6,822 matches
-
el. Vedea cum erau măturate cioburile, auzea discuțiile grăbite, o vedea pe Aglaia, care era palidă și îl privea ciudat, foarte ciudat: în ochii ei nu era deloc ură, nici mânie; îl țintuia cu o privire speriată, dar plină de simpatie, în timp ce la ceilalți se uita cu ochi strălucitori... brusc, inima lui începu să suspine dulce. În sfârșit, cu o uimire ciudată, observă că toți s-au așezat pe scaune și chiar râd, de parcă nu s-ar fi întâmplat nimic! Încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
chinurile lăuntrice pentru a înșela lumea asupra rădăcinilor adevărate ale filozofării. Sentimentul ireparabilului și al iremediabilului, care însoțește totdeauna conștiința și senzația agoniei, poate explica cel mult o acceptare dureroasă amestecată cu frică, în nici un caz o iubire sau o simpatie pentru fenomenul morții. Arta de a muri nu se poate învăța, fiindcă nu prezintă nici o tehnică, nici un complex de reguli sau de norme. Iremediabilul agoniei se experimentează în propria ființă a individului, cu suferințe și încordări infinite. Majoritatea oamenilor n-
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
caracter elementar, exploziv și orgolios, în deosebire de cel francez, discret și rezervat, dar nu mai puțin imperialist. Discreția mesianismului francez, masca permanentă sub care se ascunde,ne face să înțelegem de ce el a fost privit totdeauna cu mai multă simpatie decât sinceritatea brutală a celui teutonic. Determinarea omului german ca o existență frământată în antinomii, în contradicții și tensiuni, incapabilă de a se menține numai la nivelul normal și la stilizarea formală a culturii, explică de ce îl poți numi oricum
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
acestor culturi? Pentru un istoric? În nici un caz. Căci întrucît ar putea să-l doară faptul că anumite țări sânt condamnate, închise lumii, când obiectivitatea lui îi pune la dispoziție exemplul reconfortant al marilor fenomene? Istoricul mângâie realitatea cu o simpatie indiferentă. Dar pentru reprezentanții micilor culturi, problema ia un caracter de existență directă, subiectivă, depășind complet sfera obiectivității. Dacă n-am avea o aderență mai adâncă la fenomenul României și am putea fi perfect obiectivi cu ea, puțin ne- ar
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
al unei națiuni. Și, pentru ca Rusia să devină o mare putere, Lenin a făcut mai mult decât toți reprezentanții sfintei și tristei Rusii, minus Petru cel Mare. Acela care crede că pricepe problemele viitorului României, fără să fi studiat cu simpatie antecedentele și realizările revoluției ruse, este prada unei mari iluzii. Nu este vorba de a imita ideologia și metodele. Căci sistemul care aîntărit Rusia ne-ar putea fi fatal, deoarece lipsa noastră de conștiință mesianică ne-ar dizolva complet în
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
avea atâta clipe din viață, în care să ne simțim în Renaștere la noi acasă, ea n-ar avea mai multă actualitate decât o perioadă de cultură egipteană. Epocile trăiesc numai întru cât simțim nevoia să ne legănăm în ele. Simpatia noastră profundă trezește din ele ceea ce a fost devenire. De aceea toată înțelegerea istorică încearcă să îndulcească ireparabilul devenirii, să atenueze opera demonică a timpului. Trecutul este numai prin slăbiciunile noastre retrospective. CAP. IV Război și revoluție Există națiune care
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
întreagă perioadă, fie numai un moment istoric. Rușinea este a noastră, cu atât mai mult cu cât este aproape imposibil să inventezi o scuză oarecare. De aici neînțelegerea și disprețul față de ele. Atâtea aspecte ale sufletului maghiar îmi inspiră o simpatie nesfârșită; nu sânt capabil însă de cea mai mică atașare de poporul maghiar, de istoria lui. Sânt câțiva ani în urmă, văzând sergentul de stradă din Budapesta, m-am cutremurat că mustața aceluia s-a întins o mie de ani
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
pe unguri? Acest popor este singurul care, în Europa, mai păstrează tradiția unei exaltări dionisiace. Cine a văzut o cârciumă maghiară și toată lumea de acolo, legănată de tristeți, abandonată cu atâta participare și frenezie beției, nu-și poate tăinui o simpatie pentru o umanitate atât de primitivă, cu aderențe atât de reduse la fadoarea genului nostru de viață. Ce vor fi căutat ungurii în Europa? Și cum s-au putut opri printre noi? Ungurii au în ei instincte de nomazi. Așezîndu-se
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
Se căiește neroada acum, oftează Occia. Știți că sunt impulsivă, n-am vrut să vă fac rău... Așa, arată că te simți vinovată, se enervează și mai tare Ves tala Mamă. Durerea a trecut și nerușinata se bucură acum de simpatia ta. Mai mult chiar, îți simte remușcările. E cazul să intervină. Nu înțeleg de ce râdeți. Cu o singură propoziție le-a adus în defensivă. Continuă: — Falusul este simbolul agățat sub carul celor cinstiți cu cere monii triumfale, pentru că este însemnul
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
încât uneori cete compacte de oșteni trebuie să-i risipească pe cei mai turbulenți cu lovituri de vergi și sulițe întinse. Este evident că afecțiunea oamenilor pentru Agrippina nu se datorează decât în mică măsură popularității lui de bun general. Simpatia lor merge către nepoata lui Augustus, nu către nepotul Liviei. Ea e os din osul lui domnesc. La fel și micuții Neron și Drusus. Peste tot, cu orice prilej, Agrippina îi împinge în față și-i arată norodului. Lasă bărbia
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Seius Aper, prefectul cohortelor pre to riene din Italia, n-o mai duce mult. Fața i se schimonosește ușor: — O boală grea îi roade măruntaiele. Cică a ajuns să vomite sânge. Nehotărât, Tiberius răsucește sulul în mână. Nu are nici o simpatie pentru Publius Aper, nici pentru funcția de prefect al pretoriului. Sunt de fapt doi prefecți. Tatăl lui Seianus, Seius Strabo, se află în fruntea cohortelor pretoriene din Roma. Celălalt le are în subordine pe cele din peninsulă. Din nou inovațiile
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
aleasă pentru înduplecarea zeilor. Mai ales unul ca acesta. Îl trage ușurel pe Tiberius de togă: — Uită-te și tu! Cântărește cel puțin 600 de livre. Nero consimte absent. A început să-l frământe o idee. Există cumva o anumită simpatie sau antipatie a câte unui zeu pentru o anumită victimă? Dă să se întoarcă spre Velleius, să-i ceară și lui părerea, dar se răzgândește. Mai bine nu. S-ar putea să nu-i înțeleagă preocupările. De ce trebuie să sacrificăm
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
care-i stima, fără să-i cunoască de mult timp, le zicea „dumneata“. Așa a făcut și cu mine tot timpul cât am lucrat Împreună, iar eu am apreciat acest privilegiu. „Dar dumneata cu ce te ocupi?” mă Întrebase cu simpatie, acum știu asta. „În viață sau În teatru?” am zis, făcând aluzie la decorul barului Pilade. „În viață”. „Studiez”. „Ești la facultate sau studiezi singur?” „N-o să credeți, dar cele două lucruri nu se contrazic. Tocmai sunt pe cale să termin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
a construit niște raționamente stupide cu multă subtilitate. Dar să continuăm, dat fiind că proiectul te interesează. Ce anume pusesem În secția de Oximoronică, fiindcă nu mai găsesc ciorna?” Diotallevi scoase din buzunar o fițuică și mă fixă cu o simpatie sentențioasă: „La Oximoronică, așa cum spune și cuvântul, contează caracterul autocontradictoriu al disciplinei. Iată de ce, după mine, Urbanistica Țigănească ar trebui să intre aici...” „Nu”, zise Belbo, „numai dacă ar fi Urbanistică Nomadă. Cele de la Adynata se referă la o imposibilitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
orice suspiciune. O persoană care nu se hazardează pe niște ipoteze În vânt. Care chiar astăzi mi-a cerut să mai aștept până să-mi prezinte opera unui editor, până voi fi clarificat toate punctele controversate... Nu voiam să pierd simpatia lui și nu i-am spus că aveam să vin Încoace, dar Înțelegeți că, ajuns În această fază cu cercetările mele, sunt pe drept cuvânt nerăbdător. Domnul acela, ei, uite, la dracu’ cu discreția, n-aș vrea să credeți că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Încă În pântecele ei. Să nu crezi că eu consider asta un fapt pozitiv. Dumneata m-ai auzit vorbind cu respect despre energiile astea supranaturale care vibrează În jurul nostru În țara asta. Dar să nu crezi că privesc cu vreo simpatie aparte practicile de posesiune. Nu-i același lucru să fii un inițiat și să fii un mistic. Inițierea, Înțelegerea intuitivă a misterelor pe care rațiunea nu le poate explica, e un proces abisal, o lentă transformare a spiritului și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
calomnioase despre unchiul Carlo. Locuiau, unul la etajul de sus și celălalt la parter, se Întâlneau dimineața și seara, dar nu se mai salutau. Contactele le ținea mătușa Caterina - și, după sosirea noastră, mama - căreia Adelino Canepa Îi exprima toată simpatia și Înțelegerea pentru faptul că era cumnata unui monstru. Unchiul se Întorcea acasă În toate serile pe la șase, cu obișnuitul lui costum gri la două rânduri, pălărie moale și un număr din La Stampa, Încă necitit. Mergea drept, ca orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
ochii priveau În jos, iar mîinile erau ridicate și ținute laolaltă Într-o parte a maxilarului. Viv se uită la fotografie cu o undă de neplăcere, pentru că o Întîlnise o dată pe Julia pe stradă, lîngă birou, și nu-i trezise simpatie. Făcuse pe deșteapta - dăduse mîna cu Viv cînd Helen le-a prezentat, dar fără să spună: „Îmi pare bine“ sau „Mă bucur că vă cunosc“ sau altceva de genul ăsta; i s-a adresat rece, de parcă ar fi cunoscut-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
dintre vizitatori spusese: „Nu-i e rușine?“, iar un bărbat strigase la el: „Nu poți suporta, agitatorule?“ Atunci Îi păruse rău de el. Se gîndise cît de curajos era, dar fără rost. Nu se schimbase deloc. Atunci simțise mai multă simpatie pentru părinții lui. Încă și-o amintea pe mama lui la masa zgîriată de Închisoare: o femeie inteligentă, bună, vorbind cu blîndețe, cu o față palidă, de om teribil de rănit. Desigur, Duncan, chiar atunci Îl considera pe Fraser absolut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
președintele tuturor românilor, domnul Băsescu are nevoie și de PSD, dacă vreți. Dacă-i așa, și de PRM. V.S. Domnule Turcescu, orice președinte al României, oricât de neutru s-ar situa în exercitarea funcției constituționale, el rămâne tot timpul, ca simpatie electorală, reprezentantul unei anumite părți. Vorbesc ca simpatie electorală. Ca funcție constituțională, poate să fie neutru și imparțial. Dar asta nu înseamnă că, dacă Traian Băsescu a câștigat alegerile în 2004 și a devenit președintele României, va fi votat, peste
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
de PSD, dacă vreți. Dacă-i așa, și de PRM. V.S. Domnule Turcescu, orice președinte al României, oricât de neutru s-ar situa în exercitarea funcției constituționale, el rămâne tot timpul, ca simpatie electorală, reprezentantul unei anumite părți. Vorbesc ca simpatie electorală. Ca funcție constituțională, poate să fie neutru și imparțial. Dar asta nu înseamnă că, dacă Traian Băsescu a câștigat alegerile în 2004 și a devenit președintele României, va fi votat, peste nu știu cât timp, dacă va mai candida, de partea
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
Chiar de la dezastrul de la Mutiny s-a știut că hindu-brahmanii erau vicleni și nedemni de încredere, soldați inferiori musulmanilor indo-gangetici de mijloc, care la rândul lor sunt inferiori războinicilor Sikh și Pathan. Acestea erau rasele față de care englezul avea o simpatie instinctivă. Recrutând doar dintre aceștia, el și-a asigurat generații de soldați loiali, care și-au înțeles locul privilegiat în ierarhia lucrurilor și s-au luptat să-l păstreze. Aceste diferențe de rasă erau evidente chiar și celor mai tineri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
-și ia un costum nou de la croitor. Freamătă de bucurie, deși observă că ușa bisericii fusese mâzgălită cu vopsea roșie. Un ciocan și o seceră. Pastorul Macfarlane nu va fi prea fericit să le vadă. Își suspectează soția că are simpatii bolșevice și consideră că noile sindicate care au înflorit prin tot orașul, sunt lucrarea diavolului. Bobby ridică din umeri. Nu este problema lui. Astăzi are o zi bună, prea bună pentru a-i fi stricată de toanele bătrânului. Va trece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
comentă el fără să poată să se abțină să-și privească membrele fără vlagă. Regretă imediat ce spusese și mai ales privirea pe care o aruncase, așa că încercă să schimbe subiectul. Dar Kara nici nu încercă să ofere vreo mostră de simpatie sau milă. Spuse: - Știi, nu sunt sigură că există atâta realitate. Rhyme se încruntă; nu înțelesese ce voia să zică de fapt. - Nu e majoritatea vieții noastre o mare iluzie? - Ai putea să fii mai explicită? - Păi, trecutul înseamnă amintiri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
spus că prezența lui Weir a creat un veritabil sindrom Stockholm în mințile noastre. Știți despre ce e vorba? Rhyme răspunse că era în temă cu afecțiunea pomenită, care dezvoltă relații strânse între ostatici și răpitori, ajungându-se uneori la simpatie și chiar iubire. - Când l-ai văzut ultima oară? întrebă Sachs. Acum că testul practic se terminase, abordase o ținută mai puțin riguroasă - o pereche de jeanși și o bluză tricotată de culoare verde. - La spital, în salonul pentru cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]