6,326 matches
-
acest lucru îi confirmă previziunile. Acolo era sursa energiei magnetice. Era, deci, înarmat cu obuze sau cu un fascicol suflor magnetic. Aparatul își îndreptă prova spre el. Iarba fumega. Jeturile de flacără galbenă ale mărăcinișului nu făceau decât să se suprapună curcubeului roșu, verde, albastru, oranj al suflorului. Când avionul îl depășea șuierând, Gosseyn îi fotografie deriva cozii. Și iar, în mare viteză, porni spre copacii care se aflau la vreo sută de metri mai departe. Continua să observe avionul când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
putea de departe. Împinse levierul. Atacul surveni la treizeci și opt de secunde după ieșirea lor din întuneric. Gosseyn observă nuanțele, anulă instantaneu efectul șocului asaltului, asupra spiritului său. Însă, de data asta, făcu un pas în plus. Încercă să suprapună un mesaj forței complexe: - Ordonă încetarea atacului! Repetă de mai multe ori, așteptând ca ordinul să fie reluat de roboperator, dar acesta continua să transmită schimburile între creierele roboților exteriori navei. Trimise un al doilea mesaj: - Întrerupe orice contact! ordonă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
document toate bucățile pe care le aveam și toate notițele pe care mi le făcusem. Se adunaseră în timp și câteva link-uri cu tot felul de chestii care aveau legătură cu maternitatea. Aveam niște voci, le-am editat și suprapus și combinat cu primele sunete ale Evei și cu inimioara ei așa cum o auzeam înainte de naștere, când făceam NST (Non-Stress Test), înregistrasem de-a lungul timpului tot felul de sunete : Eva râzând, Eva în cadă, Eva văzând sânul și pregătindu
Poveşti cu scriitoare şi copii by Elena Vlădăreanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1784]
-
voi. În grădina lui Verde Împărat Când a plouat prima oară, planta cea mică și-a scos capul din pământ, tremurând în vânt, dar văzând vecinele, a prins curaj și de atunci le admiră și numără câte brațe întind și suprapun, și câte frunze așează pe rămurele să pară cât mai bogate. Ardeiul, ascuns în pământul care-i dă vigoare, este mai timid, nu se avântă atât de hotărât, mai pe gânduri, mai în acțiune, crește cumpătat peste noapte, pe ascuns
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
o sută de ani, și cu asta basta. Sucești cartea în mână, parcurgi frazele de pe spatele ei, de pe partea îndoită a supracopertei, fraze generice, care nu spun prea mult. Mai bine așa, nu e un text care pretinde să se suprapună în chip indiscret textului pe care cartea va trebui să-l comunice direct, a ceea ce va trebui să storci din carte, mult, puțin, cât o fi. Sigur, chiar și calea ocolită, de a citi ce e pe dinafară mai înainte de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
le tragi la loc, le întinzi iarăși. Ceva s-a schimbat de ieri. Lectura ta nu mai e solitară: te gândești la Cititoare, care în această clipă chiar deschide și ea cartea, și iată că peste romanul de citit se suprapune un posibil roman de trăit, urmarea poveștii tale cu ea, sau, mai degrabă, începutul unei posibile povești. Iată cum te-ai schimbat de ieri, tu, care susțineai că preferi o carte, un lucru solid, care există, bine definit, care dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
teatru în reuniunile consiliilor de administrație, telefoane la agenții de bursă în panică, chiar și bucăți din cadastrul orașului, polițe de asigurări, gura Lornei când a aruncat fraza aceea, privirea Elfridei, cufundată parcă în presupuneri inexorabile, o imagine ce se suprapune peste cealaltă, rețeaua de străzi a orașului, presărată cu cruciulițe și săgeți, motociclete ce se îndepărtează și dispar în muchiile oglinzii, motociclete ce converg asupra Mercedesului meu. De când mi-a fost clar că sechestrarea persoanei mele ar fi fost lovitura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
Avem aceiași ochi, îi spun Amarantei, ajungând-o din urmă printre sacii din a doua curte. — Nu, ai mei sunt mai mari, spune ea. Atunci să-i măsurăm, și-mi apropii fața de fața ei, așa încât arcul sprâncenelor să se suprapună; apoi, apăsând sprânceana mea de a ei, întorc fața astfel încât tâmplele, obrajii și pomeții să se lipească. Vezi, unghiurile ochilor noștri se termină în același punct — Eu nu văd nimic, spune Amaranta, dar nu-și îndepărtează fața. — Și nasurile, spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
contaminat de paradigmele cretine ale psihologiei de atunci. Tot ce am scris până acum în psihologie se datorează faptului că NU am studiat psihologia tradițională. Horribile dictum! Citeam tot felul de studii de psihologia gândirii. Mă gândeam că dacă le suprapun găsesc o structură invariantă, pe care o formalizez logic prin calculul predicatelor multisortate (cum sună asta, dom’le, ca la aprozar!), și-am dat lovitura, îi pun pe toți pe spate! Nu mai mergeam aproape la nici un curs, înfulecam cărți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
ea serioasă și sensibilă. Fiecare își ascundea nervozitatea în felul lui: Andrei vorbea cu mâna streașină deasupra gurii, mama curăța stereotip adesea fărâmituri imaginare de pe masă. Mama a rămas esențial un copil în veșnică mișcare și foarte instabil emoțional. Andrei suprapune încă maturizarea cu cinismul. Că este extrem de relativist și postmodern conversațional și prea alba-neagra atitudinal. Aseară mi s-a făcut tare dor de ei. Mi-a șiroit un lung șir de lacrimi amare și chiar am avut senzația că vreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
intru în bucătărie. Eddie e așezat la masa acoperită de ziare și ridică privirea în clipa în care intru. — Ești în absolut toate ziarele, mă informează. Uite. Îmi arată o pagină interioară dublă din Sun. E o poză cu mine, suprapusă peste un fundal cu o toaletă, și cineva mi-a desenat o perie de wc într-una dintre mâini. Lângă fața mea scrie cu litere uriașe „Mai bine spăl wc-uri!” — O, Doamne. Mă prăbușesc într-un scaun și mă uit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
probabilitatea minciunilor și posibilitatea adevărurilor, parcă se aștepta să descopere concluzia în dispunerea limbilor pe cadran, un unghi drept ar însemna da, un unghi ascuțit i-ar antepune un prudent poate, un unghi obtuz spune un nu categoric, iar limbile suprapuse mai bine nu te mai gândi. Când, imediat după aceea, a privit din nou cadranul ceasului, limbile arătau din nou orele, minutele și secundele, se transformaseră iar în autentice, funcționale și obediente limbi de ceas, Ajung la timp, rosti, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
al XIII-lea, cartierele locuite au fost preschimbate mormane de ruine și cadavre. Au trebuit abandonate; supraviețuitorii și-au reconstruit locuințele În alt loc, situat mai la sud. Astfel Încât Întreg orașul vechi, Samarkandul selgiucizilor, acoperit, Încetul cu-ncetul, de straturi suprapuse de nisip, nu mai e decât un câmp supraînălțat. Sub pământ viețuiesc comori și taine; la suprafață, pășuni. Într-o bună zi, va trebui să se descopere totul, să se dezgroape casele și străzile. Astfel eliberat, Samarkandul va putea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Apoi se uită în jos la calea pietonală și sala de întreținere, fixând locul în care se așezase cu puțin timp în urmă. Înclină aruncătorul de flăcări. Dacă el reprezenta acum semnalul mobil, iar dacă înainte cele două semnale erau suprapuse, înseamnă că... Un braț cu gheare se ridică înapoia lui, spre gleznă. Celălalt semnal era monstrul. La doi pași de sas, Ripley aștepta, singură, momentul confruntării cu creatura. Auzi un vag clinchet îndepărtat. Își zise că-și închipuise numai. Apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
lucrurilor, pe care nu o putem cunoaște; apoi realitatea curentă, comună, constituită de ceea ce ne apare, ceea ce înregistrează posibilitățile cognitive ale simțurilor noastre, și anume, suprafața lucrurilor, necoincizând cu esența lucrurilor. Există însă o a treia realitate: este ceea ce noi suprapunem pe lucruri, icoana ideală. Or, a suprapune o icoană vibrantă pe aparența lucrurilor este act poetic. Astfel, veritabila, unica noastră realitate pe care ne-o putem crea și viețui este cea poetică Cea de a treia realitate depășește posibilitățile cunoașterii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
apoi realitatea curentă, comună, constituită de ceea ce ne apare, ceea ce înregistrează posibilitățile cognitive ale simțurilor noastre, și anume, suprafața lucrurilor, necoincizând cu esența lucrurilor. Există însă o a treia realitate: este ceea ce noi suprapunem pe lucruri, icoana ideală. Or, a suprapune o icoană vibrantă pe aparența lucrurilor este act poetic. Astfel, veritabila, unica noastră realitate pe care ne-o putem crea și viețui este cea poetică Cea de a treia realitate depășește posibilitățile cunoașterii senzoriale, precum și cele ale cunoașterii discursive, intelectuale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
armoniei îmbinată cu certitudinea eliberării: acesta este motivul pentru care în crearea operei de artă este nevoie de participare indistinctă a sensibilității și a intelectului. Arta gânditoare este cea care constituie o plimbare filozofică prin semnificațiile existenței. Poetul imaginează și suprapune o altă lume "pe-astă lume de noroi", scrie Eminescu, "Înger palid cu priviri curate, ...Strai de purpură și aur peste țărâna cea grea." (Epigonii). Geniul "vede o altă lume decât tot restul oamenilor și se comportă ca și cum ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
parcate, sunt mașinile invitaților directorului, oricine ar trece pe stradè și-ar da seama cè în casa aceea puternic iluminatè e o petrecere, Dacè aș mai fi rèmas aș fi avut prilejul s-o invit probabil la dans și sè suprapun închipuirea cu realitatea, imaginarul dans consumat în mintea mea s-ar fi putut concretiza că eveniment real într-un timp și spațiu dat, la momentul t1, cu x1 notând locul în care s-ar fi declasat dânsul real, din t1
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
loc, streașina vestică, acolo unde se adunau întru consiliere, gândurile. Nu putea să facă nimic decât să își transfere teama ființelor pe care le adăpostea, Mama și Mioara Alimentară. Un vânt cosmic plie Universul paralel, astfel încât cele două lumi se suprapuseră atâta timp cât avea să dureze furia pornită de niciunde. Mama, prizoniera de Dincolo, se întâlni fără voie cu orgiastica Mamă de Aici, iar Mioara noastră primi vizita dublurii ei, libertina de Dincolo. Astfel că timp de... (nu are importanță, pentru că în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
mergi mai departe. Și se făcu la loc praf și pulbere. Cei din viitor, luați aminte! M3. Adâncime 175 cm. Calota ușor desfăcută și cu trepanație la zona de sutură între frontal și cele două parietale. De la jumătatea femurelor este suprapus de M1, mâinile de-a lungul corpului, orientare V-E, gratii ruginite lungi de doi metri, una de 54 cm. Fantasma era Mioara la 30 de ani. Căscă, se întinse și spuse cu voce guturală. Mult am mai dormit. Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
nepăsarea mea. Obsesia Închipuitei tindea spre materializarea ei. Fir cu fir, celulă cu celulă, bucată cu bucată, frumusețe pusă una lângă alta. Cel mai șarlatan adulter, înșelarea propriei mele rațiuni. Și pentru că Any Palade era seacă și urâtă, i-am suprapus închipuirea. Și ce zână se făcu! Ce stea! Feminină 100%, de calitatea indestructibilă a iubirii nemuritoare. Cu asemenea haină merita să mă laud la braț cu ea prin lume. Nășteam invidii și gelozii. Divulgam ciudatul, inefabilul îl scoteam din obscurantism
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
inteligibile, care rămâneau în memoria mea și care creau ecouri, unele din ce în ce mai mici, altele, din ce în ce mai puternice. Au urmat evenimente. Războaie, marșuri, lupte, alegeri și revolte. Fiecare eveniment cu propriile lui caractere și sunete, fiecare cu propria lui muzică, care se suprapunea peste celelalte, încercând să le acopere, să le înfunde, să le facă uitate. A devenit imediat de nesuportat! Și când credeam că nu mai pot, s-a făcut liniște și am început încet să-mi revin din încordarea care îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
iar în momentul în care am ajuns în proximitatea sa, m-a sorbit violent înăuntrul său. Dispăru noaptea cu cerul întunecat și mirosul reginei nopții și prezența lui Vladimir. Le simțeam ca printr-o ceață, iar înaintea ei s-a suprapus o altă imagine. Într-o fracțiune de secundă văzui un Arvon Mircea mult mai tânăr în fața unei table negre pe care era desenat ceva, l-am văzut pe Orande jucându-se cu tatăl său și o siluetă într-un minunat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
plastic, apăsându-l cu degetul mare. — Ia-ți PDA-ul. Și intrară pe ușa batantă, în zona animalelor. Mirosul puternic și ușor dulceag de șobolani le era familiar. Erau acolo cinci sau șase sute de șobolani, toți etichetați frumos, în cuști suprapuse până la înălțimea de de 1,80 metri, de ambele părți ale unui culoar care ducea în centrul camerei. — Ce administrăm astăzi? întrebă Tom Weller. Josh citi un șir de numere. Tom verifică pe PDA lista locațiilor numerice. Merseră pe culoar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
o înțelegere, dar dacă făcea asta, compania dădea faliment. Deși asta urma să se producă oricum, probabil. BioGen pierduse linia Burnet, nu reușiseră să o înlocuiască cu celule de la copilul Burnet, iar acum se părea că un nou brevet se suprapunea cu produsul lor, făcându-l inutil. La cererea lui Diehl, soția lui ieșise din ascunzătoare și se întorsese în oraș. Copiii erau acasă la părinții ei, în Martha’s Vineyard, pe durata verii. Ea avea să primească custodia. Avocatul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]