6,425 matches
-
străpuns. Dacă-ar fi un Țepeș Vodă, Toți „rechinii” la un loc, De acord cu o metodă Iar găsi ac de cojoc. Important nu-i cum îți zici În raport cu cei divin; Capital e cum aplici, De ești în huzur ori chin. M-ai păstrat așa târziu, Împăcat cu toți să fiu, Cu ce-i sfânt și ce e om Chiar în margini de atom. 8 decmbrie 2004 Când vezi atâtea frumuseți Curate în natură, Ești îndemnat ca să repeți Osana din Scriptură
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
un sunet. Uităm să respectăm ce avem mai de preț: În loc de iubire oferim mizerabilul dispreț! Aplec ochii în pământ, îndur, sper și aștept... Este secetă de armonie de parcă ar fi deșert... Prea mult suferă unii având o viață risipită în chinuri, Pe când alții au multe agoniseli față de cele necesare... Plăceri îndelungate sau lacrimi curgând ca infinite râuri? Viață saturată sau o clipă interminabilă ce doare? Încă... Și încă un oftat ce-mi răcește tristețea Și încă o iluzie atât de femeie
by MIHAI TODERICĂ [Corola-publishinghouse/Imaginative/1008_a_2516]
-
ducea tac-tu să apere Revoluția de la Județeană, dacă știa ce-o să-mi faci tu acuma? Cum vrei să mă omori?! Cum îmi aduci coțofana aia în casă să mă stranguleze și să ia ea toate ce-am agonisit cu chinul vieții mele? Pentru asta s-a dus Sofronică la Revoluția de la Județeană?! O altă coloană de mașini se anunța că va trece pe bulevard. O precedau câțiva motocicliști, urmați de două mașini ale poliției. Apăru apoi un gip, urmat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
om de pe pământ și mama mea mă făcuse anume pentru el să-i fiu lui Macatist al meu alinarea și învierea aia de pe urmă, tocmai când mă nășteam din mine că-mi eram atunci și mamă și copila în dulcia chinurilor odrăslită. Și eu l-am crezut și l-am respectat și nu aveam de ce să nu-mi placă, că era niște vremuri de criză cu datoriile alea externe, că se luase Ceaușescu la ambiție cu americanii să plătească banii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
răul, ba chiar căuta să n-o implice, dar oricând poate s-o ridice pe ea în locul lui Ilarion. Cum, în cele din urmă, îi cedase. Ba, la un momentdat, se și îndrăgostise de el. Dragoste pătimașă, cu gelozie și chin, până în pragul nebuniei. Îl simțise chinuit, neputincios, fricos și el până peste poate, oricât era de aprig la datorie. Odată chiar era să bage cuțitul în una. Credea că trăia și aia cu Goncea. A vrut chiar să aibă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
neagra-i durere îi pune hotar, Făcând să-i apară în negru talar A lumii paranimfă - moartea. Și maicii, ce strânge pruncuțu-i la sân, Privirea de lacrime plină, Văzând cum geniile morții se-nclin- Pe fruntea-i copilă cu spasmuri și chin, Speranța durerea i-alină. {EminescuOpI 12} Căci vede surîsu-i de grație plin Și uită pericolul mare, L-apleacă mai dulce la sînu-i de crin Și fața-i umbrește cu păr ebenin La pieptu-i îl strânge mai tare. Așa marinarii pe
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
pătrunde ziua printre ferești murdare, Pe lângă mese lunge, stătea posomorâtă, Cu fețe-ntunecoase, o ceată pribegită, Copii săraci și sceptici ai plebei proletare. Ah! - zise unul - spuneți că-i omul o lumină Pe lumea asta plină de-amaruri și de chin? Nici o scînteie-ntrînsul nu-i candidă și plină, Murdară este raza-i ca globul cel de tină, Asupra cărui dânsul domnește pe deplin. Spuneți-mi ce-i dreptatea? - Cei tari se îngrădiră Cu-averea și mărirea în cercul lor de legi
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
EminescuOpI 116} Gonit de toată lumea prin anii mei să trec, Pîn-ce-oiu simți că ochiu-mi de lacrime e sec, Că-n orice om din lume un dușman mi se naște, C-ajung pe mine însumi a nu mă mai cunoaște, Că chinul și durerea simțirea-mi a-mpietrit-o, Că pot să-mi blestem mama, pe care am iubit-o - Când ura cea mai crudă mi s-a părea amor... Poate-oiu uita durerea-mi și voiu putea să mor. Străin și făr-de
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
fi pândit de un urs; Ben fixează o sticlă cu bere, în mod intenționat, doar pentru a se feri de privirea mea. Mă uit disperată la Daisy, sperând că se va oferi voluntar și mă va scuti pe mine de chinul susținerii. —Păi... Aș continua eu, dar totul mi se pare un pic cam ciudat. Îmi pare rău... își cere ea iertare din priviri. De-abia vă cunosc și mă simt cam ciudat. Știu cum e, izbucnește Jennifer. Roșește, iar pistruii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
pentru că i-ar fi plăcut pentru ceea ce sunt ei. Totul se desfășura în termenii lui. Ne uitam la filmele care-i plăceau și-i ascultam muzica preferată. Nu e vorba că nu le-aș fi agreat sau că erau un chin pentru mine, dar întotdeauna eu eram cea care mă deschideam pentru el - nu se întâmpla niciodată invers. Odată m-a convins să merg cu el la un meci de fotbal, iar eu, în schimb, l-am rugat să mă însoțească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
prima pagină al ziarelor de mâine aștepta demult pe tasta computerelor, conceput cu mult timp înainte de a se fi petrecut, așa cum producția de grâu din vara viitoare era deja vândută. Dacă totul era prevăzut, înseamnă că scopul vieții era plăcerea chinului, iar Raiul nu există, tărâmul în care scopul existenței era metodica, tonalitatea, stilul, ordinea, delimitarea învățăturilor eterne, între eternul peren și eternul trecător, ca în jocul de bowling, în care bila poate fi dirijată după voie spre țintă. Dar aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
lor, pocneau scuipând miliarde de vocale, sufixe, interjecții, puncte, formând fumul gros, mascatura luptătorilor ninja nevăzuți, emițătorilor de cuvinte, cuprinzând cuvinte cu nucleu, electroni, protoni, neutroni. Structura moleculară avea trasee precise. Formarea masei moleculare și atomice închegate din strigăte, din chinul rostirii lor, din transpirația asamblării, șlefuirii, desăvârșirii lor în strigăt total cu destinul final de a fi încasat, însușit, apoi azvârlit într-o formă nouă, un extrasenzorial măsluit cu dimensiune nouă, Urletul gunoierilor. Urletul avea program bine determinat, i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
două timpuri, constând în aplecarea oamenilor sub formă de întrebare. Separat, pe un alt monitor uriaș, aceleași ființe trecute și viitoare ținându-se de mână, ca spirala ADN, expunând, pe o scară întinsă pe suprafața Pământului, răspunsul. Nimic nu exprima chinul ca plată a unui credit restant. Întrebarea era plata unei vieți de filosof, răspunsul era crearea altor întrebări, toate într-o curbă care se dovedea a fi cerc, asemenea celui astronomic, care după ciorchini de vremi se întoarce de unde a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
sau Gagu a atins vreun știulete care, trezit din somn, a dat alarma printre știuleți, Căpcăunu ședea drept în fața noastră, cu ochii arzând, cu mâinile încrucișate pe piept. Și cum totul se sfârșise, l-am urmat docili, cu tot negrul chinurilor în suflet, înspre școală. * * * S trigătele de uimire ale morților ne-au întors privirile către oraș. Altul decât cel cunoscut, reinventat de mongolul Cargobot, cu ajutorul calculelor lui Ghiborț și înnobilat cu frumusețe arhitecturală de Bau. Ori somnul intrase oblic în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
în creierele bărbaților. Își poartă frumusețea cu mândrie, provocând tot timpul și pe străinii care pleacă cu imaginea și mirarea creată de ea, tranzitând-o pe toate meridianele și pe localnici care se simt uciși, înviați, topiți, vaporizați, scurși după chinul cu trup de femeie, după coșmarul care îi supun STĂRILOR de agregare ale materiei fără ca să cedeze cuiva, dispărând dintr-o dată din decor, ca să afli că e la fel de frumoasă și în altă parte. Natura divină se va mândri de neuitarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
și... Saci de dormit. Eu nu am unul din ăsta. Nu am nimic. Nu mi-am adus nimic. Am uitat! Am dat ordine în toată școala și tocmai eu nu le-am îndeplinit. Dar cine ar putea să doarmă în chinul viitor? Mă îndreptam spre scările profesorilor, pentru a ajunge mai ușor la etajul trei, unde vroiam să văd încăperea în care am discutat cu Arvon Mircea. Nu făcusem decât câțiva pași, când cineva mă opri punându-mi o mână pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
ACUM! Și dacă în orice încăpere începe să fie ceață, plecați și sigilați ușa după voi! S-ar putea să fim ținta atacurilor biochimice! Cum a terminat de vorbit, s-a repezit înapoi în sală și l-a scutit de chinuri pe sărmanul care era devorat fără șanse de a fi salvat. Sunetul împușcăturii încă dăinuia în încăpere când închise ușa. Stătu încremenit câteva secunde, apoi se duse până la baie să se spele de sângele închegat. Rana nu era adâncă. Cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
surprins că nu a fost deja testată. — Ea nu vrea să afle, zise Diehl. Există o șansă de cincizeci la sută să aibă gena. Dacă o are, în cele din urmă va dezvolta boala și va muri zvârcolindu-se în chinurile demenței. Dar are douăzeci și opt de ani. Este posibil ca boala să nu apară pentru încă douăzeci de ani. Așa că, dacă ar ști-o de acum ... i-ar putea distruge tot restul vieții. — Dar ar putea să o și liniștească, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
de la cimitir, au făcut ceva nepotrivit. — Ei spun că trebuie îngropat din nou. Dar spun și că ar trebui să sun la poliție, pentru că se pare că oasele lui au fost furate. Însă eu nu vreau să trec iar prin chinul cu poliția și cu toate celelalte. O pază lungă, tensionată. Ce părere aveți, domnule Roberts? — O să vă sun eu, doamnă Weller, spuse el. Marty Roberts închise telefonul. — Idiotule! Ți-am spus: lemn, numai lemn! — Știu, zise Raza. Nu noi am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
ridicară amândoi la intrarea lui și îi strânseră mâna. Nu le reținu numele. Dar știa că erau de la firma de avocatură a unchiului său. — Ce se întâmplă aici? îi întrebă. Avocatul mai în vârstă deschise un dosar. — O cheamă Kelly Chin, spuse el. Ai cunoscut-o la un meci de fotbal, te-ai dat la ea ... — Eu m-am dat la ea? zise Brad. — Și apoi ai dus-o la Westview Plaza Hotel, camera 413 ... — Nu știți povestea așa cum a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
gât, amice. — Vă spun că nu s-a întâmplat așa. — Înțeleg. Ați fost fotografiați împreună de camerele de securitate ale hotelului, în lobby și în lift. Camerele de pe hol de la etajul patru v-au înregistrat, pe tine și pe domnișoara Chin, când intrați în camera 413. Ați stat înăuntru o oră și șapte minute. După care, ea a plecat singură. — Mda, sigur, dar ... — Plângea în lift. — Cum? — A mers cu mașina la Westview Comunity Hospital și a raportat că a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
Într-un final, Dave urma să aibă nevoie, probabil, de o educație specială. Dave moștenise capacitatea redusă de atenție al cimpanzeilor. Îi venea din ce în ce mai greu să țină pasul cu ceilalți copii din clasă, în special la citit, care era un chin pentru el. Iar calitățile sale fizice îl puneau într-o altă categorie, pe terenul de sport. Ceilalți copii nu-l lăsau să joace. Așa că devenise un surfer excelent. Iar acum, adevărul se aflase. Existase un articol deosebit de deranjant, în revista
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
spun nimic, astăzi n-am timp să le văd, nici să le mai înțeleg nu vreau. Nu mai vreau. Blestematul ăsta de Paradis, băga-l-aș în pizda mă-sii!, mă lipsesc de Rai, ca Adam. Lepădarea de Rai. Ce chin, prin ce-o fi trecut Adam în paradisul ăla al lui, ce munci au urmat după, câte mii de ani a trudit el pământul! Nu mă interesează secretele toposului inițial (așa-i zicea taică-meu, topos inițial), nici ale Evangheliilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
din orice: din admiterea la facultate, că el își pregătește aleșii, el hotărăște intrarea lor, a celor care cotizează la noi, ăla intră, care dă - l-am învățat lozinca asta, că trece și profesoratul, măcar să rămâi cu bani după atâta chin, după atâtea meditații și atâta risc... care admitere la facultate e mai subiectivă ca admiterea la Teatru... dar nu pricep asta muritorii de rând, din film, din teatru, din reclame sau din vânzarea de case la unul, la altul. Intermedieri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
nu știe ei?... Știți povestea pe care ne-a spus-o Tina într-o seară aici, în pergolă, stăteam în leagăne și ea povestea, ne-a încropit o poveste despre artiști și Dumnezeu. Cum sunt ei, ce viață duc, ce chin au pe cap... Eu știu și fără povestea ei că, dacă am fi normali, am fi vânzători la aprozar, nu artiști. Normali sunt ceilalți. Noi suntem altfel... E o veche poveste lupta asta dintre Autor și Actor, zicea că e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]