6,425 matches
-
șaptesprezece ani și nu s-a întâmplat niciodată ca cineva să mintă. Toate au un început, am replicat eu. —Te-ai gândit la chinul prin care a trecut Luke când a scris toate lucrurile alea? — De ce să fi fost un chin? am spus surprinsă. Pentru că dacă știe destule despre tine, încât să fie în stare să scrie un comentariu despre dependența ta, atunci înseamnă că te cunoaște destul de bine ca să-i pese de tine. Mai mult ca sigur că știa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de vreme ce el nu s-a mișcat s-o găsească, leneșul nenorocit - iar farfuria aproape c-a sărit de pe masă. Mult, mult mai târziu, după ce ne fusese oferită niște înghețată, pe care o refuzasem - înghețată cu aromă de fasole prăjită, normal - chinul acela îngrozitor a luat sfârșit și ni s-a permis să plecăm. Chris i-a lăsat lui Helen un bacșiș scandalos de mare și a fost tot un zâmbet când am trecut pe lângă ea în drum spre ieșire. Helen pregătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
în casă. Nici o șansă. Ești obligată să rămâi până la final și nu poți să faci altceva decât să rânjești și să înduri totul. Să strângi din dinți și să mergi mai departe. De cum ne-am dezbrăcat, ceea ce a fost un chin, am simțit cum mi se stinge toată pasiunea. Și știam, pur și simplu știam că și lui îi trecuse tot cheful de mine. Aproape că-i puteam mirosi frica. Și mie îmi pierise tot cheful de el. Nimic nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
a invitat vreodată să ieși cu el? am întrebat-o. Și să nu cumva să mă minți, că-i spun consilierei lui Barry că are o relație și-o să fie obligat s-o rupă cu tine! Am privit cu atenție chinurile care se oglindeau pe fața lui Helen. —O dată, a recunoscut ea. Acum câteva milenii. A venit la Club Mexxx mort de drogat. Și l-am refuzat, a adăugat ea rapid. De ce? am întrebat pregătindu-mă să sufăr, însă, spre surpriza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și a grijilor pe care le provocasem. Biata Brigit, bietul Luke! Am plâns, am plâns, am plâns și iar am plâns. Și, pentru prima oară în viață, n-am mai plâns de mila mea. Am văzut, limpede ca lacrima, ce chin trebuie să fi fost pentru ei să se urce în avion, să vină la Cloisters și să spună ce spuseseră. Sigur, Josephine și Nola îmi explicaseră asta, dar până acum nu fusesem în stare să înțeleg. Niciodată n-aș fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Ei, presupun că uneori ai fost, a recunoscut el în cele din urmă. Sigur c-am fost, am spus eu zâmbind ca să-mi ascund starea de disconfort. A fost extrem de frumos din partea ta să vii și să treci prin tot chinul ăla când nici măcar nu eram căsătoriți sau într-o relație serioasă, când nici măcar nu mă iubeai... Hei, te iubeam, m-a întrerupt Luke pe un ton rănit. —Ba nu mă iubeai, i-am reamintit eu. —Ba te iubeam. —Luke, i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să aflu dacă are vreo prietenă. în timpul plimbării, am încercat să-l întreb. Ai...? am început, dar m-am oprit. Ai...? am repetat fără să merg mai departe. Poate că era mai bine să nu știu. Ar fi fost un chin pentru mine să aflu că ieșea cu altcineva. Știi, mi-a spus el de parc-ar fi făcut conversație de salon, de când ai plecat tu n-am mai avut nici o prietenă. în secunda aia am crezut în Dumnezeu. Ai grijă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mi înfruntasem cea mai groaznică felie de viață. îmi înfruntasem greșelile și găsisem curajul să-mi cer iertare de la Luke. Acum nu mai trebuia să mă simt rușinată de fiecare dată când mă gândeam la el. în sfârșit, scăpasem de chinuri. Mi-aș fi dorit însă să fi fost câștigătoare. Dar eram așa de mândră de mine. Numele meu era Rachel Walsh. Eram o femeie în toată firea. O vițelușă, o păpușă, o oiță rătăcită, o dependentă de droguri. O oiță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și pe-ale mele, cele vii, la locul lor. Îmi recapăt scriind toate independențele posibile, cred din nou în libertățile mele cele mai profunde, ies din derută, inclusiv din cea a corpului de zi cu zi. Dar asta după mult chin și pentru o clipă doar. Niciodată însă această senzație de a reveni în propriul corp nu a fost mai puternică, mai completă, mai fericită, dar și mai acut nostalgică precum în momentul în care l-am născut pe Tudor. Nașterea
Poveşti cu scriitoare şi copii by Svetlana Cârstean () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1767]
-
de ortodocși. In 1998, episcopii catolici din România, au dat o declarație prin care și-au exprimat dezacordul cu privire la așa- zisa "Zi a îndrăgostiților", pusă în chip blasfemator sub patronajul Sfântului Valentin. "Sfântul Valentin a fost un preot martirizat în chinuri atroce, la 14 februarie 270, sub împăratul Aurelian, pentru motivul că a combătut orgiile sexuale legate de cultul zeului Faunus Lupercus. Din punct de vedere creștin, este o profanare a memoriei unui martir și a virtuții castității, faptul de a
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
boierii își urmară viața fără de griji, cercând, pe lângă Stambul, să-l înlăture pe Radu Mihnea din domnie. N-au avut mult de așteptat, pentru că, spre sfârșitul lunii ianuarie a anului 1626, Radu Mihnea și-a dat obștescul sfârșit, după îndelungi chinuri, fiind înmormântat „în biserica Radului Vodă din București”, unde „el se odihnește supt o piatră frumoasă, pe care se povestește, în limpede grai românesc, istoria vieții lui”. Așadar, domnitorul n-a avut liniște nici după moarte, nu și-a mai
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
să-l impresioneze și nu să-l întărâte. Spaima Zoei este reală, dar modul de manifestare este prea patetic. Zoe nu concepe să fie înfrântă, ea joacă scena disperării nemărginite pentru a-l face pe Fănică să se înduioșeze de chinurile ei și să cedeze. Vede cu groază scandalul ce o așteptă și dovedește spirit critic în descrierea orașului, monstru bârfitor : „O saptămână, o lună, un an de zile n-o să se mai vorbească decât de aventura asta...În orășelul ăsta
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
femeii ca de patruzeci de ani, poate și mai puțini, brunetă, aer de maghrebiană, fața lungă ca după o noapte pierdută, cu două pungi uriașe de Marche într-o mână. Ea grăbește pe chei, păcănind sonor cu tocurile, urmată cu chinuri vizibile de un puști de vreo șase ani. Copilul țâșnește după un câine pe peluza stropită chiar atunci, femeia după el, lepădându-și în drum sacoșele. Îl ajunge din două salturi, sprijinindu-se de parapetul cheiului își scoate pantoful dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
din fruntea sa asudată, apoi, când am desprins-o din cuiul de pe perete, am auzit cum ticăitul i se stinge, trăindu-și ultima clipă în palmele mele. Înțelegeam că nimic nu e ceea ce pare. Credeam că îl salvam cumva de la chinul de-a merge mereu înainte fără o țintă anume ținându-i în mâinile mele greutățile reci care păreau că-l trag spre pământ, dar... curios, fără acele poveri, un întreg mecanism se oprise și fără griji, nu mai avea nici
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
ea și mă Îmbrățișă. Distracție plăcută! M-am uitat câteva secunde la reflexia mea În geam Înainte să intru. Arătam binișor În fusta neagră a Mariei, deși mă simțeam parcă prea scundă fără tocuri. Picioarele mele nu puteau suporta Încă chinul de a se cocoța pe ele. Mi-am amintit de toate perechile minunate de cizme și pantofi care fuseseră exilate În debara. Era nedrept! Mi-am dat pe spate părul lung și ondulat și, luându-mi un zâmbet Încrezător, am
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
leagă de simpla lor tipărire și soarta care le așteaptă. Câte șanse ar putea avea vreuna dintre aceste cărți să-și croiască drum către marele public? Iar cărțile de succes sunt numai succese de un sezon. Dumnezeu știe prin câte chinuri a trecut autorul, câte experiențe amare a avut, câte strângeri de inimă a îndurat pentru a oferi unui cititor întâmplător câteva ore de relaxare sau posibilitatea de a-și omorî plictiseala unei călătorii. Iar dacă aș putea judeca lucrurile pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
să stau acolo până când rezolv ceva. Pe urmă, întrucât se făcuse târziu și eram amândoi epuizați de atâtea emoții, mi-am luat rămas-bun de la ea. XI În timpul călătoriei îmi priveam cu destulă îndoială misiunea. Acum că eram eliberat de spectacolul chinurilor dnei Strickland, puteam să evaluez mai calm toată chestiunea. Eram nedumerit de contradicțiile pe care le-am observat în comportarea ei. Era foarte nefericită, dar pentru a-mi stârni compătimirea fusese în stare să facă din nefericirea ei un adevărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
am admirat prevederea căci, privind retrospectiv, lacrimile ei păreau poate mai puțin înduioșătoare. Nu puteam stabili precis dacă dorește întoarcerea soțului pentru că-l iubește sau pentru că se temea de limbile ascuțite ale bârfitorilor. Și eram tulburat de suspiciunea că acest chin al dragostei călcate în picioare era împletit în inima ei frântă cu junghiurile vanității rănite care, minții mele tinere, i se părea sordidă. Încă nu învățasem cât de contradictorie este firea omului. Nu știam cât de multă poză există în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
explică nimic. Când, pretextând că sunt obosit, m-am ridicat să plec, dna Strickland nu și-a dat nici cea mai mică osteneală să mă rețină. XVI Ceea ce a urmat a dovedit că dna Strickland avea un caracter foarte puternic. Chinurile pe care le va fi suferit a izbutit să le ascundă. Cu multă inteligență, a văzut că lumea se plictisește repede de relatările nenorocirilor ei și că preferă să evite spectacolul suferinței. Ori de câte ori ieșea - și compasiunea pentru nenorocirile sale îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
cel mai de preț de pe lume - zace așa, ca o piatră de pe plajă, ca s-o ridice la întâmplare oricine trece nepăsător pe acolo? Frumusețea este un lucru minunat și straniu pe care artistul îl făurește din haosul lui, în chinurile sufletului său. Și când a făurit-o, nu este dat tuturor s-o vadă. Pentru a o recunoaște, trebuie să repeți aventura artistului. Este o melodie pe care ți-o cântă el, și ca s-o auzi din nou în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
să șadă comod, se simțea mult mai în largul lui pe un scăunel de bucătărie. Mânca într-adevăr cu poftă, dar nu-i păsa ce mănâncă; pentru el era doar o hrană pe care o devora pentru a-și potoli chinurile foamei; și când n-avea ce să mănânce părea perfect capabil să flămânzească. Am aflat șase luni trăise doar cu o pâine și o sticlă de lapte pe zi. Era un om senzual și totuși se arăta indiferent față de lucruri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
la Marsyas, pe care zeul Apollo l-a jupuit de viu pentru că îndrăznise să-l înfrunte în întrecerea cântăreților. Strickland părea să poarte în inima lui niște armonii stranii și niște tipare absolut banale, și-i prevedeam un sfârșit de chinuri și disperare. Din nou îmi dădea senzația că e posedat de un demon. Dar nu puteai să spui că e vorba de un demon al răului, căci era o forță primitivă, așa cum existase înaintea binelui și a răului. Era încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
un creion și fără să-și dea seama a desenat un cap pe sugativa mapei. — Te rog, spune-mi dacă te supără întrebările mele, i-am zis. — Ba nu, mă ușurează dacă vorbesc. O, Doamne, dacă ai ști prin ce chinuri cumplite am trecut în adâncul inimii mele! A trântit jos creionul. Da, știam de două săptămâni. Am știut încă dinainte de a-și da ea seama. — Atunci de ce naiba nu l-ai trimis pe Strickland să se ducă învârtindu-se? — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
am gândit că dacă-mi țin gura și mă prefac că nu văd nimic, totul o să se rezolve de la sine. M-am hotărât să-l scot din casă așa, fără zarvă, fără nici o ceartă. O, dacă ai ști prin ce chinuri am trecut! Și apoi îmi povesti încă o dată cum i-a cerut lui Strickland să plece. Și-a ales cu multă grijă momentul și a încercat să facă rugămintea lui să pară absolut întâmplătoare. Dar n-a izbutit să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
pe loc și să-și facă imediat pregătirile de plecare. Dar cel mai puțin se așteptase la hotărârea soției lui de a se duce cu Strickland. Am văzut că acum regreta din inimă că nu și-a ținut gura. Prefera chinurile geloziei celor ale despărțirii. — Am vrut să-l omor și am izbutit doar să mă fac de râs. Tăcu multă vreme, iar apoi rosti gândul care bănuiam că-l frământă: Dacă aș fi avut măcar răbdare să aștept, poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]