6,384 matches
-
lupte cu trupele de Securitate. Fănel îi scutură mâna bucuros de întâlnire, cu mâna lui aspră și vânjoasă, și stătu vreo jumătate de ceas de vorbă cu el la marginea pădurii, lângă niște stejari mari și bătrâni, cu crengile coborâte protector peste ei, în timp ce însoțitorii săi stăteau tăcuți la câțiva pași mai încolo, cu mâinile vârâte în buzunarele salopetelor muncitorești, decolorate și spălăcite se vedea bine de ploi și de îndelungată purtare. Pe un ton enigmatic, dar plin de tâlc, vecinul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
blajin pe figură, un student înalt, blond și frumos, care până atunci nu-și făcuse remarcată prezența decât prin exclamații și prin hohote zgomotoase de râs, împreună cu prietena lui, o studentă brunetă și subțirică, pe care o ținea galant și protector de umeri. ...Pe care dumneavoastră, într-un mod lipsit de delicatețe, l-ați făcut să plece dintre noi! completă studenta care începuse discuția cu și mai multă îndrăzneală, deși în obraji îi apăruse o ușoară roșeață. Victor sări și el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
buze și am plecat să găsesc o nouă aventură. Cu toate că nu am niciun drept asupra pădurii, mi-am permis să îi dau un nume. Edmund. Poate vă întrebați de ce am ales acest nume. Am ales acest nume deoarece Edmund înseamnă protector, iar pădurea este refugiul meu. Cum mă plimbam liniștită prin pădure, am auzit un lup. M-am speriat bineînțeles, așa că m-am ascuns într-un tufiș foarte mare. Eram foarte speriată și aveam impresia că mă pot adânci și mai
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
pustiu. Frunzulița a ajuns pe umărul lui. Când i-a auzit oftatul băiețelul a luat-o în palmă și a început să-i vorbească: De ce oftezi, singuratico? Sunt atât de tristă! Vântul cel aspru m-a despărțit de creanga mea protectoare și de toți prietenii mei. Sunt atât de singură! Îți înțeleg durerea pentru că și eu i-am pierdut pe cei dragi. Natura este singura mea prietenă acum. Vorbesc cu florile și cu copacii, admir cerul și dansez în vânt cu
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
și ca în vremurile acelea de vară fierbinte nu vom mai regăsi probabil niciodată. Când unul lipsea fiindcă era bolnav sau nu ieșea din casă în grupul nostru era tristețe. Îmi reamintesc cu aceeași plăcere cum am crescut sub umbra protectoare a copacului jucându-ne cu nisip și parfum de mușețel în păr. Retrăiesc adesea momentele petrecute alături de prietenii mei care acum sunt fie în oraș la o altă școală fie s-au mutat în alte locuri, fie pașii i-au
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
Lucas despre rezultatele unei anchete preliminare conduse În situl de la Ty Kern. - Proiectoarele au fost cu siguranță neutralizate de departe, cu praștia. În orice caz, este singura explicație rațională, declară ea. - Dar camerele? - Grupul electrogen s-a ars. Un Înveliș protector al firelor care nu era În regulă, după părerea tehnicienilor de la PS. Îi strecură o privire piezișă cînd coti la dreapta. - E rîndul dumitale... Degeaba Își alese cu grijă cuvintele ca să-i povestească ce se Întîmplase pe faleză, ferindu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
nou. Poartă un tutu rozaliu și pantofi de balet. La spate i se zbat și zornăie din când în când, ca niște scuturi, o pereche de aripi cu schelet metalic, anemice și prăfuite. Face o reverență largă...) Eu sunt îngerașul protector al Pulcheriei de când era mititică. Nici nu pot să-mi imaginez cum m-au găsit după atâta vreme, dar m-au chemat aici în fața d-voastră ca să vă fac să înțelegeți sensul acestei iubiri inexplicabile, imposibile și irevocabile a Pulcheriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
vă fac să înțelegeți sensul acestei iubiri inexplicabile, imposibile și irevocabile a Pulcheriei pentru Maurizio. Pulcheria nu ieșea din cuvântul bunicii ei, ce era la fel de voluntară și puternică ca și mama ei, și se ruga în fiecare seară îngerului său protector după indicațiile bunicii, urmând să-și pună de fiecare dată o dorință spre a fi împlinită. Ea își împreuna mâinile ei micuțe în dreptul frunții îngropate într-un breton drept și stupid și intona aceleași versuri în fiecare seară înainte de culcare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
Maurizio într-un club de gimnastică, în timpul pauzei de prânz. Statura lui puternică și atletică și, mai ales, felul lui atent și prevenitor cu care i se adresa au convins-o în scurt timp să proiecteze în el pe fratele protector și să compenseze tot prin el apropierea și lipsa de afecțiune a mamei. Pentru că Maurizio a îndrăgit-o pe loc pe Pulcheria, din prima zi când a văzut-o evoluând grațios la bârnă. Și ar fi făcut pentru ea aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
Până și căpeteniile cele mai de seamă ale tribului Makonde urmăreau conferința de la televizorul hanului din proximitatea rezervației. Ele erau singurele neutre și priveau zeul-maimuță cu calm și detașare, continuau să-l onoreze, deși își încetase de multă vreme serviciile protectoare către tribul lor. Deci, nimic rău sau inoportun nu era de așteptat din partea maimuțoiului oțios. Ori de câte ori se aducea vorba de părinții ei, M.M. se mulțumea să ridice un deget în sus arătând spre înaltul cerului. Nu s-a putut afla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
oficiile de traducător. Este uimitor cum numai în câteva luni de zile s-a perfectat această mașină de vindecat, ea manipula pe puțin de la douăzeci până la treizeci de bolnavi pe zi, fiecare suferind, însoțit de câte un guru amabil și protector. De multe ori răspunsurile lui Jorge se transformau în adevărate ghicitori demne de cruzimea și ingeniozitatea sfinxului, în fața cărora bolnavul, intimidat sau înspăimântat, renunța la dialog și se mulțumea să atingă cu mâna poala robei lui Jorge, colorată viu ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
generoși, avea sentimentul că era acolo dintotdeauna, că-și descoperise cuibul ei din eternitate. Apoi s-a gândit imediat la somnul albatroșilor în zbor și ar fi vrut și ea să doarmă acolo, între umerii lui expandați ca niște aripi protectoare. Dacă trupurile lor, neîntâlnite încă, își luau deja rămas-bun, de mâine sufletele lor vor relua călătoriile imaginare sau adevărate pe mare și nu aveau nevoie să-și spună "adios". Și asta pentru că toate drumurile mării se întâlnesc prin colțurile sufletelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
pe spate o carapace uriașă de gheață, ca o transpirație rece. Dormeam adesea sub dună, cu trupul bunicii în spatele meu, făcându-mi "scăunel". Așa spunea ea, pe întuneric, în apropierea somnului, singurele momente tandre. Mă închidea ca într-o carapace protectoare, cu genunchii cuibăriți în golul picioarelor mele îndoite. Cum îmi făcea "scăunelul", adormeam instantaneu ca printr-o vrajă; poate și din cauza căldurii pe care o degaja în combinație cu duna sau pentru că Hypnos îi venea în ajutor, înduioșat de dragostea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
se destrame . Știu cu certitudine că nu visez, de altfel nici nu vreau să fi visat, încep să înțeleg... O dragoste imensă mă învăluie. Apoi spaima se ridică lent, pe măsură ce simt tot mai puternic prezența bunicii în cameră; carapacea ei protectoare peste poziția mea fetală, peste trupul meu acum diform, expandat, peste copilul așezat în mine, și el în poziție fetală. După atâția și atâția ani, bunica mi-a ținut din nou "scăunel". Doar că acum este îngrozitor de rece. Îi este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
De altfel, acolo, sus, totul poartă haina albă a spiritelor sau albastrul cerului: de la arborii cu trunchiurile vopsite parțial în alb, chenarele geamurilor, coșurile de gunoi, zidurile, stâlpii, inscripțiile, gardurile, până la etichetele de pe sticlele cu apă fluidizată de energia spiritelor protectoare. Copacii, uimitor de albaștri și verzi pentru anotimpul uscat, dau acea strălucire incandescentă, incendiată de lumină și uscăciune. Freamătă din bănuții lor de argint în amețitoare și palide palete de vânt, propagând acea lumină cristalină și albă ce inundă înălțimile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
eu și reușisem să-i distrug costumul! Lăsând șervetul pe masă, Randall și-a pus mâna pe brațul meu și a început să râdă. — Nu-ți face griji, Claire! Sincer, nu e mare lucru. Așa sunt eu, nițel cam prea protector când vine vorba de hainele mele Turnbull și Asser. — Îmi pare foarte rău, am repetat eu, continuând să mă simt mizerabil. De ce trebuia să mă lovesc tot timpul de ceva? M-am străduit să-mi regăsesc echilibrul interior în timp ce-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
adolescenți a început imediat să dea târcoale mașinii, de parc-ar fi căzut din afara spațiului terestru. — Nu pot să te las să te dai jos, cu toți golanii ăștia învârtindu-se pe-aici, mi-a declarat el pe un ton protector. — Gola - A, copiii ăștia? Sunt tot timpul pe-aici. Sunt complet inofensivi. Îți promit. L-am sărutat pe obraz și am întins mâna în spate, după geanta mea cu bagajul de week-end. — Ursulețule, trebuie să-ți găsim un loc mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
noaptea care se întindea înaintea noastră. În viața mea, începea un nou capitol - și, de data asta, eu eram cea care îl scria. Mulțumiritc "Mulțumiri" Îi sunt profund recunoscătoare lui Jamie Raab pentru că a luat cartea asta sub aripa ei protectoare. A fost o încântare și un privilegiu să lucrez cu Karen Kosztolnyik, editoarea mea diplomată și plină de intuiție. Sprijinul și sfaturile lui Rick Wolff - în legătură cu cartea asta și în general - au fost o uriașă binecuvântare. Agentul meu, Daniel Greenberg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
noi am dat-o-n bară ca niște fătălăi, recunoaște Tîrnăcop. — Sau din fericire, spune Dendé, de ce să nu privim partea plină a paharului? Să nu-mi spuneți că vă pare rău că n-am nimerit și noi sub aripa protectoare a noilor comuniști. — Mie mi-e ciudă doar că n-am avut mai multă prezență de spirit să îmi dau seama mai din timp în ce ape ne scăldam și mai mult curaj să-i gîtui pe cîțiva care o
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
de drum. Chipuri zbîrcite, fețe crispate, ochi adînciți în orbite, buze mușcate pînă la sînge, și încă mai aveți tupeul să faceți pe curajoșii, ia să văd ce v-ați face dacă Partidul și-ar ridica în clipa asta aripa protectoare de deasupra voastră, cocoșaților, scurmătorilor, rîmători împuțiți. Își mai trage puțin sufletul, este gata să asculte, ține-te bine, nenicule, scuză-i incoerența și bîlbîielile, n ai de ales, dintre toți el a căscat cel mai bine ochii la ce
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
mâncare și apă. Una dintre aceste energii se numește ying-qi sau „energie nutritivă”, se extrage din cele mai pure elemente ale digestiei și energizează organele, glandele, nervii, oasele și toate țesuturile vitale. Celălalt tip de energie este wei-qi sau „energia protectoare”, generată din produse secundare, mai puțin rafinate ale digestiei. Aceasta circulă de-a lungul suprafeței corpului, chiar sub nivelul pielii, protejând întregul organism împotriva invaziilor extremelor energiei ambientale, cum ar fi căldura, frigul, uscăciunea, vântul etc. Atunci când se deplasează, vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
din colon, fără a dăuna organismului. Dar acum, e absolut evident că natura nu a intenționat niciodată ca acest mecanism de protecție să fie folosit atât de des cum se întâmplă în ziua de azi... Rezultatul e secreția unui strat protector peste altul, depunerile ajungând până la o grosime de 3-6 mm. Uneori, acest strat ajunge să aibă 9,5-12 mm, devenind tare și negru, ca o bucată de cauciuc vechi întărit pe care o vedeți pe stradă, ruptă din anvelopa unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
din tranșee? El, Sebastian Gavril Gheretă, agent de legătură În aplicațiile militare de la Lipova și Cincu? Durerea din spate era acum Însă mai puternică decât de obicei. Poate va căuta În cele din urmă un loc mai călduț. Ceața Învăluia protectoare mica sa lașitate. Învingându-și durerea, hotărî să facă ultimii metri În pas de paradă. Ducea o veste mare! Dacă Estul s-a dus, după cum reiese din socotelile lui Precup, ni s-ar putea da un alt punct cardinal. Care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Doar ca să-l vadă pe el cu laurii pe cap? Sănătatea Înainte de toate! Dacă ești sănătos, treci peste orice. Și peste sănătate, vorba tutungiului. Răsufla ușurat abia când auzea duduitul ca de moară al Skodei. Părăsea orașul precum animalul hățișul protector. Speriat și nesigur, la Început, gata să se retragă sau să se ascundă la cel mai mic zgomot, doar precaut, puțin mai târziu, pentru a sfârși Într-o previzibilă, dar nu mai puțin dorită, pentru că prea mult reprimată, uitare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
nici furculița, În spiritul unei tradiții sănătoase care spune că nu e bine să lași pasărea din mână. Ațipi cu mâinile Înfundate În buzunarele adânci ale jachetei bej, pure laine, cu glugă tivită cu vulpe polară. Sub jachetă simțea căldura protectoare a shetlandului pufos, luat direct pe piele, destul de larg ca să ascundă rotunjimea sânilor și delicatețea taliei. O treziră muzica și glasul bunicii pe care tocmai o visa: Cu o fire ca a ta rămâi nemăritată. Își trecu degetele prin păr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]