6,372 matches
-
comunicării întrun grup de lucru, care nu poate fi funcțional în absența unor modalități de cooperare și comunicare eficientă. SUBIECTUL al IIIlea (30 de puncte) Relația dintre două personaje dintro comedie studiată: O scrisoare pierdută de I.L. Caragiale INTRODUCERE: Personajele comice Reprezentate scenic de către actori, personajele dramatice transfigurează artistic diverse tipuri și ipostaze umane. Ființele imaginate de autorul dramatic se definesc prin acțiune, prin limbaj și comportament scenic, prin relațiile cu ceilalți. Comediile lui I.L. Caragiale ilustrează strălucit relații interumane guvernate
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
artistic diverse tipuri și ipostaze umane. Ființele imaginate de autorul dramatic se definesc prin acțiune, prin limbaj și comportament scenic, prin relațiile cu ceilalți. Comediile lui I.L. Caragiale ilustrează strălucit relații interumane guvernate de interes sau de jocuri politice, personajele comice fiind „reduse la scheme morale abstracte, cu simplă funcționalitate comică“ (A. Marino). Această afirmație se poate aplica perfect și eroilor din capodopera lui I.L. Caragiale O scrisoare pierdută, comedie de moravuri, de intrigă, de caractere, de limbaj. CUPRINS: Item 1
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
dramatic se definesc prin acțiune, prin limbaj și comportament scenic, prin relațiile cu ceilalți. Comediile lui I.L. Caragiale ilustrează strălucit relații interumane guvernate de interes sau de jocuri politice, personajele comice fiind „reduse la scheme morale abstracte, cu simplă funcționalitate comică“ (A. Marino). Această afirmație se poate aplica perfect și eroilor din capodopera lui I.L. Caragiale O scrisoare pierdută, comedie de moravuri, de intrigă, de caractere, de limbaj. CUPRINS: Item 1: prezentarea statutului social, psihologic, moral etc. al fiecăruia dintre personajele
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
ne iubim țara, toți suntem români!... mai mult, sau mai puțin onești! (Tipătescu râde). Prin acest final, capodopera comediei românești își evidențiază perfecțiunea structurilor drama tice și arta construirii personajelor. Formula dramatică se bazează pe structuri tradiționale (cronologie, acumularea situațiilor comice, tehnica „bulgărelui de zăpadă“ etc.) și moderne, precum formula „teatrului în teatru“ sau construcția personajelor. Dincolo de tipologiile comediei clasice, acestea își dezvăluie o structură de adâncime modernă, care le apropie de eroii teatrului absurd, marionete cu reacții dezarticulate, cu stereotipii
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
ale solitudinii omului modern întro lume ce și a pierdut ordinea și sensul. Acestea sunt surprinse prin constructul dramatic - monodrama -, prin discursul scenic (monolog aproape imposibil de structurat în acte, tablouri, scene) și prin asocierea diver selor limbaje scenice, de la comic și ironic la liric și tragic. Motivarea artistică a acestor opțiuni este formulată în notațiile autorului: Ca orice om foarte singur, Iona vorbește tare cu sine însuși. Construcția subiectului este foarte modernă, ilustrând „dramaturgia fără evenimente“. Aventura de cunoaștere a
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
multiple ale solitudinii omului mo dern întro lume ce și a pierdut ordinea și sensul sunt surprinse prin constructul dramatic - monodrama -, prin discursul scenic (monolog aproape imposibil de structurat în acte, tablouri, scene) și prin asocierea diverselor limbaje scenice, de la comic și ironic la liric și tragic. Motivarea artis tică a acestor opțiuni este formulată în didascalii: Ca orice om foarte singur, Iona vor bește tare cu sine însuși, își pune întrebări șiși răspunde, se comportă, tot timpul, ca și când în scenă
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
Formele multiple ale solitudinii omului modern întro lume ce șia pierdut ordinea și sensul sunt surprinse prin constructul dramatic - monodrama -, prin discursul scenic (monolog aproape imposibil de structurat în acte, tablouri, scene) și prin asocierea diver selor limbaje scenice, de la comic și ironic la liric și tragic. Motivarea artistică a acestor opțiuni este formulată în notațiile autorului: Ca orice om foarte singur, Iona vorbește tare cu sine însuși, își pune întrebări șiși răspunde, se comportă, tot timpul, ca și când în scenă ar
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
nici prea mică, pentru a-i păstra forța de atracție: "Cercetări recente au pus în lumină structurile mitice ale imaginilor și comportărilor impuse colectivităților pe calea a ceea ce se numește mass-media. Acest fenomen se constată îndeosebi în Statele Unite. Personajele din comic strips înfățișează versiunea modernă a eroilor mitologici sau folclorici. Ei întrupează în așa măsură idealul unei mari părți a societății, încât eventualele retușuri aduse comportărilor lor sau, mai mult încă, moartea lor, provoacă adevărate crize printre cititori". (Eliade, 1978, p.
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
de-a spune bancuri. El reclamă tot un răspuns-clișeu - " Nu", și îl somează pe interlocutor să nu arate că ar cunoaște bancul și să se pregătească să râdă la poantă. Bancurile spuse fără acest prolog uzat sunt mult mai apreciate. Comicii profesioniști, ca Dave Allen ori Johnny Garson, nu utilizează niciodată asemenea prologuri. Mulți oratori publici folosesc expresia: "Asta-mi aduce aminte de povestea cu", care are aceeași soartă. "Și știi ce a spus?" este un tic verbal plictisitor, folosit pentru
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
române moderne, și ilustrează câteva teme și strategii ce vor fi continuate și amplificate în lucrările ulterioare. Se detașează, prin masivitate și noutatea punctului de vedere, studiul despre I. L. Caragiale, interpretarea urmând teoria bahtiniană a carnavalescului. Categoria aceasta, aplicată operei comice a scriitorului român, e însă preluată întrucâtva restrictiv, deoarece neglijează caracteristica de bază a râsului carnavalesc care, în accepția lui Bahtin, se definește prin ambivalență (îl cuprinde și pe cel care râde și este interpretat ca regenerator), absentă la Caragiale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285373_a_286702]
-
cele din Sud, care ne rezervă câteva surprize. Câteva simplisme... O îndelungată frecventare a colocviilor, conferințelor și cursurilor de formare pe subiectul care ne preocupă în această carte mi-a oferit ocazia să aud explicații inspirate și generalizări de un comic uneori involuntar. Îmi amintesc, de exemplu, de o conferință ținută într-un auditoriu din regiunea Agen, în fața unui public alcătuit în majoritate din cadre didactice. După conferința mea, în timpul tradiționalei ședințe de întrebări și discuții cu sala, un domn șarmant
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
capitol câteva piste de acțiune. Există acum suficiente programe evaluate pentru un asemenea proiect... chiar dacă nu există rețete și cu atât mai puțin soluții miraculoase. Naivităților simpliste ale analizei le corespund prea adesea "soluții" la fel de reducționiste. Unele sunt de un comic involuntar, iar în capitolul de față nu voi ezita să-mi exercit dreptul la umor dând un astfel de exemplu. Mai serios vorbind, eroarea care constă în perceperea violenței în școală exclusiv ca o violență importată în școală este o
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
aici? Și chiar am ajuns? Chiar dacă unele state americane și unele orașe au renunțat la program, el rămâne popular și continuă să fie vândut în străinătate fără să fie exprimate vreun fel de îndoieli, deși se cuvine. O ultimă notă, comică, pentru a încheia această poveste. Este de ajuns să vizităm site-urile oficiale ale administrațiilor americane din Brazilia, țară unde programul DARE e bine implantat. Site-ul ambasadei Statelor Unite la Brasilia afirmă că traficul de droguri din Brazilia reprezintă o
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
sprijin angajați de școli la inițiativa lui Claude Allègre și Jack Lang? Dispăruți odată cu supraveghetorii externi. Treizeci de mii de tineri care lucraseră și cinci ani în sprijinul școlii au fost aruncați afară: dezastru uman, fără nicio mulțumire. Cel mai comic e să auzi, prin cercuri internaționale, lăudându-se aceste planuri, uneori la ani buni de la dispariția lor! Am avut această experiență în Brazilia. În fine, ultimele schimbări din Franța nu îndeamnă deloc la optimism. În legătură cu violența în școală, a fost
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
aduc schimbări într-un discurs liric care își epuizase resursele. Textele în proză ale lui P., publicate numai în reviste, au cursivitate și se întemeiază pe o fabulă de canon romantic, cu neîndoielnic simț al tensiunii narative, adesea accentuând nota comică până la maxima suculență, într-o formulă subminată totuși de artificiu (Puterea slăbiciunii). SCRIERI: Gânduri de totdeauna, București, 1939; România, București, 1940; Adâncuri și soare, pref. Virgil Carianopol, cu ilustrații de Vasile Dobrian, București, 1940; Din partea pământului și-a mea, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288640_a_289969]
-
ți se pare că prea mă lauzi? că mie nu mi se pare deloc" și aparentul paradox din zicerea "Știi să scrii? Ești literat. Știi să citești? Ești critic." Rigoarea și sobrietatea acestor opinii îl înscriu pe cel mai mare comic al literaturii naționale printre "aceia care nu se pricep mult la artă, dar care o iubesc și mai ales simt în pieptul lor bătînd o inimă de Român", ceea ce îl determină să-și apere cu disperare operele: lui Petre Grădișteanu
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
pentru că sînt purtătoarele unor nume cu puternic efect caracterizator și cu rol de etichetă de recomandare a unor tipuri extrem de viabile tocmai pentru că trăiesc în indivizi unici, inimitabili. Chiar dacă Paul Zarifopol considera că studiul lui Ibrăileanu Numele proprii în opera comică a lui Caragiale "nu are nevoie nici de îndreptare, nici de completare", cred că acestea sînt nu numai posibile ci și necesare, împreună cu un act de extindere a referințelor și resistematizare a semnificațiilor. Desigur, cele mai cunoscute personaje create de
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
și un derivat de la numele de origine grecească Ventura răspîndit în epocă. Conul Leonida sugerează o continuitate ciudată între mica boierime românească (conul, conașul) și mica burghezie iar contrastul dintre decrepitudinea pensionarului și numele eroului grec Leonida e pentru efect comic dar ilustrează și un fapt istoric împămîntenirea alogenilor; Coana Efimița este cea care îl aprobă admirativ, eufemizînd relaționarea verbală, dependentă fiind, în postura sa de consoartă, așa cum dependent era poetul Eufemiu de bogații pețitori ai Penelopei. Prefectul județului din Scrisoarea
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
Nicolaescu, Marin Dumitrescu și Dumitru Marinescu, Basile Ștefănescu și Ștefan Basilescu, Mihai Dobrescu și Dobre Marinescu... Prin nominalizarea semnificativă a personajelor, Caragiale obține prin distanțare ironică și un efect de micșorare a proporțiilor unei lumi aflată într-un proces de comică degradare, proces datorat ruinării unor modele (forme) care nu-și găsesc pe solul românesc substanța (fondul): în localitatea Cocioc (Teatrul la țară) se constituie prima Societate dramatică națională rurală avînd ca membri pe Niță Zâmbatu, Mitică Șontoroagă, Gheorghe Fleașcă, Neacșu
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
de o expresivitate involuntară existentă în dioptriile lectorului modern, distanțat în timp de lumea evocată; e greu de presupus că numele proprii feminine din poezia de tinerețe a lui Bolintineanu ar fi avut în intenție, din perspectiva auctorială, un efect comic pe care îl degajă însă în prezentul lecturii: Dilica, Milia, Tilia, Zilia, Dilia, Tedica, Helisa, Lurica, Adica...; la Caragiale putem vorbi însă de căutarea obstinată a unui astfel de efect vizibilă mai ales în producția gazetărească, dar nu numai pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
sufragiul universal" scria el doctorului Urechia , în perioada redactării foiletonului 1907. De "rabie sentimentală" a suferit Caragiale în mai multe rînduri, de amintit fiind idila cu Fridolina, nepoata compozitorului Caudella; fiind obligat să plece din Iași, îi scrie cu disperare comică lui Th. Missir: Nu uita că nu pot să-ți spun cât sufer; nu pretinde retorică și stil de la mine; crede-mă numai că niciodată în viață n-am fost în starea asta... Țe fațe Fridolina? O doresc de-mi
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
că "avea un spirit de o rară mobilitate: prefacerea simpatiilor lui intelectuale în antipatii era fenomen cronic, de care prietenii lui toți erau deprinși a se amuza", că "sensibilitatea "enormă" și viziunea "monstruoasă" au imprimat artei sale caracterul excesiv: în comic, stil caricatural, în tragic, forme de groază și de tortură extreme." Se va fi gîndit subtilul critic la texte precum cel intitulat O conferință ("Mă sui la tribună, pe o estradă cu spatele la un perete pe care sunt reprezentate cele nouă
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
cei care i-au reproșat lipsa dimensiunii tragice nu se înșelau foarte [...]. Din cîte se știe despre omul Caragiale se poate alcătui portretul unui ins care, chiar atunci cînd era pus față în față cu tragicul, reacția lui cădea în comic [...]. Or, atitudinea "grecului" Caragiale nu era cu totul străină negrecilor contemporani din Vechiul Regat, mai precis din București, pe atunci capitala fiind nu doar capul, ci totalitatea țării. Pentru că dacă zgîriem puțin portretul lui Marius Chicoș Rostogan, zugrăvit de Caragiale
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
încercări de pierzare!" În materie de limbă românească Cargiali era deasupra" recunoștea Slavici și din această perspectivă vom înțelege mai bine efortul creatorului pentru a descoperi și chiar uneori pentru a se exprima în limba propriilor personaje sursa majoră a comicului nemuritoarelor comedii, momente și schițe. În materie de limbă românească nu a prevăzut însă Caragiale că acest limbaj va deveni și al compatrioților săi din mileniul al III-lea. S-a spus că limba pocită a personajelor lui Caragiale e
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
Craii de Curtea-Veche, ediție îngrijită și prefață de Perpessicius, E.P.L., 1965 Mateiu I. Caragiale, Opere, Editura Fundației Culturale Române. Ediție, studiu introductiv și note de Barbu Cioculescu, 1994 Ștefan Cazimir, Nu numai Caragiale, Cartea Românească, 1984 Ștefan Cazimir, Caragiale universul comic, E.P.L., 1967 Ștefan Cazimir, I. L. Caragiale față în față cu kitschul, Cartea Românească, 1988 George Călinescu, Istoria literaturii române. De la origini pînă în prezent, Editura Minerva, 1982 Alexandru Călinescu, Caragiale sau vîrsta modernă a literaturii, Institutul European, 2000 Mircea Cărtărescu
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]