5,502 matches
-
Care e cursul prețurilor cărnii acolo (kila). Ca răspuns la acest din urmă cerere rog a răspunde franțuzește. Primiți, vé rog, On. Dle. Ministru profundul meu respect. Petre Zlătescu Se zice că prețul mai mic ar fi 3 lei kila... Scuzați-ne niște ast-fel de întrebări. Începând cu bine acesta voi ști a vé fi recunoscător. Zlătescu 25 În finalul scrisorii am regăsit o notă, datata 11 / 24 noiembrie 1900, care aparținea probabil unui oficial al Legației României de la Bruxelles
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
acestor grupuri. Formele lor de manifestare pot fi foarte inteligente, dar și foarte violente. Se pare că virușii cei mai periculoși sunt realizați de astfel de grupări. 6. Ziariștii, în intenția de a realiza articole de senzație, pe principiul „scopul scuză mijloacele”, scurmă în „Berevoieștiul informatic” sau chiar în locurile, aparent, bine tăinuite. 7. Publicul larg, din pură curiozitate informațională sau din dorința de a-și verifica aptitudinile informatice, atentează la integritatea multor sisteme. 8. Adolescenții, deși fac parte din categoria
[Corola-publishinghouse/Science/2140_a_3465]
-
Și...?; Da...? etc.; * pentru a restabili contactul/relația comunicativă dintre locutor și interlocutor, în cazul apariției unor factori perturbatori (zgomote, întreruperi, neatenție, lipsă de concentrare, distragerea atenției de către o altă persoană etc.): Poți repeta, te rog?; Poftim?; Ce-ai spus? [Scuză-mă, nu am înțeles/auzit bine...] etc.; * pentru a verifica disponibilitatea interlocutorului într-o problemă implicată de o anumită situație de comunicare/relaționare: Ce-ai spune dacă...?; Tu cum ai vedea lucrurile? etc.; * pentru a verifica funcționarea canalelor de comunicare
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
anume ți-a atras atenția...?; Îmi permiteți să vă întreb când va avea loc întâlnirea despre care spuneați?; Știu că te-am mai întrebat acest lucru, dar ai putea să-mi spui la ce oră va avea loc spectacolul?; Mă scuzați că vă deranjez, îmi spuneți, vă rog, până la cât este deschis...?; Nu vă supărați, îmi spuneți...?; Dacă tot mi-am amintit/ca să nu pierd din vedere mai târziu, care este adresa...? etc.; * utilizarea unor forme/formule apelative 8 care să
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
2005, p. 115, tabel 9.2.); discurs interactiv etc.; * structura întrebare răspuns feedback, a unor "strategii participative", respectiv unele "strategii de feedback din partea profesorului" (Pontefract & Hardman, 2005, p. 93, 97); * "perechi corelative" de tipul: "salut salut", "întrebare răspuns", "invitație accept", "scuze acceptare a acestora", "evaluare acord/dezacord" etc. (Rymes, 2008, p. 55); * "vorbirea exploratorie" (McVittie, 2004, p. 502); * tehnici de "construire a identității de rol" (Cohen, 2008, p. 84), de raportare a locutorului la ceilalți prin folosirea pronumelor, a mimicii, prin
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
a interveni: un deget ridicat, aplecarea în față, deschiderea ușoară a gurii (Collett, 2005, p. 90); două degete ridicate, degetul arătător ridicat (Ghiga, 1999, pp. 154-170); structuri verbale de tipul Imi permiteți.../ Aș putea să adaug și eu că.../ Mă scuzați, trebuie spus că../Psst!. (cf. Vasilescu, 2010, pp. 206-209; pentru rolul acestor întreruperi, vezi Dascălu Jinga, 2006, pp. 104-134); * mărci ale suportului acordat locutorului, interlocutorul neavând intenția de a interveni în actul comunicativ: zâmbet, înclinarea capului, semnul ok, sintagme verbale
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
scop să se mențină în funcția de revizor școlar, gras plătită din bugetul statului; cel de al doilea era socotit un renegat și cu zgardă în gât legat", dar cu cunoștințele sale istorice, sociologice se putea servi de formula „scopul scuză mijloacele" era caracterizat ca aceea persoană care trecea dintr-un partid în altul", când era vorba de interesul său personal; cel de al treilea tot un conservator, se dădea drept ocrotitorul țăranului și apărătorul libertății politice. Bârlădenii nu aveau decât
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
tu“, „fă“ sunt înlocuite de franțuzismele „madamo“, „mersi“, „musiu“, „mă musiu“, „musiu neică“, care, deși au o oarecare încărcătură de ură și desconsiderare, păstrează tonul de politețe. Mai mult, eroii lui Caragiale sunt pudici. Ei folosesc stăruitor cuvântul „pardon“: „Pardon, scuzați“ (Rică, către Veta) sau „Scuzați, pardon!“, „Ba să am pardon“ (Dumitrache, către Ipingescu), „adică să am pardon de impresie“, răspunde celălalt. Există o barieră între mica burghezie, mitocănimea, reprezentată de eroii lui Caragiale, și cea mijlocie, care se consideră civilizată
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
franțuzismele „madamo“, „mersi“, „musiu“, „mă musiu“, „musiu neică“, care, deși au o oarecare încărcătură de ură și desconsiderare, păstrează tonul de politețe. Mai mult, eroii lui Caragiale sunt pudici. Ei folosesc stăruitor cuvântul „pardon“: „Pardon, scuzați“ (Rică, către Veta) sau „Scuzați, pardon!“, „Ba să am pardon“ (Dumitrache, către Ipingescu), „adică să am pardon de impresie“, răspunde celălalt. Există o barieră între mica burghezie, mitocănimea, reprezentată de eroii lui Caragiale, și cea mijlocie, care se consideră civilizată. De aceea, deși Rică o
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
gest stereotip („curat“ sau „fix“), Cațavencu nu are asemenea ticuri, care i ar contrazice flexibilitatea. Îndreptat mereu spre parvenire, se adaptează la orice situație și cade totdeauna în picioare. Își acoperă „machiaverlâcurile“ cu o perdea alcătuită din fraze bombastice: Scopul scuză mijloacele, a zis nemuritorul Gambetta. Ca și Rică, Cațavencu nu își abandonează frazeologia decât în momentele de restriște, când e încolțit de Tipătescu sau când crede că a pierdut partida. De îndată ce s-a ivit o nouă speranță, e gata să
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
și, mai mult decît atît, ca emoție corporală de la această cină la Paris. Stăpîna casei m-a întîmpinat cu amabilitate: "Ați ajuns primul". Sosisem la timp, adică prea devreme pentru parizienii autentici. Ocupată cu ultimele pregătiri pentru cină, s-a scuzat, lăsîndu-mă în pragul salonului. Abia intrat, mă revăd ghicind înăuntru o prezență umană și, gata să îndeplinesc automat un ritual elementarun salutrămîn fără grai. În lumea noastră, ca să saluți pe cineva e nevoie ca persoanele în cauză să schițeze dorința
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
obținute pe baza unui comportament total inadecvat. Reprezentantul de vânzări care încheie o afacere imposibil de onorat de către companie și managerul ce falsifică datele astfel încât cifrele de producție să arate mai bine sunt numai două dintre exemplele care scopul nu scuză mijloacele. Rezultatele pe termen scurt pot fi obținute în moduri în care vor spori costurile și vor afecta calitatea mai târziu. Întotdeauna trebuie să fim interesați și foarte atenți la modul cum sunt obținute rezultatele. Din păcate, câteodată dăm atenție
[Corola-publishinghouse/Science/2338_a_3663]
-
modul său de a aborda problemele filozofice, Wittgenstein s-a declarat stupefiat de superficialitatea și neînțelegerea cu care se poate vorbi despre ceea ce gândește și spune cineva. Ayer, care participase la începutul anilor ’30 la lecțiile lui Wittgenstein, s-a scuzat exprimându-și regretul. Wittgenstein nu a vrut însă să mai știe de el.110 Poate că și ecouri ca acela că ceea ce propune el ar putea fi caracterizat drept „pozitivism terapeutic“ au accentuat dorința lui Wittgenstein de a încheia și
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
sau ascultătorului de fapt, oricum, bineînțeles, pe scurt, precum se știe, după cum știți, vă este cunoscut că etc. Recunoașterea greșelii Recunoașterea repetată a greșelii indică lipsa de încredere sau de competență am greșit, poate, nu știu, vă rog să mă scuzați, nu sunt sigur, poate că am făcut o greșeală, s-ar putea să mă înșel etc. Cantitate nedefinită Nu este specificată cantitatea deși ar putea fi cunoscută un pic, puțin, câteva, unele, mai multe, puține etc. Multiplicitate Pseudo-specificarea complexității aspecte
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1074_a_2582]
-
pe anul 1881-82... ("Timpul", 7 februarie 1881), subliniază cum în 20 de ani miniștrii de finanțe propun bugete constant echilibrate și, la încheierea exercițiului financiar, mai totdeauna avem parte de un deficit real. Și există și o explicație, nu neapărat scuză, pentru atunci, aceeași ca și pentru acum: "În bugetele noastre creditele extraordinare și suplimentare au jucat totdeauna un mare rol, și lucrul este astfel lesne de înțeles; căci într-o țară nouă care se organizează și vrea să recîștige timpul
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
e deloc ușor să frecventezi saloanele puternicilor lumii, stînd aparent pe picior de egalitate cu ei, să fii înconjurat cu atenții pentru că ești temut, știind bine că, îndată ce ai ieșit pe ușă, stăpînul casei se va simți obligat să se scuze în fața musafirilor că are relații cu "golanii de la ziare". Și nu e deloc ușor să fii obligat să te pronunți prompt și totodată convingător asupra tuturor subiectelor cerute de "piață", asupra tuturor problemelor imaginabile ale vieții, fără să cazi pradă
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
vor avea totdeauna rezultatul scontat și că nu sînt șanse să ne eliberăm de îndoielile firești care apar întotdeauna cînd înfăptuim. Cum principalul mijloc politic este constrîngerea, marea tensiune se naște între mijloace și scopul acțiunii politice. Cînd - machiavellic, scopul scuză mijloacele, etica convingerii nu mai are nici o șansă. Pe de altă parte adepții eticii convingerii, cum întemeiat subliniază Max Weber, nu suportă iraționalitatea etică a lumii. Religiile tocmai în acest refuz al iraționalității își află geneza. Există o etică politică
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
a luat ceva ani ca să le văd astfel. Pe la jumătatea cutiei de sardele, pictorul de război a simțit că se anunța Înțepătura unei dureri. A căutat alene cutia cu pastile, a luat două cu o Înghițitură de bere, s-a scuzat față de Markovic și a ieșit afară, la soare, sprijinindu-se de zidul turnului și așteptând să Înceteze durerea. Când s-a Întors, croatul Îl privea curios. - Necazuri? - Uneori. S-au privit fără alte comentarii. Apoi, când au terminat de mâncat
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
Cărbunești) E filosofia utilă în zilele noastre? Își mai ghidează cineva viața în funcție de principii filosofice? După o scurtă reflecție asupra acestor întrebări, răspunsul pare sa fie unul afirmativ. De exemplu, sunt foarte mulți care au auzit de celebra formulă „scopul scuză mijloacele”. Nu toți știu contextul în care a fost rostită, sau cine a rostit-o, dar pentru tot mai mulți reprezintă un principiu de viață. Așadar, vorbim deseori despre filosoful italian Niccolò Machiavelli și se întămplă să nu cunoaștem aspectele
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Iulia Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2273]
-
deseori - nu doar întămplător - în situația de a acționa în mod necesar “în contra umanității” dacă vrea să și mențină poziția și să nu fie înșelat. În acest context, din sfaturile pe care Machiavelli le adresează principilor, reiese celebra expresie „scopul scuză mijloacele”. De completat ar fi însă faptul că acest lucru este potrivit doar pentru principi, în acțiunile care au drept scop asigurarea interesul statului. Toate aceste aspecte fac din Principele un tratat de guvernare, o colecție de sfaturi adresate celor
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Iulia Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2273]
-
în acest caz, un tip de minciună comună, banală, spusă pentru a ieși dintr-o situație sau alta și care nu se mai repetă de obicei, în termeni identici, pentru a nu fi recunoscută ca atare. De pildă, nu putem scuza de mai multe ori o întîrziere la serviciu prin minciuna că "am avut inundație acasă" chiar dacă uneori acest lucru se întîmplă în realitate. În această categorie intră și "minciunile (parțial) inofensive" [Barnes, 1994:51-54], avînd ca destinatari "păcăliții naivi", începînd
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
de la specific la comun, de la parte la întreg. Coerența ansamblului și generanța lui în raport cu viitoarele dezvoltări sînt, însă, absolut necesare pentru acela care consideră că realizarea unei "prolegomene" merită pierderea unui prețios timp personal. Avînd în vedere că "cine se scuză se acuză" nu rămîne decît ca cititorul care are răbdarea să urmărească textul de față să evalueze în finalul lecturii în ce măsură i-a fost sau nu înșelată așteptarea. 4.2. SEMNELE MINCIUNII: O SINTEZĂ METODOLOGICĂ Retrospectiv privind, putem constata că
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
O întîmplare, probabil adevărată, se leagă de vizita la Tokyo a unui academician indian. Invitat de un coleg japonez pe care nu-l cunoscuse de fapt personal, el a fost întîmpinat la sosire de un bărbat care i-a spus: "Scuzați-mă, dumneavoastră trebuie să fiți profesorul X". Indianul, încîntat că a fost recunoscut atît de ușor, a răspuns: Da, și dumneavoastră trebuie să fiți profesorul Y". Însă, din păcate, nu profesorul Y făcuse obositoarea călătorie pînă la aeroportul Narita, ci
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
pe care o facem în limbajul uzual între motive și scuze. Durandin (1972:298) comentează că în special "minciunile care justifică" iau forma unui dialog interior. Ne putem inventa scuze pentru acțiunile proprii; de asemenea, uneori sîntem nevoiți să ne scuzăm și față de alții. Snyder și Higgins (1990:216-217) subliniază faptul că atitudinea noastră este diferită în cele două situații. Cînd ne scuzăm doar față de noi înșine, "ustificările devin motive în mintea noastră și e posibil să apară chiar cazul auto-amăgirii
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
forma unui dialog interior. Ne putem inventa scuze pentru acțiunile proprii; de asemenea, uneori sîntem nevoiți să ne scuzăm și față de alții. Snyder și Higgins (1990:216-217) subliniază faptul că atitudinea noastră este diferită în cele două situații. Cînd ne scuzăm doar față de noi înșine, "ustificările devin motive în mintea noastră și e posibil să apară chiar cazul auto-amăgirii, în legătură cu întregul proces". Eu aș adăuga: de asemenea cazul autoiluzionării. Pe de altă parte, "cînd este implicat un public exterior, există mai
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]