop, acesta fiind stimulentul natural al activității pe care voim să-l deșteptăm în el"271. Învățarea devine atractivă cînd
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
umane Elena Dimitriu-Tiron, Consiliere educațională Elena Dimitriu-Tiron, Dimensiunile educației contemporane Cristina Neamțu, Educația sexuală o provocare pentru școala românească Dumitru Popovici, Sociologia educației Horst Siebert, Învățarea autodirijată și consilierea pentru învățare Horst Siebert, Pedagogie constructivistă Emil Stan, Despre pedepse și recompense în educație Emil Stan, Pedagogie postmodernă Emil Stan, Spațiul public și educația la vechii greci Ana Stoica-Constantin, Creativitatea pentru studenți și profesori Laurențiu Șoitu, Cornel Hăvîrneanu, Agresivitatea în școală Laurențiu Șoitu, Pedagogia comunicării Roxana Tudorică, Dimensiunea europeană a învățămîntului românesc
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
de resurse umane privitoare la beneficiile non-financiare ale angajaților, siguranța și scăderea acestora și relațiile dintre manager și angajați. Beneficiile non-financiare constituie elementele de motivare (asigurări de viață și sănătate, asigurarea mesei, etc.) și sunt folosite pentru a oferi angajaților recompense netaxabile. Este vorba de a motiva personalul și de a crește productivitatea acestuia. Mulți ani s-a vorbit numai de compensații materiale, însă, în ultimii ani, alte concepte au câștigat în importanță. În cadrul compensațiilor non-materiale, se vorbește din ce în ce mai mult despre
Particularităţi ale dezvoltării resurselor umane în învăţământul preuniversitar by Maria Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1819_a_92274]
-
ar trebui să le dăm profesorilor și să le oferim elevilor pentru a obține rezultatele scontate?”. Managerul este acela care poate atrage și stimula oamenii prin cunoașterea și motivarea la maxim a acestora, poate incita membrii grupului la activitate prin recompense. Mediul socio-economic actual este caracterizat prin concurență, dinamism și interdependență, iar multe din dificultățile sau succesele unităților școlare au la bază resursele umane și managementul acestora. Această funcției permite unității școlare să-și atingă obiectivele prin obținerea și menținerea unei
Particularităţi ale dezvoltării resurselor umane în învăţământul preuniversitar by Maria Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1819_a_92274]
-
managerul unității ci de o lege a salarizării pentru personalul din învățământ. Managerul nu poate decât să-și încurajeze subordonații să realizeze perfecționare, activități curriculare și extracurriculare, proiecte în colaborare cu alte școli din străinătate pentru obținerea unei forme de recompensă numită salariu de merit sau gradație de merit. Un alt obiectiv urmărit în sistemul de învățământ este calitatea procesului instructiveducativ oferit în primul rând elevilor. Asigurarea calității și managementul calității în educație și formare inițială constituie un domeniu de intervenție
Particularităţi ale dezvoltării resurselor umane în învăţământul preuniversitar by Maria Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1819_a_92274]
-
și prin faptul că după Înfrângerea maghiarilor, el (Avram Iancu XE "Iancu" ) nu vroia să depună armele până când imperialii nu-și vor fi Îndeplinit promisiunile făcute românilor și, deoarece acest lucru nu s-a Întâmplat, el nu a acceptat nici o recompensă, iar mai târziu a Înnebunit. Soarta ulterioară a lui Avram Iancu XE "Iancu" era, În viziunea lui Kőváry, cu atât mai tristă, cu cât, după Înfrângerea revoluției, acesta „va ajunge să fie compătimit, deplâns, de același popor al cărui idol
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
francez), ci de a nu te lăsa mai prejos decât celălalt, concurentul tău etnic și social din Principat. În condițiile În care „ceilalți” (maghiarii, sașii, sârbii sau nobilii) participă din plin la apărarea monarhiei, atrăgându-și În acest mod binemeritate recompense din partea Împăratului, este obligatoriu ca și noi să facem la fel, pentru a ne putea afirma ca o entitate colectivă cu drepturi egale. Acest naționalism concurențial era, desigur, rezonant cu programul ideologic al generației intelectuale a Supplex-ului (care preconiza integrarea
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
jucau rolul de parte a reproducției simbolice ideologice a sistemului În anii ’80. Este și cazul lui Paul Dobrescu. Sistemul nu se reproducea În chip pur mecanic, nu era un fenomen natural. El se reproducea cu intenții, participanți, remunerații și recompense. Să dăm un singur exemplu, pentru că tot am vorbit de Radu Florian. Documente care sunt În momentul de față accesibile, Între care dosarul de securitate pe care și l-a recuperat doamna Dorli Blaga-Bugnariu, arată foarte clar că o serie
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
al sistemului, al științei managementului în fața reformelor care urmăresc redefinirea structurilor entităților economice, a rolului statului și investitorilor în economie și a relațiilor dintre funcționarii publici, politicieni și cetățeni. Și astfel reiese în mod firesc faptul că fiecare sistem oferă recompense diferite. În sistemul de piață, recompensă este profitul și, în cele din urmă, bunăstarea. Acest lucru îi motivează pe cei care desfășoară o activitate economică. Puterea și influența sunt recompensă în cadrul unui proces politic democratic. Acumularea avuției prin intermediul puterii politice
by Doina MUREŞAN [Corola-publishinghouse/Science/1109_a_2617]
-
reformelor care urmăresc redefinirea structurilor entităților economice, a rolului statului și investitorilor în economie și a relațiilor dintre funcționarii publici, politicieni și cetățeni. Și astfel reiese în mod firesc faptul că fiecare sistem oferă recompense diferite. În sistemul de piață, recompensă este profitul și, în cele din urmă, bunăstarea. Acest lucru îi motivează pe cei care desfășoară o activitate economică. Puterea și influența sunt recompensă în cadrul unui proces politic democratic. Acumularea avuției prin intermediul puterii politice nu este, în general, acceptată în
by Doina MUREŞAN [Corola-publishinghouse/Science/1109_a_2617]
-
astfel reiese în mod firesc faptul că fiecare sistem oferă recompense diferite. În sistemul de piață, recompensă este profitul și, în cele din urmă, bunăstarea. Acest lucru îi motivează pe cei care desfășoară o activitate economică. Puterea și influența sunt recompensă în cadrul unui proces politic democratic. Acumularea avuției prin intermediul puterii politice nu este, în general, acceptată în societățile democratice, deși este posibil ca acest lucru să se întâmple din cauza corupției care-i vizează pe cei aflați la putere. Dar acesta este
by Doina MUREŞAN [Corola-publishinghouse/Science/1109_a_2617]
-
public. Economia de piață are un sistem de valori particular și propriile reguli în ce priveste luarea deciziilor. De exemplu, crearea de avuție este pusă în valoare printr-un sistem competitiv de prețuri. Profiturile revelează crearea avuției și servesc drept recompensă pentru riscurile asumate. Sistemul politic operează prin intermediul unei alte valori și printr-un alt sistem decizional. Sistemul de piață și cel politic, democratic, cunosc numeroase conflicte între valorile și modurile de luare a deciziilor. Un rezumat concis al acestor diferențe
by Doina MUREŞAN [Corola-publishinghouse/Science/1109_a_2617]