6,822 matches
-
imun la asasinat. Nu părea să-i pese că Stompanato urma să fie arestat În viitorul apropiat. Preston Exley, Raymond Dieterling și Inez Soto nu l-au contactat pe Ed Exley pentru a-l felicita În legătură cu avansarea lui și recîștigarea simpatiei presei. Ed știa că ei știu. Presupunea că și Dudley știe. Vincennes era mort, White se lupta cu moartea. Numai el și Bob Gallaudet știau - iar Gallaudet nu știa nimic despre tatăl lui și cazul Atherton. Ed ar fi vrut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
dintr-un "somn epimenidic"! Dar ce ne facem dacă îl judecăm pe Platon într-un context istoric, pe Platon pe care îl vedem într-o Atenă învinsă de Sparta lăudând Sparta? "Un turcit", am spune noi astăzi. Dar Aristotel, cu simpatiile lui macedonene? Dar Eminescu, cu obsesiile lui paseist-voievodale, într-o epocă în care România avea nevoie de sincronizare? Am ajuns să înțeleg târziu vorba lui Julien Benda din La trahison des clercs - vorba aceea care, pe când eram tineri, ne indignase
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
și pe el deschizîndu-le ușa. Îi vedeam plecând cam după o oră. După '90 a ținut să-mi spună că nu el mă turna și că speră că știu cine. El ― știam, nu-i așa? ― era fiu de preot și simpatiile lui politice mergeau către PNȚ... Îl ascultam și mi-l aduceam aminte în timpul "ședințelor de bloc" (eram o mână de oameni, șapte familii în toată casa, care ne știam de 20 de ani), când "lua cuvîntul" (venea uneori îmbrăcat în
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Pe pancardă scrie: "Cei doi criminali și-au dat mîna." Ce straniu, îmi spun urcând treptele, există în societatea românească și o variantă de aglutinare prin ura comună față de Rege și Iliescu. Dar există oare, simetric, și o întîlnire prin simpatie comună? Cine spune că facticitatea istoriei este "realistă" și rațională minte; este suprarealistă cât se poate! Orice istorie neîntîmplată încă este neverosimilă și ea nu devine mai puțin așa doar pentru că s-a întîmplat. Or, asta înseamnă că în istorie
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
nouă și neînțeleasă, căci Vilma, deși era pe jumătate albă, avea sînge indigen și, cu toate astea, niciodată nu se plîngea de moartea tuturor pieilor-roșii din Fortul Apașilor; de altfel, niciodată nu-i plăcuse Ieronim, ba chiar Îl privea cu simpatie pe Gary Cooper, desigur că toate astea se petreceau În Statele Unite, dar indigenii sînt la fel peste tot, uite, Celso e un adevărat indigen... PÎnă cînd Îl fura somnul, așteptînd, poate, să audă pașii maică-sii pe scări și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
zîmbi. Era foarte ocupat cu lecțiile de spaniolă pe viu (așa numea el conversațiile cu oamenii de pe stradă). Ce-i drept, Învățase o mulțime de cuvinte, dar accentul lui era foarte prost și unii Îl cam luau peste picior. Cu simpatie, de bună seamă; cu simpatie și respect, fiindcă mister devenise un fel de instituție a pieții, pictînd tot timpul, lungindu-se la vorbă tot timpul, istorisind tot timpul povești despre țara lui, despre călătoriile lui, stînd tot timpul cu pipa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
lecțiile de spaniolă pe viu (așa numea el conversațiile cu oamenii de pe stradă). Ce-i drept, Învățase o mulțime de cuvinte, dar accentul lui era foarte prost și unii Îl cam luau peste picior. Cu simpatie, de bună seamă; cu simpatie și respect, fiindcă mister devenise un fel de instituție a pieții, pictînd tot timpul, lungindu-se la vorbă tot timpul, istorisind tot timpul povești despre țara lui, despre călătoriile lui, stînd tot timpul cu pipa În gură și pe deasupra bîlbîindu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
iar cei de la Alianța erau nătăfleții, tuciuriii, bă, gulie, linge-o farfurie și căcăcioșii, bineînțeles. Se Încăierau În mijlocul curții și stîrneau un vacarm Îngrozitor. Desigur că nici unul din suporterii clubului Alianța nu era tuciuriu și totul era o chestiune de simpatii fotbalistice. Celor de la Universitatea era firesc să li se spună fătălăii, fiind o echipă În care jucau uneori niște copilandri. Iar Municipal era o echipă cunoscută la Lima și nu era o rușine să fii suporterul ei. Într-o bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
apropii de celebrul psiholog elvețian. Tata a fost de acord: „Întîlnirea asta va fi o amintire pe care o vei păstra toată viața, În timp ce brînza gruyère...“ Mi-au fost arătate fotografii ale lui Jean Piaget și am simțit pe loc simpatie pentru acel om pe care-l interesa, la fel ca și pe mine, inteligența. Doamna Piaget mă aștepta În prag. Eram foarte intimidat. I-am Întins buchetul de flori pe care mi se spusese să i-l ofer. Soțul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
radioascultătorilor Vocea Evangheliei ! Și eu mă bucur foarte mult, mai ales că este pentru prima oară când sunt invitată de radioul dumneavoastră și când am posibilitatea să mă adresez unui segment de ascultători pe care sper să-i câștig în simpatie. - Cele patru cărți despre limba română “corectă” vin cumva să contracareze degradarea limbii române, degradare la care asistăm și pe care o putem constata lesne fiecare dintre noi ? - V-aș ruga să-mi permiteți anumite precizări, deoarece chiar nu vreau
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
țară, fostul rocker cu plete, susținut de ”junețea atractivă”, care vrea mai mult decât poate duce deoarece i s-a indus ideea că discursul bine ticluit, ceva mai bun decât cel al corifeilor limbajului de lemn, poate agonisi adeziune și simpatii. Veșnic absent de la ore, de aceea ”chiulangiu”, mizează pe trecerea pe care o au ”băieții buni, săraci și frumușei”, dar și pe impactul discursurilor rotunde, netede, rostite într-o limbă română alertă, curată, care place auditoriului. Până la un punct. Tipul
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
Am vrut să fac din Roma regină suverană,/ El cată ca să facă din ea o curtizană (III 6). Victimă a propriei glorii, care i-a atras dușmănia celor puternici, Ovidiu este condamnat la exil. La Tomis, el trezește din nou simpatia femeilor, Sarmiza și Dava fiind înduioșate de soarta lui potrivnică. Totodată, el este urmărit în continuare de adversitatea lui Ibis, încântat să arunce în foc decretul de grațiere, act la care poetul, la fel de senin ca și odinioară, răspunde doar cu
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
-mi las măriri, avere, coroană și să fug ?/ Gândească toate acestea o minte de femeie/ Nu leul Argolidei și-al mărilor Egeie ! (II, p. 305). Regele îl îndepărtează pe Egistos de la curte de teamă ca acesta să nu-i fure simpatia populară ( Ești prea iubit, în toate/ Mi-ai face umbră mâine și-aceasta nu se poate !/ O țară să se plece doar unui om. Atât ! - II, p. 289), dar și fiindcă i se pare că el s- ar strecura în
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
de a păstra liniștea ca pe un îndemn de a nu precipita declanșarea mecanismului tragic (cât mai multă tăcere ; să nu treziți Tragedia care încă nu se mișcă îndărătul perdelei... își va desface în curând ghearele). Publicului i se solicită simpatia și i se amintește că dincolo de aparența primitivă a eroilor se ascund trăiri etern valabile, că scena e oglindă a vieții : vă cer iertare pentru sălbăticia noastră... blazații o vor privi ca pe un joc palid ; cei pasionați ne vor
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
absent, cu gândul aiurea (III, p. 82). Omnisciența nu îi aduce vreo satisfacție și declară, dimpotrivă, cu o prefigurare, parcă, a viitoarei sale automutilări : Asta e nenorocirea : văd prea bine. Aș vrea să nu mai văd deloc (III, p. 84). Simpatia mulțimilor nu e nici ea tocmai de dorit : slujitorul Marcos se deghizează când iese în oraș, de frica efuziunilor populare față de Oedip, după cum se travestise până nu de mult pentru a evita să fie linșat de oamenii furioși pe cel
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
Ca și Praxitele, Sofocle detașează arta de templu și se concentrează asupra omului, iar religiozitatea artistului implică un efort de credință pentru a nu nega dreptatea zeilor (p. 94). În această interpretare, eroii lui Eschil sunt mari vinovați și pierd simpatia spectatorilor ca niște inși trufași și păcătoși ce se află (p. 94). Cât despre eroii lui Sofocle, ei inspiră o milă profundă, o dată ce greșeala lor nu le poate justifica, omenește vorbind, suferințele : fără a-i trage la răspundere pe nemuritori
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
identifică diferite forme de credință vechi sau mai evoluate : pandemonia ancestrală implicând asimilarea cu forțele profunde ale naturii a divinităților primordiale, difuze în întreaga fire, ca Afrodita din Hipolit și Dionisos din Bacantele ; antropomorfismul homeric, credința în olimpienii cu toane, simpatii și antipatii inexplicabile ; divinizarea unui element cosmic, identificarea lui Zeus cu Eterul, spațiu intermediar între cer și pământ, dar și cu Rațiunea cosmică ; scepticismul în guvernarea dreaptă a vieții de către zei, negarea existenței divine sau punerea în discuție a înțelepciunii
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
ele sau le păstrau ca pe niște curiozități de colecționari și de diletanți roși de molii. Tu, care refuzai să vinzi cartea indiferent de prețul oferit și Încercai să-l răscumperi pe Carax din ungherele trecutului, Îi inspirai o stranie simpatie și chiar respect. Fără să știi, Julián te observa și te studia. — Poate că, dacă va afla cine sînt și ce sînt, se va hotărî și el să ardă cartea. Julián vorbea cu acea luciditate fermă și tranșantă a nebunilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
și astăzi parcă o am înaintea ochilor. De vreo cinci ori am visat-o. Vorbind, prințul chiar se însuflețise, o roșeață ușoară îi colorase fața palidă, deși vocea îi era tot scăzută. Valetul îl urmărea cu un interes plin de simpatie, încât s-ar fi părut că nu vrea să-i scape nimic; poate că și el era un om cu imaginație și cu un crâmpei de gândire. — Bine măcar că nu se chinuiește mult când îi zboară capul, spuse el. — Știi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
bună condiție, și anume Gavrila Ardalionovici Ivolghin, pe care ea îl cunoaște și îl primește în casă, o iubește de mult cu multă pasiune și, desigur, și-ar da și jumătate din viață numai pentru speranța că-i va câștiga simpatia. Aceste destăinuiri Gavrila Ardalionovici i le-a făcut singur lui Afanasi Ivanovici, prietenește și cu inima curată, lucru pe care îl știe de mult și Ivan Feodorovici, care îl protejează pe tânăr. În sfârșit, dacă el, Afanasi Ivanovici, nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
una dintre noi e în stare să se îndrăgostească de un măgar, adăuga ea, privindu-și înfuriată fetele. Și-n mitologie s-a întâmplat așa ceva. Continuați, prințe. — De atunci îmi plac grozav măgarii. Aș putea spune chiar că am o simpatie pentru ei. Am început să mă interesez de ei, căci înainte nu mai văzusem măgari, și imediat m-am convins că măgarul e un animal foarte folositor, muncitor, puternic, răbdător, ieftin, viguros; și datorită acestui măgar, Elveția întreagă a început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
pe prinț, că făcuseră nu de mult cunoștință și locuiseră amândoi vreo două săptămâni în același orășel. Întâmplarea aceasta avusese loc cu vreo trei luni în urmă. Prințul Ș. le povestise chiar multe despre prinț, se exprima cu foarte multă simpatie la adresa lui și acum mergea cu sinceră plăcere să-și viziteze vechiul amic. De astă dată, generalul Ivan Feodorovici nu era acasă. Nici Evgheni Pavlovici nu sosise încă. De la Epancini până la Lebedev nu erau mai mult de trei sute de pași. Prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
nu mai încăpea îndoială: „e-atât de molâie, încât nici n-o poți face să se trezească! De altfel, nici «curcile plouate» nu-s molâi- ptiu! M-am zăpăcit de tot cu ele!“ Lizaveta Prokofievna avea un fel de inexplicabilă simpatie compătimitoare pentru Alexandra Ivanovna, mai multă chiar decât pentru Aglaia, care era idolul ei. Și ieșirile pline de venin (prin care se manifestau, cel mai adesea, grija și simpatia ei de mamă), nodurile în papură, porecla de „curcă plouată“ nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
de tot cu ele!“ Lizaveta Prokofievna avea un fel de inexplicabilă simpatie compătimitoare pentru Alexandra Ivanovna, mai multă chiar decât pentru Aglaia, care era idolul ei. Și ieșirile pline de venin (prin care se manifestau, cel mai adesea, grija și simpatia ei de mamă), nodurile în papură, porecla de „curcă plouată“ nu reușeau decât s-o amuze pe Alexandra. Se ajungea până acolo că lucrurile cele mai de nimic o supărau teribil pe Lizaveta Prokofievna și o făceau să-și iasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
tunică, am fost condus la împărat și el a făcut semn cu capul spre mine, am primit vestea că mi s-a acordat bunăvoința de a fi numit camer-paj al Majestății Sale. Eram bucuros, simțeam de mult față de el o simpatie fierbinte... și, pe lângă asta, fiți de acord, era la mijloc tunica strălucitoare, care pentru un copil înseamnă mult... Umblam într-un frac verde-închis, cu falduri lungi și înguste; nasturi de aur, mâneci garnisite cu blană roșie și cusute cu fir
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]