54,417 matches
-
pot duce cu toții acasă. Bate cineva la ușă și Suze ridică privirea. — A. Poate e Jess. A zis că vine și ea. — Intră! strigă Paula. Ușa se deschide. Iar eu Îngheț. E Venetia. Are pe ea halat de operație, părul prins Într-o bonetă verde și are un aer splendid și plin de importanță, de parcă toată ziua ar salva vieți. Oafă. Preț de un moment, pare și ea la fel de șocată ca și mine, Însă Își revine rapid și se apropie de
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
vei ajuta copilul să se poziționeze mai bine... — Venetia, am să-ți dau ceva Înapoi. Rostesc cuvintele cu voce ușor Împleticită, de la masca aia idioată de oxigen. Și mă tot trezesc surîzÎnd tîmp, ceea ce e ușor agasant. Însă oricum, a prins mesajul. — Luke n-are nevoie de ăștia. Bag mîna În sacoșă și-i arunc ciorapii medicinali În față. Aceștia aterizează pe jos și toată lumea se zgîiește nedumerită la ei. Of. SÎnt ușor confuză. — Am vrut să spun... de ăștia. Arunc
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
la copil. — Cine-ar fi crezut... — Știu, spun și ating ușor cu degetul colțul eșarfei. Cine-ar fi crezut? Tata Încă nu-și poate lua ochii de la copil. Și-a băgat un deget În pătuț, iar fetița i l-a prins și i-l strînge În mînuța minusculă. — Ia zi, fetișoară dragă, zice, cum să-ți spunem noi ție? — Nu ne-am hotărît Încă, zic. E foarte greu! — V-am adus o carte! spune mama, scotocind prin rucsac. Ce ziceți de
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
minunată și de frumoasă și de specială e. Iar acum mă aflu pe aleea de acces la casa alor mei și mă joc cu Minnie, aflată În brațele mele și mă fac c-o arunc În sus și c-o prind, privindu-i pe cei de la mutat mobila cum ne descarcă lucrurile. Cele mai multe dintre ele au fost puse la păstrare În depozit, dar, evident, au existat cîteva articole esențiale pe care am ținut morțiș să le aducem cu noi. — Becky! Mama
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Nu e vina mea. Eu nu i-am zis decît că are o viziune foarte rigidă... — Nu e vorba despre asta, Începe Luke să mustăcească. Becky... se pare că m-ai bătut. — Poftim? zic uluită. — Una dintre investițiile tale a prins surprinzător de tare. Sincer să fiu, mi-e ușor milă de Kenneth, nu știu cum face față veștii. Știam eu. Știam eu c-o să cîștig. — Ce anume? Îl Întreb surescitată. Ce a mers atît de bine? Păpușile Barbie, nu? Nu, haina Dior
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
Ce facem, ne apucăm? Detest să triez lucrurile. Și să fac curat. Cum să fac să mă fofilez cu grație? — Știi ce, m-am gîndit s-o scot pe Minnie la o plimbărică, zic În treacăt. Cred că i-ar prinde bine niște aer proaspăt. A stat În casă toată ziua... — Bună idee, aprobă Luke. Ne vedem mai tîrziu, atunci. Ne vedem mai tîrziu! Pa, pa, tati! Îi flutur mînuța lui Minnie, În timp ce Luke dispare În casă. Nu mi-am dat
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
de 10 ani, după ce învățase mai întâi cu un dascăl grec, Alecu Russo este trimis la studii în Elveția, însușindu- și temeinic limba franceză și, în parte, și limba germană. Ideile democrate și liberale, declanșate de revoluția franceză din 1830, prind teren în rândurile tineretului studios, creând un climat favorabil orientării revoluționare ulterioare a lui Alecu Russo. După 6 ani petrecuți în Elveția, îndrumat de tatăl său în alegerea unei cariere comerciale, Alecu Russo pleacă la Viena, unde deprinde studiul comerțului
personalitați universitare ieșene din basarabia by vlad bejan, ionel maftei () [Corola-publishinghouse/Science/91489_a_92360]
-
din râu, șlefuită de valuri, și cu un zâmbet cu ochii pe jumătate închiși, ca și cum ar fi ascultat depărtate acorduri triste. Apoi, în mare contrast, avea scurte izbucniri de veselie, cu râs puternic și tânăr, de răsunau păreții. Căutam să prind în ce fel îi semăna Ionel”. Transfigurată în personaj de roman, numita doamna Alice Deleanu, în volumul La Medeleni, Ionel Teodoreanu o vede: „Ăcu fruntea încordată și cu ochii micșorați, Doamna Deleanu avea privirea pe care o au numai generalii
personalitați universitare ieșene din basarabia by vlad bejan, ionel maftei () [Corola-publishinghouse/Science/91489_a_92360]
-
binișor și în Comisia de cercetare a comunismului" (Stelian Tănase, Zău?! , în " Ziua", 21 oct. 2006) Liviu Antonesei: Îmi explic unele lucruri mai ușor acum, le înțeleg poate mai bine din mai multe motive. În primul rând, nu mai sunt prins în iureșul evenimentelor de atunci și acest "efect de distanțare", ca să spun așa, are consecințe benefice. În afară de asta, sunt mai bine informat și în ceea ce privește evenimentele anului 1989 în zonă, grație a o mulțime de cărți cu documente sau cu interpretări
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
liceul, tocmai se desființa sociologia, eu am fost ultima promoție cu o diplomă pe care acest cuvânt a mai fost scris până după 1990! E născut în 1957, deci e cu patru ani mai mic decât mine, și a putut prinde cel mult o admitere la sociologie, în anul terminării liceului. După aceea, a urmat "armata lungă" care, probabil, iarăși l-a perturbat. E posibil, dar repet, noi facem aici niște speculații, plecând de la niște evenimente recente și... spectaculoase, e adevărat
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
de psihologie-sociologie de la Iași, care avea să fie și ultima! După 1976, indiferent la ce anume au dat examen de admitere, absolvenții erau "de filosofie", pe diplomele lor scria că au absolvit facultatea de filosofie. Am avut, deci, norocul să prind una din acele puține serii. Am mai avut norocul să am profesori bine pregătiți și foarte deschiși. În fond, cum nu se studiaseră aceste "științe burgheze" vreme de decenii, profesorii pe care i-am avut au trebuit să se pregătească
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
celebra "Ștefan Gheorghiu". După ce mi-am terminat stagiul, am reușit să dau concurs pentru un post în cercetare, dar a trebuit să mă reprofilez pe "științele educației", care supraviețuiseră. Era acolo, la Institut, și un microcolectiv de sociologie, unde a prins la un moment dat un post prietenul și colegul meu Mihai Dinu Gheorghiu. Nu-mi pare rău că eu m-am reprofilat, am învățat o mulțime de lucruri privind cercetarea în domeniu de la eminentul profesor Ion Holban, Dumnezeu să-l
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
nici Universitatea nu sunt forme ale învățământului obligatoriu, mi se pare clar că trebuie in-ventate forme serioase de selecție. Ce s-a întâmplat, de fapt? Pe fondul subfinanțării învățământului, Universitățile, pentru a-și face cifra de școlarizare și pentru a prinde cât mai mulți studenți "cu plată" că de-abia numărul acestora poate asigura salarii cât de cât decente -, au coborât standardele de admitere. Și am ajuns unde am ajuns. La începutul anilor '90, mai bine de jumătate din studenți erau
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
cu toți absolvenții universităților europene. Dacă lucrurile continuă în acest fel, e limpede că noi vom furniza forță de muncă la cules de căpșuni, dar calificații vor veni de afară. Oricum, cei mai buni dintre studenții și absolvenții noștri, cum prind o bursă, un masterat, un doctorat, cum rămân acolo unde s-au specializat. Va fi dur și nu ne dăm seama. Dorin Popa: Mi-ar plăcea să realizez o carte de dialoguri despre problemele învățământului românesc cu două doam-ne din
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
1989. Noica m-a picat la examen, dar Pleșu mi-a "priit". Liviu Antonesei: Stau și mă întreb dacă nu cumva cu Minima Moralia m-ai depanat tu! Dacă le cumpăraseși pe toate, de bună seamă că n-am mai prins-o în comerț! Și, până la urmă, totul e bine când se termină cu bine Noica și-a reparat răul involuntar prin discipol, poate chiar prin cel preferat! Dorin Popa: Ah, nu, că a doua zi mi-am dat demisia. Cum
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
e la 50 de metri de Institutul de Romanistică și de apartamentul Codruței, vedeam constant cum creștea într-o zi cât o clădire publică de la noi într-o lună. Când am fost de Paște, era deja funcțional, ba chiar am prins un excepțional concert în Aula cu 1000 de locuri! Ce să mai spun, dragul bunicului? E o Universitate fondată de Regina Edwiga la 1365! A noastră, cea mai veche din țară, a apărut cam după 500 de ani! Dorin Popa
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
ai dreptate în ceea ce spui despre cartea la care lucrează Kazimierz. Dincolo de faptul că este perfect informat, foarte inteligent și nuanțat, deși iubește foarte mult România, beneficiază totuși de un fel de efect de distanțare care îi permite, probabil, să prindă o imagine mai corectă decât reușim noi, care suntem perpetuu în interiorul acestei lumi, al acestei culturi. Și mai este ceva: deși filolog ca formație ințială, în tot ce a scris până acum pe teme românești articole, studii etc. a adoptat
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
refacere după inundațiile anterioare, de parcă altundeva în lume podurile sunt reparate de președinți și primmini ștri! Dar așa suntem noi, avem un simț al oportunității infailibil! Cât privește episodul de la Institut pe care îl evoci, cred că atunci m-ai prins într-o pasă foarte proastă. Adopta-sem deja optimismul metodologic amintit și, în general, rezistam mai bine! Regret că te-am speriat. Mi-am dat seama aproape imediat că ți-am provocat o tulburare, mă gândeam chiar să te strig, dar
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
emisiuni de radio la Nord-Est, emisiuni TV la TeleM, nu cred că doar experiența te poate face un bun profesor. Cartea rămâne esențială într-o universitate, iar (și) absența culturii generale îi face pe tinerii jurnaliști atât de ușor de prins în mrejele intereselor. Liviu Antonesei: Sunt întrutotul de acord cu tine! Experiența? A cui? A celor formați în "epoca de aur", dacă nu mai înainte? A celor îmbătrâniți deja în rele, deși au început să scrie în presă, sau să
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
și Jiji! Trebuie să recunosc că, uneori, președintele e tare în replică! A mai câștigat niște puncte la mine! Dorin Popa: Mulțumesc, dragul meu prieten Liviu Antonesei! Liviu Antonesei: Am terminat? Nici nu știu dacă mă bucur ori nu, că prinsesem chef de vorbă. Dar poate mai facem una peste câțiva ani, când se mai adună experiențe în noi, în jurul nostru! Eu îți mulțumesc. Sper că vom fi reușit măcar să punem niște întrebări... CUPRINS Cuvânt înainte / 5 Capitolul I / Vedetele momentului
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
Vâjbaba, Jumătate-de-om, Bătrânul din pădure, Moșul-orb, Barbă-Cot și, uneori uriași, opresc expansiunea teritorială a omului. Zâna este antiteza zmeoaicei/bătrână, simbolizează tinerețea splendidă și incoruptibilă, ademenitoarea tinerilor, cu ajutorul dansului mâinilor, o frângere existențială ori sacrificiu de sine. Ielele „pe cine prind, îi iau puterea din mâini și din picioare, îi îmbolnăvesc de boli grele. Sunt vânturi care ridică fânul și frunzele către cer”... - tipuri de gesturi: Gesturile căpăta valențe de simbol, întocmai ca și semnele grafice sau picturale și elemente ale
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
mână, a dispune de ceva; - a pune mâna: a face, a întreprinde ceva; a fura; a pune mâna pe ceva, a ajunge în posesiunea unui lucru, a-și însuși un lucru (prin mijloace necinstite); a pune mâna pe cineva: a prinde, a înhăța, a înșfăca pe cineva; a găsi pe cel de care ai nevoie; - a-i pune (cuiva) mâna în piept (sau în gât): a prinde a înșfăca (pe cineva); a cere cuiva socoteală; a(-l) trage la răspundere; - a
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
a-și însuși un lucru (prin mijloace necinstite); a pune mâna pe cineva: a prinde, a înhăța, a înșfăca pe cineva; a găsi pe cel de care ai nevoie; - a-i pune (cuiva) mâna în piept (sau în gât): a prinde a înșfăca (pe cineva); a cere cuiva socoteală; a(-l) trage la răspundere; - a pune (cuiva) mâna în cap: a avea noroc, a-i merge totul din plin; - a-i lua (cuiva) boala (sau durerea) cu mâna: a face să
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
lui Cornel Regman sau Al. Cistelecan. Textele ei violează precauțiile stilului tranzitiv, autonomizându-se narcisist ca literatură până acolo încât comentarea unei cărți devine uneori un simplu pretext. În Graffiti veriga slabă a selecției autorilor împinge aceste date către autosubminare. Autorii prinși în sumar sunt în bună parte de raftul al doilea. Ca atare, se creează, pe de o parte, o anumită discrepanță între efortul hermeneutic investit și obiectul investiției, iar, pe de altă parte, se constată o anumită indistincție în tratarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289447_a_290776]
-
Prima parte a eseului, ocupată de teorie, este finalizată printr-o taxinomie a exilaților. Cea dintâi din cele trei clase taxinomice e ocupată de „ExPatrioți”, marcând, într-un vocabular inspirat de S/oren Kierkegaard, stadiul religios. ExPatrioții sunt cei care, prinși în blocaje sentimentale, „nu pot să se desprindă mental de spațiul originar”. În această categorie, căreia îi este proprie o „traiectorie gravă”, ar intra Paul Goma, Dumitru Țepeneag, Petru Dumitriu, Vintilă Horia, Monica Lovinescu sau Virgil Ierunca. A doua clasă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289447_a_290776]