5,449 matches
-
V. Andronescu (Constanța), Radu Lascu (Brăila) 516. Imediat după alegeri, oficiosul georgist, dar și reprezentanții în Cameră ai PNL-Gheorghe Brătianu au semnalat abuzurile săvârșite de autorități în județele din Basarabia, Dobrogea, sau în cele din Oltenia, contestând caracterul liber al scrutinului electoral 517. Criticând formula guvernului "de tehnicieni", fără legătură cu electoratul, care nu reprezenta interesele vreunei grupări politice, georgiștii insistau asupra ideii că înțelegerea "ducisto-guvernamentală" nu asigura cabinetului stabilitatea și majoritatea parlamentară de care avea nevoie 518. Într-adevăr, după
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
vizau însă și alte partide politice, fapt care l-a determinat pe Gheorghe Brătianu să adreseze șefilor de partide o scrisoare, prin care propunea retragerea întregii opoziții din alegeri și adoptarea unor măsuri comune ale acestor partide, pentru supravegherea corectitudinii scrutinului 538. Majoritatea șefilor partidelor politice păreau dispuși să accepte propunerea lui Gheorghe Brătianu, excepție făcând doar liderii PNȚ, Iuliu Maniu și Ion Mihalache 539. În scrisoarea de răspuns, Ion Mihalache admitea doar că acțiunea prin care Gheorghe Brătianu adusese la
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
și ca primul ministru să depindă de parlament. În Franța a fost modificat și sistemul V. Pl. Într-o circumscripție electorală în care nici un candidat pentru Adunarea Națională nu primește majoritatea voturilor, va avea loc un al doilea tur de scrutin. La balotaj poate concura orice candidat care a obținut mai mult de 12,5% din voturile înregistrate în primul tur de scrutin. Astfel partidele mici au șansa de a cîștiga cîteva locuri din primul tur; dar în al doilea tur
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
care nici un candidat pentru Adunarea Națională nu primește majoritatea voturilor, va avea loc un al doilea tur de scrutin. La balotaj poate concura orice candidat care a obținut mai mult de 12,5% din voturile înregistrate în primul tur de scrutin. Astfel partidele mici au șansa de a cîștiga cîteva locuri din primul tur; dar în al doilea tur atît ei cît și alegătorii lor ar putea hotărî să aloce voturile lor unuia dintre cei doi candidați mai bine plasați. În
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
FPTP), pe care am comparat-o în Capitolul 11 cu PR reprezintă doar unul dintre cele patru tipuri de sisteme pluralitar-majoritare. Altele includ sistemul votului alternativ (VA) (cunoscut și sub numele de Vot Preferențial) și sistemul în două tururi de scrutin, folosit în Franța. Deși sistemul Votului Alternativ e folosit doar în Australia (și în formă modificată în insula Nauru din Pacific), unii politologi îl susțin puternic. Sub acest sistem, candidații pot fi aleși din circumscripții uninominale, ca în cazul FPTP
Despre democraţie by Robert A. Dahl [Corola-publishinghouse/Science/1397_a_2639]
-
liderul PSDR, care era radical împotriva lui Manolescu. Dovada este că în ultimul tur, în iunie 1992, în alegerile din Convenție, au rămas Ion Rațiu și Emil Constantinescu, Nicolae Manolescu și Sergiu Cunescu ieșind din cursă din primele tururi de scrutin. Corneliu Coposu l-a susținut pe Nicolae Manolescu până în ultimul moment, dar a rămas singur. Când a văzut că nu are nici o șansă de a-l impune, că toți ceilalți se împotrivesc, a apelat la Alianța Civică și așa a
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
dintre acestea erau de natură constituțională și, Încă o dată, duceau la bun sfârșit schimbările Începute În 1918. În Italia, Franța și Belgia femeile au obținut În cele din urmă drept de vot. În iunie 1946, Italia a decis În urma unui scrutin să devină republică, Însă cu o diferență relativ mică de voturi (12,7 milioane pentru abolirea monarhiei, 10,7 milioane pentru menținerea ei), iar rezultatul n-a făcut decât să exacerbeze divizarea politică a țării: tot Sudul, cu excepția regiunii Basilicata
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
În Italia, Franța și Cehoslovacia, partidele comuniste au avut rezultate bune la alegerile de după război. În alegerile din 1946, Partidul Comunist Italian (PCI) a obținut 19% din voturi, iar Partidul Comunist Francez (PCF) 28,6% din voturi În al doilea scrutin din același an - cel mai bun rezultat din istoria sa. În Cehoslovacia, la alegerile libere din mai 1946, comuniștii și-au adjudecat 38% din voturi (40% În teritoriile cehe). În alte țări, rezultatele comuniștilor la alegerile libere n-au fost
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Austria socialistă se confruntau din nou cu riscul ca parlamentarismul să degenereze Într-un război civil al culturilor politice. Chiar cu ajutorul unui terț - liberalii, care depindeau În mod stânjenitor de votul ex-naziștilor și a căror popularitate scădea oricum cu fiecare scrutin -, nici unul dintre partidele austriece nu putea spera că va forma un guvern stabil; orice proiect legislativ controversat risca să stârnească amintiri amare. Prognoza pentru democrația austriacă nu era deloc optimistă. și totuși, Austria a reușit nu numai să evite repetarea
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
trecuseră prin deceniile teribile de după 1914: În anumite zone din vestul Europei, la mijlocul anilor ’60 social-democrația nu mai Însemna o politică, ci un mod de viață. Lucru de netăgăduit În Scandinavia. Între 1945 și 1964, scorul Partidului Social-Democrat Danez la scrutinul național a crescut de la 33% la 42%; Partidul Muncitoresc Norvegian a câștigat constant Între 43% și 48%; cât despre social-democrații suedezi, ei au obținut la toate alegerile postbelice minimum 45%. La alegerile din 1968 au depășit chiar 50%. Nu cifrele
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Într-o nouă rundă de alegeri, partidul lui Papandreu și aliații săi au câștigat teren, obținând majoritatea absolută a voturilor exprimate: de la 42% din voturi, ei au urcat la 52,7%. Noua majoritate parlamentară a solicitat o anchetă despre falsificarea scrutinului din 1961; tensiunea dintre parlament și regele Constantin creștea. Simpatiile politice conservatoare ale regelui erau bine cunoscute, iar dreapta Îl presa insistent să-l demită pe Papandreu, care, În cele din urmă, a fost constrâns să demisioneze. I-au urmat
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
Națională Radicală a format un guvern minoritar care a rezistat atât cât regele să aibă timp să dizolve parlamentul și să ceară alegeri anticipate. Nemulțumirea poporului În fața paraliziei parlamentului și senzația generală că regele fusese inadmisibil de părtinitor sugerau că scrutinul următor nu va face decât să mărească ponderea stângii. Sub acest pretext - „pericolul comunist” invocat sistematic În Grecia din 1949 - și acuzând incompetența clasei politice și defectele incontestabile ale instituțiilor democratice naționale, pe 21 aprilie un grup de ofițeri sprijinit
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a fost Partidul Socialist Portughez, fondat În exil cu doi ani În urmă de Mário Soares, care a desfășurat o campanie eficace sub sloganul „Socialism, da! Dictatură, nu!”, câștigând 38% din voturi. MFA și comuniștii nu erau mulțumiți de rezultatul scrutinului, iar Cunhal a recunoscut deschis că dacă nu putea ajunge la putere pe cale parlamentară, s-ar putea orienta spre metode alternative - după cum i-a declarat unui jurnalist italian În iunie 1975, „o democrație cum aveți dumneavoastră În Europa de Vest nu e
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
PCE), condus de Santiago Carrillo și hotărât deja (spre deosebire de camarazii portughezi) să opereze În limitele tranziției spre democrația parlamentară 13. În iunie 1977 au avut loc alegeri pentru formarea Adunării Constituante, care avea sarcina de a redacta o nouă Constituție. Scrutinul - primul În Spania din 1936 - a adus victoria UCD: partidul lui Suárez a obținut 165 de locuri În Cortes; pe locul al doilea, socialiștii lui González au obținut doar 121 de locuri, iar toți ceilalți participanți la un loc - restul
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
a câștigat voturile a 27% dintre alegătorii Înscriși (inclusiv mulți din bastioanele dreptei În estul și vestul Franței) și a intrat În turul al doilea cu Charles de Gaulle, demonstrase că era un aducător de voturi - În 1967, În timpul unui scrutin parlamentar, insignele și fotografiile cu Mitterrand se vindeau deja foarte bine. țara pășise Într-o nouă eră a politicii televizate și personalizate - cum remarca sumbru În 1971 Michel Durafour, primarul din Saint-Etienne: „Franța trăiește numai pentru următoarele alegeri prezidențiale”. Mitterrand
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
1981, cei doi candidați conservatori, Giscard d’Estaing și tânărul Jacques Chirac, au câștigat Împreună mai multe voturi decât Mitterrand și Marchais (acesta din urmă a obținut doar 12,2%). Dar, două săptămâni mai târziu, În al doilea tur de scrutin, Mitterrand a obținut sprijinul socialiștilor, comuniștilor, ecologiștilor și chiar al troțkiștilor, de obicei necooperanți. Procentul lui era mai mult decât dublu față de cel din primul tur: Mitterrand l-a Învins pe Giscard d’Estaing, devenind primul șef de stat socialist
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
avea Încă de Înfruntat o puternică opoziție din partea vechii gărzi, Însă În țară popularitatea sa era la apogeu, ceea ce i-a permis să forțeze continuarea reformei - de altfel, nici nu avea de ales12. Alegerile din mai-iunie 1989 au constituit primul scrutin mai mult sau mai puțin liber În URSS din 1918 până la acea dată. Nu au fost alegeri pluripartite - acest lucru s-a Întâmplat abia În 1993, când Însăși Uniunea Sovietică dispăruse de mult -, iar rezultatul lor fusese În mare parte
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
arborate În public, pentru prima oară după patru decenii, simbolurile cetnicilor din timpul războiului: Însemn al unui trecut refulat de Tito și manevră menită să-i sperie pe croați. Naționalismul era pentru Miloševiæ o tactică pentru acapararea Serbiei - validată de scrutinul din mai 1989, În urma căruia a devenit președintele republicii sârbe. Dar, pentru a menține și a consolida influența Serbiei În Iugoslavia, el trebuia să transforme Întregul sistem federal. Între diferitele republici constituente exista un echilibru atent calculat, asigurat mai Întâi
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
inițial o victorie la alegerile naționale din 1974, menținându-și apoi o prezență modestă, dar vizibilă, ei nu au reușit niciodată să-și câștige compatrioții de partea proiectului naționalist. Dintre puținii alegători galezi care au participat În martie 1979 la scrutinul pe tema transferului de putere către adunările regionale, majoritatea erau Împotrivă. Când descentralizarea a ajuns În sfârșit În țara Galilor 20 de ani mai târziu, aceasta s-a Întâmplat nu la cererea naționaliștilor locali, ci În cadrul reformei administrative Întreprinse de
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
să te poți lipsi de Încrederea În semeni”10. Tocmai aceasta era premisa pe care au fost clădite instituțiile unității europene postbelice, iar consecințele Începeau În sfârșit să se facă simțite. UE suferea de un serios „deficit democratic”. Cu fiecare scrutin direct pentru Parlamentul European, participarea a scăzut; singura excepție de la regulă o constituie cazurile În care alegerile europene au coincis cu cele naționale, iar alegătorii mobilizați de chestiuni locale sau naționale au votat, dacă tot ajungeau la urne, și pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
așteptat atât de mult să intre. În Ungaria, procentul participanților la alegerile europene În iunie 2004 a fost cu 32 de procente mai scăzut decât cel de la ultimele alegeri naționale; În Estonia cu 31 de procente; În Slovacia, unde ultimul scrutin național suscitase o participare de 70%, numai 17% dintre alegători s-au obosit să voteze la alegerile europene. În Polonia, participarea de numai 20% reprezenta o scădere cu 26 de procente față de alegerile naționale din 2001, fiind cea mai redusă
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
toate instituțiile UE, cei 732 de membri aleși ai Parlamentului European sunt cei mai puțin importanți. Puterea revine de fapt Comisiei, numită de guvernele naționale, și Consiliului de Miniștri, format din reprezentanții acelorași guverne. Prin urmare, cruciale sunt opțiunile de la scrutinul național. De ce să pierzi timp selectând maimuța, când trebuie să alegi cu grijă flașnetarul?* De asemenea, chiar și cel mai simplu cetățean Începea să priceapă că oamenii „fără chip” din Bruxelles dispuneau de puteri reale. De la forma castraveților până la textul
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
au remarcat mulți, este o creatură absolut originală: este definită teritorial, dar nu funcționează consecvent ca o entitate teritorială. Legile și regulamentele ei se aplică Întregului teritoriu, dar cetățenii nu pot participa la alegerile naționale ale altui stat (doar la scrutinul din propria țară și la cel european). În viața de zi cu zi a europenilor, Întinsa Uniune este relativ neimportantă față de țara de origine sau rezidență. Desigur, UE este un furnizor major de servicii economice, și nu numai. Dar prin
[Corola-publishinghouse/Science/1961_a_3286]
-
la rând, li s-a luat pământul pană la ultima brazdă iar cei care s-au opus au fost întemnițați. Mulți români, ba chiar foarte mulți, după anul 1989, au rămas cu sechele pe creier și l-au votat cu scrutin impresionant pe bolșevicul kaghebist Ioan Ilici Iliescu, șarpele, demonul răutăților. Mă întreb dacă din statisticile noastre s-a stabilit că România are 87% ortodocși. Ce fel de creștini sunt acei ortodocși și ce fel de păstori îi conduc, care au
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Science/816_a_1648]
-
îl descrie T. Gallagher (2004, p. 114), FSN a repurtat o victorie triumfală în primele alegeri postdecembriste. Ion Iliescu, candidatul FSN, a obținut un scor de 85,1 la sută din voturi, devenind astfel președintele României din primul tur de scrutin. La alegerile legislative, FSN a obținut 66,31 de procente din totalul de voturi exprimate, asigurându-și o incontestabilă dominație parlamentară. PNL nu a strâns decât 6,4 la sută din voturi, iar PNȚCD de-abia 2,6. În pofida rezultatelor
Memoria naţională românească. Facerea şi prefacerile discursive ale trecutului naţional by MIHAI STELIAN RUSU () [Corola-publishinghouse/Science/1000_a_2508]