6,372 matches
-
și-a văzut umbra va muri, spune legenda. Dar omului care și-a văzut dosarul oare ce îi rezervă soarta? Eu nu mi l-am văzut. Din scepticism sau din lașitate? Cercetarea arhivelor mai are un aspect, de astă dată comic, un fel de revers al feței tragice a medaliei. După lectură, mulți au fost consternați, cuprinși de o exasperare ironică în fața derizoriilor observații din „notele informative” - „X a cumpărat din piață morcovi și a vorbit cu țăranca de la care i-
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
de relație neutră funcționează mai ales în tipul de supraveghere pe care l-am putea numi supraveghere-cadru. În acest sens, Disputa rămâne exemplul cel mai elocvent. Principiul „cadrului” ca prealabil dramatic a fost adesea utilizat, de la Îmblânzirea scorpiei la Iluzia comică; de altfel, el stă la baza câtorva dintre variantele atât de frecvente ale „teatrului în teatru”. În schema acestui dispozitiv, în ficțiunea textului, supraveghetorilor li se acordă statutul de spectatori în fața cărora se desfășoară acțiunea, în timp ce noi, cei din sală
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
iluziilor. Teatrul relevă astfel adânca fisură a lumii burgheze, sfâșiată între pasiunea amoroasă și instituția mariajului. Când orice urmă de dorință în interiorul cuplului se stinge, când se constată eșecul pactului oficial, soluțiile sunt diferite, în funcție de opțiuni: revelație dramatică sau „reparație” comică, Ibsen și Strindberg sau Feydeau și Courteline! Alegerea va avea consecințe nemiloase, căci scriitura comică nu se va prelungi în posteritate decât la modul minor, prin teatrul de bulevard, principala ei gazdă. Principiul scriiturii comice dezvoltate în jurul relațiilor conjugale se
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
mariajului. Când orice urmă de dorință în interiorul cuplului se stinge, când se constată eșecul pactului oficial, soluțiile sunt diferite, în funcție de opțiuni: revelație dramatică sau „reparație” comică, Ibsen și Strindberg sau Feydeau și Courteline! Alegerea va avea consecințe nemiloase, căci scriitura comică nu se va prelungi în posteritate decât la modul minor, prin teatrul de bulevard, principala ei gazdă. Principiul scriiturii comice dezvoltate în jurul relațiilor conjugale se bazează pe poziția spectatorului, care dispune, clipă de clipă, de informații suplimentare în raport cu cel puțin
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
opțiuni: revelație dramatică sau „reparație” comică, Ibsen și Strindberg sau Feydeau și Courteline! Alegerea va avea consecințe nemiloase, căci scriitura comică nu se va prelungi în posteritate decât la modul minor, prin teatrul de bulevard, principala ei gazdă. Principiul scriiturii comice dezvoltate în jurul relațiilor conjugale se bazează pe poziția spectatorului, care dispune, clipă de clipă, de informații suplimentare în raport cu cel puțin unul dintre personajele de pe scenă. Tocmai pentru că este subinformat, acest personaj devine o sursă de comic: sala se amuză fără
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
ei gazdă. Principiul scriiturii comice dezvoltate în jurul relațiilor conjugale se bazează pe poziția spectatorului, care dispune, clipă de clipă, de informații suplimentare în raport cu cel puțin unul dintre personajele de pe scenă. Tocmai pentru că este subinformat, acest personaj devine o sursă de comic: sala se amuză fără milă pe seama lui, observând distanța constantă dintre ceea ce omul știe (incomplet) și ceea ce face (anapoda, pe dos, invers decât ar fi trebuit să facă). Din fotoliul său, spectatorul râde de aceste disfuncții, de aceste derapaje a
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
nu vor avea niciodată consecințe grave, funeste. Că totul se va aranja până la urmă... că greșeala va fi îndreptată. Durerea e aici trecătoare, zbuciumul nu ține mult, iar la orizont se profilează întotdeauna împăcarea. Suprainformația spectatorului se convertește în efect comic mai ales atunci când se cristalizează în jurul unui dispozitiv de supraveghere. De obicei, dispozitivul nu e programat, el se improvizează la repezeală ca soluție salvatoare impusă de situație: un personaj temut, a cărui prezență nu e dorită, își face apariția pe
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
se ascunde protagonistul înamorat, spre încântarea publicului pe care dezinformarea personajelor de pe scenă îl delectează tot atât cât îl distrează și poziția umilitoare a amantului silit să se pitească în acest fel. Spectatorul beneficiază de o superioritate extremă, sursă de comic în măsura în care sala - și nu scena - posedă informațiile, iar informațiile acestea sunt cu totul inofensive. Urmările tragice sunt excluse, logica însăși a situației comice ne spune să nu ne temem pentru viața bărbatului ascuns, ci să așteptăm calmi compromisul final. Căci
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
a amantului silit să se pitească în acest fel. Spectatorul beneficiază de o superioritate extremă, sursă de comic în măsura în care sala - și nu scena - posedă informațiile, iar informațiile acestea sunt cu totul inofensive. Urmările tragice sunt excluse, logica însăși a situației comice ne spune să nu ne temem pentru viața bărbatului ascuns, ci să așteptăm calmi compromisul final. Căci, întotdeauna, totul se va rezolva printr-un compromis. Strategie burgheză de supraviețuire! În Piedica, Feydeau îl pune pe Bois d’Enghien să se
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
avea încredere. Supravegherea de parcurs este o supraveghere de control. Matthias Langhoff recunoaște că se duce la spectacole de teamă ca nu cumva „ceea ce el a conceput ca dramă să devină comedie după o lună”. De altfel, mai ales spectacolele comice sunt cele ce se degradează mai ușor, se deteriorează sub influența publicului: actorii se lasă „duși de val” văzând reacțiile spectatorilor și, adesea, șarjează, încercând să satisfacă un public care, cred ei, e tot mai dornic de efecte comice. Regizorul
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
spectacolele comice sunt cele ce se degradează mai ușor, se deteriorează sub influența publicului: actorii se lasă „duși de val” văzând reacțiile spectatorilor și, adesea, șarjează, încercând să satisfacă un public care, cred ei, e tot mai dornic de efecte comice. Regizorul are datoria de a opri la timp convertirea seducției în corupere. Pe de altă parte, supravegherea de parcurs urmărește să protejeze spectacolul de eroziunea inevitabilă la care îl condamnă o îndelungată exploatare, mai ales în teatrul alternativ, unde șansa
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
un simptom de slăbiciune existențială? Dată fiind longevitatea net superioară a exploatării spectacolelor în teatrele de repertoriu, e normal ca supravegherea de parcurs să fie exercitată aici cu o mai mare perseverență. Ea vizează evitarea efectelor rutinei, a capcanelor succesului comic, a relaxării ritmului, rămânând în intimitatea dialogului dintre spectacol și spectatori după o serie de turnee și de reluări. Regizorul sau asistenții săi „supraveghează” tocmai pentru ca spectacolul să nu se abată excesiv de la proiectul inițial și, uneori, reușesc să integreze
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
observare, voyeurisme 28 Supravegherea focalizată 33 Supravegherea de proximitate 36 Supravegherea ostentativă 42 Coprezența impusă 47 Reciprocitatea trunchiată 51 Ierarhiile supravegherii 56 Vulnerabilitatea pragului 59 Răsturnarea ludică 63 Substituire și simulare 67 Deghizări și travestiri 70 Supraveghere aleatorie și suprainformație comică 76 Ambivalența informațiilor 81 Activitate scriptică și arhivare 85 Opere Hamlet sau supravegherea generalizată 93 Tartuffe sau dubla supraveghere 103 Școala femeilor sau îngrădirea securitară 109 Britannicus sau supravegherea totalitară 112 Disputa sau supravegherea-cadru 120 Creditorii sau spațiul-capcană 123 Piedica
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
versuri, dintre care unele pentru copii, dar și proză. În cele aproape 30 de volume, utilizează o gamă largă de tipuri prozodice și procedee care pleacă de la formule abstracte, poezii de notație, suprarealiste, expresioniste, dadaiste până la delir verbal, cu efecte comice realizate prin rimă și ritm. Nina Cassian este un poet autentic. Poetă informată, cu inspirație livrescă ce selectează doar chemările care-i corespund, distilându-le până la esență și până la saturare: "Heraclit și vechii greci, dar și Cocteau și Max Jacob
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
diverselor serii de personaje aflate în conflict. (tehnica bulgărelui de zăpada). Caragiale însă, este si cel mai mare creator de caractere din literatura română, personajele lui fiind realizate într-o viziune clasică. Ca urmare, ele se încadrează într-o tipologie comică, având o dominantă de caracter; aceasta nu presupune o lipsa de interes pentru omul social, pentru culoarea locală sau pentru particularitățile psihice sau de limbaj. Autorul alege ca modalități de caracterizare pe cele specifice genului dramatic: prin acțiuni, limbaj, onomastică
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
automatisme ce creionează "întruparea prostiei solemne."(Ștefan Cazimir), prin formule aberante, care-i relevează incultura: "eu am n-am să-ntâlnesc pe cineva, la zece fix mă duc în târg". Discursul lui Farfuridi din actul III este un model al comicului absurd, care scoate în evidență platitudinea gândirii, confuzia lingvistică a personajului, iar stilul bombastic și infatuat devine caricatural și prin ticurile verbale și prin afirmațiile aberante: "Dați-mi voie! Dați-mi voie! Din două una, dațimi voie: ori să se
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
se-ncrunta...Muncea neîntrerupt până termina convingerea ca le e superior celorlalti.opera.În tot acest timp era încruntat,febril și ursuz.Când termina, era adesea intoxicat de tutun și cădea câteva zile într-o stare de somnolență pașnică...” Sursele comicului * Comicul de caracter * Comicul de nume * Comicul de limbaj * Comicul de situație * Comicul de intenție( râsul îndreaptă moravurile) Crezul artistic caragelian: “Numai când te așezi la masa de scris și vezi hârtia albă înaintea ta,atunci îți dai seama ce
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
bucurie sufletească. În sensul acesta, menționăm următoarele aspectele ce urmează: a. Râsul Este manifestarea expresivă a unei stări agreabile de spirit pe care o Încearcă o persoană. El este expresia bunei dispoziții, dar și a unei reacții față de o situație comică. Râsul este cel care subliniază lipsa de valoare, prin ironizarea unei persoane sau a unei situații. Prin natura sa emoțional-afectivă de manifestare a bucuriei, râsul este forma de expresie care se opune plânsului. Pentru E. Goncourt, „râsul este sunetul spiritului
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
aspectele lor corporale și sufletești, experiențe ale conștiinței, interioare persoanei umane, dar și ale sufletului colectiv. Acestea sunt reproduse În mod periodic prin ritualuri, care, sub forma unor spectacole comemorative, reproduc fie situații tragice, ca expresie a suferinței, fie situații comice, ca expresie a plăcerii. Tragicul și comicul, În plan cultural, sunt cele două modele a căror semnificație este atât psihologică, cât și morală, având ca scop reproducerea suferinței sau a plăcerii, obiectivate În exterior ca situații de viață exemplară, cu
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
așa cum apare ea În cazul lui Ahile din Iliada, sau În cel al personajelor in tragediile antice (Aiax, Hercule, Oreste, etc.Ă. Nebunul este imaginea tragică a damnatului care, Împotrivindu-se voinței zeilor, primește pedeapsa nebuniei. bă Nebunul ca personaj comic, sub Înfățișarea bufonului, apare În Renaștere și, odată cu acesta, apare și nebunia, ca „personaj critic”, care arată și comentează defectele caracteriale ale oamenilor, având prin acest rol de caricaturizare o funcție de catharsis social. Însuși Nebunul, ca personaj comic are aspectul
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
ca personaj comic, sub Înfățișarea bufonului, apare În Renaștere și, odată cu acesta, apare și nebunia, ca „personaj critic”, care arată și comentează defectele caracteriale ale oamenilor, având prin acest rol de caricaturizare o funcție de catharsis social. Însuși Nebunul, ca personaj comic are aspectul unei caricaturi umane care distrează asistența dar strecurând Însă În acest context și elemente critice morale. că Nebunul ca personaj pasional este creația epocii romantice. Personalitatea lui Îl Împinge la acte de imoralitate, la suicid sau la crimă
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
ei!/ Așa e, - consolai eu pe amicul pisălog, parodiind un scurt proverb franțuzesc, - où il y a de l’hygiène il n’y a plus de plaisir...” 14) Igiena ridicată la gradul de superstiție și obsesie! Sau, alteori, - nu numai comic, ci și absurd -, interpretată ca ofensă: un chestor băcăuan a pedepsit un sergent de stradă pentru că (versiunea sergentului) și-a șters nasul cu batista în fața sa. (Versiunea chestorului: pentru că a rîs.) Incidentul a fost comentat astfel în ziar: „Dacă agentul
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
care e (într-o reproducere aproximativă) din romanța „închide ochi-ți dulci” de Ionel Băjescu-Oardă: „Tîrziu, cînd anii trec, în fine,/ Acum păpușa-i domnișoară;/ Cînd luna-i sus, alene vine./ în fața oglinzii se măsoară” etc.6) Prematur și nițel comic în versurile romanței, „în fine” se potrivește cu graba din plictiseală a lui Bacovia. Și un alt exemplu, din „Divagări utile”: „S-a dus Agatha? O stea senină a fost în visul meu, dar «florile roșii muriră»”7). Ultimele trei
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Bacovia!” Aflat lîngă ea, sculptorul Constantin Popovici, autorul lucrării, i-ar fi replicat baritonal, alterat de băutură: „- Ba da, Doamnă!” în povestirea sa, CÎrneci apasă de fiecare dată pe diferența teatrală a reacțiilor celor doi. Dar întîmplarea nu-i numai comică, ci și instructivă. Morala ei poate ajuta la înțelegerea unor situații similare, în care rolul sculptorului să-l aibă un critic. Mai multe texte din Bacovia evocă ideea de vulnerabilitate umană. Sub acest aspect, autorul Plumbului poate fi asociat atît
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Zoița la mahalale și în sate) se va rări în epoca interbelică, dar va reveni dupa Al Doilea Război Mondial, sub influența unui personaj memorabil din proza sovietică. Provincial și serios (cum a observat Ibrăileanu în „Numele proprii în opera comică a lui Caragiale”), Zoe (Zoe Vasiliu) se potrivește cu cam tot ce știm despre mama poetului. E motiv de mirare și în același timp de laudă că Bacovia nu s-a lăsat purtat de val în timpul studenției și n-a
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]