11,108 matches
-
o notă specifică a oricărei societăți tradiționale; această notă, singură este suficientă pentru a diferenția lumea arhaică de societățile noastre moderne” (/71). Societățile tradiționale s-au străduit În mod conștient și voit, să suprime periodic timpul, printr-o serie de ritualuri care reactualizau Într-un anumit fel cosmogonia. Renunțăm la o extindere a discuției care ne-ar depărta prea mult de subiect. Ne mulțumim să amintim că un mit Îl desprinde pe om din timpul lui, din timpul individual, cronologic, „istoric
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
firește, de un „simbolism personal” descoperit sau interpretat de un scriitor anumit (creațiile de acest fel sunt hibride și inerte), ci de simbolismul ecumenic, universal, ușor de recunoscut În mai multe culturi și fecund pe mai multe planuri (mit, arhitectură, ritual, iconografie etc.) (). Intuit de un creator, un anumit simbol intervine Într-o operă de artă și o organizează cu o coerență a lui proprie, cu o „logică” absconsă, fără ca autorul să și dea totdeauna seama de sensul, proporțiile sau valențele
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
o singură latură a creației lui M. Eliade, este ca și cum ai desface lumina În culorile ei componente și este, ca și privind prin prismă, o operație artificială având, În cel mai fericit caz, doar pretext didactic. Teme precum: „incognoscibilitatea miracolului”, ritualul inițiatic al destinului”; unirea mitică a două ființe care, printr-o „nuntă În cer” reintegrează perfecțiunea primordială, „teroarea istoriei”; iubirea; moarteaca să amintim doar câteva dintre ele nu le regăsim doar În artistică a lui M. Eliade, ci și În
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
și Funeraliile..., un roman-parabolă, cu situare anecdotică în anii ’90, dar cu sensuri perene, investigând resursele infinite ale abjecției, în contextul fascinației puterii: personajul principal e șeful unui serviciu de informații care își umilește cu rafinament pervers subordonații, impunându-le ritualuri grotești. Moartea și rusoaica (1997) evocă deportarea „chiaburilor” din Banat la începutul anilor ’50, iar Viscolul (1998) - colectivizarea forțată din aceeași epocă, amintind de a doua parte a romanului Moromeții de Marin Preda nu numai prin omologia tematică, ci și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287249_a_288578]
-
stărilor mentale, ce reflectă diferențele culturale prin diferențele de manipulare a registrului senzorial (unii suntem mai sensibili la culoare, alții, la sunete, alții, la mirosuri etc.; pe unii frigul îi omoară, pe alții abia îi provoacă); zona comportamentelor cotidiene: obiceiurile, ritualurile de fiecare zi, gesturile „mici” sunt primele indicii folosite pentru „caracterizarea” culturală; zona așa-zisului savoir- faire: calitatea, filosofia meșteșugurilor, a mese riilor, capacitatea de a asimila noi tehnologii, grija pentru lucrul bine făcut (sau lipsa ei), maniera de comunicare
Platforme integrate pentru afaceri ERP by Luminiţa HURBEAN, Doina FOTACHE, Vasile-Daniel PĂVĂLOAIA, Octavian DOSPINESCU () [Corola-publishinghouse/Science/195_a_219]
-
divine. "Floare pré înfrămsețatî și dulce mirositoare adusă den raiul vederei ceriului" cartea provoacă la un exercițiu cognitivo-senzorial unde "măna [...] grabnică îmblătoare", în concert cu mintea, aducând cartea-floare și așezând-o în fața cititorului, oferă prilejul acestui banchet senzorialo-sapiențial ce surprinde ritualul apropierii și aproprierii cuvântului scris prin concertarea simbolică a mirosului " și mirosiți întru ia mirezma ceriului", gustului "și cu aceia îndulciți sufletele voastre cu dulciața fără sațiu", văzului "și cu vedéria frămseției, veseliți ochii cei înțelegători". Lectura, însă, cum era
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
mișcare teorii estetice din diverse epoci: în esență e vorba despre „posibilitatea noastră de a împiedica decăderea pe mai departe în domeniul politic prin împiedicarea oricărei schimbări politice”. Ochiul confirmă („cred pentru că am văzut cu propriii ochi”) și privirea e ritual inițiatic („a vedea” e în limbaj comun echivalentul pentru „a pricepe”, „a cunoaște”; spunem spre exemplu „ai văzut ?” cu sensul „te-ai convins?”). Privirea instituie valori în mod aparent nemijlocit și (tocmai de aceea) credibil. Atunci când spunem valoare ne gândim
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
Penetrarea imaginii în zona conștiinței publice este, pentru lumea în care trăim, condiție preliminară de acreditare socială a valorilor. Imaginea este materia primă cu care lucrează tehnologiile sociale. „Noul Templu” în jurul căruia se structurează viața cetății și unde se oficiază ritualurile puterii este televiziunea. Acolo se confecționează noile mituri, mituri care conferă realului prestigiu, îl acreditează social. La nivelul mitului televizual obiectul devine „brand” și începe să conteze în ordinea cotidiană. De aceea, supravegherea evoluției mitologiilor cotidiene e o măsură de
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
sălilor cetății are plastica de pe scutul lui Ahile: lăncile și arcurile sunt "răzimate / De păreți", armurile "albe și curate" sunt atârnate de columne, cupele din care beau ducii sunt din "țeste de dușman" lucrate ("maestru cizelate") cu toarțe de aur. Ritualul acestei "mese a morții" are o măreție homerică, de conclav de umbre venerate: "Vor mai bine-o moarte crudă decât o viață sclavă Toarnă-n țestele mărețe vin și peste el otravă, Și-n tăcerea sânt-a nopții ei ciocnesc
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
și instituțiunilor sale, contravin bunelor moravuri, ordinii și liniștii publice”. Prozelitismul religios este interzis prin articolul 14 iar articolul următor interzice dependența asociațiilor religioase față de „organizațiile similare din străinătate”, singurele legături acceptate fiind „cele ce reies din omogenitatea doctrinei și ritualului religios”. La 12 iulie 1939, ministerul cultelor și artelor, condus de Nicolae Zigre, emite o decizie intitulată „Asociații religioase interzise și autorizate”, care relua o mare parte din prevederile regulamentului din 11 iunie 1938. Există, Însă, câteva articole care, prin
Creativitate şi modernitate în şcoala românească by Costel COAJĂ () [Corola-publishinghouse/Science/91778_a_93097]
-
interpelării". Abordarea individului prin intermediul aparatelor ideologice de stat îl determină pe acesta să se recunoască și să răspundă ca subiect, având impresia că s-ar manifesta ca o entitate liberă și independentă de forțele sociale. Practicile individului sunt guvernate de ritualuri definite de aparatele ideologice care se manifestă sub formă materială ca instituții de control 5. La baza distincției dintre "structurile puterii de stat" și "structurile controlului de stat" ar sta deosebirea realizată de teoreticianul marxist italian Antonio Gramsci între "conducere
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
respectiv între principiile [externe] de excludere a discursului (vorbirea interzisă, partajul nebuniei și voința de adevăr), principiile [interne] de limitare a discursului (principiile comentariului, autorului și disciplinei) și principiile de determinare a condițiilor de existență a discursului (care țin de ritualurile vorbirii, de societățile de discurs, de grupurile doctrinale și de aproprierile sociale), propunându-și în final să treacă la o analiză critică și o descriere genealogică a instanțelor controlului discursiv 205. În cazul procedurilor [externe] de excludere a discursului, anumite
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
prin reactualizarea permanentă a regulilor 207. În fine, procedurile de determinare a condițiilor de existență a discursului se referă la impunerea unor reguli calificative care ar limita accesul la discurs prin selecția subiecților vorbitori. Definind calificarea necesară indivizilor care vorbesc, ritualul schimbului și comunicării face vizibile sistemele de restricție prin intermediul gesturilor, comportamentelor, circumstanțelor și întregului ansamblu de semne care acompaniează discursul, fixând astfel presupusa sau impusa eficacitate a cuvintelor. La rândul lor, "societățile de discurs" au funcția de a conserva sau
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
care ne vom raporta în cele ce urmează. Vom vorbi deci despre cultura română, cultura franceză, cultura japoneză, cultura americană etc. Geert Hofltede, unul dintre teoreticienii comunicării interculturale, reprezenta astfel diversele forme de manifestare a culturii: SHAPE \* MERGEFORMAT SIMBOLURI EROI RITUALURI PRACTICI Fig. 1 (Sursa: Internet, Geert Hofstede, prezentare PP, februarie 2004) Cultura/culturile reflectă capacitatea general umană de a codifica și de a comunica experiențe în manieră simbolică, de a vehicula simboluri într-o manieră validată de comunitate. De aceea
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
se stabilesc legături diverse. De pildă, așezarea geografică determină predominanța unor activități economice și inexistența altora, o anumită vestimentație, un anumit mod de construcție a locuințelor; credințele religioase influențează atitudinile indivizilor față de semenii lor, dar și față de obiecte ori activități, ritualurile, credințele; ierarhiile sociale modelează relațiile dintre oameni și relațiile dintre oameni și instituții. Invențiile tehnologice au modificat modul oamenilor de a se deplasa și relațiile lor cu timpul și spațiul, felul de a se distra, de a găti, de a
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
formele de interacțiune în cadrul societății. Acestea se învață fie prin educație (la grădiniță, la școală, la universitate, prin expunere programată la un sistem explicit de reguli), fie prin socializare (prin participarea la evenimente sociale, cum ar fi diverse sărbători și ritualuri; prin imitarea celorlalți membri ai societății; prin respectarea instrucțiunilor sociale primite direct de la membrii familiei sau de la cei din jur: „trebuie să spui bună ziua când intri în clasă; trebuie să cedezi locul în autobuz persoanelor vârstnice; fetițele nu vorbesc urât
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
relațiile cu natura. Există câteva elemente comune tuturor religiilor: autoritatea supremă, fie că se numește Dumnezeu, Iisus, Buddha, Allah sau Brahman; învățătura transmisă de autoritate prin intermediul cărților sfinte, indiferent dacă acestea se numesc Biblia, Talmudul, Koranul, Vedele, Upanishadele sau Analectele; ritualurile, cum ar fi Învierea, rugăciunea spusă la Zidul Plângerii, pelerinajul la Mecca sau meditația; filosofia teologică rezultată din speculația pe marginea textelor sacre și din ritualuri; etica religioasă; sentimentul siguranței pe care credința îl dă omului. Diferențele dintre religii se
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
cărților sfinte, indiferent dacă acestea se numesc Biblia, Talmudul, Koranul, Vedele, Upanishadele sau Analectele; ritualurile, cum ar fi Învierea, rugăciunea spusă la Zidul Plângerii, pelerinajul la Mecca sau meditația; filosofia teologică rezultată din speculația pe marginea textelor sacre și din ritualuri; etica religioasă; sentimentul siguranței pe care credința îl dă omului. Diferențele dintre religii se materializează în șase doctrine religioase majore: creștinismul, iudaismul, islamismul, hinduismul, budismul, confucianismul. HYPERLINK "http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Christian cross trans.svg" \o "Christianity" INCLUDEPICTURE "http://upload
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
multe: calea iubirii și a devotamentului, calea acțiunii drepte, calea meditației, calea înțelepciunii. Prin practicile religioase, oamenii încearcă să simtă prezența lui Dumnezeu și să obțină binecuvântarea zeităților. Forme de venerare a divinității sunt ofrandele de mâncare, apă sau flori; ritualurile includ aprinderea unor lumânări, sunete de clopoței, mișcări delicate de evantaie, melodii cântate la instrumente tradiționale și meditația. Locurile de rugăciune sunt templele, la care hindușii merg în special cu ocazia festivalurilor religioase, relativ numeroase pe parcursul anului. Guru își inițiază
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
http://www.himalayanacademy.com/resources/books/hbh/images/06 SYM Confucian.jpg" \* MERGEFORMATINET Confucianismul - cod etic, filosofic și religios, politic și economic, răspândit în China, Japonia, Coreea, Vietnam - se bazează pe analectele (proverbele, aforismele) lui Confucius. Valorile fundamentale ale confucianismului sunt respectarea ritualurilor și a etichetei, dragostea în familie, corectitudinea, onestitatea și încrederea, bunătatea și umanismul, loialitatea. Confucianismul actual derivă din școala neoconfucianistă, ca o combinație a ideilor taoiste și budiste. Confucianismul are ca temă principală armonia socială și empatizarea cu celălalt, demnitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
umanismul, loialitatea. Confucianismul actual derivă din școala neoconfucianistă, ca o combinație a ideilor taoiste și budiste. Confucianismul are ca temă principală armonia socială și empatizarea cu celălalt, demnitatea umană și respectul reciproc dintre oameni, autoperfecționarea, respectarea bunelor maniere esențializate în ritualuri, paternalismul și puterea conducătorului, dezvoltarea sensibilității prin arte. Oamenii ocupă poziții predeterminate în cadrul societății și au obligația de a se comporta în conformitate cu regulile dictate de aceste poziții, de a respecta eticheta. Au obligația morală de a-și respecta contemporanii și
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
de a se comporta în conformitate cu regulile dictate de aceste poziții, de a respecta eticheta. Au obligația morală de a-și respecta contemporanii și de a-i venera pe înaintași, demonstrând devotament filial și loialitate în raport cu autoritatea. Deși se bazează pe ritualuri, confucianismul are puțin a face cu venerarea unor zeități, a unei divinități; de aceea există controverse legate de considerarea sau nu a confucianismului ca religie. În sensul restrâns al termenului religie - de venerare a unor creaturi supranaturale -, confucianismul nu este
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
un efort uriaș, organizat și solidar, al cărui rezultat a fost constituirea unei ample și eficiente burse negre a hranei. A procura, laborios, cele necesare, a pândi momentul (și locul) distribuției fulgurante a mărfii (a măslinelor, de pildă), a conserva ritualul domestic al mesei și al sărbătorilor, a oferi oaspetelui străin un prînz suficient de bun ca el să nu mai înțeleagă nimic din discursul despre sărăcie al gazdei - toate acestea (plus cozile interminabile și mustind de subversiune) au fost forme
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
nonverbale) pe care le folosesc oamenii, precum și la domeniile de semnificații pe care acestea le pun în joc; prin forme înțelegem mijloace de expresie recunoscute de societate, de la acte independente, cum sunt solicitările la secvențe complete de acte, cum sunt ritualurile; prin semnificații înțelegem concepte de bază și premise despre a fi, a acționa, a relaționa, a simți, a locui, recunoscute de oameni ca parte a vieții lor cotidiene. Fiind un construct complex, [cercetarea] discursul[ui] cultural își ândreaptă atenția spre
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
și cravata sunt obligatorii, stilul informal de vestimentație american îi șochează uneori pe europeni, femeile arabe își acoperă capul și fața cu un voal. Postúrile transmit mesaje care diferă uneori de la o cultură la alta: în Japonia salutul presupune un ritual al înclinării în fața celuilalt; în India se salută cu palmele lipite și capul înclinat; în Suedia e de așteptat să „stai drept” în scaun, în timp ce în Statele Unite te poți cufunda comod în fotoliu sau poți chiar pune picioarele pe masă
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]