57,527 matches
-
posibil ca aceste discuții, ca și reflecțiile pe care i le-au prilejuit, să-l fi condus la concluzia că mai are lucruri importante de spus în filozofie. La invitația lui Keynes a plecat, în ianuarie 1929, într-o nouă călătorie în Anglia. Ceea ce Wittgenstein a crezut că va fi doar o scurtă vizită va inaugura o nouă perioadă, de fapt a doua parte a vieții sale. A rămas pentru totdeauna în Anglia. Ramsey, pe atunci cel mai bun cunoscător al
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
munci. Credea de asemenea că regimul sovietic ar fi oferit un acces mai larg la instrucție și ar fi diminuat deosebirile de clasă. În multe alte privințe nu își făcea însă iluzii.94 În septembrie 1935, Wittgenstein a făcut o călătorie cu caracter exploratoriu, vizitând Leningradul și Moscova. Și-a dat seama că autoritățile ar fi sprijinit stabilirea lui în Uniunea Sovietică doar pentru a presta o muncă de înaltă calificare, nu ca un simplu muncitor. Planul de a se stabili
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
voi preda aici, la Cambridge. Cred, de asemenea, făcând cu totul abstracție de scris, că am nevoie de o pauză mai lungă pentru a gândi singur, fără a trebui să vorbesc cu cineva.“118 După ce s-a întors dintr-o călătorie în Austria, a comunicat Universității, în noiembrie 1947, hotărârea lui definitivă de a renunța la catedră. Dornic să trăiască și să lucreze câtva timp într-un loc cât mai retras și liniștit, Wittgenstein avea de ales între Norvegia și Irlanda
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
că prietenul său Maurice Drury, un irlandez, lucra ca medic psihiatru la un spital din Dublin. Sosind în Irlanda, în decembrie 1947, Wittgenstein s-a stabilit, mai întâi, la o pensiune situată la o distanță de aproximativ trei ore de călătorie cu autobuzul de Dublin. Era singurul oaspete al acelei pensiuni. Lui Malcolm îi scrie că nu vorbește cu nimeni, ceea ce este bine pentru munca lui. Nu are nevoie de conversații, dar resimte lipsa cuiva care să-i spună din când
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
să se creeze astfel așteptări nejustificate. Chiar dacă se simțea tot mai slăbit, Wittgenstein nu pierduse cu totul speranța că ar mai putea pune pe hârtie ceva care să îl satisfacă. La începutul lui octombrie 1950, întreprinde împreună cu un prieten o călătorie în Norvegia. Întors la Oxford, îi scrie lui von Wright că dorește să se întoarcă în Norvegia pentru a lucra acolo. „Firește, nu știu dacă mai sunt în stare să produc ceva decent, dar îmi dau cel puțin o bună
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
Wittgenstein, vol. 3, p. 115. 81 O tânără elvețiancă, Marguerite Respinger, pe care Wittgenstein a cunoscut-o la Viena, în cercul familiei, a fost singura persoană cu care el s-a gândit în mod serios să se căsătorească. După o călătorie pe care au făcut-o împreună în Norvegia, în toamna anului 1931, când au locuit separat și nu s-au văzut aproape deloc, lui Marguerite i-a devenit clar că Wittgenstein este ultimul om care i-ar putea fi soț
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
de fapt...deziluzii. * „În vis, fiecare Își are universul său particular, În vreme ce În stare de veghe toți oamenii au un univers comun.” (Heraclit) Este universul comun al „rațiunii”, care impune un simț al realului și al datoriei, pe cînd prin călătoriile În lumea dorințelor din „vis” ne corijăm imaginar, sau ne completăm un „trecut” pe care l-am fi dorit altfel. * „Viața reală Își pierde de atîtea ori fericirea, Încît din cînd În cînd te simți Îndemnat s-o mai Împrospătezi
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
de curte sînt: să-și păstreze Întotdeauna ținuta și să nu-și țină niciodată cuvîntul.” (J. Swift) Credem că această reflecțiune este pe măsura realității celor mai mulți dintre politicienii români actuali!... * „Cred că firul de iarbă nu e mai Însemnat decît călătoria de o zi a stelelor. Și furnica-i la fel de perfectă, și un fir de nisip sau un ou de ciocănitoare. Și brotăcelul e o capodoperă comparabilă cu cele mai mari.” (W. Whitman) Ce să mai spunem atunci despre ființa umană
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
bine Învățată”: ...„o preafrumoasă doamnă de pe timpul lui Ludovic al XI-lea, pe care confesorul său o admonesta fără răgaz și fără cruțare pentru viața frivolă pe care o ducea, deși Încă nu căzuse În păcat. Plecînd confesorul Într-o călătorie În Italia, frumoasa doamnă Îl rugă să-i aducă de acolo o oglindă venețiană, una din acele oglinzi care pun În valoare perfecțiunea formelor. Aprigul confesor se hotărî să folosească prilejul pentru o drastică lecție de comportare cucernică. Revenit din
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
insuficiență renală și, ca o consecință directă a acesteia de picioare și mâini umflate, și-a continuat fără oprire munca diplomatică pentru realizarea păcii cu Spania. Era atât de bolnav, încât, o dată, la întoarcerea în Paris și-a petrecut întreaga călătorie stând întins pe podeaua caleștii. Deși trupul nu-l mai ajuta, mintea i-a rămas alertă până în ultima secundă, având un orar de lucru foarte încărcat: supraveghea toate ministerele, coordona diplomații francezi în străinătate, pregătirea diplomatică a regelui pentru momentul
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
pentru venirea pe lume a unui moștenitor. Facilitățile oferite de Ludovic al XIII-lea subliniază importanța misiunii călugărului. Regele a dat ordin ca atât fratele Fiacre, cât și însoțitorul său, să beneficieze de transport și cazare gratuite pe întreg parcursul călătoriei. Episodul viziunilor, mesajelor și pelerinajelor pare desprins din religia creștină, când Fecioara Maria a fost vestită de un înger al Domnului că urma să-l nască pe Iisus, sau când Iosif a fost avertizat în vis că este voia Domnului
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
este condus e aceleași nimfe în fața a trei porți și, făcând alegerea corectă, reușește să-și regăsească iubita. Sunt apoi însoțiți de un cortegiu către templul lui Venus, unde se vor logodi. După ceremonie sunt transportați către insula Cytera. În călătoria lor către insulă, întâlnesc nu mai puțin de cinci procesiuni. Ne permitem să remarcăm faptul că cifra cinci a fost atribuită simbolului geometric al pentagramei. Astrologic și astronomic, dacă unim punctele străbătute de planeta Venus pe cer, obținem imaginea unei
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
vitrinei, lui Polifil îi este arătată o procesiune sacră, în numele dragostei lui Zeus. Aceasta determină prima sa revelație, în interiorul templului lui Venus, unde în sfârșit îi este arătată Polia. Pasul al șaselea constă în sacralizarea căsătoriei celor doi, urmat de călătoria către Insula Cytherea, ținutul lui Venus. Punctul culminant al primei cărți este atins când, în mijlocul insulei, unde se afla baia lui Venus, cei doi tineri căsătoriți o văd pe zeiță în deplinătatea nudității sale. Astfel, inițierea in misterele sale este
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
de Henri Louis de Loménie, conte de Brienne. Contele moștenise funcția de intendent de la tatăl său și avea un viitor strălucit în față. A căzut în dizgrație brusc, iar a doua jumătate a vieții a fost un șir neîntrerupt de călătorii, încarcerări, eliberări. Contemporanii săi au sugerat că era nebun, însă presupusele sale memorii, publicate la Amsterdam în 1726 demonstrează contrariul: H.L.L.B este un fin observator al personajelor și întâmplărilor din primii ani de domnie ai lui Ludovic al XIV
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
În mod paradoxal, moare în anul 1715, iar 1+7+1+5= 14, care din nou, redus, dă cifra 5. Asistăm astfel la un bizar joc al destinului și al numerologiei, de care Ludovic, un pasionat al misterelor era conștient. Călătoria alegorică printre saloane cu nume de zei, printre figuri geometrice sacre, se încheie triumfal cu simbolul noii ordini corintiene și cu baia rituală, simbol al unui nou început. Putem concluziona că Ludovic al XIV-lea era la curent cu simbolurile
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
făceau parte din gospodăria regelui și care stăteau în spate, precum pajii. În astfel de ocazii, regele era servit de către Maitre d‘Hotel (șeful tuturor servitorilor însărcinați cu servitul mesei, n.n.). Pajii nu serveau niciodată la masa regelui, decât în timpul călătoriilor. Familia regală era servită de persoane care nu erau nobili. Înainte, toți cei care îl serveau pe rege, precum majordomul, paharnicul,etc, etc erau persoane de rang înalt; dar, mai apoi, nobilimea a sărăcit și nu și-au mai permis
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
urmare, în prezența noastră el stă pe un taburet[...]. Dar regele nici nu a vrut sa audă de așa ceva, și pentru a nu fi nevoit să îl jignească pe duce, am schimbat subiectul și am început să discutăm despre planurile călătoriei la Bar.“ în acest caz ierarhiile sunt bine delimitate: electorii (ale căror voturi desemnau împăratul și, implicit, împărțeau gloria cu acesta) aveau dreptul la un fotoliu; ducele de Lorraine, care nu era elector, avea dreptul la un scaun cu spătar
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
îl caută pe Vatel să-l distribuie. Merg în camera lui, ciocănesc, apoi sparg ușa și îl găsesc întins pe jos, scăldat în sânge. Este chemat Monsieur Prințul, care este cuprins de disperare. Domnul duce izbucnește în lacrimi: întreaga sa călătorie în Burgundia depindea numai de Vatel. Monsieur Prințul l-a informat plin de tristețe pe rege; toți au fost de acord că acest lucru s-a întâmplat datorită codului de onoare al lui Vatel, și i-au lăudat curajul... Gourville
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
care se trezea Regina era o oră foarte târzie. După trezire, mergea la oratoriu și se ruga mai mult timp. Apoi primea vizita doamnelor de la curte cu care discuta probleme legate de opere de caritate.„Este de neobosit în devoțiune: călătoriile, bolile, bătrânețea, durerile, distracțiile și obligațiile nu au reușit să o distragă de la orele dedicate meditației și rugăciunilor, Avea o încredere extraordinară în Dumnezeu; și această încredere i-a atras, fără îndoială, mila și binecuvântările Sale. Respectă cu strictețe zilele
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
un anumit punct cu memoriile apocrife, ambele curente cel memorialistic și cel apocrif fiind la modă în Europa secolului al XVII-lea. Pentru cercetători sunt importante și direcțiile pe care aceste scrieri s-au axat relatări despre războaie și despre călătorii, dar și povestirile cu notă comică, amintirile din copilărie, aventurile galante. în secolul al XVII-lea memoriile apocrife scrise de curtezane sunt destul de rare. Cele scrise de doamna de La Guette constitue o mărturie importantă asupra vieții cotidiene din timpul Războiului
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
mare mândrie. Totul era o demonstrație a posibilităților omului. O cercetare atentă a constatat că această grădină plutitoare oferea pasagerilor tot ce însemna plăcere, confort și distracție. Construirea, apoi plecarea vaporului au fost sărbătorite ca un triumf al tehnicii vremii. Călătorii, în drumul lor peste valuri, se simțeau în deplină siguranță și trăiau într- o atmosferă de netulburată veselie, distracție și de visare. Săli de cinematrogaf, teatru, operă, săli de jocuri, parcuri cu fântâni arteziene, totul era pus la dispoziție pentru
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
și adăugită, Univers Enciclopedic, București, 2005. Dacă o lucrare are și subtitlu, va fi menționat și acesta, exact așa cum apare pe foaia de titlu, și va fi scris tot cu italice. Exemple: Cristoiu, Ion, În vestă, printre fracuri. Note de călătorie satirice din străinătate, Editura Historia, București, 2007. Rad, Ilie, Stilistică și mass-media. Aspecte ale experienței jurnalistice, prefață de prof. univ. dr. G. Gruiță, Editura Excelsior, Cluj-Napoca, 1999. Schneider, Wolf; Esslinger, Detler, Die Überschrift. Sachzwänge, Fallstricke, Versuchungen, Rezepte, List Verlag München-Leipzig
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
4. "Schimbul de favoare" pentru studenți români de la Universitatea Liberă din Bruxelles (1919-1924) Instituțiile centrale ale administrației de stat, dar și cele locale, îi sprijineau pe tinerii români care studiau în Belgia prin diferite mijloace: burse de studii, stipendii de călătorie, alte tipuri de ajutoare. Vom documenta în capitolul următor, pornind de la un studiu de caz, un fragment din biografia unui student politehnist, Vasile Butză, o sumă de strategii de obținere a unor subvenții pentru studii, precum și mai multe tipuri de
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
construi o cultură a unei activități asociative. Dar asupra lor am stăruit mai îndeaproape în capitolul următor! În fine, am evocat, la încheierea acestui capitol, o formă de ajutor din partea statului român mai puțin cunoscută: pe langă burse, stipendii de călătorie etc., "schimbul de favoare" sau "schimbul avantajos" a constituit un alt mijloc de sprijin financiar pentru studenții ce mergeau la studii în străinătate. Posibilitatea unui schimb valutar mult mai avantajos decât cel practicat pe piața liberă (diferența fiind suportată de
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]
-
în Belgia un ajutor financiar pentru a-și putea conduce soția, grav bolnavă, la București; nu primise un răspuns pozitiv din partea autorităților române, așa că a fost nevoit să împrumute o sumă de bani de la niște particulari pentru a putea susține călătoria 38. Inițial, îl contactase pe un anume de Coock (14, rue de l'Empereur), cel care îi asigură masă zilnică, desigur contra cost. Însă de Coock nu i-a dat cei 200 de franci ceruți cu împrumut, dar l-a
[Corola-publishinghouse/Science/84993_a_85778]