7,087 matches
-
mai liniște la serviciu decât acasă. Mă gândeam că poate știai, ăăă... ce știam și noi. Vezi tu Bruce, eu scriam un scenariu bazat pe cazul unei crime rasiale. În mare era bazat pe cazul Wurie, cu propriile-mi Înflorituri imaginare, bineînțeles. În scenariul meu crima e mușamalizată de un polițai rasist care are un motiv... să nu rezolve crima. — Cum se termină... Întreb eu cam prea precipitat. — O, Îi potcovim pe niște bandiți cu crima. O poveste cu sfârșit fericit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
doilea număr al spectacolului nostru presupune alte calități din partea protagonistului nostru dar va fi, vă asigur, la fel de palpitant precum „Călăul Leneș”. Aceste vorbe - și multe altele - zburau neîntrerupt prin mintea lui Malerick. Onorată audiență... Vorbea în mod constant către mulțimea imaginară de oameni (câteodată îi auzea aplaudând, râzând și chiar țipând de groazăă. Un șuvoi de cuvinte revărsându-se pe o intonație specifică spectacolelor de teatru și amfitrionilor lor din epoca victoriană. Acest tip de discurs era îndreptat către audiență cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
de raport, care ajuta la crearea unor impresii foarte puternice în rândul privitorilor. După incendiu, Malerick renunțase la orice legătură cu oamenii, iar onorata sa audiență, căreia obișnuia să i se adreseze, deveni singura sa companie. Discursurile către spectatorii săi imaginari începură să îi ocupe toate gândurile, de când se trezea și până punea capul înapoi pe pernă, fiind adesea prezente și în visurile pe care le avea noaptea. Îi era teamă uneori că va înnebuni, dar de cele mai multe ori, se simțea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
abil, reuși să-i dea jos atât pantalonii, cât și boxerii. Aruncă apoi lama către piele, care nu mai era acum apărată de nimic. Rhyme tresări. - Oare ce se gândește acum protagonistul nostru?, vorbi Magicianul din nou către audiența sa imaginară. Știind că o lamă pe piele, pătrunzând probabil în ea, sau tăind organele sale genitale, vreo venă sau arteră. Dar neavând cum să simtă! Rhyme privea marginea pantalonilor, așteptând ca sângele să apară. Apoi Magicianul zâmbi. - Dar poate că lama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
voi scăpa. Ești prea bun. Trebuia să fac într-un fel să scap de tine până mâine după-amiază. - De ce? Ce se întâmplă mâine de dimineață? Magicianul nu răspunse. Se mulțumi să privească spre locul în care se afla publicul său imaginar. - Acum, onorată audiență, numărul nostru principal: „Omul Carbonizat”. Priviți întâi la protagonistul nostru: nu este imobilizat cu lanțuri, cătușe sau frânghii. Și totuși, nu poate scăpa. E chiar mai greu decât a fost pentru primul maestru al evadărilor din istorie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
ca și cum ar fi dat o reprezantație? Părea departe de această lume. Se tot uita la peretele gol și se adresa cuiva. Era ceva de genul „audiența mea nu-știu-cum”. Nu-mi aduc aminte sintagma exactă. Era maniac cu asta. - Un public imaginar. - Exact. Stai puțin. Cred că sintagma corectă era „audiență stimată”. Și se adresa direct acestui public, „stimată audiență”... Sachs privi stăruitor către Kara, care ridică din umeri. - Noi vorbim totdeauna cu audiența. Un fel de sporovăială. Pe vremuri, artiștii se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
planuri complicate să-i găsească și să-i ucidă? întrebă Rhyme. Probabil că i-au trebuit câteva luni pentru asta. - Mintea trebuie să-și scarpine mâncărimile, răspunse Dobyns. - Încă un lucru, Terry. Părea să se adreseze tot timpul unui public imaginar... Stai, credeam că e „stimată audiență”. Dar acum mi-am adus aminte - adjectivul era „onorată”. Vorbea ca și cum ei ar fi fost acolo: „Și acum, onorată audiență, vom face asta și aia”. - „Onorată”, spuse psihologul. E foarte important. După ce cariera și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
-se perfect cu temperatura pielii umane - temperatura pielii mamei ei, de exemplu, piele încă roz, încă strălucitoare. - Scena a fost doar a mea pentru 45 de minute. Ce zici de asta? - Tu...? Acest cuvânt nu făcea parte dintr-un dialog imaginar. Femeia chiar se trezise și rostise cuvântul cu o voce foarte fermă. Tu. Kara nu avea nici cea mai vagă idee despre ce voia să însemne acest cuvânt. Ar fi putut să însemne: Tu ai spus ceva? Sau: Tu cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
disperare să fi avut o baghetă magică, cu care să bată ușor în gardul de protecție din fața ei, să arate apoi spre intrare și să-l facă pe Kadesky să apară Haide, spuse ea din nou în gând, îndreptând bagheta imaginară spre ușă. Haide... Din nou, nimic. Apoi câțiva oameni își făcură apariția. Niciunul dintre ei nu era Kadesky. Erau, de fapt, trei femei îmbrăcate în costume medievale și purtând măști, ale căror expresii de tristețe erau contrazise parcă de pasul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
de a ghici gândurile, lui Erick Weir. Traseul fusese parcurs, desigur, cu ochii închiși, și doar în mintea sa. Cu toate acestea, i se păru că ar fi potrivit să se angajeze într-o urmărire ca-n filme, întru totul imaginară, mai ales că prada pe care o căuta era un om care „se dispărea”. Semaforul arătă verde și Malerick apăsă lent accelerația. Se gândea la Andrew Constable, un iluzionist pe drept cuvânt, dacă se lua după Jeddy Barnes. Ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
rândul lui din latinescul persona, care înseamnă: mască, rol, și desemnează personajele implicate în acțiunea unei opere literare. El este sinonim cu termenii: erou, rol, protagonist. Personajele pot fi: după importanța în operă: principale secundare după raportul cu realitatea: reale imaginare după numărul participanților: individuale colective Personajele sunt elemente esențiale ale operelor epice și dramatice, deoarece prin intermediul acestora scriitorii desfășoară și organizează acțiunea operei, dezvăluindu-și gândurile și sentimentele. Orice personaj este plasat într-un anumit mediu de viață. El are
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
prenumele sau eventual porecla (v. Fefeleaga, de Ion Agârbiceanuă personajului care urmează să fie caracterizat, locul și timpul în care acesta apare, statutul lui social, mediul căruia aparține, locul pe care-l ocupă în operă, raportul acesteia cu realitatea (real / imaginară, titlul operei căreia aparține personajul și câteva date despre autor. Cuprinsul reprezintă caracterizarea propriu-zisă a personajului care va rezulta din înfățișarea însușirilor fizice și a celor morale caracteristice personajului; acestea însoțite, bineînțeles, de exemple din text. Dacă personajul respectiv prezintă
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
de frunze în toamnă; cântec alinător de vioară; aripă albastră; boare de cetină; slovă, gând; floare anume înflorită; piramidă în inimile celor care o citesc; paradis al cunoașterii; laborator de idei; prietenă de nădejde; univers plin de farmec; plăcerea călătoriilor imaginare; hrana sufletului și a minții; lumea visurilor și a minunilor; minunata împărăție a cărților; lumina vieții; grandoare și măreție; păstrătoare a cunoștințelor, gândurilor, a simțirii umane; tovarăș care nu te plictisește; vas plin cu știință; învățător supus; poteca presărată cu
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
rămâi aici, în mijlocul naturii, departe de lumea care te-ar putea ispiti la fapte rele. Îți place să rămâi în această lume pură, deoarece te simți înger într-un rai pământesc. Anca Romila, clasa a VII-a C O călătorie imaginară pe Dunăre E vară. Stau pe mal îngândurată și privesc valurile înspumate ale Dunării. Apele șușotesc, lovindu-se de mal, atingând uneori vârfurile îndoite ale sălciilor plângătoare. În depărtare, se vede o barcă din care doi bătrâni pescari aruncă sistematic
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
nouă viață. Aici se manifestă pragmatismul pe care îl invoca, metodologic, încă de la început. Cu toate acestea, studiul Luciei Dinescu are ceva prescriptiv în el? Chiar dacă autoarea refuză să deschidă o discuție în acest sens (tocmai de aceea preferă termenul-umbrelă „imaginar“ ca background al cercetării), e inevitabil să nu căutăm un răspuns de tip etic la provocările acestei noi lumi. La finalul studiului, ea propune clar atitudinea unui post-umanism critic temperat: recunoaștem că spațiul virtual a „reformatat“ percepția și identitatea, dar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
făcut la mănăstirea Sf. Gheorghe, atât de aproape de Timișoara, atât de neștiută, până în binecuvântata zi de 29 decembrie 2007, când, ca prin miracol, în mine s-a luminat totul... Zombie Trăind o viață reală cam ternă, plictisitoare și plină de imaginare aventuri & călătorii, n-am înțeles multă vreme pasiunea unora pentru filmele de groază, de ficțiuni fantastice, de universuri paralele. Ca tot ’telectualul, m-am dat rotund & profund afișând numai eticheta cu nr. de ordine 1984 (pricepeți încotro bat). Călăuza îmi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
este mirosul său, dacă acestea sunt culorile sale, viața noastră va redeveni așa cum a fost demult și mă temeam că voi exploda de fericire asemenea portocalei de pe trotuar, înfruntând singurătatea aceasta, invaliditatea, rușinea, la marginea patului, pentru totdeauna. O mână imaginară, lungă și caldă se întinde spre mine din mijlocul patului, o mână de uriaș înspăimântător mă îmbie să mă scufund lângă el, să îl las să mă îmbolnăvească de paralizia lui, iar eu tremur, iată cum viața se scurge din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ea, să nu scape roșiile, să nu își taie degetul, dar ochii îi sunt larg deschiși, plini de fericire, îi privesc mută de uimire, de parcă aș fi intrat din greșeală în casa unei alte familii, dar asemănarea cu familia mea imaginară este uluitoare, chiar ofensatoare, și în loc să mă bucur, mă simt exclusă, ce se întâmplă aici, mă întorc la ei cu inima în dinți, și se pare că se descurcă mult mai bine în lipsa mea. Ai venit prea repede, mami, îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
pe el atârnă o fotografie veche, în rama prăfuită eu și Yotam suntem împietriți într-o îmbrățișare brutală, eu mă aplec asupra lui și îi dau o prăjitură, iar el zâmbește, și în spatele nostru e casa aceea veche, sub protecția imaginară a țiglelor roșii, eu spun, poate este adevărat că nu știu să iubesc, dragostea este un lux, numai când totul merge bine poți iubi, atâta doar că niciodată lucrurile nu merg în totalitate bine. Îl privesc îndurerată pe fratele meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
încă prins într-o coadă de cal bine strânsă, trăgându-i spre spate pielea ridată, crezi că nu am încercat? Cel mai simplu este să minți, dar nu a fost bine, nici măcar un copil nu poate trăi într-o lume imaginară, eu protestez, Yotam putea, asta face de atunci, el nu poate lupta, bântuie prin lume asemenea unui vapor locuit de fantome, poate că și Noga este ca el, poate că nici ea nu este capabilă, iar ea spune, Noga poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
are rost feminismul? Partea întâi: Născuți din femei și din culturi misogine Născuți din femei și din culturi misogine (De)formatorii de opinie Pâinea și cuțitul Alungarea din Sfântul lăcaș creștin Gâlceava danciachirilor cu demnitatea spirituală a femeilor Despre feministe imaginare și copiile lor „eșuate” Partea a doua: Feministele „Antifeminiști, nu vă speriați!” Cum a devenit Mihaela MirAnA Editoriana: sau despre ințelegerea de sine Reflecții despre femeiesc și feminism „Feminismul face bine la sex-appeal” „Trăim într-o Românie virtuală” Când sex-appeal-ul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
Am căzut pe gânduri. Mă întrebam ce s-ar întâmpla dacă am trăi într-un matriarhat, un sexism pe dos, dacă am gândi „misandru” (superb termen, el mai că nu există, ce să mai vorbim despre concurența cu „misogin”), lume imaginară pe care o detest la fel de mult ca și pe cea patriarhală și misogină. Și mi-am configurat un mic exercițiu de imaginație. Ce aș scrie eu dacă aș fi misandră, începând desigur cu expresia: „Deși nu sunt misandră”, gândindu-mă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
mai minunată dintre credințe: aceea a Iubirii față de Dumnezeu, de seamăn și de tine însăți. Știu că unii mă veți socoti o eretică. Eu însă nu mă simt deloc așa. Observator cultural, nr. 35 (292), 27 octombrie, 2005 Despre feministe imaginare și copiile lor „eșuate” Scrisoare deschisă lui Dan Ciachir În ultima perioadă dumneavoastră ați publicat câteva filipice dur antifeministe în ziarul Ziua. Miruna Munteanu a replicat savuros și talentat și s-a trezit cu reacții concertat antifeministe în alte publicații
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
preot în afară de vanitatea proprie, nu au nici măcar prieteni și că a încerca să cucerești o astfel de femeie este ca și când ai mângâia un sân cu silicon sau o coapsă falsă”. Consider că, până în acest moment, vă războiți cu un feminism imaginar și cu feministe abstracte, fără legătură cu cele reale. Dacă le-ați (re)cunoaște, ați fi profund dezamăgit. Sunt niște copii complet eșuate ale celor imaginare. Dacă o să considerați că aveți dreptate după ce „scanați” personaje reale vă rog să spuneți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
sau o coapsă falsă”. Consider că, până în acest moment, vă războiți cu un feminism imaginar și cu feministe abstracte, fără legătură cu cele reale. Dacă le-ați (re)cunoaște, ați fi profund dezamăgit. Sunt niște copii complet eșuate ale celor imaginare. Dacă o să considerați că aveți dreptate după ce „scanați” personaje reale vă rog să spuneți pe șleau și fără nici un dubiu că, de exemplu, Mihaela Miroiu, feministă declarată și cunoscută ca atare este necăsătorită, nu are copii, nu are prieteni, este
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]