6,555 matches
-
aceea eram singur, exact ca înainte. Dar parfumul crimei rămânea, urca din întuneric și-mi ținea companie acum, în timp ce un smoc de trestii pe marginea grădinii se legăna în bătaia ușoară a vântului. — Îți aduci aminte de bărbatul acela de la înmormântarea tatei? Elsa, sprijinindu-se pe coate, își înclină ușor capul spre mine. — Care? — Acela care a citit. — Da, vag. — Ți se părea sincer? — Există oameni care se vâră în înmormântările altora, nenorociți care nu au nimic mai bun de făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
ușoară a vântului. — Îți aduci aminte de bărbatul acela de la înmormântarea tatei? Elsa, sprijinindu-se pe coate, își înclină ușor capul spre mine. — Care? — Acela care a citit. — Da, vag. — Ți se părea sincer? — Există oameni care se vâră în înmormântările altora, nenorociți care nu au nimic mai bun de făcut. — Nu cred că era unul din aceia, știa porecla tatei, și plângea. — Toți au multe motive de plâns, înmormântările sunt doar o bună ocazie. — Tu pentru ce plângeai? — Pentru tatăl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
vag. — Ți se părea sincer? — Există oameni care se vâră în înmormântările altora, nenorociți care nu au nimic mai bun de făcut. — Nu cred că era unul din aceia, știa porecla tatei, și plângea. — Toți au multe motive de plâns, înmormântările sunt doar o bună ocazie. — Tu pentru ce plângeai? — Pentru tatăl tău. — Abia îl cunoșteai. — Plângeam pentru tine. — Dar eu nu eram trist. — Tocmai de aceea. Își trase picioarele de sub mâinile mele și începu să râdă. — Mă duc să fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
frigiderului, ventilatorul rămas aprins, împreună cu lumina din baie. Iar zgomotul trupului meu care alunecă într-al ei e într-adevăr teribil. Italia nu este, trupul ei e gol pe dinăuntru. Îi apăs sufletul ca o iubire moartă. Acuplarea aceea este înmormântarea noastră. Îmi simt corpul transpirat sprijinindu-se pe scheletul ei. Nu mă mai vrea, nu mai vrea nimic. Trupul ei este un pasaj care se închide. Atunci înțeleg că am pierdut totul, Angela, pentru că tot ceea ce vreau se află, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
una alta, se află în sicriul în care l-ai lăsat cu câteva luni în urmă, cu fața neagră, vată în nas și o floare în mână. Cine i-a pus floarea aceea? Poate casiera. Nu, ea nu era la înmormântare, avuseseră o poveste cu mulți ani în urmă. Poate se despărțiseră. Continuase să mănânce limbă în sos verde cu altcineva. Poate murise și ea. Italia s-a dus în baie, mângâi cearșaful cald încă de trupul ei. Filmul s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
sosit un subofițer cât se poate de binevoitor. Reușise să găsească pe cineva din familia Italiei, o verișoară. Femeia nu se opusese absolut deloc ca eu să mă ocup de cadavru, păruse chiar mulțumită, atâta vreme cât îmi asumam și cheltuielile de înmormântare. Stăteam amândoi în picioare pe coridor și el îmi privea mâinile bandajate. Dar dumneavoastră ce legătură aveați cu fata decedată? Era o curiozitate omenească, avantajată de uniforma pe care o purta. — Era logodnica mea. Polițistul avea ochii de un albastru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
Ozkart. Că după atâția ani ați pus cruce poveștilor voastre blestemate. Ochii lipsiți de gene ai domnului Kauderer erau fixați în gol; nimic nu mișca pe chipul lui de gutapercă gălbuie. Între Ozkart și Kauderer pacea durează numai de la o înmormântare la alta. Iar piatra pe care o punem pe mormântul morților noștri poartă inscripția: „Asta ne-a făcut-o familia Ozkart“. — Și voi?, a spus Bronko, care nu avea gura legată. — Și cei din familia Ozkart scriu pe mormintele lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
Rose din filmul Titanic, înghețată și aproape inconștientă pe scândura ei, plutind în derivă în Atlantic, deși, din fericire, ele nu erau nici înghețate și nici naufragiate. Haideți, fetelor, trebuie să ne revenim. Suntem în vacanță — e sărbătoare — nu la înmormântare, spuse Adriana care abia articula cuvintele. “Vacanța” era mult mai puțin festivă decât ultimul praznic la care fusese ea — să nu mai zicem că mâncarea n-a fost la fel de bună. Dar Emmy nu spuse nimic. La urma urmei, se aflau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
duc la niște analize de alea speciale, ca să vadă de ce nu se prinde fumul prin interiorul meu. Gore aruncă pe gât suta de vodcă. Gicule, te fac ăștia cobai și te-mbogățești. Mori până la urmă, da’ bogat. Să vezi ce Înmormântare o să-ți facem, cu dric de lux și fanfară. Sau aducem lăutari... Ehe, o să arunce Îndoliata populație cu trandafiri peste copârșeul din lemn de-ala scumpu’ și vom cânta deschide, gropare, mormântul... Lui Gicu Îi place ideea cu muzică la
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
ceva În țuică? Sandu dă din mână. N-am febră, am draci pe socră-miu... Păi n-a murit socră-tu acu’ cinci ani după votare, de ziseși tu că a fost vorba despre infarct electoral și politic? Nu merserăm noi la Înmormântare, nu gustarăm o măslină și-o colivă la pomană? La șase săptămâni te-ai Îmbătat, ziceai că tare mult l-ai iubit, mai ales după ce tea decorat Într-o noapte cu Steaua Republicii. Sandu Șpriț trântește ceașca pe masă, aproape
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
nici o legătură. Ăla e mort, sufletește mort, iar celalalt e viu și Între un viu și un mort nu există nici o legătura. Credinciosul creștin e viu. Gore și Gicu se privesc unul pe celălalt ca și cum ar fi dejà pregătiți pentru Înmormântarea lui Sandu. Iar Sandu Împăturește tacticos foaia de hârtie, se dă jos de pe scaun și bea vinul direct din sticlă. Gâlgâie secunde bune, apoi trântește sticla pe masă. Bă, anu’ ăsta or va fi cu dragoste de Dumnezeu - chiar și
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
s-a dus dincolo, că nam vrut să-i stricăm bucuria, noi făcusem rodajul anticipat. Ascultați la mine, că Și ăsta este un semn dacă ne apucarăm să discutăm despre nunțile noastre. Dar despre ce-ai vrea să discutăm, despre Înmormântări noastre? Nu ne cântă ăștia ai tăi prohodul pe mai multe voci? Gicule, lasă că Și ăștia de la pesede nu mai pot să facă nimic. Miting de unu mai, au băgat-o pe aia cu pinguinul Boc Și gata. Nu
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
pierduuuut... Ba pe-a Mesii, Gore, bine-ai mai zis-o, ai nimerit-o și tu o dată-n viață! Hai noroc și să stoarcem portocala! În două mii paișpce vreau să dansez samba-n sufragerie până cad lat! 01.08.2011 Înmormântarea lui Gore De, cine n-are bătrâni ar trebui să meargă la talcioc și să-i cumpere! Că se duc, se duc, se duc, iar În urma lor rămâne jalea și notarul. Sandu Șpriț Își face vânt cu un ziar, iar
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
La tine e simplu, Gore, Îți Încape neamul Într o garsonieră confort doi, problema e ce te faci cu alții? Câtă frunză, câtă iarbă, greu și pentru Dumnezeu... Gicu e Îmbrăcat la patru ace, tocmai s-a Întors de la o Înmormântare. Și-a lărgit nodul de la cravată, a agățat haina pe spătarul scaunului, iar acum urmărește cu interes cum Gore se străduiește să nu verse niciun strop pe lângă pahare. Hai că te ții bine, nici mâna nu-ți tremură, Întinerești pe
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
mi-a pregătit și-un costum, negru, cică ori la nuntă, Sandule, da` lumea nu se mai Însoară cu viteza din alte vremuri, zic eu, ori la cimitir. Poți să mai adaugi ceva când ți-a făcut jumătatea trusou de Înmormântare? Vorbești de cimitir și ești cu gândul la fete mari. Și mirese, pe deasupra. Nu jucăm și cearceaful? Sper că nevastă-ta a pus și bani la batistă, Sandule, că atunci când mori e cu aglomerație, cu agitație, se calcă neamurile În
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
-n criptă. Nu poți să ții mortu` la căldură, se umflă... Gore nu mai rezistă și se ridică de la masă. Sandule, eu mă duc dacă nu terminați! Un` te duci așa de tânăr, Gore, tu știi cât costă azi o-nmormântare? Stai potolit, e criză, ai răbdare până se luminează financiar. Ia-o ușurel, și-așa ai prins o culoare de-i place popii, măcar plătește consumația. Că și noi vom vărsa lacrimi pentru tine, În urma dricului. Bă, să fie cu
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
Castel îi telefonase lui Rieux: ― Câte paturi oferă pavilioanele ? ― Optzeci. ― Cu siguranță că sunt mai mult de treizeci de bolnavi în oraș! ― Sunt cei cărora le e frică și ceilalți, cei mai numeroși, care n-au mai apucat să vină. ― Înmormântările nu sunt controlate ? ― Nu. I-am telefonat lui Richard că trebuie luate măsuri complete, nu vorbe goale, și că ori trebuie ridicată împotriva epidemiei o adevărată barieră, ori nimic. ― Și? ― Mi-a răspuns că n-are dezlegarea necesară. După părerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
a luat asupra lui, cum spunea, inițiativa de a face mai drastice, chiar de a doua zi, măsurile prescrise. Declararea obligatorie și izolarea fură menținute. Casele celor bolnavi trebuiau să fie închise și dezinfectate, rudele supuse unei carantine de securitate, înmormântările organizate de către prefectură în condițiile care se vor impune. O zi mai târziu serurile soseau cu avionul. Puteau să ajungă pentru cazurile în tratament. Erau insuficiente dacă epidemia avea să se extindă. La telegrama lui Rieux s-a răspuns că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
exilului cu tot ceea ce comporta el ca frică și revoltă. Iată de ce martorul găsește potrivit să descrie, în acest moment de vârf al căldurii și al bolii, situația noastră generală și, cu titlu de exemplu, violențele concetățenilor rămași în viață, înmormântările celor morți și suferințele îndrăgostiților despărțiți. Spre mijlocul acestui an vântul se pornise și a suflat timp de câteva zile, peste orașul ciumat. Vântul este temut în mod deosebit de locuitorii Oranului, deoarece nu întâlnește nici un obstacol natural pe podișul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
ordinea ei ultimă, aceea a unui mare cimitir în care ciuma, piatra și întunericul, făcuseră să tacă în cele din urmă orice glas. Dar întunericul era și în inimi și atât lucrurile adevărate cât și legendele care se povesteau în legătură cu înmormântările nu erau menite să-i liniștească pe concetățenii noștri. Naratorul se scuză, dar trebuie totuși să vorbească despre înmormântări. El înțelege reproșul care i s-ar putea face în această privință, dar singura lui justificare este că înmormântări au fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
din urmă orice glas. Dar întunericul era și în inimi și atât lucrurile adevărate cât și legendele care se povesteau în legătură cu înmormântările nu erau menite să-i liniștească pe concetățenii noștri. Naratorul se scuză, dar trebuie totuși să vorbească despre înmormântări. El înțelege reproșul care i s-ar putea face în această privință, dar singura lui justificare este că înmormântări au fost în tot timpul acestei perioade și că, într-un anume fel, a fost obligat, la fel cum au fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
povesteau în legătură cu înmormântările nu erau menite să-i liniștească pe concetățenii noștri. Naratorul se scuză, dar trebuie totuși să vorbească despre înmormântări. El înțelege reproșul care i s-ar putea face în această privință, dar singura lui justificare este că înmormântări au fost în tot timpul acestei perioade și că, într-un anume fel, a fost obligat, la fel cum au fost obligați toți concetățenii noștri, să se preocupe de înmormântări. În orice caz, nu că ar avea gustul acestui gen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
face în această privință, dar singura lui justificare este că înmormântări au fost în tot timpul acestei perioade și că, într-un anume fel, a fost obligat, la fel cum au fost obligați toți concetățenii noștri, să se preocupe de înmormântări. În orice caz, nu că ar avea gustul acestui gen de ceremonii, el preferând dimpotrivă societatea celor vii, și pentru a da un exemplu, băile în mare. Dar, de fapt, băile în mare fuseseră suprimate și societatea celor vii se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
Bineînțeles, puteai totuși să te forțezi să nu vezi această evidență, să-ți acoperi ochii și s-o refuzi, dar evidența are o putere teribilă care sfârșește totdeauna prin a învinge orice. Există, de pildă, vreun mijloc de a refuza înmormântările, în ziua în care cei pe care îi iubești au nevoie de înmormântări ? Ei bine, ceea ce caracteriza la început ceremoniile noastre era rapiditatea! Toate formalitățile fuseseră simplificate și, în general, pompa funebră fusese suprimată. Bolnavii mureau departe de familiile lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
acoperi ochii și s-o refuzi, dar evidența are o putere teribilă care sfârșește totdeauna prin a învinge orice. Există, de pildă, vreun mijloc de a refuza înmormântările, în ziua în care cei pe care îi iubești au nevoie de înmormântări ? Ei bine, ceea ce caracteriza la început ceremoniile noastre era rapiditatea! Toate formalitățile fuseseră simplificate și, în general, pompa funebră fusese suprimată. Bolnavii mureau departe de familiile lor, iar vechile rituale fuseseră interzise, în așa fel încât cel care murise seara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]