54,417 matches
-
le cunosc pe de rost, nu sunt oare o colivie care te ține prizonieră? Iar viața noastră nu este ea oare tocmai această transformare zilnică a prezentului mobil și plin de căldură într-o colecție de amintiri încremenite, ca fluturii prinși în ace, sub o sticlă prăfuită? Și atunci, de ce simt că aș da fără să șovăi toată colecția asta pentru senzația unică, acidulată, lăsată pe buzele mele de o cochilie imaginară de argint din cafeneaua iluzorie de la Neuilly? Pentru o
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
în punerile lui în scenă erotice. Era reprezentarea unei femei „clasice”. Ideea de feminitate întrupată. Imaginea iubitei ideale. În orice caz, așa le vedeam eu pe cele trei cochete, cu ochii lor mari, umbriți cu negru, cu pălăriile lor voluminoase prinse în panglici de catifea întunecată, cu aerul lor din alte vremuri care, în portretele generațiilor precedente, ne apare întotdeauna ca un semn de oarecare naivitate, de candoare spontană care le lipsește contemporanilor noștri și ne mișcă, inspirându-ne încredere. De
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
prin pâcla beției, îmi imaginam o mașină mare, neagră, cu ferestre fumurii. În ciuda mărimii sale impunătoare, avea aerul unui taxi în căutare de clienți. Înainta cu o încetineală vicleană, aproape oprindu-se, apoi pornea din nou rapid, ca pentru a prinde pe cineva. Curios, îi observam acel du-te-vino pe străzile Moscovei. Deodată, i-am ghicit scopul: mașina neagră urmărea femeile. Frumoase, tinere. Le cerceta prin geamuri opace, înainta în ritmul pașilor lor. Apoi, le lăsa în pace. Sau, uneori, hotărându-se
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
să fie animată și convivială.) Da, în deșert? Bunica lui, de pildă, Cherl... Chourl... franțuzoaica aia, pe scurt, nu e deloc amuzant ce s-a întâmplat cu ea acolo. Basmacii ăia, bandiții ăia, cărora nu le trebuia puterea sovietică, au prins-o pe un drum, ea era încă foarte tânără, au violat-o, dar ca niște fiare sălbatice! Toți, unul după altul. Erau șase sau poate șapte. Și tu spui: „sunt ca noi...” I-au tras un glonte în cap după
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
din nou în natură. Pe creanga aceea, semăna cu o felină mare, odihnindu-se înainte de vânătoarea nocturnă... În orice altă împrejurare, nu aș fi ținut seama de invitația lui. Dar poziția lui era prea neobișnuită și, în plus, mă simțeam prins în flagrant delict. Era ca și cum, de pe creanga lui, ar fi interceptat gândurile mele febrile! Mi-a întins mâna, m-am cocoțat lângă el. Copacul acela era un adevărat post de observație. Văzută de sus, unduirea sutelor de trupuri înlănțuite avea
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
zărit, a ezitat o secundă, apoi a venit să mă salute. Era încărcat cu uneltele lui de pescar. Sub braț ducea o pâine mare, neagră din care rupea câte o bucată mestecând-o cu poftă. M-am simțit încă o dată prins în flagrant delict. M-a privit cu atenție, examinându-mi cămașa deschisă la culoare, cu gulerul larg răsfrânt, pantalonul la modă, foarte evazat jos. Apoi, ridicând capul în semn de adio, a plecat. Am scos un suspin de ușurare. Dar
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
comice („haioase”, a afirmat unul) despre comportarea lui. Îi ascultam sperând ceva revelații erotice. Deodată, a fost menționat numele partenerului persiflat: Franțuzul... Era porecla mea, de care eram mai degrabă mândru. „Franțuzul” - un francez, pe rusește. Printre râsetele lor, am prins un schimb de replici aparte, între doi prieteni, în chip de conciliabul: „O să ne ocupăm de ea, în seara asta, după dans. Amândoi, de acord?” Am ghicit că era vorba despre ea. Am părăsit ungherul în care eram ascuns și
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
jumătate de secol de când trăiesc aici. „Samovarele” acelea... Nu înțeleg. S-au găsit oameni care să râdă privindu-i cum se bat! A făcut o mișcare ca să se scoale. M-am repezit spre ea, întinzându-i mâna. Mi-a zâmbit, prinzându-mă de braț. Și, în timp ce eram aplecat, a murmurat câteva cuvinte scurte, al căror ton ferm și grav m-a surprins. Probabil că, mental, le-am tradus în rusește și le-am reținut așa. Asta a dat o frază lungă
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
fraza. Apa șiroia sub picioarele noastre, ducându-mi hainele, câteva foi de hârtie, una dintre espadrilele Charlottei. Cerul îmbibat de ploaie s-a prăbușit peste stepă. Ne-am repezit să salvăm ceea ce mai putea fi salvat. Am reușit să-mi prind pantalonul, cămașa, care, plutind, se agățaseră, din fericire, de crengile sălciilor, și am pescuit la țanc espadrila Charlottei. Apoi foile - erau traducerile transcrise. Ploaia le-a transformat repede în ghemotoace pătate cu cerneală... Nu ne-am remarcat teama - gălăgia asurzitoare
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
când e vorba de o veste pe care ea nu vrea să o înțeleagă. În acel scurt moment de nehotărâre, privirea încearcă să sfarme implacabila înlănțuire a cuvintelor, ca și cum ar putea modifica mesajul înainte ca gândul să vrea să-i prindă înțelesul. Literele mi-au săltat în fața ochilor, împresurându-mă cu frânturi de cuvinte, cu bucăți de fraze. Apoi, cu greu, s-a impus cuvântul esențial, tipărit în caractere groase, spațiate, ca pentru a fi scandate: INACCEPTABILITATE. Și, contopindu-se cu
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
fusese cea care îmi zădărnicise planul. Ci timpul. Un timp înzestrat cu o ironie scrâșnită și care, prin jocurile și incoerențele lui, ne amintește de puterea lui absolută. Plicul nu conținea altceva decât vreo douăzeci de pagini scrise cu mâna, prinse cu o agrafă. Mă așteptam să citesc o scrisoare de adio, de aceea nu pricepeam de ce era atât de lungă, știind cât de puțin îi plăceau Charlottei formulele solemne și efuziunile verbale. Nu mă puteam hotărî să încep o lectură
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
să-mi permită o oarecare detașare față de ceea ce avea să-mi spună: „Femeia aceea, care se numea Maria Stepanova Dolina, era mama ta. Ea a vrut să nu ți se spună nimic cât mai multă vreme...” Un plic mic era prins cu o agrafă de ultima pagină. L-am deschis. Era o fotografie pe care am recunoscut-o numaidecât: o femeie în pufoaică, cu o șapcă mare rusească cu clapele lăsate în jos. Pe un dreptunghi mic de pânză albă, cusut
[Corola-publishinghouse/Science/2364_a_3689]
-
Dumnezeu care răsplătește” (C); LXX are un text foarte diferit; „Deus ultor” (Vg); „le Dieu des répressailles” (BJ); „a God of recompense” (RSV). ... k ’Pl gemulÄÖ YHWH šallQm yešallQm (Ier 51/28,56): „șPustiitorul vine împotriva Babilonului: vitejii lui sunt prinși și arcurile zdrobite.ț Domnul este Dumnezeul răsplătirilor și el răsplătește, de bună seama!” (G-R) Are aceeași structură gramaticala că și numele precedent. Substantivul gemól"h, „răsplată”, poate desemna fie o recompensă pentru fapte bune, fie o pedeapsă pentru fapte
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
eimi (8,28): „...Când veți fi înălțat pe Fiul Omului, veți cunoaște că EU SUNT...” - ...prìn Abraàm genésthai egÀ eimi (8,58): „Înainte să fi fost Abraham, EU SUNT.” - În noaptea arestării, când, la întrebarea să, ceața venită să-l prindă îi răspunde că îl caută pe Isus Nazarineanul, Isus rostește același „EU SUNT” (18,5) care are darul să-i facă să dea înapoi și să cadă la pământ pe urmăritori. Pentru a pune mai bine în evidență acest nume
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
tò phÄÎs elelythen eis tòn kósmon), și oamenii au iubit mai mult întunericul decât Lumină, pentru că faptele lor erau rele.” (3,19) El îi îndeamnă totuși: „Încă puțină vreme Lumină este printre voi. Umblați cât aveți Lumină, ca să nu vă prindă întunericul. Și cel care umblă în întuneric nu știe unde merge.” (12,35) Semnificații de bază: călăuzitor, revelator. 3.2.2.15.3. hQ hodós: „Calea” (toate traducerile românești); „via” (Vg); „la Voie” (BJ); „the Way” (RSV). Tot în Evanghelia
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
fi mai la îndemână. Nu se pot muta ușor, deci e posibil să trebuiască să încercați de câteva ori. Încercați să găsiți plante care cresc în pământ similar cu cel pe care îl aveți dvs. Știu sigur că nu se prinde dacă este plantată într-un pământ total diferit de cel din care provine. Lumânărica este utilă pentru diferite tratamente, deci chiar dacă nu aveți urzici prin preajmă, sunt multe alte feluri în care se poate folosi. Este o plantă interactivă. Uneori
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
timp de 15 minute. Acesta reîmprospătează și calmează umflarea din jurul ochilor. Îngrijirea ochilor Puneți câte 1 linguriță de fenicul, silur și mușețel în 2 căni de apă fierbinte. Lăsați la infuzat până se răcește. Strecurați folosind vată sterilă pentru a prinde orice particulă care ar putea irita ochiul. Utilizați lichidul pentru spălarea ochilor inflamați sau care dor. Iritații ale ochilor Pentru a obține o calmare imediată a iritației ochilor, puneți 1 picătură de ulei de ricin în ochi. Oprește durerea rapid
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
învățat să mănânce legume crude și se bucurau atât de mult de plimbare, încât continuă să o practice și acum. Copiilor le place mult să se plimbe, chiar și prin ploaie. Amintiți-vă cât de mult vă distrați când vă prindea ploaia în copilărie! Când eram mică îmi plăcea tare mult să mă joc în ploaie. Mi-am învățat copiii un joc pe care îl jucam când eram mică. Îl numeam „fugind în vânt”. Obișnuiam să îl jucăm chiar înainte de furtună
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
de păianjen Adunați pânzele de păianjen și rulați în formă de ghem. Păstrați-le pentru a le aplica pe rănile care sângerează, deoarece opresc rapid sângerarea. Pentru adunarea pânzelor e nevoie de o persoană sârguincioasă, dar nu se știe când prinde bine să această metodă. Oprirea sângerării cu roiniță Zdrobiți o mână de frunze și tulpini de roiniță. Aplicați pe rană. Legați cu un bandaj curat și lăsați până la oprirea sângerării. Oprirea sângerării cu ciuperci Uscați sporii interni ai gogoașei (beșica
[Corola-publishinghouse/Science/2151_a_3476]
-
cu gura, puterea lui era așa de mare, Încât atunci când Old Man Hay s-a aplecat asupra vasului, cele două oase s-au mișcat către gura lui. El a scuipat de două ori oasele jos și, apoi, iar le-a prins (J.A. Grim, 2003, p. 94). Descrierea făcută de acest tânăr din tribul Ojibway (America de Nord) ritului de vindecare pe care l-a trăit Împreună cu vraciul Old Man Hay, identifică o succesiune clară de acte magice: invocarea, arătarea obiectelor de vindecare
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
să se extindă pentru a face acest vacuum mai voluminos. ș...ț Imaginați-vă aceste spirite trecând din mormânt precum Îngerii Înaripați pe deasupra teritoriului suveran, zburând peste munții vrăjiți și peste câmpii, trecând tot mai departe, ca duhuri care au prins trup, tremurând nesigure, neștiind ce se așteaptă de la ele (1997, p. 175). Ofrande și sacrificiitc "Ofrande și sacrificii" Forme ale comunicării cu sacrultc "Forme ale comunicării cu sacrul" Una dintre preocupările fundamentale ale oricărei societăți este aceea de a crea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
o cultură la alta), sunt instituite, confirmate și asimilate idealurile sociale de gen și vârstă. Spre exemplu, În orațiile de nuntă, căsătoria este prezentată În două coduri: În cel eroic, ea apare ca o vânătoare În care mirele urmărește și prinde o căprioară (metaforă a miresei); În cel agrar, mireasa este asemuită cu o floare pe care mirele o ia din grădina familiei și o plantează la el acasă. În ambele sisteme metaforice, actul mirelui este unul de posedare prin forță
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
la casa miresei: conform unor credințe, el trebuia să facă acest drum fără opriri și fără să fie văzut de prea multă lume. Ajuns la casa miresei, el rostea anumite urări tradiționale (orații) și ceda bradul tatălui miresei: acesta Îl prindea Într-un băț Înalt și apoi Îl așeza În partea de răsărit a casei. În orația sa, brădarul prezenta călătoria plină de primejdii pe care a făcut-o pentru a aduce bradul ritual și accentua, prin comparații mitice, calitățile și
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
parte și de alta ca două perechi de aripi. În afară de aceste două obiecte, bradul mai este Împodobit cu flori albe și roșii, cele mai multe roșii. Podoaba care este legată direct de ritualul bradului este beteala și floarea de lămâiță. Ele sunt prinse În buchete la capetele crengilor, unde apar uneori legate și inele. După Împodobire urmează cântarea bradului, un act important al acestui ritual, prin care multe lucruri prezente capătă un Înțeles. Mai multe femei, de obicei dintre rude sau vecini, trec
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Fiecare dintre ei a ales un bărbat din clanul patern pentru a-i pregăti: aceștia, folosind cuțitele de os, fac patru găuri În pielea din zona umerilor și a pieptului În care introduc patru inele din lemn; alte inele sunt prinse În același mod pe picioare. În a patra zi, dansatorii-bivol și cei care Întrupează alte animale ies de 12 ori pentru a dansa În piața satului, În timp ce Okipa Maker Îl imploră pe Lone Man să le fie favorabil. În aceste
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]