7,134 matches
-
știam că în locul peșterii exista o stație feroviară... L-a ajutat pe Helur să reorganizeze elevii. La un moment dat l-a scutit de această migăleală și l-a trimis să verifice stația. Până la mijlocul după-amiezii, Împăratul a reverificat componența turelor de pază, resursele, linia de alimentare cu mâncare și rezerva de apă. Apoi s-a uitat îndeaproape la cuptorul care încălzea colegiul și a revăzut stocul de armament. Nu era chiar satisfăcut de acesta. A continuat să reconsidere diferite probleme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
târziu. Vorbeam lucruri și lucruri și ne întrerupeam să sorbim lichidul care părea că nu se mai răcește. El plecă în cabinetul de informatică, la Velail, unde cercetă niște hărți vechi ale Imperiului cu privire la rutele subterane. Eu am făcut niște ture prin colegiu... parterul, etajul unu și doi. Am verificat eficacitatea și duritatea izolațiilor făcute între catul doi și trei, apoi mi-am mai luat o altă ceașcă de ciocolată-cafea și m-am plimbat câteva minute prin subsol, unde le-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
aș face griji pentru asta, zise el zâmbind și bătând ușor cu degetul în tâmpla sa. Lucrurile de genul ăsta au tendința de a ieși la iveală. I-am zâmbit, știind că își va forța calea în mintea mecanicului de tură și îi va smulge secretul. A reținut numărul de înregistrare al ordinului și am continuat să căutăm. Am văzut rețeaua de distribuire a apei în oraș, liniile de curent și punctele de joncțiune, precum și străzile cele mai necunoscute. În sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
douăzeci și șapte de ani, freca mesele de oțel inoxidabil, pentru seria următoare. Dacă era să se spună adevărul, Raza conducea laboratorul de patologie. Marty se simțea îngropat de sarcinile administrative greoaie, de conducerea patologilor seniori, a rezidenților, de aranjarea turelor studenților la medicină și de toate celelalte. Ajunsese să se bazeze pe Raza, care era extrem de inteligent și ambițios. — Hei, Raza. Îl mai ții minte pe albul de patruzeci și șase de ani, cu răni în urma unui accident, din urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
panta fantastică. Turul îl făcu să se simtă plin de adrenalină și incitare. Se simțea puțin slăbit, când coborî din mașină și privi sânii mici și rotunzi ai fetelor care se îndepărtau de șine, spre ieșire. Stai! Mai mergeau o tură! Perfect! Le urmă, așezându-se la coadă a doua oară. Se simțea ca într-un vis, cu respirația tăiată, lăsându-și ochii să fugă spre cârlionții lor, spre pistruii de pe umeri, dezvăluiți de maieurile de sport. Începuse să își imagineze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
În care se uita după toate fetele și femeile care intrau sau ieșeau pe poarta spitalului, ca un moș obsedat și Înrăit În rele. După autobuzul cu numărul patru, Victor aprecie că este timpul să iasă doctorii și asistentele din tură și cu ei ...d-ra Sorina. Așa s-a și Întâmplat, au Început să iasă grupuri mici iar Victor Olaru a tresărit, de bucurie dar și de teama de a nu greși, atunci când de pe alee se apropia o fată suplă și
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
șefa de echipă care veselă Îl anunța că este chemat la secretarul de partid pe combinat. Iar aprecieri și mulțumiri, șefu’! Poate chiar un premiu pentru mata sau chiar și pentru noi! Așa cred și eu! Vezi supraveghează finalul de tură, curățenia și predarea schimbului! Da, șefu’, se poate! De ce numai ea avea voie să i se adreseze cu apelativul „șefu’” era un mister dar nu și pentru câțiva ochi iscoditori. Ștefan Girovescu chiar se aștepta la un premiu gras din partea
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
trimis echipa de inspectori în control.Au venit să-mi verifice autorizația de construire,pe care o obținusem legal.Le-am spus domnilor inspectori,să-i amintească dlui Ales că,eu,i-am dat de 2 ori șpagă.Să meargă tura aceasta pe la alții!”. In Olanda alegerea primarilor este în sarcina comisarilor regali.Aceștia merg prin țară și se interesează de cetățenii cei mai gospodari.Din lista întocmită de comisarii regali regina numește primarii în țară.La noi primarii sunt aleși
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
ei nașterea, nu mă puteam opri, aveam deja câteva variante, însă cu etape fixe : m-am trezit exact cu 24 de ore înainte de a naște, la 4 :28, la 12 ore după acel moment am plecat spre spital, am dat ture până când dilatarea a fost completă, am stat o oră într-un bazin cu apă, m-am certat puțin cu moașa Uzun care nu voia să cheme anestezistul, Cla i-a explicat calm (și într-o franceză subtilă) că avem o
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Sora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1782]
-
pentru anumite vaccinuri, de a-i face baie unei ființe care nu-și poate ține singură capul sus, dar care râde deja, sau așa mi se pare mie, asistenta care mi-o aduce la alăptat numește zâmbetul Dorei grimace, strâmbă tură... Am făcut mari eforturi de obiectivare, civilitate, politețe ca să nu urlu ! Și apoi alte serioase eforturi de voință să nu-mi înșfac copilul și să fug acasă ! Acasă ? Cla m a potolit, mi-a explicat rațional, ca întotdeauna, că e
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Sora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1782]
-
Și între realitate și...vis, Tot ,,sfătuit" a admis, Că-i bun și chiar indicat, De-a fi în rang ridicat! A doua zi voios, curat Și excelent...țeselat Arăta...șic! Ba mai tânăr un pic; Făcu de probă o tură Într-un trap ușor, elegant, Și-l zări o trăsură Ce-și zise: E matur, poate-i...galant, M ajută să-l uit pe...cel'alt! Trăsura, cu mătase împodobită Și peste tot ...aurită, Radia fericită ! Deși mult mai tânără
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
trecut mult de soroc, Cum așa mare noroc Să dea peste mine, Să-ncerc, o fi bine Sau nu? În...fine! Înțelept -sau nua gîndit: Nu mai am mult de trăit! Puțin! Dar voi trăi fericit! Hotărât mai face o tură Cu un trap maiestuos, Oprind la trăsură, Pentru ultimul pas, A zâmbit, cum se zâmbește frumos, Și lângă ea a rămas! Mare diferență de ani exista ! Pentu ei nu aceasta conta: Se iubeau, se simțeau...împliniți, De-a dreptul erau
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
Unui amic de șah Lui Brad Nicușor Eu la grădină ziua mă distrez Și-l bat la șah pe un amic de umblă titirez. Mâncarea lui nu-i mai priește Și noaptea-n somn se zvârcolește. La ora trei visează ture Și că încearcă alții ca să i le fure. Tresare-n somn, e agitat mereu, La șah nu-l mai ajută Dumnezeu. De zile-ntregi el se foiește, Este nervos, prin parc tot se gândește, Transpiră și răsuflă greu, Căci e
Unui amic de ?ah by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83198_a_84523]
-
arătând din ce în ce mai tare cu unul care urmează să facă un atac de cord. ― Bine, dragă, spune Lauren. Ne vedem mâine. ― Și unde te duce diseară? ― Nu știu, și nici nu-mi pasă. Îți vine să crezi că și-a schimbat tura pentru mine? Mulțumesc lui Dumnezeu pentru că mi-ai dat în sfârșit un bărbat normal. ― Nu vreau să-ți stric buna dispoziție, spun eu stricându-i buna dispoziție, dar nu cumva îți sună asta ușor familiar? Adică, dacă e jalnic la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Nu datoram genul ăla de bani, dar atinsesem limita pe ambele carduri de credit și fusesem nevoită să mă împrumut de la toți prietenii. Munca de la hotelul unde eram asistent de manager devenise din ce în ce mai grea. Erau zile în care, la începutul turei, treceam prin ușile rotative și-mi dădeam seama că-mi venea să urlu. Eric, șeful meu, fusese foarte prost dispus și dificil. Iar eu fusesem deseori bolnavă sau întârziasem. Ceea ce l-a făcut pe Eric să devină și mai nesuferit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
scăpase din camera din pod în care fusese încuiată. —Bună, am răspuns eu. întoarce-te în pat, am adăugat pe un ton prietenos, dar hotărât. Acum, speram eu, avea să mă lase să mă culc la loc. — Sunt asistenta din tura de noapte, mi-a explicat ea. Iar eu sunt Clovnul Coco, am zis eu. Dacă mă provoca, puteam să fiu și mai nebună ca ea. Haide, ești de serviciu la micul dejun! —De ce nu e Chaquie de serviciu? Auzisem undeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
o să pot să-i dovedesc că nu e nimic în neregulă cu mine. După asta, amândoi am râs conspirativ de prostia celorlalți oameni. De câteva ori în ziua aia le-am surprins pe Acritura Kraut și pe Celine, asistenta din tura de zi, discutând despre mine. La ora ceaiului, chiar înainte de momentul festinului cu chipsuri, a apărut Celine, care mi-a spus: —Rachel, pot să vorbesc puțin cu tine? Apocalipsa de neevitat era pe punctul să se declanșeze. în timp ce restul pacienților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
oricum, nu avem voie să urcăm cu vizitatorii în camere. N-avem voie să urcăm cu vizitatorii în camere? Era rândul meu să fiu dezgustată. — Până și la închisoare deținuților li se permit vizite conjugale! Chaquie a continuat să facă ture până la fereastră și înapoi și, în final, la unu și jumătate a decretat: —A venit. Era aproape imposibil să-i descrii tonul. Regăseai în vocea ei cantități egale de admirație, ușurare și ură. — Unde e? am alergat eu la fereastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
așa de frică, încât am decis să sar din mașină la următorul semafor. Dar tocmai atunci - din fericire - mi-am dat seama că probabil senzația de amenințare din mașină era doar o chestie pe care mi-o imaginam. După o tură bună de cocaină deveneam mereu paranoică. Când mi-am amintit asta, m-am simțit ușurată. Nu avea de ce să-mi fie frică. Apoi șoferul a început să-mi vorbească și, cu toate că raționând logic, știam că nu avea de ce să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
un punct mort. Timp de două săptămâni, iubirea noastră n-a făcut nimic altceva decât să trândăvească pe la colțul străzilor, așteptând ziua de salariu, fluierând cu jumătate de gură fetele care se întorceau acasă de la fabrică după ce-și încheiau tura. Și desigur, Daryl nu reprezenta câtuși de puțin o compensație. Când venise pe neașteptate la ușa mea, speriindu-l pe Luke, nici măcar nu venise să mă vadă pe mine. Venise pentru unicul motiv că tipul care-l aproviziona cu droguri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să-și aducă uneltele și să înceapă neîntârziat lucrul. Nu mai putea să aștepte, comoara era acolo, iar el nu avea decât să pună mâna pe ea cât mai repede. Așa începuse totul. Mai întâi se apucase să înlăture dărâmă turile. Găsi imediat alte câteva geode, puține de altfel, dar acestea îi întăriseră convingerea că se află pe drumul cel bun. Adunase deja în batistuța pe care o purta în buzunar o grămăjoară frumușică de aur. De acum greutatea acesteia îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
se ames teca cu un ușor iz de motorină și cauciuc. Avea în față o mașină de cărat bușteni, deci nu se putea aștepta ca suprafața caroseriei să fie intactă. Nu se vedea nimic neobișnuit, urme de lovituri sau zgârie turi proaspete. Ajunsese în spatele mașinii și se uita în lungul drumului pe care venise camionul. Umezeala rămasă în urma ploii din noaptea trecută începea să dispară. Apa se scursese de pe drum și suprafața acestuia deja prindea să se usuce. Doar pe margini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
dumneavoastră! Poate este ceva care mie îmi scapă. Cei de la Pinforest împreună cu polițiștii se apropiaseră de camion și îl examinau de aproape. Ipoteza că mașina se defectase pe drum căzuse. Traian Voicu luase locul lui Cristi în cabină și acum tura motorul, încercând să depisteze vreun zgomot suspect. Putem merge sus, în munte. Tocmai vorbii cu șeful și fu de acord să ne lase nouă mașina. El și cu nea Mureșan rămân aici. Dacă e nevoie se vor întoarce în oraș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
cândva umplu tă cu apă. Roca netezită a pereților nu făcea decât să întărească acest lucru. Un șuvoi subteran cursese pe acolo, poate chiar pârâul prin care trecuseră mai devreme. Se întâmpla ceva ciudat, la început, simțise numai o furnică tură ușoară, aproape insesizabilă în palma mâinii în care ținea toiagul. Apoi, ori de câte ori Pop dispărea dincolo de un cot și întu nericul devenea deplin, o lumină verzuie părea să plutească în jur. Cristian zâmbi, mai văzuse asta, de mult, când era împreună cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
încercând să taie legătura. Nu mai ținea cont de faptul că se rănea și sângele începuse să curgă abundent. În sfârșit, simți că legătura cedează și în curând reuși să se elibereze. Își aduse mâinile în față, frecându-și încheie turile rănite. De acum era liber, și trebuia să se gândească la ce are de făcut mai departe. Se apropie prudent de ieșire, încercând să cântărească situația în care se afla. Nu se putu opri să examineze capacul mobil al capcanei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]