5,502 matches
-
și a ofensat pe Augustus. Poetul putea să fie pedepsit, cum spune singur, mai dur (Tristia 2, 125; 5, 11, 10; Pontica 3, 3, 76). În privința culpei sale față de împărat, Ovidiu nu poate să se apere, ci încearcă să se scuze (Tristia I, 9,63-64), calificând-o ca o greșeală, involuntară (Tristia 2, 108; 3, 6, 26; 4, 1, 23; 4, 4, 39) care constă în aliquid vidi. Iată versurile poetului: "Cur aliquid vidi? Cur noxia lumina feci? / Cur imprudenti cognita
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
mai ales pe seama oamenilor politici s-au risipit; el simte necesitatea de a se adresa de-acum prietenilor săi "literați", legați de el încă din copilărie, cu care avea afinități mai profunde de natură afectivă. În scrisoarea XII, Sulmonezul se scuză că nu i-a inclus numele în scrierile anterioare: motivul a fost dificultatea de a introduce în versuri numele de Tuticanus. Altminteri nu ar fi considerat pe nimeni mai demn de o asemenea onoare. Dar se observă imediat că dificultatea
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
-și întindă brațele cât e patul de mare. Mie însă să-mi întrerupă somnul adânc cruda iubire și fie ca eu să nu fiu singur în patul meu". Poetul aduce laude tuturor oportunităților și nu invocă pretexte pentru a se scuza: "Cum îmi lipsesc forțele și puterea de a mă conduce singur: sunt târât precum nava împinsă de valuri puternice"444. În alt loc445, Tragedia îl dojenește pe poet (dar el, se subînțelege, este mândru de acest lucru): Despre viața ta
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
femeii cochete circulă mai des prin poezie. Heliade se dezlănțuie Împotriva ei Într-un pamflet. C.A Rosetti scrie, În 1839, o romanță: A cui e vina? În care misoginismul e mai discret. El face o filozofie a fatalității sexului, scuzînd inconsecvența femeii. Există, lîngă o pasionalitate de tip trubaduresc, și puțină parodie În versurile: „Tu-mi ziceai o dată cum pîn’la moarte Dragostea ta toată mie-mi vei păstra; M-ai uitat pe mine, le-ai uitat pe toate, Astfel
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
a mulțumi pe prietenii săi insistenți și pentru a fi folositor cititorilor. Hristoitia din care am citat Înainte versurile justificative, se adresează la sfîrșit Preacinstiților ajutători și prenumăranți, oameni, cum zice Pann, cu parale și cu sfanți, față de care se scuză pentru Întîrziere: „CÎți sînteți prenumăranți Cu parale și cu sfanți, De orice rang mari și mici, În rînd cîți v-aflați aici, De la toți pardon Îmi cer Cu rugăciuni pîn’ la cer, Că atît v-am zăbovit Din cît m-
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
femeii cochete circulă mai des prin poezie. Heliade se dezlănțuie Împotriva ei Într-un pamflet. C.A. Rosetti scrie, În 1839, o romanță: A cui e vina? În care misoginismul e mai discret. El face o filozofie a fatalității sexului, scuzînd inconsecvența femeii”. Însă - constată cu evidentă plăcere autorul - poetul român „este, de regulă, ginofil, momentele de «mistificație eroticăă (numite astfel de G. Călinescu) sînt puține și neesențiale. Numai poeții erotici mari, ca Eminescu, găsesc uneori accente mai convingătoare În negația
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
de soare, Obiceiuri bune are; Când în zori și-arată față Zice „Bună dimineață”. Pomii încă-s somnoroși, Dar răspund politicoși Plini de roua sclipitoare „Bună dimineață, soare!” Când trec norii din greșeală Peste-a soarelui beteala Spune: „Să ne scuzați, vă rog!” Și-o iau repede din loc. Iar atunci când ploaia cade Brazda semănata scalda, Grâul, după câte știm, Zice ploii: „Mulțumim”. Obosit de colindat Soarele nu s-a culcat; Înainte să apună Dânsul zice: „Noapte bună” Iar cand noaptea
Copilul cu dificultăţi de învăţare - Comportamentul lexic şi grafic by Raus Gabriela () [Corola-publishinghouse/Science/742_a_1231]
-
Acheson În vizită la Paris și Londra, ori Nu-n slujbe divine petrec monseniorii sunt printre pamfletele lirice realizate ale tinerei noastre poezii. Iată o reușită demascare a ridicolului voiaj politic făcut de misitul trusturilor americane În capitala Franței dolarizate: «Scuzați deranjul, Mister Acheson! - Se-ntâmplă că răbdarea-și umple sacul. Ce mai scandal, ce lipsă de bon ton; poporul Franței v-a trimis la dracu! Doar ați venit cu surle de războiă poporul Însă - naiba să-l mai știe - nu
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
cărui creștere, de-a lungul romanului nu apare convingătoare. (Ă). Evident, față de un astfel de personaj, autorul trebuia să ia atitudine critică. (Ă). Teoretic, autorul știe deci că trebuie să-și critice eroul. În practică Însă el Îl cocoloșește, Îl scuză mereu, Învăluindu-l Într-o atmosferă de nejustificată admirație și Îngăduință”. - Dan Costa. - Între cronică și roman. Pe marginea romanului „Încredere” de Mihai Novicov. În: Almanahul literar, Cluj, nr. 1-2 (14-15), ian-febr.: „Iată că la scurt timp de la apariția romanului
[Corola-publishinghouse/Science/2043_a_3368]
-
și a spus tot ce se poate spune asupra acestei particularități a culturii moldovenești, care explică apariția spiritului critic în Moldova, și nu aiurea. "Școalele limbistice, zice el2, au cuibul lor în București și în Ardeal". Pe ardeleni nu-i scuzează, căci au tradiție, pe 1 "Steaua Dunării", II, p. 5. 2 Cugetări, "Romînia literară", p. 251. munteni îi scuzează, pentru că ei nu au tradiție 1: "Seama Ardealului în istoria nouă a limbii e mai grea. Ardealul, ce are tradiția...". Și
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
în Moldova, și nu aiurea. "Școalele limbistice, zice el2, au cuibul lor în București și în Ardeal". Pe ardeleni nu-i scuzează, căci au tradiție, pe 1 "Steaua Dunării", II, p. 5. 2 Cugetări, "Romînia literară", p. 251. munteni îi scuzează, pentru că ei nu au tradiție 1: "Seama Ardealului în istoria nouă a limbii e mai grea. Ardealul, ce are tradiția...". Și cei ce nesocotesc tradiția și "care toate înlăturează și pomenirea chiar a tradiției, sunt ca oamenii cei noi ce
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
și ceea ce pot să găsească unii citind la diferiți scriitori, era cunoscut că strălucește în știința lui. Unii oameni răi se silesc să umbrească într-un mod calomnios numele lui glorios al lui și, prin aceasta, ei par să-și scuze până la un punct greșelile lor. Dar acela, după ce a părăsit răutatea veacului acestuia, cu ajutorul lui Dumnezeu fiind primit în pacea Bisericii, credem că are parte de comuniunea cu slujitorii lui Dumnezeu. Poate am adăugat și altele despre Sfântul bărbat, pe
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
ale conducătorului acestuia. În cele din urmă, acesta (arată un alt capitol al volumului) va sfârși prin a deveni un paria pentru ambele tabere ale Războiului Rece. La sfârșit, o notă de natură mai personală, ce sper să-mi fie scuzată. În ultimul an am avut multe deziluzii produse de tineri în care îmi pusesem mari speranțe. Primul meu doctorand, Emanuel Copilaș, nu se numără printre ei. Când alții veneau la seminariile doctorale mimând citirea unor cărți ale căror coperte le
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
deschisă. "Noi am spus și vom spune însă chinezilor părerile noastre despre problemele internaționale, inclusiv despre relațiile cu Statele Unite" va adăuga conciliant Ceaușescu. La care președintele american, nu degeaba poreclit "Tricky Dick", va răspunde pe măsură: "Vă rog să mă scuzați; nu am folosit cuvântul potrivit. De fapt, chiar aceasta am avut în vedere" ("Notă"... în Dosarele istoriei: 2004, 30-43; vezi și Ceaușescu: 1969, 233-238). România jucase oarecum acest rol și în ultimii ani ai președenției lui Lyndon Johnson, când se
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
mult pentru contribuția și observațiile făcute, arătând că le-a refăcut așa cum am spus eu și că dacă aș vrea să le văd acum, ar fi foarte bine. I-am declarat că nu mă interesează, că-l rog să mă scuze că m-am amestecat într-o problemă, care este o problemă internă a lor, menționând că pot da oamenilor lor orice fel de instrucțiuni sau sarcini, iar în ce ne privește, noi rămânem la acordul încheiat și vom munci să
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
subliniez acest lucru? Pentru că este necesar, așa cum s-a spus în material, să punem capăt o dată pentru totdeauna acestor stări de lucruri. Nu este vorba să începem acum să ne dăm, cum se spune în mahala, poalele peste cap - mă scuzați de expresie -, dar este vorba, totuși, să vedem lucrurile așa cum sunt, să vedem că în activitatea organelor noastre de securitate au existat și anumite neajunsuri. Dacă judecăm acum lucrurile, trebuie să spun că o serie de oameni politici nu trebuia
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
aparatul creat de către clasele exploatatoare în scopul apărării și ocrotirii puterii lor a acționat împotriva maselor populare, lovind cu brutalitate în integritatea corporală, onoarea și demnitatea celor mulți, prin încălcarea celor mai elementare cerințe ale echității și justiției sociale, scopul scuzând mijloacele, Securitatea statului a fost concepută în scopul ocrotirii celor mulți, împotriva unui mănunchi de exploatatori răsturnați de la putere, care și-au fixat drept țel principal să lovească în cuceririle noastre. Forme și metode inumane - caracteristice vechilor organe represive burghezo-moșierești
Partidul şi securitatea : istoria unei idile eşuate : (1948-1989) by Florian Banu, Luminiţa Banu () [Corola-publishinghouse/Science/100961_a_102253]
-
nazist? de Lebensraum era odioas? pentru Iorga. �Lebensraum? �, �ntreba el, dup? care d? dea r? spunsul: �Ne vom ap? ra grani? ele ? i independen? a �mpotriva tuturor, chiar ? i �n pofida tuturor sfaturilor! � Apoi relua: �Este oare �spa? iul vital� o scuz? pentru jaf ? i cucerire? �, d�ndu?? i singur r? spunsul: �Spa? iul vital este dat unei na? iuni ? în�nd seama de fiecare dintre celelalte, f? r? s? fie c? lcate �n picioare grani? e său s? fie deschise r? ni
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
L. Vasilescu, datat? din 20 octombrie. Mi? a parvenit abia acum patru zile. Marea nenorocire (adic? cutremurul) produs? asear? m?a �mpiedicat s? v? r? spund p�n? acum, nenorocire care i? a adus o alt? durere mult �ncercatei noastre ?? ri. M? scuză? i c? v?am uitat, a? a cum au f? cut? o to? i. V? rog s? m? crede? i c? nu este a? a. �n cei aproape patruzeci de ani de c�nd v? cunosc, a? i avut destule ocazii
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
scrisoare de protest, nazi? ții men? ionau c? �Iorga a fost un du? man ne�nduplecat al Germaniei ? i al lui Hitler�. O copie a acestui protest i? a fost trimis? Mare? alului Antonescu. Din aceast? cauz? , Antonescu s? a scuzat fă?? de Lep? datu, spun�ndu? i c? �datorit? altor treburi nu poate veni la ceremonia comemorativ? ? inut? �n memoria lui Iorga�. �Ce la? itate! �, comenta Lep? datu. �?i asta chiar din partea cuiva că Antonescu! �55. Ghea? a �ncepea totu? i s
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
februarie ? i 1 martie 1907 ? i 18 februarie 1908. Cuza �l confund? pe compozitorul evreu Halevy cu Meyerbeer, autorul Hugheno? ilor. 40 C.�Z.�Codreanu, Eiserne Garde, Berlin, 1939, p. 214. Cu toate c? Cuza f? cea excep? ie pentru evreicele frumoase, scuz�ndu-se cu un argument talmudic (�femeile nu trebuie considerate ca fiind evreice�). Pamfil ? eicaru, Un junimist antisemit: A.�C.�Cuza, Madrid, 1956, passim 41�Academicianul rom�n Andrei O? etea �i relata autorului �n 1969 c? �?i amintea c? profesorul Cuza l-a salutat �n 1933
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
voluptățile lor rudimentare, hăituindu-se din amor și din răzbunare, citind din când în când ziarele cu o logică aparte, de semidocți, într-o lume de cameleoni, șacali și tigri care fac politică în loc de deparazitare. Alexa Visarion nu-și mai scuză, nu-și mai iartă personajele, nu-și mai mângâie cu un surâs dulce și condescendent eroii, ci îi lasă goi, diformi, păroși, urduroși în fața publicului, condamnându-i cu cruzime. Gagurile trec pe planul doi, deși ele există din abundență, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
sunt în general de o violență sporită, deoarece se petrece un fenomen de pierdere a individualității în cadrul grupului, de pierdere a sentimentului individual al responsabilității față de actele de violență comise. în general, grupurile devin adepte ale unei filosofii care le scuză violența și în același timp dezumanizează și desconsideră populația-țintă și victimă a actelor de violență a grupului. în timpul războiului, soldații pot comite acte de o mare violență în numele interesului grupului pe care-l apără, dând curs ordinelor primite și fără
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
cei care au inc]lcat legea în mod intenționat, pentru c] doar ei sunt singurii vinovați din punct de vedere moral pentru faptele greșite comise. Nevinovații nu trebuie pedepsiți. Chiar și cei care au inc]lcat legea, dar au o scuz] semnificativ] în aceast] direcție nu trebuie s] fie blamați pentru ceea ce au f]cut. Nu sunt responsabili din punct de vedere moral pentru un act comis întâmpl]tor și nu trebuie s] fie pedepsiți. Din moment ce retributiviștii justific] pedeapsă bazându-se
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de vedere social. Pentru acești critici, exist] un r]u diferit în a-i pedepsi pe cei care comit intenționat o infracțiune și a-i excepta de la pedeaps] pe cei care o comit în mod accidental sau care au o scuz]. Mai mult r]u social este cauzat de c]tre cei care comit infracțiunile involuntare, de exemplu, în accidente rutiere decât în crime premeditate. Dac] rolul legii penale este de a preveni r]ul social mai mult decât este de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]