57,527 matches
-
unele fără ieșire, fundături unde trebuie să descoperi drumul care duce spre centrul acestui alambicat traseu. Tema labirintului a inspirat o seamă de graficieni în realizarea unor lucrări de referință. Trebuie să amintesc coperțile realizate la volumele cu Impresii de călătorie de A.E. Baconski, „Remember“, unde graficianul Done Stan utilizează imaginea planului unui labirint, sugerând traseul complicat al drumului parcurs de scriitor în lume. Marcel Chirnoagă a realizat un ciclu de patru gravuri în acvaforte având ca temă „Mitul labirintului
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
minusculă de femeie privește în pământ, așteptând resemnată sfârșitul. Astfel înțelegem cum contrastele de forme pot trece din zona decorativului plăcut, ilustrativ în zona tragicului tenebros. Arta lui Goya este un strălucit exemplu. * * * După naufragiul vaporului care-l purta în călătorie, Gulliver se trezește. „Când mă deșteptai, se făcuse ziuă, încercai să mă ridic, dar în zadar. Mă culcasem pe spate și m-am trezit cu picioarele și mâinile prinse de pământ de o parte și de alta, și cu pletele
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
nu mai mare de-o șchioapă, ținând un arc și o săgeată în mâini. În același timp simt pe mine forfotind încă vreo patruzeci de omuleți din aceștia“. Prin această descriere, scriitorul ne pune în temă cu toate elementele povestirii: călătoria, furtuna, naufragiul și pătrunderea în ținutul liliputanilor, al piticuților, al omuleților care intră în dialog cu uriașul Gulliver. Atât în acest episod, cât și în următorul, scriitorul ne precizează locul acțiunii și face o descriere amănunțită a proporțiilor celor care
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
de descriptivism, linia și forma se dezlănțuie sălbatic în imagine. Privitorul înțelege că această artă înseamnă sugerarea unei realități în mișcare și nu descrierea ei. Picasso ne fixează pe retină, pentru totdeauna, imagini care ne îmbogățesc muzeul imaginar. Din această călătorie în lumea liniei înțelegem că lumea formelor se ordonează stilistic și compozițional după tema aleasă, iar universul de forme ajunge la expresivitate maximă. Imaginile antologice analizate devin zestrea fiecărui artist pe care trebuie s-o uite cât mai repede, pentru
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
înalță, truda lor și aspirația spre perfecțiune trebuie să fie steaua polară a fiecărui creator. XXIV. Ferestrele cerului Fernand Léger 1. A privi - a vedea O tulburătoare lucrare inițiatică a scris doamna profesoară Adina Nanu, intitulată Vezi?. Cartea este o călătorie prin lumea artelor vizuale, prezentând modalitățile de apropiere și de înțelegere a artei grafice, a picturii și a sculpturii, a artelor decorative, a teatrului, filmului și televiziunii. Foarte mulți dintre cei care se apropie de artă și o iubesc rămân
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
S., Marica, a devenit soția lui Mateiu I. Caragiale. Cu nonșalanță de poligraf, S., care mânuiește pana cu multă, chiar cu prea multă ușurință, trece de la articole pe teme politice, sociale, economice, culturale la beletristică - poezii, schițe satirice, impresii de călătorie, traduceri, găzduite fie în volume, fie în publicații precum „Foaie pentru minte, inimă și literatură”, „Zimbrul”, „Foiletonul Zimbrului”, „Revista română”, „Album macedo-român”, „Revista contimporană”, „Familia”, „Literatorul”. Împreună cu G. Baronzi, face să apară, în 1859, foaia politică, literară și științifică „Zioa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289700_a_291029]
-
vreme, dar calitatea lor nu intră în discuție. S. pătrunde însă în literatură cu traducerea în versuri, din grecește, a tragediei Ahil de Athanasie Christopoulos (1843). Din aceeași limbă mai transpune scrieri istorice aparținând lui Dionisie Fotino și notele de călătorie De la Tobolsk până în China ale spătarului Nicolae Milescu (1888). A mai tălmăcit poeme și piese de teatru de Voltaire (Zaira), Lamartine (Moartea lui Socrat), Milton (Din Paradisul pierdut), Molière (Mizantropul), Byron (Visul lui Lord Byron, în „Foiletonul Zimbrului”, 1855), Alfred
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289700_a_291029]
-
Femeiușca dracului, în colaborare cu Matei Millo). Iubitor de drumeție, S. își consemnează impresiile de voiaj scriind, o dată, niște note de drum din Apus, altă dată un reportaj de la Târgu Ocna sau dintr-un „peregrinagiu la Neamț”. În Suvenire de călătoria în Basarabia meridională (1857), blajină evocare mărturisind „plăcerea călătoriei”, lasă să se întrevadă că zestrea sa este aceea de povestitor. E ceea ce face farmecul operei sale de căpătâi, Suvenire contimpurane (1888). Scriitorul este, prin structură, un memorialist. Având voluptatea spunerii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289700_a_291029]
-
drumeție, S. își consemnează impresiile de voiaj scriind, o dată, niște note de drum din Apus, altă dată un reportaj de la Târgu Ocna sau dintr-un „peregrinagiu la Neamț”. În Suvenire de călătoria în Basarabia meridională (1857), blajină evocare mărturisind „plăcerea călătoriei”, lasă să se întrevadă că zestrea sa este aceea de povestitor. E ceea ce face farmecul operei sale de căpătâi, Suvenire contimpurane (1888). Scriitorul este, prin structură, un memorialist. Având voluptatea spunerii, el nu reconstituie întâmplări de odinioară („din copilărie”, „din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289700_a_291029]
-
poetului Al. Hrisoverghi. Limba, cu o patină de vechime, creează o aură evocatoare. Ca povestitor, S. nu e mult mai prejos decât memorialistul Ion Ghica. SCRIERI: Ceasurile de mulțemire a lui ..., Iași, 1844; Din poeziile lui..., București, 1857; Suvenire de călătoria în Basarabia meridională, București, 1857; La norocu, București, 1859; Influinția morale, București, 1869; 101 fabule, București, 1869; ed. 2, București, 1886; „Reporta din vis”, București, 1870; Himnuri pentru Crucea Roșie, București, 1877; La Plevna!, București, 1878; Dramatice, București, 1879; Notițe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289700_a_291029]
-
cu care Marx a fost strâns asociat în anii de formare intelectuală. Hegel se concentrase asupra numeroaselor forme de gândire religioasă, filosofică, artistică, istorică și politică tipurile variate de conștiință de sine prin care rasa umană trecuse în timpul lungii sale călătorii spre cunoașterea de sine. După moartea sa, și ca parte a dezbaterii privind moștenirea lui Hegel, hegelienii de stânga au atacat religia, considerând că era o formă de "conștiință falsă" care împiedica ființele umane să dobândească o înțelegere profundă a
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
științifice și tehnologice conduce la o mai mare libertate umană; de fapt, aceasta conducea la noi forme de dominație birocratică. În anii 1970, scriitorul postmodernist Jean-François Lyotard (1984) spunea și el că, de fapt, credința că istoria umană era o călătorie de la dominație și superstiție către libertate și iluminare nu lua în calcul partea întunecată a raționalității de tip occidental și a progresului științific. Într-o mare măsură, aceste argumente erau un răspuns la totalitarismul sovietic și la stalinism. Un alt
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
act psihic suspendat”, pe care animalul aflat sub presiunea unei trebuințe biologice puternice (de exemplu, foame, sete, nevoie sexuală etc.) nu-l poate realiza. În schimb, omul poate Îndeplini condițiile acestui act suspensiv. Când, de pildă, dorim să facem o călătorie interesantă, dar nu avem banii necesari, trebuie să așteptăm o altă ocazie; când constatăm că un proiect de moment important cuprinde totuși o incertitudine sau o anumită doză de risc, Îl amânăm pentru a-l perfecta sau pentru a aștepta
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
librar, Barbet. Or, unele nu au nici măcar paginile tăiate, deși Lousteau Îi promisese unui director de ziar că scrie despre ele. „Barbet se uită la cărți, cercetându-le cotoarele și coperțile cu grijă. O! Sunt foarte bine păstrate, exclamă Lousteau. Călătoria nu-i tăiată, ca și cele de Kock și Ducange. Nici cea de pe sobă, Considerațiuni asupra Simbolismului, nu-i tăiată, dar ți-o dau pe gratis, căci n-am ce considerațiuni să mai fac și eu asupra ei. Păi atunci
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
să nu-l Întrebe pe Lousteau cum socotește că Își poate ține promisiunea facută directorului ziarului: „- Și cu articolele ce-o să faci? Întrebă Lucien după ce se urcară În trăsura care-i ducea spre Palais-Royal. - Ei, o să-i dau rasol. Pentru Călătorie În Egipt am deschis cartea și am citit câte ceva pe ici, pe colo, fără s-o tai, și am descoperit unsprezece greșeli de franceză. O să scriu o coloană spunând că, dacă autorul a Învățat limba gogoșilor săpate pe pietroaiele egiptene
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
pare să fie diferit de cele trecute pentru că Lucien este instigat să vorbească despre o carte pe care a citit-o. Însă principiul dezvoltat este același În cazul lucrării lui Nathan ca și pentru cea a lui Lucien sau pentru Călătorie În Egipt: conținutul unei cărți nu contează În discursul de care este demn cartea - să te apuci să o citești, și devine posibil chiar și la Balzac, printr-un soi de paradox final sau din tentația provocării. În cazul Călătoriei
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
Călătorie În Egipt: conținutul unei cărți nu contează În discursul de care este demn cartea - să te apuci să o citești, și devine posibil chiar și la Balzac, printr-un soi de paradox final sau din tentația provocării. În cazul Călătoriei În Egipt, ca și pentru cărțile lui Lucien și ale lui Nathan, comentariul nu are legătură cu cartea, ci cu autorul. Valoarea acestuia, adică locul său În sistemul literar, este ceea ce determină valoarea cărții. Așa cum i-o zice Lousteau verde
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
atenție acordată textelor și ție Însuți o amintește pe cea pe care o așteptăm În mod rațional de la psihanaliză, cea care are ca primă funcție eliberarea celui se supune constrângerilor sale interioare și deschiderii prin acest filtru, În termenii unei călătorii În care rîmâi singurul stăpân, cu toate posibilitățile sale de creare. * Să devii tu Însuți creator, iată miza spre care conduce totalitatea constatărilor făcute aici, plecând de la această serie de exemple, o miză accesibilă celor al căror progres interior i-
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
astfel, singura posibilitate de evadare, a omului, iar metafora, singura posibilitate de luptă a poetului. Frenezia participării senzoriale la lume se inversează, aici, într-un imposibil efort de desprindere (Legături), generând, paradoxal, și aparentul sentiment al înstrăinării de sine (Departe, Călătorie)90, "tonul e solemn, fără rigiditate, iar confesia a deprins de la Blaga acea impersonalitate concis reflexivă, care lasă să se vadă din om mai ales ființa gânditoare"91. Existența fiecăruia dintre noi fiind una individuală, unică și irepetabilă conține moduri
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
noi, reconstruite. Dihotomia trup suflet reprezintă, de fapt, dihotomia exterior interior, care, prin iubire se anulează, într-o sacră contopire a carnalului cu spiritualul, a contingentului cu transcendentul. De fapt, "poemele acestui volum se înșiră lent, spunându-ne povestea unei călătorii. Este călătoria unui om prin viață, dar nu a unui om obișnuit, ci a unii om, ce caută și descoperă, rând pe rând, sensul și nonsensul universului"94. Călătoria nu este altceva, decât aceeași căutare de sine, căutare, care, poate
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Dihotomia trup suflet reprezintă, de fapt, dihotomia exterior interior, care, prin iubire se anulează, într-o sacră contopire a carnalului cu spiritualul, a contingentului cu transcendentul. De fapt, "poemele acestui volum se înșiră lent, spunându-ne povestea unei călătorii. Este călătoria unui om prin viață, dar nu a unui om obișnuit, ci a unii om, ce caută și descoperă, rând pe rând, sensul și nonsensul universului"94. Călătoria nu este altceva, decât aceeași căutare de sine, căutare, care, poate, de data
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
fapt, "poemele acestui volum se înșiră lent, spunându-ne povestea unei călătorii. Este călătoria unui om prin viață, dar nu a unui om obișnuit, ci a unii om, ce caută și descoperă, rând pe rând, sensul și nonsensul universului"94. Călătoria nu este altceva, decât aceeași căutare de sine, căutare, care, poate, de data aceasta, are șansa unei reușite, dacă presupunem iubirea drept constanta nemuritoare, profundă, a ființei umane. "Căutarea cunoaștere se sprijină când pe dragostea cuplu, când pe singurătate, când
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
sau doar femei/ (...) Apa era fără sfârșit rotundă,/ Luna turna peste luciul ei/ Ulei" etc. Odată cu înaintarea în vârste, întoarcerea virtuală sau doar încercarea de reconstituire a spațiului edenic al copilăriei devine imposibilă, natura însăși suferind și contribuind la această călătorie a poetei: "De mult a dispărut orice solidaritate cu mine/ A copacilor/ Și semnul izvorului care mă prevenea/ Când era otrăvit./ Să mai aștept, când păsările învață să zboare/ De teamă să nu-mi fie-n preajmă,/ Să nu le
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Dar mi-e teamă să nu te scutur,/ Dar pe făptura-ți nevăzută/ Conturul nesperat de dar/ Aș fi putut..." (Abia începusem să simt) În încercarea zadarnică de a regăsi ce pare pentru totdeauna pierdut, poezia în sine devine o călătorie spre viitor sau spre trecut, dinamismul fiind cel care caracterizează arta. "Ce este o călătorie, dacă nu o înscenare de a vedea cum, în alte condiții, sufletul nostru rămâne același? Ce este o călătorie, dacă nu o experiență caritabilă să
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
de dar/ Aș fi putut..." (Abia începusem să simt) În încercarea zadarnică de a regăsi ce pare pentru totdeauna pierdut, poezia în sine devine o călătorie spre viitor sau spre trecut, dinamismul fiind cel care caracterizează arta. "Ce este o călătorie, dacă nu o înscenare de a vedea cum, în alte condiții, sufletul nostru rămâne același? Ce este o călătorie, dacă nu o experiență caritabilă să verifice, printre întrebări și comparații puterea noastră de a reacționa, de a răspunde?" (Orașe de
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]