6,326 matches
-
cu laserele lor scrutătoare. Și atunci, dintr-odată, strigătul acela al meu, neeliberat sau neauzit, năprasnic ca un cataclism, îmi rezona în piept să-l spargă, prelungindu-se în țipătul ei de spaimă. Întârziat, ca un ecou, amplificat de ape, suprapus peste strigătul meu mut, îl resimțeam în coșul pieptului ca pe o sfâșiere insuportabilă. Și-atunci, pentru a-mi controla spaima, strigătul meu descătușat s-a dezlănțuit, a penetrat perdeaua de ceață ce învăluia plaja, a umplut cerul și marea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
care le-am întâlnit aici îmi sunt deosebit de familiare, ca și când le-aș fi cunoscut cândva foarte bine, dar nu-mi pot aminti nimic despre ele. Ca și cum mai mulți timpi paraleli, mai multe variante ale existenței mele s-au cumulat și suprapus aici. Memoria lor s-a șters, dar nu și amprenta lor. Totuși, de ce sunt atât de mulți necunoscuți familiari și atât de apropiați? Toți acești cunoscuți nu-ți vorbesc, dar îți zâmbesc cu zâmbetul ce l-ai cunoscut odinioară. Oare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
distingeau decît rîturile. Acum, că auziseră zgomotul apropierii unui alt animal, scuturau abitir din genele scurte și rare, pentru a-și elibera ochii din strînsoarea pămîntului uscat. Pentru că ăsta era cel mai amuzant aspect toată masa de nămol adunată și suprapusă în straturi generoase pe corpurile lor se uscase, în bătaia vîntului și în căldura soarelui, și le făcea mistreților imposibilă orice altă mișcare, exceptînd-o, firește, pe cea a maxilarelor. Acum se străduiau să se elibereze. Un animal pe-aproape putea
by Crenguţa H. B. Docan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1108_a_2616]
-
exercițiilor practicate asupra unor elemente grafice pure precum punctul, linia etc., sau dacă fotografiile la microscop ale formelor vegetale sau minerale pot fi comparate cu opere picturale, mai ales dintre cele mai novatoare, aceasta nu demonstrează că domeniul științei se suprapune, măcar parțial, cu cel al artei, adică cu cel al sensibilității și al vieții. Dimpotrivă chiar: aceste reproduceri de structuri cristaline, vegetale sau de alt fel au o valoare estetică nu pentru că sunt "științifice" și pun în lumină un adevăr
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
fi decât cantitativă, căci doar dacă o asemenea valoare este măsurabilă în mod riguros ea este susceptibilă a fi schimbată contra oricărei valori identice. Determinării calitative a muncii obiective în funcție de gradele sale de calificare trebuie prin urmare să i se suprapună determinarea sa cantitativă, care, în ciuda formulării sale matematice, este la fel de aproximativă, de supusă hazardului, de convențională și de contingentă ca și determinarea calitativă. De fapt, nu munca vie și reală este cea pe care o măsurăm, a cărei expresie ideală
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
degetul În cupă, unde mai rămăsese niște drojdie de vin, și trasă pe masă literele scrijelite pe zidul bisericii. Apoi se opri dintr-o dată. Un fragment al viziunii provocate de leacul cel misterios pe care Îl avea de la spițer se suprapusese peste amintirea a ceea ce văzuse În biserică. Un amănunt pe care mintea lui trebuie că Îl surprinsese pe neștiute, sugerându-i-l În vis, dar care acum apărea În toată lumina certitudinii. În timp ce era Încă zguduit de această descoperire, auzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Nu părea să se pună pe dănțuit. Se opri lângă masă, aproape de Dante, În timp ce Baldo se dădea grăbit la o parte. Poetul Înțepeni, pradă unui neașteptat sentiment de rușine. Pentru o clipă, amintirea Beatricei care umbla pe străzile Florenței se suprapusese peste mișcarea mlădioasă a șoldurilor dansatoarei. Acum avea, În sfârșit, ocazia de a privi de aproape trupul acela statuar care Îl stârnise Într-o asemenea măsură. Picioarele goale se iveau de sub tivul turcoaz al mantiei, Împodobite cu lucitoare inele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Iar priorul se abandonă În voia atingerii ei și se cufundă În sânul și mai apoi În pântecele pe care i-l oferea, fără să se mai gândească. Făcu dragoste cu dansatoarea cu fața vopsită, care În umbra camerei se suprapunea peste amintirea unei alte femei, de acum pierdută, o femeie care devenea toate femeile, În afară de aceea care era cu adevărat, aceea pe care el nu o cunoștea, Îndărătul măștii de aramă. Apoi, Încetul cu Încetul, Își reveni. Îndepărtă trupul acela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
să se grăbească să Își ducă lucrarea până la capăt, parcă urmărit de câinii iadului. Dezlegă mantia și se apucă să scotocească printre planșe, În căutarea unui punct de plecare pentru reconstituirea desenului. Găsi repede cartonul cu capul bătrânului și Îl suprapuse peste mozaic. Pe schelă erau un ciocan de lemn și o găletușă plină ochi de cuie ruginite. Fixă iute cartonul pe perete, iar apoi căută un altul care să continue povestea. Lucra de aproape un ceas. Stupoarea inițială se transforma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
o cavalcadă ieșită dintr o ramă c-un vis de bătălie și-același tresărit așa întinde toamna povești în răsărit iar frunzele sub pleoape ascund o altă dramă prin geamurile roșii privește așteptarea nedeslușind gravura ce stăruie pe foi imagini suprapuse cu răbufniri de ploi îmi fac suișul rece și caldă evadarea rămâne izbăvirea ieșită din cerneală și-ți conturează chipul pe care nu-l mai știu în pânda mea răscoaptă și în trecutul viu te pedepsește încă naiva mea greșeală
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
aș striga mai continuu dar ochii mi-s înalți până la cer și nu pot să-i ating și nu pot să le plâng eu menirea. Joc Numere pare, ecuații, emoții, sentimente la pătrat, cuvinte aproape sintagme fără plus și minus, suprapuse în acolade rotunde invers proporționale, și gândul fluent impar și difuz, împărțit și multiplicat în integrale bizare cu rezultate totdeauna incerte și aproximative, doamne, ideile, numerele și eu ne contopim imperfect în spațiul și timpul ce lor le aparținem, ne
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
elaborate și cu broderii. Lucille s-a strecurat în camera de probă, în spatele ei, frecându-și palmele micuțe cu bucuria anticipației. și iată și rochia mea. Prima rochie. Era strânsă pe trup, de culoarea unei șampanii palide, cu un văl suprapus de tul, cu cristale și niște flori delicate din paiete. La spate, avea o trenă lungă, incredibil de romantică. Nu era o rochie încărcată sau genul de prințesă și totuși era, indubitabil, departe de a fi simplă - ceea ce speram c-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
se scuză. În film ca în viață trebuie să găsești la secundă corespondențe, să improvizezi cu repeziciune ca să ieși din crizele de moment. Ai auzit vreodată de postsincronizarea dialogului? Cam de așa ceva o să avem nevoie în zilele următoare, adică să suprapunem perfect acțiunea filmată în prealabil cu ideile care vor trebui scoase în evidență, și ca să citez dintr-o carte, află că pentru ca impresia de veridicitate să fie cît mai bine indusă spectatorului este necesar ca fonograma filmului să conțină tot
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
gheparzii, leii. Cei care ne vor lua locul vor fi șacalii, hienele: și toți laolaltă, gheparzi, șacali și oi, vom continua să ne credem buricul pământului.»” N-a Înțeles mare lucru dar, pentru multă vreme, chipul lui Iliu s-a suprapus peste numele tuturor regizorilor Înscrise pe afișe. Cu mai mult curaj ar fi putut afla Încă În acea zi ce Înseamnă un scenarist. Acest curaj, nu curajul pur și simplu, ci unul anume, cel cu care, bunăoară, mugurii trec În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
Și despre Márton Marghit, patroana făgădăului, Într-o altă viață lenjereasa doamnei Koblicska, cine o fi fost, nu știu, dar cel puțin așa susținea el bazându-se pe modul perfect În care chipul lenjeresei imprimat În sticlele ochelarilor săi, se suprapunea peste chipul bucătăresei care era și patroană. Ea a râs, căci el vorbea ungurește ca un copil de cinci ani. Îi și spunea egy furcsa Kalauz dar recunoștea că avea rude În Ardeal și că mama ei se trăgea din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
dacă Madeleine Cathcart Sprague avea ceva de-a face cu Betty / Beth și Lorna / Linda sau era doar o lesbiană bogată, atrasă de lumea interlopă. Am ținut volanul cu o mână și am scos fotografiile lui Betty Short, încercând să suprapun chipul lui Sprague peste ele. Am obținut doar o asemănare banală, deloc ieșită din comun. Apoi mi-am imaginat cum ar fi să-i smulg rochia aia mulată de pe ea și mi-am dat seama că nu mi-ar mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
tâmp, de la o ureche la alta, ce arăta ca o cicatrice continuă, adâncă. Mă holbam încremenit, cu gândul la Elizabeth Short, găsită moartă la intersecția dintre 39th și Norton. Cu cât mă holbam mai tare, cu atât mai mult se suprapuneau cele două imagini. Într-un târziu mi-am mutat privirea de la tablou și ochii mi-au poposit pe o fotografie cu două tinere care se țineau de braț și care semănau cu Jane Chambers. — Celelalte supraviețuitoare. Drăguțe, nu-i așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
ziua ta. Corect? — Da. Ce...? — În ’47? — Da. Buck... — Când e ziua ta? — Pe 15 ianuarie. — Arată-mi chitanța! Cu o privire speriată, Jane răsfoi niște hârtii de pe masa din capătul holului. M-am uitat fix la Gwynplain și am suprapus în mintea mea prim-planurile de pe 39th cu Norton și figura lui. Apoi am auzit: — Ei, ai de gând să-mi spui și mie ce se întâmplă? Am luat bucata de hârtie. Era purpurie și acoperită cu un scris masculin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
fusese neinfluențată și În Întregime personală. Trecuse aproape un an Întreg de când urcase cele trei trepte de piatră și pășise pentru prima dată dincolo de prag. Își amintea perfect felul În care străbătuse locuința ca Într-un vis, pentru că Încăperile se suprapuneau atât de absolut peste dorințele sale vagi privind dimensiunile și așezarea: holul frumos, pătrat; salonul intim din stânga, cu deschidere spre grădină, salonașul drăguț din dreapta, pe care Îl alocă imediat ca Încăpere de corespondență pentru oaspeți, scara În arc de cerc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
este foarte dificil de rezumat. Stilul este special construit pentru a sfida parafraza. Este ca o pânză fină, flexibilă și delicată, menită mai degrabă să capteze Înțelesuri decât să le exprime. Trebuie să abordezi pânza În mod adecvat, să te suprapui pe toată suprafața ei, să o trăiești pentru a-i prinde Înțelesul. Dacă te dai câțiva pași Înapoi, abia dacă Îi mai zărești structura, atât de fine sunt firele; dacă Încerci să o condensezi, riști să o distrugi. Dar ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
mândră de sine și când cere ajutor o face fără să se umilească, și e gata să îl primească doar în condițiile sale. Există un deal din vârful căruia se vede întinderea de pământ peticită în culori, peste care se suprapun umbrele norilor. Adevăratele forme misterioase, grandioase fără să o știe, care pur și simplu trec pe-acolo sunt pătrunse de un respect față de divinitate specific românilor. Împăcate cu sine ele își continuă drumul, căci nu am simțit niciodată nevoia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
meu e România o poieniță de primăvară, într-un crâng de colină. Visul meu e Iași, bulevardul Independenței. Visul meu e Filosofia, relații publice, Psihologia, psihologia generală și cognitivă, I.S.E.finanțe și contabilitate. Visul meu e roșu, un roșu perfect suprapus peste toate astea. Visul meu e viteza și ținuta verticală. Pe colină sunt flori multicolore, fluturi ce se învârt fără a pleca nicăieri, albinuțe și furnicuțe harnice, copacii sunt înfloriți, vântul adie, razele soarelui sunt calde și blânde, și cântă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
tuturor inestimabilelor mele colecții personale. Când m-am reîntors de la anchetele de la fostul raion de partid, mi-am descoperit lucrușoarele surâzând galben, în lumina cretacică a unui bec de 30 de Wați, ambalate în mucoasele unor saci albăstrui de plastic, suprapuse după criterii vandalice de mărime și greutate și inventariate sub niște numere ca de pușcăriași. Mi-am petrecut noaptea pe hol, termoizolat în teaca unui sac de dormit. Cu tâmpla pe partiturile lui Rahmaninov. Cu un bocanc pe subtilitățile tehnologiilor
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
contururilor unor ciorapi mătăsoși și electrici, ce torc precum două pantere prăvălite în galantar. Strâmbă din nas, găsește fiecărei fandosite reflectîndu-se în acel galantar cel puțin patru hibe, dar când, în cele din urmă, pașii unei tinere superbe, șatene, se suprapun perfect, fie și-o clipită, unghiului pe care perechea de ciorapi îl închipuie în vitrină, intră în magazin și, de toată chenzina, târguiește un balot de ciorapi Rendez-vous. Ce dacă? Știe că n-are ce pierde. Și, uite, pentru cine
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
băieți simpatici. Dar nu doreau. Rămase liniștit. La milițieni era invers. Cafeaua pe care ți-o turnau pe gât te adormea. Totuși nu izbuti să se abțină ca, de fiecare dată când presimțea că traseul automobilului în care rula se suprapunea vreuneia dintre stațiile de metrou, cărora ajunsese să le recunoască, după figură, până și șobolanii, să nu-i avertizeze încîntat pe noii săi prieteni, de acolo, de pe cauciucul lipicios al podelei. - Atențiune! Se închid ușile!... Urmează stația Constantin Brâncoveanu, cu
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]