6,555 matches
-
trecut ca de fiecare dată și prin localitatea Hulubărești, un sat de oameni gospodari. În mijlocul satului, unde se află primăria, poliția, școala și micile buticuri și bar, pe șosea, în fața gospodăriei unui om, în curte, lume multă adunată pentru o înmormântare. Cum șoseaua era plină de oameni, n-am vrut să claxonez pentru a mi se face loc de trecere cu mașina, așa că am tras pe dreapta, lăsând farurile aprinse, cum se obișnuiește când treci pe lângă un convoi funerar și am
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
Deci, preotul la oraș, enoriașii în sat. Preotul tânăr, îmi spune un bătrânel cu care mă întrețineam la vorbă, vine în sat doar la slujbele duminicale sau la alte slujbe ale sărbătorilor sfinte de peste an, la cununii religioase, botezuri și înmormântări sau la vreun parastas, ori cu moliftele cerute de anumite sărbători creștine. Aflu că are numele de familie Apopei și gândul mă duce spre genealogia lui. Poate cu generații în urmă, vreun străbunic sau stră-străbunic o fi fost popă în
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
slujești la noi în sat. Ai înțeles, părinte? Și eu, care sunt de o vârstă cu el, aștept să mă ia Domnul și mi-am pregătit totul, căci nu vreau să las pe spatele copiilor mei și a nepoților povara înmormântării, așa cum a făcut și cel pe care-l ai în față și te uiți la el ca la un nepământean. Deci, dacă aș muri mâine sau poimâine, nu mă vei duce nici pe mine la groapă după datină, cu slujbă
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
pe cel mort, puneam o cruce la căpătâi din ce găseam la îndemână, crengi de copaci, de bețe, mai rar scândură și spuneam Tatăl nostru, pentru că nu aveam popi pentru zecile și zecile de morți cărora să le facă slujbă de înmormântare. Uneori chiar preoții pe care-i aveam pe lângă batalion sau regiment erau împușcați de inamic. Venea episcopul să le facă slujbă de îngropăciune? Nu!... Ilie și tu Marie, îl vom duce la groapă și fără popă sau îl vom chema
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
buzunarul gol!... Din mulțime, un alt bătrân i se adresă preotului cu un reproș dur: - Ai venit sărac în satul nostru și acum ai mașină și apartament la oraș. Ai stabilit singur, nu în consiliu parohial, taxe pentru nuntă, pentru înmormântări, pentru botez, iar când umbli cu moliftele și unii îți dau mai puțin, te uiți chiorâș la ei. Ți-ai făcut prea repede buzunarele fără fund. Ai găsit o biserică aproape nouă, că tot noi am renovat-o cu banii
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
și m-am temut să nu rămân înzăpezit pe undeva și să nu-mi mai pot sărbători ziua onomastică. Eu, Ion Ion, care-și petrece astăzi ziua numelui cu voi, cei dragi mie, am fost martor la această gâlceavă de înmormântare și mă gândesc de ce faraonii și-au făcut piramide și au fost mumificați ca să nu putrezească. Nu toți suntem oameni, ca și alte vietăți, și ne stingem în pământ, cum spune la Scriptură „Din pământ te-ai născut, pământ te
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
au fost mumificați ca să nu putrezească. Nu toți suntem oameni, ca și alte vietăți, și ne stingem în pământ, cum spune la Scriptură „Din pământ te-ai născut, pământ te vei face”. La televizor aflăm tot felul de ritualuri de înmormântare din lumea largă și ne mirăm. Nu sunt și ei oameni ca și răposatul Vasile Cumpătaru? Da, numai că noi suntem creștini, iar ceilalți păgâni. Și păgânii au Raiul lor ca și Iadul lor ca și noi în eternitatea credinței
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
denmormântare, În UE omu-i înhumat valabil Doar în costum biodegradabil. ” S-au pornit aplauze la adresa celui care a compus ad-hoc și a recitat epigrama. Sărbătoritul Ion Ion și-a ținut oaspeții cu petrecerea până a doua zi, iar gâlceava de la înmormântare parcă a fost dată uitării. CUM A FOST SALVAT UN MOTĂNEL E ultima serie de încorporare obligatorie în armata română, deci și la pompieri. La o astfel de unitate de intervenții la stingerea incendiilor sau la alte situații care cer
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
sau o melodie tânguitoare la flaut, ca un rămas bun de la lumea în care trăise. Preotul și cu câțiva gospodari iau făcut cele trebuincioase de îngropăciune. Mormântul i l-au săpat în cimitir, lângă gardul gospodăriei lui. La slujba de înmormântare, oamenii vorbeau despre Pandele ca despre un 90 pustnic sfânt, deși el nu se dusese vreodată la slujbe la biserica din sat. Doar preotul îl vizita cu ocazia posturilor creștinești. De ce a ales singurătatea? Poate amintirea războiului și a prizonieratului
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
acasă, la noi. Când a fost dus la groapă, mama nu l-a putut conduce pe ultimul drum, fiindcă zăcea la pat. Am fost nevoiți să vindem o vacă din cele trei pe care le aveam ca să plătim cheltuielile de înmormântare. Mama n-a murit. O forță lăuntrică i-a spus: „Ridică-te din boală și crește-ți copiii! Cui vrei să-i lași?” Și mama pe nume Elisabeta, dar toți îi spuneau Veta, a înțeles că trebuie să trăiască pentru
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
Cu cât se bucură de mai mult succes, cu-atât mai abitir imită accentul cockney al mediului din care se ridicase. Salutului sau îi lipsea însă afecțiunea reală, iar zâmbetul îi era reținut, ca acelea schimbate între prieteni la o înmormântare. Într-o mână ținea un ziar făcut sul, cu care se bătea nervos pe pulpa. Purta o pereche de blugi curați, impecabil calcați, un sacou larg, de piele întoarsă, si o bluză de bumbac, fiecare dintre ele produse de câte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
a capacului era prinsă în piuneze o factură de la "Antrepriza de Pompe Funebre", cu antet și un blazon figurând o ancoră și o inimă cu aripioare, încadrate de doi îngerași. Chitanța era o "Notă provizorie pentru furnizarea următoarelor obiecte la înmormântarea defunctului". Urma înșiruirea recuzitei și a tuturor serviciilor pe care le putea asigura antrepriza, iar în dreptul fiecărui articol cel care plătise înmormântarea gornistului trecuse cu creionul "DA" sau "NU". 1. înmormântarea cu dricul tras de patru cai mascați DA 2
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
o inimă cu aripioare, încadrate de doi îngerași. Chitanța era o "Notă provizorie pentru furnizarea următoarelor obiecte la înmormântarea defunctului". Urma înșiruirea recuzitei și a tuturor serviciilor pe care le putea asigura antrepriza, iar în dreptul fiecărui articol cel care plătise înmormântarea gornistului trecuse cu creionul "DA" sau "NU". 1. înmormântarea cu dricul tras de patru cai mascați DA 2. Coșciug din lemn de fag în formă de cutie DA 3. Decorațiuni de alamă pe coșciug NU 4. Perna respectivă și cearșaful
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
era o "Notă provizorie pentru furnizarea următoarelor obiecte la înmormântarea defunctului". Urma înșiruirea recuzitei și a tuturor serviciilor pe care le putea asigura antrepriza, iar în dreptul fiecărui articol cel care plătise înmormântarea gornistului trecuse cu creionul "DA" sau "NU". 1. înmormântarea cu dricul tras de patru cai mascați DA 2. Coșciug din lemn de fag în formă de cutie DA 3. Decorațiuni de alamă pe coșciug NU 4. Perna respectivă și cearșaful necesar DA 5. Masa drapată și garnitură de plante
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
în spital, a spus clar prietenilor lui: „Să nu credeți că a fost un accident, să nu credeți că am fost beat.” Întregul grup apropiat lui Labiș se interesează de soarta liderului asasinat mișelește, se agită și ia măsuri pentru înmormântarea din 24 decembrie 1956, la Cimitirul Bellu. Securitatea organizează o totală supraveghere și urmărire a întregului grup cu intens filaj pe tot timpul zilei, urmăriți chiar și în timpul nopții prin aparatele de ascultare. La 14 aprilie 1957 se comemorează la
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
mai mare discreție, fără știrea nimănui, într-un vagon de marfă, fiind primit în Gara de Nord de același Mateiu Caragiale, Emil Gîrleanu, Iancu Brezianu, Bogdan-Pitești. Sicriul ajunge la biserica Sf. Gheorghe acoperit de coroanele veștejite de acum 5 luni de la Berlin. Înmormântarea are loc pe 22 noiembrie 1912, cu onoruri militare și toate instituțiile au fost închise. Se țin discursuri elogioase reliefând personalitatea extraordinară a defunctului. Tache Ionescu amintește că a murit tocmai când trebuia să fie ales în parlament. Și cât
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
vecină, nu a putut fi salvată. Și doar cu o săptămână în urmă îmi spusese că va muri curând. O sumbră prevestire care s-a adeverit după o săptămână!! Încă de acum 3-4 ani în urmă îmi arătase lucrurile necesare înmormântării - și iată că acum totul s-a sfârșit pentru ea... „Și rând pe rând ne ducem toți”, vorba poetului. Și o căldură încât în cameră temperatura urcă incredibil la 29 de grade. Un singur chibrit și lumea e în stare
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
una pe alta. Fuseseră invitați oameni de prin alte părți, dar, toți, primiseră invitația, ca pe ceva deosebit de scârbos și de neacceptat! Și, Într-o zi, mai pe la prânz, a murit și penultimul homosexual. L-a Îngropat “perechea” sa. După Înmormântare, Însă, “perechea”, Încă agonizând, s-a Întrebat: dar, pe mine, oare, cine o să mă bage În pământ? S-a Întrebat, cu tristețe În glas, solitarul ultim viețuitor, al acelei țări, a gregarilor. Căci, așa le mergea numele, prin lume: bărbații
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
români... L-a cunoscut îndeaproape pe Eminescu, iar Delavrancea și Caragiale au fost nedespărțiții 1ui prieteni. A tăcut câteva clipe, apoi a adăugat: ― M-am gândit că ar fi frumos din partea clasei noastre să trimitem o coroană de flori la înmormîntarea marelui poet. Cine dorește și poate îl rog să contribuie. Eu vă mulțumesc dinainte și mă înscriu cel dintâi pe listă... În ochi ne jucau lacrimi greu de stăpânit. Trăiam pentru prima oară asemenea durere: moartea unui poet. Și n-
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
ar fi avut cine să-l boteze. Preotul Fadei abia dacă se mai putea ridica din pat, așa că slujeau doar dascălul și pălimarul, Îmbătrâniți și ei mult prea devreme, care scurtau rugăciunile și Încropeau slujbe de mântuială. Nici nunțile, nici Înmormântările nu mai erau ca altădată. De fapt, se slujea otova, astfel că nu mai deosebeai vecernia de utrenie și prohodul de cununie. La drept vorbind, În afară de Tatăl nostru, nimeni nu mai știa să spună de la cap la coadă vreo altă rugăciune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
poate ajunge uneori la mari dimensiuni, în funcție de banii de care dispune proprietarul lui. În partea cavoului, de sub nivelul solului, se prevăd rafturi, pe care se așează și se depozitează sicriele. Cavourile sunt construcții închise, fără geamuri, cu uși încuiate. Înainte de înmormântare, că așa se numește operația de depozitare a cadavrelor, în cazul acestei practici, cadavrele se îmbălsămează: se injectează în cadavru, substanțe chimice conservante, care să le oprească descompunerea. Unii oameni își fac cavouri din timpul vieții lor, pentru că sunt păcăliți
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
Veniți și ne cinstiti casa, doamnă și domnule învățător. N-a fost casă în care să nu fi intrat. N-a fost nuntă, botez la care să nu ne ducem ba, când era cazul, eram chemați și la câte o înmormântare pentru a aduce cuvinte de alinare pentru sufletele îndoliate. La început bărbații erau cam supărați pentru fudulia mea de a nu merge la băut cu ei dar nu eram “fălos” ci, pur și simplu, mă dăruiam și ne dăruiam școlii
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
a cuprins o neliniște îngrozitoare și simțeam nevoia să plec imediat acasă. Toader n-a avut încotro și m-a urmat. Când am ajuns în Nicorești, pe ulița târgului neam întâlnit cu Steluța îmbrăcată în doliu. Cumpăra cele necesare pentru înmormântarea fetiței. Steluța n-a putut scoate o lacrimă. Oamenii, mai ales vecinii, plângeau alături de noi, de nenorocirea noastră. Cu ce am greșit ca să fim ruinați sufletește? Am înmormântat-o pe Cezărica în curtea bisericii din Coasta Lupii, pe Aleea Copiilor
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
viei. În dormitorul în care locuiam cu copiii aveam o sobă numită colțar, cu trei coloane din olane suprapuse prin care circula fumul și se încălzeau. Pe un pat dormeam de obște noi și Cezara, dincolo, lângă sobă, băieții. După înmormântare, Steluța și-a luat băieții alături, poate într-o întârziată încercare de a-i apăra, așa cum nu putuse s-o facă în fața bolii fetei. Patul de la sobă rămăsese liber. Și iată că în noapte, când marele cutremur a desghiocat toate
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
care s-au bucurat de însănătoșirea preo tului au fost ai mei, Coca și Petrișor. Își recâștigasaeră locul de strană de unde îl secundau, dascăli și cor redus, la ținerea slujbelor. Și în sărăcia și nevoia acelui timp erau foarte multe înmormântări. Sărăcia deschisese un al doilea front despre care cărțile de istorie nu prea scriu. Se murea pe capete de tifos, de febră tifoidă. Între adevărurile care mi-au apropiat sătenii, copiii au fost cele mai frumoase. Venise de la București sau
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]