8,392 matches
-
celelalte locuri ale podiumului suicidar. Desigur, toate aceste clasificări și ierarhizări fac parte dintr-un scenariu macabru ce riscă să vireze spre kitsch. În apărarea autorului, să spun că această structură (in)sensibilă, expusă aici într-un mod coerent, e topită în epica (fie ea și derizorie) a Cărții tuturor intențiilor. Ceea ce continuă să deranjeze sunt exagerațiunile culturale ale prozatorului, sublinierile lui superflue, recurente ca un tic. Două exemple: "Herman Hesse susține că nu avem un lup în noi, ci o
Golden Gate by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7784_a_9109]
-
îndârji a cuteza, nu ne este dat să mai ajungem. Iată ce scria un boiernaș moldovean scăpătat, la 1867: ,Mai târziu luând seama mai de aproape i-am găsit că toți mințea. Acei ce striga mai tare și li se topea inima de binele patriei, alta vorbă avea în inimă, cum am zicem după proverbe Ť bătea căldarea ca să fure toporulť. Toți alerga după măriri, chiverniseli, foncții înalte și cu ministerii și mulți le-au și căpătat. Apoi să vezi prube
Dintre ape... by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Journalistic/10775_a_12100]
-
la reducerea considerabilă (cu aproape 20%) a stratului de gheață. În momentul în care gheață se retrage, rămâne apa Oceanului Arctic. În timp ce gheață și zăpada reflectă razele soarelui înapoi în spațiu, apa oceanului absoarbe razele. Mai exact, pe masura ce gheață se topește, regiunea Arctică devine un colector mai bun al energiei solare. Apa oceanului devine mai caldă, intrând în contrast cu temperaturile reduse ale aerului polar. Vaporii calzi ai oceanului intra în atmosferă creând un sistem de presiune la mare altitudine, care împinge aerul
Iernile extreme, efectul încălzirii globale () [Corola-journal/Journalistic/67298_a_68623]
-
permutări de motive deja existente, recontextualizări, reciclări asumate ca atare ori nici măcar conștientizate. Experiența ne-a învățat că, oricît de violentă ar fi negarea creației artistice și oricît de pătimașă contestarea ei de către avangarde, acestea sfîrșesc fatalmente prin a se topi la rîndul lor în humusul literaturii. O carte inspiră o alta, devenindu-i model, sursă de motive, rezervor de topoi, punct de referință (fie și pentru o raportare polemică). Literatura funcționează după principiul tutelar al autogenezei și autotelismului. Cărțile descind
O reeditare by Fernanda Osman () [Corola-journal/Journalistic/16535_a_17860]
-
trezesc copilașii în fiecare noapte, de ce plătim amendă de 5000 de forinți, de ce, de ce... Răspunsurile se învîrtesc, fără variație, cam în jurul aceluiași răspuns, niciodată formulat brutal, așa cum o fac eu acum: fiindcă bei enorm. Atît de mult, încît realitatea se topește în aburii alcoolului și se risipește în toate zările împreună cu ei. Atît de mult, încît violența rămîne singura certitudine în tot haosul existențial. Ritualul este același mereu - noaptea, bătaie - apoi, dimineața, dialogul celor doi din bucătăria familiei, ca și cum nimic horror
Întrebări by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/7504_a_8829]
-
kg, salam uscat, belgian, picnic sau dietetic - 14-20 lei/kg, crenvurști - 14,70 lei/kg, pateu simplu, cu măsline sau cu roșii - 13 lei/kg, parizer cu ciuperci sau cu ardei - 13 lei/kg, brânză tofu - 3 lei/cutie, brânză topită tofu - 13 lei/kg, brânză de burduf - 13 lei/kg, crochete în sos tomat - 5 lei/cutie, unt de arahide - 7,20 lei/cutie, chifteluțe - 3,50 lei/pachet, pârjoale - 3 lei/pachet, mititei - 3 lei/pachet și altele. CAMELIA
Agenda2005-47-05-comert servicii () [Corola-journal/Journalistic/284383_a_285712]
-
filosofic), se vindecă de toate necazurile... inclusiv genunchiul. Toate celelalte personaje (prilejuind alte perspective menite să diversifice monotonia paralelei cu Kierkegaard), care își povestesc observațiile în monologuri dramatice, sunt uitate, devin ornamente inutile. Toate problemele provocate de teama existențiala se topesc în fața străvechii soluții: cunoașterea de sine. Întelegându-se, cel care se autocunoaște nu mai poate fi nefericit. O calatorie-pelerinaj la Copenhaga reflectă "personificarea" acestei călătorii către propriul sine, ilustrarea intre-barilor adresate obtuzului eu (conceptul kierkegaardian numit în daneză selvransagelse, care îl
Kierkegaard, terapeutuli by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/14781_a_16106]
-
Forul oralității familiare joacă un rol de căpetenie. Apelînd la un limbaj primenit (săteanul actual citește presa, ascultă radioul și urmărește televizorul), poetul descoperă un fond carnavalesc străvechi. Ritualul se dizolvă în bună dispoziție, angoasa trece în bonomie, spaima se topește în farsă. Extincția e tratată prin antidoturi umorale, înecată în chef: „Dar e sinistru, dragă. Ascultă,// coborîrea pe Phobos avînd să se facă după un drum de două/ sute de zile... Nu de 40, nu de jumătate de an,/ fără
O tradiție eretică by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13135_a_14460]
-
amor, cel grav, să zicem, mi-a plăcut www.Dalila.ro : "iute, mă iubește eu o iubesc vine și toamna, cu legarea de inimi/ de mâini cu nuntirea pentru povestași/ dar timpul se dilată prăpăstios fără ea, dar zilele se topesc halucinant în vene/ cu mâna pe inimă și urechea pe eternitate/ ea e prima pagină web a dragostei/ www. Dalila.ro." Citez pentru dumneavoastră alt poem frumos din Virusul romantic, intitulat cântec pentru dalila : "un butic de margarete - un botic
Viruși romantici și cibernetici by Iulia Alexa () [Corola-journal/Journalistic/15237_a_16562]
-
descrierile minuțioase, de amplă rezonanță afectivă: „Își legară fâșiile de așternuturi în jurul picioarelor, altfel tălpile goale s-ar fi lipit de pământ și oamenii n-ar mai fi avut putere să și le smulgă din noroi. Sub ploaia măruntă care topea orice contur, noul drum dura aproape o săptămână. Nu se puteau număra morții, căci, pe acest drum cețos unde nimeni nu vedea decât aburii albăstrui ai propriei respirații, celor care cădeau, carnea, înmuiată de ploaie, le era la fel de moale și
Scriitura ca depoziție by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/3121_a_4446]
-
Bună seara, Doamnă Moarte/ îmi permit să vă prezint/ acest obiect de inventar/ - o corabie, o simplă corabie/ ce picotește/ cu ancora proptită în eternitate// Din părți egale adie indiferența” (Bună seară, Doamnă Moarte). În felul acesta tema provinciei se topește într-o perspectivă fără suport localist, precum o decolare în eter. Ion Beldeanu: Realitatea are chipul t\u, Ed. Dacia, 2002, 132 pag.
Dincolo de provincie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13640_a_14965]
-
întâmplare pe care i-o destăinuise tot Vintiloiu. Cu ea își luase revanșa, șantajându-l pe mârlan, pe gradat, și cu o ușurință ce-l mirase și pe el, băiat bine și atent crescut. Sculându-se din zăpada ce se topise parcă sub el de atâta tăvăleală și așezându-se, crăcănat, în fața sergentului, mai înalt decât acesta aproape cu două capete, recrutul începu calm: Măi Cioancă, măi, eu știu... și noi toți de la flotilă știm că tu îi aduci dame locotenentului
Recrutul (2) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10219_a_11544]
-
și nu-și însușește formule, ci se adîncește în spiritul lor, le descifrează înțelesurile și le reactivează conținutul incoruptibil. Asemenea pictorului de biserici, sau a zugravului anonim care a lăsat un semn și apoi s-a retras, Florin Mitroi se topește și dispare în substanța propriei sale picturi"), eu n-am ce să-ți arăt pentru că toate lucrările sînt împachetate și înghesuite pe aici, asta e, cînd nu mai ai atelier..., dar îți dau niște fotografii, îmi spune Darie Dup, în
Marin Gherasim și invitații săi by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/15279_a_16604]
-
facem?" este una dintre cele mai profunde și emoționante pe care le-am văzut, cu o interpretare desăvîrșită, un joc pe muchie de cuțit, cu o tensiune remarcabil controlată pe toată durata spectacolului, cu un simț al absurdului care se topește în cuvînt, în schimbul de priviri, în gesturile care se repetă, în tăceri, un absurd susținut de muzica violoncelului, muzică interpretată live, ca un suspin al tuturor celor înțelese și de neînțeles. Un spectacol care i se alătură, acum, aceluia al
Apropo de violoncel by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6082_a_7407]
-
martie 1888 vrednica și inimoasa Harietă îi comunică binefăcătoarei "necazul ista" dar și faptul că a fost și mai era "grav bolnavă": "Nu pot să-ți scriu mai mult, căci sunt într-o stare de tot slabă și tusea mă topește." Zbuciumul Harietei, pendularea ei între speranță și deznădejde îi agravează boala, așa încât ea mărturisește: "Stau între perine,și azi am stupit puțin sânge." Naiva Harietă credea că boala ei gravă îl speriase rău pe Eminescu, determinându-l "să fie econom
Sora poetului by Eugenia Tudor-Anton () [Corola-journal/Journalistic/15556_a_16881]
-
vizează nu o dată pe literații locali a căror reputație nu depășește îndeobște marginile unui orășel. „Să zicem că un oarecare Ion Vasilescu îl preamărește pe Vasile Ionescu, carte după carte, la fel de incandescent și senioral, în timp ce al doilea face același lucru, topit de admirație față de cărțile celuilalt. Au tot dreptul, la o adică... E o adevărată competiție a encomiaștilor, care a intrat într-o nefericită normalitate”. Se conexează astfel, vai, „avalanșa de cărți proaste și de cronici preamilostive” crescînd pînă la „înălțimi
Observații de bun-simț by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/3831_a_5156]
-
Cronicar Nu știm ce s-a ales din intenția de editare a cărții de povestiri pentru copii ale Otiliei Țeposu. Dar în răstimpuri citim textele ei publicate în revista FORMULA AS, și sufletul ni se topește în cuprinsul unei consolări dense. Există o puritate dorită de noi toți, indiferent de vârsta pe care-o avem, o bunătate intuită demult, dar care parcă nu ni s-a întâmplat până la capăt niciodată. Există cuvinte curate și harul de
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/12460_a_13785]
-
perfect unde sunt, ce sat este. Anul Domnului cutare. Dar nu știu să citesc. Și mintea mi-e strîmtă, gîndurile simple Sunt îmbrăcat țăran. Sunt de 22 de ani, sunt vînjos. Sunt eu... Dar ce caut aici? Visez?... Apoi se topește conștiința mea actuală. Rămîne țăranul, cu un dor mare în suflet. Iubirea. Trece Mirza. O sorb din ochi. Ea se oprește.Ochii ei mă iubesc" Urmează căderea: " Tatăl ei mă cravașează fiindcă n-am fost cuvincios." Și apoi, teritoriul alunecător
Ce știm și ce ar mai trebui să știm despre Liviu Rebreanu by Cornel Ungureanu () [Corola-journal/Journalistic/7737_a_9062]
-
o epocă mizeră, trebuie să revenim la narațiunea lui Angelo Mitchievici, intens și benefic personalizată, înscrisă în cadrele unei elastice subiectivități. Rememorând ,absența reală a faptului cotidian în comunism", vidul ascuns sub fervoarea mimată a activismului, culorile ,cumva prohibite", șterse, topite într-un gri murdar sufocant, autorul întoarce, când și când, medalia cu revers de urâțenie și minciună, pentru a ne descoperi fața ei frumoasă: a propriilor investiții afective și imaginare. Maturizându-se, cum mărturisește, fără călăuză și fără maeștri, Angelo
Decrețeii II by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11496_a_12821]
-
le citească utilitatea și să le evalueze în consecință, ochiul percepe forme, descifrează structuri, cîntărește densități, vibrează tactil și jubilează festiv ca în fața unui mare spectacol. Ion Dumitriu nu rămîne, însă, nici la acest nivel. Limpezimea și sobrietatea noțiunilor se topesc încet în ambiguitate și în mister. Un imens sentiment al solitudinii învăluie totul și în imagine se instalează aburii melancoliei. Dincolo de convenții și de rigorile limbajului, obiectele se animă pînă dobîndesc psihologia unor personaje cu un statut bizar. De-a
Ion Dumitriu, între metafizică și experiment by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/12220_a_13545]
-
tentați să-i credem dacă nu ne-am fi amintit că, de curând, spre sfârșitul anului trecut, când USR a organizat acolo importante evenimente literare, luminând și încălzind sărbătorește - cu ce eforturi! - Casa Monteoru, acei colegi ai noștri care se topesc de grija și de dragul acelui imobil au ocolit locul, de parcă ar fi fost ciumat, nu însăși casa lor. La fel: foarte mulți oameni ne-au dat semnale că sunt disperați fiindcă nu găsesc pe piață revista România literară, publicație, declară
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3826_a_5151]
-
să vadă nu doi Măgureni în scena din salonul împodobit al casei lui Pașadia, ci unul singur, așa cum îi arată chipul și cum îi vede Povestitorul. Simetria simplă formulată la început (nume oriental - port apusean, nume occidental - port levantin) se topește în echivoc. Același gest, același chip sînt, în același timp, profund balcanice și profund opuse balcanității prin ținuta lor apuseană. Sau, pe rînd, balcanice și apusene, fără a schimba însă nimic. în fond același chip, cînd balcanic, cînd apusean, poartă
Mateiu Caragiale la Curtea-Veche - PRIVIREA POVESTITORULUI by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/14752_a_16077]
-
prozei sunt altele și așa cum bine a observat unul dintre comentatorii săi, pe ur-mele recomandării lui Stendhal, stilul său este cel al Codului Civil. Pe de altă parte, autorul are știința construcției. Planurile se schimbă natural, (hiper)realismul cotidian se topește în vis sau alune-că în metafizic, unghiurile din care este "filmată" acțiunea variază de la un capitol la altul, același eveniment este văzut din mai multe perspective, prin reveniri succesive și schimbare a naratorului. Dincolo de toate este miza pe poveste, intenția
Destine în derivă by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8032_a_9357]
-
Dumnezeu, care-l consultă în luarea unor decizii. De aceea, Dumnezeu i-a încredințat porțile și cheile Raiului, spune tradiția. Acolo fiind stăpân peste cămările cerești, Sfântul Petre hrănește animalele sălbatice, mai ales lupii, dar fierbe și grindina, care se topește în bucățele mici și nu mai este atât de periculoasă. Din această zi, cucul și privighetorile nu mai cântă. În tradiția populară, până în acestă zi nu se scutură merii; se crede că, dacă se respectă această datină, sunt ocrotite ogoarele
Ce e indicat și ce NU ai voie să faci de ziua Sfinților Petru și Pavel by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/75621_a_76946]
-
iarăși, în mine. Sînt suspect de calmă din punctul de vedere al celorlalți călători. Ei se luptă să stingă difuzorul din care urlă o muzică latino într-o variantă românească de o tîmpenie fără margini. Nu reușesc. Căldura ne-a topit pe toți, ne scurgem, ne prelingem. E drept, în vagoane nemțești second-hand. Altfel, totul este civilizat. Ajung la Brașov, sînt așteptată de un domn amabil, mă urc cu mare greutate într-un Aro ciudat, probabil pentru persoane sărite de o
La căsuța albă by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14114_a_15439]