6,421 matches
-
Apoi se aflară în întuneric, în mijlocul terenului cu mlaștini de apă sărată. Ignatius privi indicatorul autostrăzii luminat de farurile lor din față. U.S. 11. Indicatorul se pierdu în urmă. Coborî fereastra câțiva centimetri și respiră aerul sărat care venea dinspre Golf, trecând peste mlaștini. Simți cum i se deschide valva, de parcă aerul ar fi fost un purgativ. Mai respiră o dată, trăgând aerul și mai adânc în piept. Durerea de cap începuse să-i treacă. Privi recunoscător spre capul și ceafa Myrnei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
umflată, neagră și pătată cu mucegai, cu gura deschisă Într-un țipăt torturat. O fotografie post-mortem a lui David Reid. — Așa o să arate Peter Lumley dacă nu-l recuperăm curând. Vreau să mărim zona de căutare. Trei echipe: terenul de golf Hazlehead, grajdurile de călărie, parc. Fiecare tufiș, fiecare buncăr, fiecare morman de balegă. Le vreau cercetate. Începu să anunțe nume. După ce Insch termină și toți plecaseră, Logan Îl puse la curent cu fata moartă pe care o găsiseră Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
următorii patru ani partea cea mai bună a intelectului lui Amory avea să se concentreze asupra problemelor de popularitate, asupra complexităților sistemului social universitar și ale Societății Americane, așa cum era ea reprezentată de ceaiurile de la Biltmore și de terenurile de golf de la Hot Springs. ...În rezumat, o săptămână minunată, În care mintea lui Amory a fost Întoarsă pe toate fețele, o sută de teorii i-au fost confirmate, iar pofta de viață i s-a cristalizat Într-o mie de țeluri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
cenușii și tenul imaculat, cu două pete discrete de culoare. E zveltă, dar atletică, cu corpul dezvoltat armonioș și e o Încântare s-o urmărești cum pășește Într-o cameră, cum umblă pe stradă, cum leagănă În mână crosa de golf sau execută „roata țiganului“. Și o ultimă calitate: personalitatea ei vie, naturală, nu are nimic din postura conștient teatrală Întâlnită de AMORY la ISABELLE. MONSIGNOR DARCY ar fi destul de Încurcat, neștiind dacă s-o numească un personaj sau o personalitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Așadar, tu aici... (pauză). EA: Da .. toate lucrușoarele alea... (Traversează camera până la birou.) Uite rujul meu, dermatografele... EL: Nu știam că ești așa. EA: La ce te așteptai? EL: Credeam că ești un pic asexuată... știi... fiindcă Înoți și joci golf. EA: Păi, o și fac, dar nu În orele de lucru. EL: De lucru? EA: Între șase și două - strict. EL: Aș cumpăra și eu niște acțiuni la corporația ta. EA: O, dar nu e vorba de o corporație - e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
meu. Refuzând să mai fie stimulat sau transportat, Amory a coborât din mașină și, urcându-se Înapoi pe promenada de scânduri, s-a Îndreptat cu pași vioi spre hotel. Iarăși se afla Într-o zonă de calm plat, Într-un golf adânc, letargic, fără chef de muncă sau de scris, de amor sau de destrăbălare. Pentru prima oară În viață, ar fi vrut ca moartea să dea iama În cei de-o generație cu el, obliterându-le entuziasmele, zbaterile și exaltările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
goală. Se lăsa înserarea. Danny se îndreptă spre poarta principală. O voce venită dinspre ghereta paznicului îl opri. Ia zi, detectivule, n-ai un minut liber? Danny se întoarse. Un tip chel, într-o bluză de tenis și pantaloni de golf, veni spre el și îi strânse mâna. — Sunt Herman Gerstein. Eu sunt șeful pe-aici. Jurisdicția orașului. Danny îi scutură mâna lui Gerstein. — Mă numesc Upshaw. Sunt detectiv la comitat. Gerstein spuse: — Am auzit că îi căutai pe niște tipi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
de la Moravuri. Gordean zâmbi - aproape imperceptibil. — Nu-i voi spune locotenentului Matthews că ai zis așa ceva. Nu i-o voi spune nici lui Al Dietrich data viitoare când le voi trimite, lui și șerifului Biscailuz, invitații la clubul meu de golf. Și am amici buni atât la LAPD, cât și la Procuratură. Încă un rând, domnule Upshaw? Danny numără în sinea lui - unu, doi, trei, patru -, încercând să rămână calm. Gordean îi luă paharul, se duse la bar, turnă încă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
eu n-am auzit niciodată de el, iar eu sunt o persoană influentă de la Birou. Buzz, tu ai auzit de tipul ăsta? — Sigur că da, șefu’. Mișună și pe la municipalitate, și pe la comitat. Un ciudat uns cu toate alifiile. Joacă golf cu șeriful Eugene Biscailuz și de Crăciun toarnă câteva monede în buzunarele lui Al Dietrich. În timp ce Buzz rostea aceste cuvinte, Mal înțelese că era unul dintre cele mai frumoase momente din viața lui. — Strânge-l zdravăn cu ușa, Danny. Suport
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
și scoate vinovat în caz că Ellis Loew va ajunge la concluzia că el compromisese operațiunea marelui juriu. Putea continua să-l vâneze pe EL în orele lui libere, însă era foarte probabil ca Felix Gordean să se plângă partenerilor săi de golf, șeriful Biscailuz și Al Dietrich, și-atunci el ar ajunge iar în uniformă sau pe postul de gardian la pușcărie. Și-l făcuse dușman pe Gene Niles, îi jignise pe Dudley Smith și pe Mike Breuning, Karen Hiltscher nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Luna, Cum au pus în nalturi Soare, Cum se înălțară stâlpii Aerului, cum, pe vremuri, Semănă în ceruri stele (61, pp. 262-263). La auzul acestei tainice povești, stihiile încremenesc (60) : Nu s-au mai zbătut talazuri, S-alinară ape-n golfuri ; A uitat să curgă fluviul, Să vuiască mari cascade... (61, p. 264). întors la schelăria bărcii neterminate, Väinämöinen glăsuiește mitul cosmogonic și luntrea este complet săvârșită fără ajutorul uneltelor : Se născu această luntre Fără-a fi deloc cioplită, Fără-o
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
cu structura centrală și o abundență de ferestre batante. Anrella avusese grijă întotdeauna de extrasele din contul lor bancar comun. Acest aranjament îl eliberase, putând astfel să-și dedice timpul liber plăcerii de a citi, câte unei partide ocazionale de golf, excursiilor la pescuit și la vânătoare, aerodromului particular cu avionul său propulsat electric. Și, desigur, îi lăsa timp pentru serviciu. Dar nu reușea să-i furnizeze vreo idee despre situația lui financiară reală. Din nou, și de data aceasta mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
vest și spre Tōhoku a credincioșilor siliți să părăsească Edo. — Senior Velasco, v-au trecut vreodată pe la urechi numele de Shiogama și Tsukinoura? reluă brusc firul discuției sfetnicul pentru negoț pronunțând cele două localități de mai înainte. Sunt amândouă niște golfuri foarte bune din Tōhoku. Măria Voastră dorește să facă din ele niște porturi precum Uraga? Ne gândim și la asta. Poate o să construim acolo și niște corăbii mari la fel ca vasele europenești. Pentru o clipă, misionarul rămase fără grai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
din urmă întinderea mării se arătă mărginită de insule, apăru în zare un golfuleț liniștit. Pe o coastă fuseseră deja construite câteva colibe pentru clăcași, iar din depărtare se auzea sunetul asurzitor al copacilor doborâți. Spre deosebire de largul învolburat al mării, golful era adăpostit de insule și de munți și pe apele sale pluteau deja multe luntrii. Samuraiul se înfățișă la oficiul de gardă al clăcașilor, dar în timp ce se treceau în registru numele celor doi tineri pe care-i adusese, un rândaș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
cu care îl onorase seniorul Shiraishi, unul dintre oamenii de seamă ai Stăpânului. Făcându-și pregătirile de întoarcere, samuraiul savura și el bucuros acea fericire nemeritată. Ceea ce înțelesese venind aici era că vasul pe care urmau să-l construiască în golf nu era o corabie de război, ci un vas construit cu încuviințarea shōgunului pentru a-i duce înapoi în țara lor pe marinarii străini naufragiați cu un an în urmă în Kishū. Străinii de adineauri erau marinarii naufragiați, iar vasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
aceste ținuturi și că vasele shōgunale ce vor sosi în Nueva España încărcate cu astfel de mărfuri vor fi, desigur, bine primite. Explică apoi că singura problemă era construirea unui port bun unde să poată ancora galioanele, dar din fericire golfurile Kesennuma, Shiogama și Tsukinoura pe care le cercetaseră ei înșiși în ultima săptămână erau cât se poate de potrivite. Atât seniorul Shiraishi, cât și ceilalți oameni de seamă încuviințară din cap foarte mulțumiți de cuvintele constructorului, pentru ca apoi discuția să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
întoarce la Kurokawa! Dar am o altă însărcinare pentru tine. Îți deschid o cale care îți va aduce mult mai mare cinste decât o bătălie. Îl privi țintă pe samurai. Cred că știi deja că Stăpânul construiește un galion în golful Ogatsu. Corabia o să-i ia pe străinii naufragiați în Kishū și o să străbată oceanul către o țară îndepărtată numită Nueva España. Ieri la castel seniorul Shiraishi a pomenit numele tău și Stăpânul a poruncit să mergi până în Nueva España ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
am să pier în timpul acelei lungi călătorii și n-am să mă mai întorc niciodată aici în vale. Pe negândite, teama că s-ar putea să nu-și mai vadă niciodată copiii și soția îi întunecă sufletul. Apele liniștite ale golfului pe care pluteau puzderie de luntre oglindeau siluetele munților. Pe mal erau stive de cherestea. De pretutindeni se auzea nechezat de cai. Se găsea și ulm japonez tăiat de pe muntele Kenjō din spatele golfului pentru luntrii și pentru cherestea, dar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
soția îi întunecă sufletul. Apele liniștite ale golfului pe care pluteau puzderie de luntre oglindeau siluetele munților. Pe mal erau stive de cherestea. De pretutindeni se auzea nechezat de cai. Se găsea și ulm japonez tăiat de pe muntele Kenjō din spatele golfului pentru luntrii și pentru cherestea, dar și cedru adus cu bărcile din peninsula Ojika. Pentru chila galionului aveau să folosească ulmi japonezi, dar pentru catargul mare căraseră chiparoși de la Kesennuma și Esashi. De pe toate cele trei coaste ale golfului se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
din spatele golfului pentru luntrii și pentru cherestea, dar și cedru adus cu bărcile din peninsula Ojika. Pentru chila galionului aveau să folosească ulmi japonezi, dar pentru catargul mare căraseră chiparoși de la Kesennuma și Esashi. De pe toate cele trei coaste ale golfului se auzeau fără încetare pocnetul cuielor bătute și vuietul copacilor doborâți. Câteva care încărcate cu butoaie de lac pentru carena vasului trecură scârțâind prin fața misionarului. Dulgherii munceau de zor adunați ca niște furnici pe cadrul vasului ce semăna cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
atât de mândri și nu i-ar fi înfruntat pe conducătorii japonezi, fără îndoială că și acum lucrurile ar fi stat la fel de bine ca mai înainte... „Să fi fost eu episcopul Japoniei...” Așezându-se pe o piatră ce dădea spre golf, misionarul își savură din nou visul. Parcă era un băiețandru care se înfrupta pe îndelete în așternut din mâncarea ce-o ascunsese. „Dacă aș fi eu episcopul Japoniei, nu i-aș mânia pe cârmuitorii japonezi, așa cum au făcut iezuiții. Le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
ai bisericii. Niciodată nu i-a fost rușine că prin venele sale curgea același sânge cu al înaintașilor săi. „Pentru japonezii aceștia vicleni...” Pentru a răspândi cuvântului Domnului printre japonezi, metodele de propovăduire trebuiau să fie și ele viclene. Peste golful înțesat de luntre și de cherestea un pescăruș se înălță cu țipăt ascuțit săgetând suprafața apei. Misionarul se văzu purtând mitra și veșmintele roșii de episcop, dar încercă să socotească acest vis al său nu ca pe un rod al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Domnului în întreaga Japonie. „O, Doamne,” se rugă el trăgând în piept briza sărată și închizând ochii, „dacă aceasta înseamnă să-Ți fiu de folos...” Coliba pe care slujbașii japonezi i-o dăduseră misionarului în Ogatsu se afla în vârful golfului, destul de departe de barăcile dulgherilor și ale clăcașilor. La fel ca și celelalte colibe, nu era decât o mână de bârne stivuite una peste alta. Cămăruța ca un șopron era în același timp și loc de culcare, și loc de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
i se întipărește adânc în minte cuvântul „îndatorire”. Pentru el, vasul acela mare îl întruchipa chiar pe Stăpân, era chiar puterea Stăpânului. Supus cum era, samuraiul se simți copleșit de bucuria de a-și da toată silința în serviciul Stăpânului. Golful Tsukinoura era înțesat de oameni așa cum fusese Ogatsu odinioară. Pe plaja ca o vale, înconjurată de munți din trei părți, niște clăcași cărau încărcătura corăbiei până la bărci, iar câțiva slujbași cu bastoane le dădeau instrucțiuni. Când samuraiul și ai săi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
făceau de gardă în fața templului care le servea de locuință trimișilor. Samuraiul află de la ei că toți ceilalți soli, Matsuki Chūsaku, Tanaka Tarozaemon și Nishi Kyūsuke, sosiseră deja și că marinarii spanioli stăteau într-un templu în satul din apropiere. Golful se întindea chiar în fața încăperii care le fusese dată solilor. Însă, corabia nu se vedea, fiindcă era ascunsă în spatele munților. Una după alta, bărcile încărcate cu desagi înaintau spre muchia capului ce ascundea vasul. — Ce încărcătură mare! spuse Nishi Kyūsuke
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]