6,163 matches
-
general de analiză a cadrului juridic privind dimensiunea parlamentară a unor organizații internaționale. De asemenea, este delimitat foarte clar universul de analiză, sugerând din start o rigoare pe care însuși subiectul o impune: componenta parlamentară a organizațiilor internaționale. Analiza este centrată pe regimul juridic al parlamentarismului, reliefarea compatibilității cu dreptul internațional public și poziționarea adunărilor parlamentare în dreptul internațional văzut prin prisma normativității internaționale. Prima parte a cărții este deschisă de unele considerații privind dreptul parlamentar, de o analiză a principalelor democrații
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
este un principiu ce guvernează relațiile dintre doi sau mai mulți actori (individuali, organizaționali, statali, suprastatali) ce isi fundamenteaza deciziile și acțiunile pe valori și principii democratice. Adrian NĂSTASE Prefață Lucrarea de față analizează componenta parlamentară a organizațiilor internaționale, temă centrată pe regimul juridic al parlamentarismului, reliefarea compatibilității cu dreptul internațional public, poziționarea adunărilor parlamentare în dreptul internațional văzută prin prisma normativelor internaționale. Prima parte a lucrării, Dimensiunea parlamentară statală și influențele acesteia asupra politicilor internaționale, tratează evoluția noțiunii de parlament și
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
cooperare cu parlamentele regionale ale Comunităților Economice și parlamentele naționale sau cu alte organe deliberative ale statelor membre UA, dar acest lucru se întâmplă rar. Realitatea este că PAP, fiind vocea din Africa, nu a reușit să urmeze o abordare centrată pe oameni, care să contribuie la realizarea unor rezultate tangibile pentru majoritatea populației. Există suspiciunea că UE este unul dintre actorii care își impune asupra oamenilor și culturii africane propria înțelegere a principiilor democratice. Acest lucru a devenit evident la
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
instituții desemnate constituțional care permit edictarea de măsuri obligatorii de politică publică, această permisiune fiind dată în numele cetățenilor și care trece dincolo de structura guvernamentală responsabilă cu formularea acestor măsuri. Valoarea acestei definiții reflectă faptul că responsabilizarea și atribuțiile nu se centrează exclusiv pe adoptarea legislației ci și pe probleme mai complexe în ceea ce privește legitimizarea, consimțământul și autoritatea de putere publică. Instituțiile legislative au caracter multifuncțional, numărul funcțiilor, importanța și întinderea acestora, dar și ordonarea lor fiind lăsate la latitudinea dispozițiilor constituționale. Clasificarea
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
model elitist, tehnocratic. Încă de la început, o formă distinctivă a reprezentării interesului a ajuns să fie evidentă în structura instituțională a Comunității Europene. Obiectivul a fost acela de a forma o combinare de tehnocrați benevoli și grupuri economice de interes centrați pe a construi coaliții transnaționale în vederea susținerii politicilor europene 309. Faptul că CECO a funcționat fără autoritate politică directă a condus la dezvoltarea acestor coaliții. Datorită viziunii tehnocratice, au existat multe opinii conform cărora nu există nici un fel de previziune
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
statele membre. Totuși, Consiliul rămâne organul desemnat să facă previziuni în conformitate cu cerințele constituționale ale statelor membre care vizează implementarea alegerilor directe. Atribuțiile adunării, așa cum reies din prevederile tratatului sunt strict consultative iar din această cauză, negocierile privind Adunarea s-au centrat pe structura acesteia și mai puțin pe prerogativele sale. A fost acordată o mare importanță apărării intereselor naționale stipulate în tratativele de negociere, iar suveranitatea parlamentelor naționale a fost slab evidențiată 311. Adunarea Comună nu a fost nici direct aleasă
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
instituții desemnate constituțional care permit edictarea de măsuri obligatorii de politică publică, această permisiune fiind dată în numele cetățenilor și care trece dincolo de structura guvernamentală responsabilă cu formularea acestor măsuri. Valoarea acestei definiții reflectă faptul că responsabilizarea și atribuțiile nu se centrează exclusiv pe adoptarea legislației ci și pe probleme mai complexe în ceea ce privește legitimizarea, consimțământul și autoritatea de putere publică. Instituțiile legislative au caracter multifuncțional, numărul funcțiilor, importanța și întinderea acestora, dar și ordonarea lor fiind lăsate la latitudinea dispozițiilor constituționale. Clasificarea
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
incident, exemplu, 3 MHz) și „armonice” (multiplu al frecvenței de emisie, exemplu, 6 MHz). Informațiile ecografice sunt în esență morfologice, funcționale și hemodinamice. Integrarea informației ecografice în contextul clinic și funcțional biochimic al pacientului constituie „cheia” unui succes diagnostic. ULTRASONOGRAFIA CENTRATĂ PE STUDIUL MORFOLOGIEI ȚESUTURILOR Imaginea ecografică este planară, bidimensională și secțională (2D). Pe o „secțiune ecografică” se identifică un număr aproape nelimitat de elemente punctiforme cu strălucire foarte diferită, fiecare corespunzând unei structuri biologice. În cazul ficatului structura elementară reflectantă
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Radu Badea, Simona Ioanițescu () [Corola-publishinghouse/Science/92131_a_92626]
-
Din dorința de a asigura, atât pe planul discursului teoretic, cât și pe cel al praxisului educațional, o reală și o semnificativă deplasare de accent de pe dimensiunea informativă pe cea formativă a procesului de învățământ, actuala abordare curriculară nu mai centrează acțiunea educațională pe conținuturi, ci pe formarea de competențe educaționale complexe. În contextul educațional actual, „a ști” nu mai este un scop în sine, ci un factor intermediar care asigură premisele pentru „a ști să faci”, „a ști să fii
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” by Geta Olaru () [Corola-publishinghouse/Science/570_a_1163]
-
cooperării sociale; ele pot fi mai mult sau mai puțin organizate. Piața și organizațiile sunt tipuri instituționale de manifestare a cooperării sociale și economice și de alocare a resurselor. Organizarea economică minimală a pieței presupune existența unei structuri instituționale (reguli) centrate pe definirea și impunerea drepturilor de proprietate, precum și un proces de diviziune a muncii; În baza acestora, actorii cooperează angajându-se În acțiuni (tranzacții) reciproc avantajoase. Ordinea În cadrul organizațiilor implică, de asemenea, mecanisme de diviziune a muncii, dar și mecanisme
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
agent - principal care, În aceeași manieră, analizează relațiile interne ale organizației pornind de la supoziția că aceasta nu este fundamental diferită față de piață, fiind doar o sumă de contracte (nexus of contracts) ce tind, de asemenea spre „eficiență”. Apoi, ne vom centra pe explicațiile instituționaliste ce Înglobează elemente culturale, normative și acționale. În capitolul al cincilea vom introduce elemente relaționale În explicarea cooperării economice. În ultima parte a lucrării vom realiza o aplicație teoretică și practică a unui model compozit al câmpurilor
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
unei construcții sociale (firma capitalistă) În fața alteia (piața concurențială). Vom prezenta În cele ce urmează ideile de forță ale teoriei, arătând În același timp similaritățile sale cu funcționalismul durkheimian În sociologie. În final, vom analiza limitele acestor explicații teleologice macrosociologice (centrate pe eficiență la nivel sistemic) În explicarea emergenței cooperării economice. 1. Teorii economice ale firmei Firmele sunt organizații având funcții de producție private; ele sunt acele organizații ce fac obiectul de studiu al economiei. Totuși, datorită estompării distincției dintre sferele
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
fi invocați pentru explicarea evenimentelor bruște, discontinue ce au fost posibile prin acumularea unei mase critice de tensiuni În cadrul relației agent - principal; acestea au generat o adevărată explozie În cadrul sectorului corporatist ce a redeschis problema guvernării (governance) corporațiilor moderne. Explicațiile centrate pe organizație ca piață În care se tranzacționează eficient realizarea acțiunii colective prezintă limitări teoretice, dar și empirice. Cu excepția relației Între deținătorii de capital și manageri, concepția economistă nu problematizează distribuirea resurselor ce rezultă din câștigurile de eficiență ale corporației
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
care se legitimează și capătă consistență cognitivă. Explicarea patternurilor de cooperare intraorganizațională se invocă elemente politice și cognitive, mai degrabă decât rațiuni economice, Înscriind teoria economică pe linie instituționalistă și apropiindu-o epistemic de sociologie. Problema cooperării În interiorul organizațiilor se centrează pe considerații etice privind raporturile de putere din organizații, pe procesele cognitive de stabilire a scopurilor, modalitățile legitime de alocare a resurselor, pe direcțiile În care „imersiunea” organizațiilor În sistemul social mai larg afectează procesele interne ale acestora. În teoria
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
implicării Larson (1992), Portes și Sensenbrenner (1993) și Uzzi (1996, 1997) se numără printre autorii care au aplicat modelul implicării, rămas mai puțin operaționalizat În articolul lui Granovetter (1985), În cercetări empirice concrete. Analiza rețelelor sociale la nivel organizațional este centrată pe modelul de relații existente Între o organizație de referință și alte organizații din aceeași rețea. O rețea socială poate fi reprezentată prin conexiunile dintre mai multe organizații, conexiuni determinate de varietatea relațiilor sociale și economice pe care acestea le
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
scopul fundamental urmărit de actori este supraviețuirea „construcției” și menținerea statu-quoului. Nu În ultimul rând, rutinele și practicile instituite sunt rezultante ale felului În care organizația a interpretat și a răspuns cerințelor percepute ale mediului În trecut, procesele atenționale fiind centrate pe ceea ce a fost important În trecut, și nu pe prospectarea viitorului. În acest fel, structura organizațională devine o componentă inerțială În dezvoltarea unor politici noi. Weick (1969) a argumentat că proiectarea este Întotdeauna retrospectivă, ceea ce face ca organizația să
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
două sunt Însă relaționate, fiindcă practicile sunt structurante, iar structura determină „mediul instituit” pe baza căruia actorii iau decizii practice. 3.2. Structurarea relațiilor În cadrul câmpului - modelul cvasifirmei Strategiile practice predominante („rețetele sociale”) ale firmelor ce acționează În cadrul câmpului se centrează pe menținerea unor relații sociale stabile cu parteneri „tradiționali”, În special din Uniunea Europeană. Relațiile stabile sunt cele care asigură ocuparea capacităților productive ale firmelor. Ele au un rol esențial În reducerea incertitudinii fiind considerate resursele strategice de care depind majoritatea
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
diferenței teoretice cu care operăm Între conformarea instituțională generalizată (În virtutea normelor, valorilor) ce generează așteptări și Încredere (În sensul de asigurare) și comportamentele pro-sociale derivate din implicarea În rețele de relații concrete. Sandu diferențiază astfel Între sociabilitatea interpersonală și sociabilitatea centrată pe instituții. Este de așteptat ca prima să aibă efecte de tip capital social (sociabilitate productivă) În mult mai mare măsură decât Încrederea În instituții. Într-o oarecare masură sinonimă distincției operate de Sandu (2003) Între Încredere interpersonală și Încredere
[Corola-publishinghouse/Science/2104_a_3429]
-
cu virtuțile sale de optimizare a activității umane, cu satisfacțiile psihice și sociale pe care le oferă și, poate, în primul rând, ca modalitate de mediere a conflictelor, care apar inerent în interacțiunile sociale. Totalitatea problematicii comunicării în organizație este centrată pe liderul acesteia, care trebuie să fie un "manager eficient al informației", pentru a putea pozitiviza procesul comunicării în organizația pe care o conduce. Aici este accentuată problema consilierii subalternilor de către liderul organizațional, ca o responsabilitate permanentă a acestuia. Având
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
toți participanții să fie satisfăcuți, mai fericiți. Să facem astfel ca discuțiile noastre, confruntarea cu alții, negocierile, noi înșine să nu mai fim pierduți doar în curgerea implacabilă a interacțiunii în contextul lumii înconjurătoare. Comportamentul nostru comunicațional trebuie să fie centrat pe îndeplinirea așteptărilor fiecăruia dintre participanți la conversație. Ultimul motiv se referă la faptul că învățarea de abilități noi, mai cooperante în comunicare, cere efort, deoarece noi suntem înconjurați de o mulțime de exemple rele, care nu merită a fi
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
altei persoane nu trebuie să însemne că suntem de acord sau aprobăm acțiunile sau modul său de a fi și că nu vom pune oricum întrebări. Aici învățăm să ne confruntăm cu identități și caractere morale diferite, dar să rămânem centrați pe felul nostru de a fi. În acest mod, cei doi parteneri de discuții au oportunitatea de a învăța ceva unul de la celălalt. 2. Explicăm intenția conversației și invităm partenerul să fie de acord cu ea Prezentăm intenția pe care
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
care tehnica analizei de conținut poate fi aplicată cu succes. În caseta 8.1 le prezentăm pe cele mai semnificative pentru cercetarea empirică a comunicării. 1 Susținem că tehnica analizei de conținut se plasează astfel în poziția unică de metodologie, centrată primordial pe analiza mesajului, mai ales sub forma sa scrisă. Textul înlocuiește ceea ce este studiat. El reprezintă baza interpretărilor și inferențelor ulterioare și a concluziilor derivate din ele. O asemenea abordare asigură suportul necesar pentru angajarea în procesul analitic atât
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
miliarde dolari. Succesul este pe deplin explicabil: în primul rând, păstrarea și dezvoltarea unui sistem educațional pliat pe necesitățile țării; în al doilea rând, cercetarea științifică sistematică. De la începutul secolului al XIX-lea, reforma universitară a lui Humboldt a fost centrată pe erudiție și cercetare, iar fondarea Universității din Berlin în 1810 a fost deosebit de rodnică (astăzi Universitate din Berlin îi poartă numele)443. Creșterea demografică rămânea, evident, un mare câștig pentru Germania: dacă în 1871 populația sa număra 41 milioane
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
meserie"). Mîna care scrie: un Destin. Al celui care își scrie și își descrie întruna Uimirea". Irina Mavrodin pune în conexiune uimirea și ambiguitatea. Pentru definirea ultimei apelează la Roman Jakobson: "Ambiguitatea este o proprietate intrinsecă, inalienabilă, a oricărui mesaj centrat asupra lui însuși, pe scurt, este un corolar obligatoriu al poeziei. Nu numai mesajul însuși, dar și destinatorul și destinatarul devin ambigui. Supremația funcției poetice asupra funcției referențiale nu obliterează referința, dar o face ambiguă". Și la Umberto Eco: "Ambiguitate
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
de fiecare dată cu mijloace deosebite, Ion Barbu poate fi comparat cu o altă figură a literaturii noastre contemporane, cu Lucian Blaga. Cîntăreți deopotrivă ai vieții în spirit, cîte deosebiri totuși între ei!". Laudă somnului este cartea pe care se centrează Ion Barbu, și consideră somnul cu grafica lui variabilă, cu deplasări răsturnătoare conciliate în unitatea păduroasă și contradictorie a creației, e o formă de existență mult mai complectă ca existența diurnă. E locul unde rege este Sufletul, căruia, la Edgar
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]