57,527 matches
-
iar de nu, ba” condamnarea atitudinii tâmpe, însă acordarea unei șanse prin comparare cu altele de aceeași natură; p. 12, r. 18 20 : „petrecu lângă ai săi, pe care-i socoti mai cu duh decât pe cei ce văzuse în călătoria sa” acordarea circumstanțelor atenuante și acceptarea situației cu resemnare și împăcare prin constatarea gravității reduse a faptelor. MOȘ NICHIFOR COȚCARIUL p. 13, r. 12 14 : „făcuse un clopot mare la acea monastire, cu cheltuiala lui, și avea dragoste să-l
Ion Creangă sau arta de trăi by Ana-Maria Ticu () [Corola-publishinghouse/Science/1209_a_1921]
-
semnificația lui. Elemente ale c. se regăsesc în creația poetică a lui St. O. Iosif, Ion Pillat, Lucian Blaga, Vasile Voiculescu, Otilia Cazimir ș.a. Surse: At. M. Marienescu, Poezia poporală. Colinde culese și corese, Pesta, 1859; Teodor T. Burada, O călătorie în Dobrogea, Iași, 1880; G. Dem. Teodorescu, Poezii populare române, București, 1885; Alexiu Viciu, Colinde din Ardeal. Datine de Crăciun și credințe poporane, București, 1914; Sabin V. Drăgoi, 303 colinde cu text și melodie, Craiova, [1930]; Gh. Cucu, 200 colinde
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286331_a_287660]
-
antidonator [antidonor]. Opusul DONATORULUI. Antidonatorul este omolog cu OPOZANTUL. ¶Greimas, Courtés 1982. antierou [antihero]. Un EROU noneroic; un erou definit prin atribute negative; un PROTAGONIST ale cărui trăsături sînt antitetice față de cele asociate prin tradiție cu un erou. Bardamu în Călătorie la capătul nopții de Céline și Yossarian în Catch-22 de Heller sînt antieroi. ¶Scholes, Kellogg 1966. antidiscurs [antistory]. Vezi ANTINARAȚIUNE. ¶Chatman 1978. antinarațiune [antinarrative]. Un text (verbal sau nonverbal) care adoptă capcanele narațiunii, dar punînd sistematic la îndoială logica narațiunii
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
a.m.d. ¶Fie că-i expus, cunoscător, conștient de sine ori creditabil, naratorul poate fi EXTRADIEGETIC, sau INTRADIEGETIC. În plus, naratorul poate fi heterodiegetic, sau homodiegetic și, în acest din urmă caz, funcționează ca PROTAGONIST în evenimentele povestite (Marile speranțe, Călătorie la capătul nopții), un personaj important (Marele Gatsby), unul minor (Un studiu în roșu), sau chiar un simplu observator (Trandafiri pentru Emily). Naratorul, care este imanent narațiunii, trebuie deosebit de AUTORUL real sau concret, care nu este imanent: Greața, Peretele și
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
la vremea apariției nu le-a lipsit succesul. Este vorba de peripețiile unor copii sau adolescenți aflați în situații ieșite din comun - luptele din întâiul război mondial (Suflete de viteji), răpiri, naufragii, regăsiri spectaculoase (Sandu și Sanda, Fetița schimbată) -, de călătorii în peisaje exotice (Unchiul meu Adam, Șerban și Uragan în avion, Mica Robinson) sau de întâmplări din viața de toate zilele (Sărmanul Adrian, Copilul nimănui). Câteva scrieri se inspiră din poznele și isprăvile unor personaje ce își vor avea celebritatea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285673_a_287002]
-
de asemenea, autor al unor scenarii de teatru pentru copii, câteva cu subiect istoric (Șoimii Moldovei, 1969, Menumorut, stăpânul Bihariei, 1973, Posada, 1973, Ion Vodă Cumplitul, 1974), al câtorva texte de teatru TV, ca și al unor nuvele, jurnale de călătorie și reportaje de croazieră. Numeroase sunt, după 1989, tentativele lui T. de a aborda aspecte controversate ale istoriei românești, și nu numai. SCRIERI: Brazdă și paloș, I-II, București, 1954-1956; Interceptarea, București, 1963; Muntele, I-II, București, 1963-1967; Atac la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290165_a_291494]
-
București, 1968; Vitejii, I-II, București, 1968; Aproape de zei, București, 1969; A sosit ora, București, 1969; Asediul, București, 1970; Escadrila a patra, București, 1970; Regina de abanos, București, 1970; S.O.S. ... Puhoaiele!, București, 1970; Vulturul, I-IV, București, 1971-1974; Călătorie neobișnuită, București, 1975; Mai jos de Steaua Polară, București, 1975; Țara făgăduinței, București, 1975; Călărețul roșu, București, 1976; Nopți albastre, București, 1976; ed. București, 2003; Asaltul (în colaborare cu Marin Dragu), București, 1977; Călugăreni, București, 1977; Cronică eroică (1877-1878), București, 1977
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290165_a_291494]
-
se rupe de o parte din ființa sa, de cei din jur sau de viața sa. Este, de altfel, arma de sacrificiu prin excelență. Sabie, spadă Spada este arma eroilor antici și contemporani (Tezeu, regele Arthur, Zorro). Ea evocă duelul, călătoria inițiatică a cavalerului sau a prințului ori lupta nobilă a sfântului. Visul pune fără îndoailă în joc tematica onoarei și a demnității. Lupta ce trebuie dusă este interioară, chiar spirituală. Încă din Antichitate, sabia este atributul dreptății. Și în acest
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
Pământ). Plan, hartă rutieră Pentru că planul servește orientării, apariția lui în vis indică faptul că subiectul este pierdut și are nevoie de un ghid, de o susținere, poate chiar de un sprijin moral. Vezi Stradă. Carte poștală Cartea poștală simbolizează călătoria și, prin urmare, depărtarea geografică dintre cel ce trimite cartea și cel ce o primește. Stabilește astfel legătura afectivă între două persoane. În vis, poate reprezenta dorința de a reînnoda relațiile cu persoane pe care nu le-am mai văzut
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
spațiul geografic în care se derulează visul. Dar se întâmplă ca elementele onirice (decor, personaje, monumente) să ne permită identificarea exactă a țării sau a continentului scenei onirice. Interpretarea depinde de mai mulți factori. Subiectul pregătește și în realitate o călătorie; visul lui își găsește un ecou în legătură cu dorințele sau temerile referitoare la proiect. În trecut, a trăit în țara ori pe continentul ce apare în vis, iar visul îl trimite la acea perioadă din viață, căci prezentul este legat de
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
ce apare în vis, iar visul îl trimite la acea perioadă din viață, căci prezentul este legat de acest trecut. În sfârșit, țara sau continentul evocate în vis nu sunt legate de o experiență trecută sau de un proiect de călătorie: în acest caz este vorba de un simbol ce-și află semnificația în funcție de loc: - America pune accentul pe dorința de noutate (Lumea Nouă), de explorare, dar și de expansiune și de putere (țară bogată). Continentul european împărtășește parțial aceleași semnificații
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
apăsau asupra zilelor nefaste babiloniene: Ex 35,3 interzice aprinderea focului, Neh 10,32; 13,15-17 comerțul (cf. Am 8,5 ș.u.), Neh 13,15-22 tescuitul strugurilor și încărcarea animalelor de povară, Ex 16,29 și Is 58,13 călătoriile; nu se verifică existența înainte de exil a acestor norme, cu excepția lui Ier 17,21 ș.u., care interzice purtarea greutăților, astfel că e plauzibil ca această dispoziție să fi existat dinainte de exil. Astfel stând lucrurile, gospodinele trebuiau să pregătească din
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
1996; Scrisori de iubire din 21 de poeme, Timișoara, 1997; Ochiul neantului, îngr. Valentina Pituț, București, 1998; Celălalt soare, îngr. Valentina Pituț și Nicolae Țone, posfață Romul Munteanu, București, 1998; Olimp - Der Olymp, ed. bilingvă, tr. Dieter Schlesak, București, 1998; Călătorie în Uriaș, București, 2002; Când îngerii adorm pe crengi, îngr. Valentina Pituț, pref. Romul Munteanu, București, 2003; Culoarea visului, I, îngr. Valentina Pituț, București, 2003. Traduceri: Hilde Domin, Numai o floare ca sprijin, București, 1978. Repere bibliografice: Martin, Poeți, I
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288831_a_290160]
-
vodeviluri, care au fost jucate mai bine de un deceniu. Ca scriitor, C. a început cu prelucrări și a continuat, în linia „Daciei literare”, cu destul de izbutite povestiri despre Pepelea - snoave extrase din folclor. În 1844, îi apare volumul O călătorie la Constantinopoli. În 1846 oferă Teatrului Național din Iași vodevilul propriu Soldatul prujitor. Bazată pe quiproquo, intriga este derulată cu îndemânare, fără însă a fi susținută și de un limbaj nimerit. Plăieșul logofăt mare (1876) este o dramă istorică. Păstrându
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286316_a_287645]
-
Alecsandri, acesta e un amestec straniu de despotism și toleranță, predispus mai curând să filosofeze asupra vieții decât să conducă țara. Iubire, crimă, complot, adulter alcătuiesc schema piesei lui, ilustrativă totuși pentru anul în care a fost scrisă. SCRIERI: O călătorie la Constantinopoli, Iași, 1844; Soldatul prujitor, Iași, 1846; Plăieșul logofăt mare, Iași, 1876; ed. (Amore e giustizia), tr. Cornelia Codrescu, Napoli, 1878. Traduceri: Chr. von Schmid, Istoria tânărului Enric de Aizenfels sau Modul cum învață un copil răpit din leagăn
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286316_a_287645]
-
existau, și am ajuns fără dificultate să formez seriile pe care le-am numit teta-fuchsiene. În acel moment, tocmai părăseam Caen, unde locuiam pe atunci, pentru a lua parte la un curs de geologie inițiat de Școala de Mine. Peripețiile călătoriei m-au făcut să uit de lucrările mele matematice; ajuns la Coutance, am urcat într-un omnibuz pentru nu știu ce plimbare; în momentul în care puneam piciorul pe prima treaptă, mi-a venit ideea, fără ca nimic din gândurile mele anterioare să
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
cu condiția ca această intuiție să poată fi susținută de dovezi reale. Odată ce matematicianul ajunge să cunoască cu adevărat, într-o manieră "personală" și originală, o parte mică a lumii matematice, oricât de ezoterică poate părea la prima vedere 11, călătoria sa poate începe în mod corespunzător. Desigur, este vital să nu rupă "firul Ariadnei": în acest fel își poate păstra în mod constant o privire proaspătă pe tot ceea ce întâlnește în cale, dar poate, la fel de bine, să meargă înapoi la
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
uriașă, chiar uimitoare. În acest sens, ideea fundamentală este faptul că, deși mulți matematicieni și-au petrecut viața explorând diferite părți ale acestei lumi, din perspective diferite, cu toții sunt de acord asupra contururile și interconexiunilor sale. Oricare ar fi originea călătoriei cuiva, într-o bună zi, dacă merge suficient de departe, va ajunge să se poticnească chiar și într-un oraș pe care-l cunoaște foarte bine: de exemplu, funcțiile eliptice, formele modulare sau funcțiile zeta. "Toate drumurile duc la Roma
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
sau de pe internet; le prezentăm mai jos, în ordine alfabetică, indiferent dacă sunt abreviate sau nu: "22". "22 Plus". "24-FUN". "7 Plus". AC. Acasă TV. Acte. Adameșteanu, G., Dimineață pierdută, București, Editura 100+1 Gramar, 1997. "Adevărul". Alecsandri, V., [f. a.], Călătorii - misiuni diplomatice, Craiova, Scrisul Românesc. Analiză (curs de matematică) (internet, http://80.69.83.61/digibook/index.php). Acasă TV. Antena 1. Antena 3. As. "Atitudinea" (publicație online: www.atitudinea.ro). AUBLLR. AUI. "Azi". B1 TV. Bălăiță, G., Lumea în
[Corola-publishinghouse/Science/85034_a_85820]
-
cerești/cinstite sau amănunțite (cris: cruce, judecată cerească + tos: cu amănuntul, mărunt, casă, baștină, revenire, a se întoarce acasă). Sensul cuvîntului cristos este de revenire sau reîntoarcere la baștina cerească -sau cetatea vieții vii cum apare pe tăblițe - după o călătorie a sufletului pe Pământ unde a fost întrupat în om. Conceputul este unic în cultura lumii și aparține numai teozofiei mioritice. Textul surprinde o realitate pe care biserica iudeo-creștină a dorit să o falsifice și să o ascundă pentru vecie
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
apară, dar e șicanat de oficialități din cauza încercărilor de a-și publica unele cărți în străinătate. Bunavestire (1977) apare cu mari dificultăți și stârnește controverse din rațiuni extraliterare. Între timp B. dobândise și cetățenia vest-germană și va face mai multe călătorii în străinătate, locuind perioade îndelungate la Paris, dar fără a „părăsi definitiv” - juridic vorbind - vreodată România. Condiția lui e totuși cea a unui semiexilat. Sprijină poziția lui Paul Goma, în 1977, dar sieși își refuză cariera de opozant politic, dorind
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285877_a_287206]
-
Ist. lit., II, 848-852, passim; Cornel Ungureanu, Nicolae Breban și voința de putere, O, 2002, 6; Robert Șerban, „M-a susținut propria megalomanie” (interviu cu Nicolae Breban), O, 2002, 6; Cristina Chevereșan, Viața în suspans, O, 2002, 6; Geo Vasile, Călătoria la capătul conștiinței încărcate, CL, 2002, 8; Liviu Malița, Nicolae Breban, Brașov, 2002; Negrici, Lit. rom., 210-216, 299-306; Gabriel Dimisianu, Putere și destin, RL, 2003, 18. N.Br.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285877_a_287206]
-
Sylva, Mihail Sadoveanu (Năluca), Al. Vlahuță (Țara. Poporul), B. Delavrancea, Ion Agârbiceanu, I. Al. Brătescu-Voinești, Ioan Slavici, Jean Bart, Al. Cazaban, Zaharia Bârsan, Romulus Cioflec, Constanța Hodoș, Al. Ciura, Maria Cioban, Ion Gorun, Silvia Barcianu ș.a. Memorialistica și notele de călătorie sunt semnate de Ioan Slavici, G. Coșbuc, I. Russu-Șirianu, N. Dunăreanu, Iuliu U. Ioanovici, Al. T. Dumitrescu, N. Simulescu, I. T. Mera ș.a. Teatru scriu Petru Rusu, Emanoil Suciu și Tr. I. Magier. Sunt prezenți cu articole de critică și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290258_a_291587]
-
de Ahile, se începe cu 1, apoi se adaugă 1/2, apoi 1/4, apoi 1/8 și așa mai departe, iar termenii devin din ce în ce mai mici, apropiindu se tot mai mult de zero; fiecare termen reprezintă un pas dintr-o călătorie a cărei destinație este zero. Cu toate acestea, deoarece grecii îl respingeau pe zero, nu aveau cum să înțeleagă că această călătorie ar fi putut lua totuși sfârșit. Pentru ei, numerele 1, 1/2, 1/4, 1/8, 1/16
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
termenii devin din ce în ce mai mici, apropiindu se tot mai mult de zero; fiecare termen reprezintă un pas dintr-o călătorie a cărei destinație este zero. Cu toate acestea, deoarece grecii îl respingeau pe zero, nu aveau cum să înțeleagă că această călătorie ar fi putut lua totuși sfârșit. Pentru ei, numerele 1, 1/2, 1/4, 1/8, 1/16 și așa mai departe nu se apropiau de nimic; nu exista nici o destinație. Ei le-au privit ca pe niște simpli termeni
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]