9,442 matches
-
gâtului, fără să mai vorbim de paltonul lung și negru, știu că o să injecteze o doză de realitate în invenția care bântuie în exterior. Caraghioslâcul împopoțonării lui la asta servește. Ca și cum ar fi vorba de o parolă ca să intre în ficțiune. Intrând, parola aterizează pe cuier și punct final acestui capitol. Două universuri paralele, pe scurt? Din cauza cuierului și a ce este agățat pe el. Și din cauza ușilor. Cum așa, din cauza ușilor? aș vrea să știu. Sunt uși peste tot, spune
Jean Portante - Mormântul by Constanța Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/11917_a_13242]
-
scurt? Din cauza cuierului și a ce este agățat pe el. Și din cauza ușilor. Cum așa, din cauza ușilor? aș vrea să știu. Sunt uși peste tot, spune mormântul meu. Acolo, în fața noastră, la dreapta, la stânga, peste tot. Buum! în fiecare moment ficțiunea amenință să irupă în viața adevărată și viceversa. Așa încât frontiera dintre cele două e vagă și tocmai asta face totul atât de dificil. Când facem dragoste mă întreb dacă nu cumva o ușă se deschide încet și că se regulează
Jean Portante - Mormântul by Constanța Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/11917_a_13242]
-
te împuști privind prin lunetă. Pușca mă îngrijorează mai puțin decât luneta. Dacă e lunetă, înseamnă că are alte intenții. Ar fi nevoie de părerea unui specialist. Da, totul o să ia o întorsătură urâtă, e programat. E de ajuns ca ficțiunea să irupă în locul nepotrivit sau în momentul nepotrivit, sau în amândouă, degetul real apăsând pe trăgaciul real, cu țeava reală îndreptată spre ficțiune și iată-l pe mormântul meu dând de bucluc. Real. Și eu o dată cu el, dacă din întâmplare
Jean Portante - Mormântul by Constanța Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/11917_a_13242]
-
de părerea unui specialist. Da, totul o să ia o întorsătură urâtă, e programat. E de ajuns ca ficțiunea să irupă în locul nepotrivit sau în momentul nepotrivit, sau în amândouă, degetul real apăsând pe trăgaciul real, cu țeava reală îndreptată spre ficțiune și iată-l pe mormântul meu dând de bucluc. Real. Și eu o dată cu el, dacă din întâmplare în acel moment sunt acea ficțiune pe care o ochește pușcociul real. De altfel, când i-am cumpărat copilului două pistoale de doi
Jean Portante - Mormântul by Constanța Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/11917_a_13242]
-
în momentul nepotrivit, sau în amândouă, degetul real apăsând pe trăgaciul real, cu țeava reală îndreptată spre ficțiune și iată-l pe mormântul meu dând de bucluc. Real. Și eu o dată cu el, dacă din întâmplare în acel moment sunt acea ficțiune pe care o ochește pușcociul real. De altfel, când i-am cumpărat copilului două pistoale de doi bani, vreau să zic când pentru Moș Nicolae și pentru ca să-i facem o bucurie puștiului am hotărât, nu fără o lungă discuție prealabilă
Jean Portante - Mormântul by Constanța Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/11917_a_13242]
-
cu vane eforturi de modernizare, pitorescul ei nu interesează, turistul hipercivilizat vrea superconfort în căldarea vulcanului, pe creștetul valului, pe virgine zăpezi boreale, în savană sau pe brațele Amazonului. Molvania e privită foarte de sus - și necruțător, în ardenta ei ficțiune. Autorii, australieni vor fi vizitat-o? Citim, pe dosul ultimei coperte: Publicată imediat în Anglia, Franța, Italia, Germania, Canada, țările nordice, cartea "a iscat un hohot general de râs", cu bemolul: "deși s-au auzit voci care i-au taxat
Din Vodenia în Molvania by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/7377_a_8702]
-
imediat în Anglia, Franța, Italia, Germania, Canada, țările nordice, cartea "a iscat un hohot general de râs", cu bemolul: "deși s-au auzit voci care i-au taxat pe autori de rea credință." Dar cum să te superi pe o ficțiune? Molvania e o utopie. Și totuși... Problema e ceva mai complicată, chiar dacă nu ne privește decât în proporție de 3% în fabulosul nostru optimism național. Recent, într-un articol de dezolare dintr-un cotidian de mare tiraj, dl Mircea Cărtărescu
Din Vodenia în Molvania by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/7377_a_8702]
-
Henric al VIII-lea, dar cu poziții violent antimonarhice privindu-i pe reprezentanți de azi ai casei regale britanice, Zadie Smith, o simpatică, dar pe cât de intelectualist-pretențioasă, pe atât de superficială scriitoare, ori Andrew Solomon, autorul unei singure cărți de ficțiune și a trei studii în care analizează teme precum depresia și identitatea, să nu ne mire că profilul epocii actuale e unul în care intelectualul, așa cum a fost el definit în trecut, nu mai are drept de existență în cetate
Alungarea intelectualului din propria casă by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3666_a_4991]
-
Alex. Ștefănescu O ficțiune critică Ca exeget al postmodernismului românesc, Mircea Cărtărescu se află într-o situație tragicomica (postmodernista!): scrie despre un curent literar al carui singur reprezentant marcant este Mircea Cărtărescu. Modestia îl împiedică pe poetul intrat în rolul de critic să devină
Mircea Cărtărescu, critic literar by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17906_a_19231]
-
repede, exact, expresiv tot ce este legat de literatură, de la determinarea ei de către stilul de viață al epocii și până la cele mai fine mecanisme de producere a emoției estetice. Cu alte cuvinte, ar trebui să citim cartea că pe o ficțiune critică pentru a transforma lectură într-o delectare intelectuală. Din nefericire, însă, lipsiți - cum suntem - de spirit ludic, împovărați, până la deformare, de un vetust simt al răspunderii față de soarta literaturii, nu ne putem îngădui o asemenea libertate. Privim lucrarea cu
Mircea Cărtărescu, critic literar by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17906_a_19231]
-
să-și scrie autobiografia, obișnuia să răspundă că n-ar fi de spus altceva decât că a fost insuportabil de ocupat din momentul când a fost circumcis.” Este drept că romanele s-au hrănit din întreaga lui viață (transfigurată, căci ficțiunea nu e reproducere sau, după cum afirma el însuși, înfuriat de reproșurile în legătură cu ultimul său roman, Ravelstein: „Oamenii gândesc literal și întreabă, «E adevărat? Dacă e adevărat, de ce faptele nu sunt reproduse exact. Dacă nu sunt reproduse exact, de ce nu sunt
Scrisori care nu s-au pierdut by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5790_a_7115]
-
și anume, caracterul mereu programatic al demersului său. Este adevărat că poezia nouăzecistă trece, în critica noastră, drept egografică, valorificând până la capăt breșa operată de optzecism în stilul „înalt” al poeziei de până atunci, breșă prin care autobiograficul pătrunde în ficțiune și ajunge să o contamineze (și invers). Însă poezia lui Ioan Es. Pop merge dincolo de simpla fructificare textualistă a întâmplărilor sinelui. Ea este, de fapt, o hemografie a biografemelor poetului, o proiecție serială a „obiectelor sale sufletești” (cum spune Mircea
Ioan Es. Pop în ediție completă by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5757_a_7082]
-
cu un "efect burlesc" benefic, cu o funcție de apropiere și distanțare. Vica Delcă și Ștefan Mironescu sunt cele două tonalități sau registre stilistice opuse ale romanului. Eugen Negrici apreciază superlativ Dimineață pierdută pentru modul în care înglobează istoria mare în ficțiune, reconsiderând evenimente ocultate de istoria oficială sau prezentate distorsionat: "moartea regelui Carol I, ziua angajării României în primul război mondial, războiul balcanic, dictatul de la Viena, insurecția legionară, instaurarea comunismului, epoca arestărilor în masă și a tardivelor reabilitări". Dimineață pierdută este
Fandare până la 1900 by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9230_a_10555]
-
precum cei vindecați sau în curs de vindecare. Dar și oamenii sănătoși au ce învăța: cum să ocolească boala, cum să devină supraviețuitori. Dr. Bernie S. Siegel: Iubire, medicină și miracole. Lecții de autovindecare, Editura Humanitas. Preț: 159 000 lei. Ficțiune fără frontiere Scurtele povestiri umoristice ale lui Jaroslav Hašek, luate în parte, își au fiecare valoarea lor de cronici impresionante, iar luate-n ansamblu, construiesc o cronică spirituală a vieții popoarelor Europei centrale și, în speță, a celui ceh. Cititorii
Agenda2004-16-04-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/282326_a_283655]
-
an, din nou la București și Cluj. De remarcat este, însă, faptul că doar o singură persoană din cele care au observat fenomenele s-a identificat. Este vorba despre cetățeanul britanic Lee Mc George din Londra, scriitor de literatură de ficțiune, stabilit temporar în România, și care a observat, în 1 iulie 2002, un obiect necunoscut, de pe balconul locuinței sale din Brașov. Și relatarea lui seamănă, în afara unor detalii nesemnificative, cu cele ale altor martori ai fenomenului. Adrian Bancu încadrează observațiile
Agenda2006-10-06-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284835_a_286164]
-
limba engleză. Cunoscuți autori SF români sunt - și-i menționăm doar pe câțiva dintre ei - Mandics György, Călin Turcu, Cristian Tudor Popescu, Antuza și Silviu Genescu, Dușan Baiski, Doru Davidovici și Emil Străinu. Unul dintre scriitorii proeminenți de literatură de ficțiune pe plan mondial este elvețianul Erich Anton Paul von Däniken. El a devenit cunoscut prin cărțile intitulate „Amintiri despre viitor”, „Înapoi la stele”, „Profeții despre trecut” și „Ziua în care au venit zeii“. Cărțile sale au fost editate în 62
Agenda2006-10-06-senzational2 () [Corola-journal/Journalistic/284835_a_286164]
-
romanului Interior, 1931, de Constantin Fântâneru, și mai puțin o proză ficțională ce împrumută stilul confesiunii, ca în romanele lui Camil Petrescu. Faptele și întâmplările sunt recreate dintr-o perspectivă predominant comportamentistă, așa cum s-au produs în circumstanțe referențiale. între ficțiune și realitatea extralingvistică se interpune filtrul unei instanțe narative ce-și asumă rolul de narator și de personaj principal în narațiune. Naratorul știe tot atât cât știu personajele imaginate și nu poate da nici o explicație evenimentelor înainte ca ele să
Un roman de Grigore Băjenaru by Ion Bălu () [Corola-journal/Journalistic/10989_a_12314]
-
textele ce alcătuiesc placheta Două poeme (1956) și încheind cu apariția postumă Corabia lui Sebastian (1978). Volumelor li se adaugă 33 de poezii recuperate din antologii și periodice (inclusiv de dinaintea sincopei realist socialiste). Volumul al doilea este dedicat prozei de ficțiune - adică povestirilor din Echinoxul nebunilor (1967) și romanului Biserica neagră (apărut postum, în A. E. Baconsky - Opere, I. Poezie, II. Proză. Versuri, ediție îngrijită de Pavel Țugui și Oana Safta, introducere de Eugen Simion, Academia Română - Fundația Națională pentru Știință și
A. E. Baconsky în ediție critică by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/6199_a_7524]
-
ale făuririi României moderne, a făcut obiectul multor studii de critică sau de istorie, cel mai însemnat rămînînd, fără îndoială, acela al lui G. Ibrăileanu. Originalitatea demersului Mariei-Luiza Cristescu constă tocmai în reluarea acestei probleme, abordînd cu mijloacele prozei de ficțiune un domeniui ce părea rezervat oamenilor de știință. Ingenioasă este și "punerea în scenă" a unei atît de pretențioase problematici; textul romanului propriu-zis este dublat de jurnalul lui Simon, care îmbină studiul meticulos al caracterelor și realităților social-politice din Moldova
Maria-Luiza Cristescu, prozatoarea by Ioan Holban () [Corola-journal/Imaginative/14975_a_16300]
-
Mioara Caragea Romanul Evanghelia după Arańa a luat Premiul pentru debut al României literare. Textul de mai jos identifică unele inadvertențe istorice într-o operă de ficțiune asumat apocrifă. Inadvertențele intră în însăși definiția apocrifelor. Sperăm ca acest articol să genereze o discuție despre relația dintre ficțiune și istorie. (Red.) Un roman istoric nu este evident un manual de istorie. Te aștepți, totuși, citindu-l, ca informația
Istoria și ficțiunea. Despre licențe by Mioara Caragea () [Corola-journal/Imaginative/10457_a_11782]
-
a luat Premiul pentru debut al României literare. Textul de mai jos identifică unele inadvertențe istorice într-o operă de ficțiune asumat apocrifă. Inadvertențele intră în însăși definiția apocrifelor. Sperăm ca acest articol să genereze o discuție despre relația dintre ficțiune și istorie. (Red.) Un roman istoric nu este evident un manual de istorie. Te aștepți, totuși, citindu-l, ca informația pe care o vehiculează să aibă îndeajuns de multă acuratețe, încît să nu anuleze efectul de real necesar adeziunii la
Istoria și ficțiunea. Despre licențe by Mioara Caragea () [Corola-journal/Imaginative/10457_a_11782]
-
istorie. Te aștepți, totuși, citindu-l, ca informația pe care o vehiculează să aibă îndeajuns de multă acuratețe, încît să nu anuleze efectul de real necesar adeziunii la universul ficțional; iar, dacă ea contrazice datele istoriei, așa cum se întîmplă în ficțiunile postmoderne care înscenează istorii alternative, abaterea să aibă un sens, să fie o subversiune controlată și necesară logicii ficționale. Nu așa stau însă lucrurile cu romanul Evanghelia după Arańa de Nicolae Strâmbeanu, publicat de editura Humanitas, a cărui principală materie
Istoria și ficțiunea. Despre licențe by Mioara Caragea () [Corola-journal/Imaginative/10457_a_11782]
-
imaginează ca pe un domeniu exotic și privat, complet străin universului de referințe al unui cititor român, drept care admite fără verificare nume eronate, evenimente antedatate, interpretări istorice false. Greșelile, pentru că despre greșeli este vorba, n-au nici o justificare în ordinea ficțiunii și ating nu numai zonele discrete pe care doar un pasionat de istorie le-ar cunoaște, ci și datele elementare ale istoriei portugheze, care pot fi găsite cu ușurință în orice enciclopedie. Situat în primele două decenii și jumătate ale
Istoria și ficțiunea. Despre licențe by Mioara Caragea () [Corola-journal/Imaginative/10457_a_11782]
-
cele onomatice) ar fi putut fi corectate în procesul de revizuire a cărții, acest lucru nu s-a întîmplat. Editura n-a făcut-o, probabil, din respect pentru "infailibilitatea" textului, iar autorul nici atît, închipuindu-și că, fiind vorba de "ficțiune", totul este permis. "Ficțiunea" nu poate servi totuși ca alibi pentru maltratarea unei limbi pe care, dacă autorul o exploatează cum îl taie capul, ar fi trebuit totuși să o cunoască, cel puțin la un nivel minimal. O carte nu
Istoria și ficțiunea. Despre licențe by Mioara Caragea () [Corola-journal/Imaginative/10457_a_11782]
-
putut fi corectate în procesul de revizuire a cărții, acest lucru nu s-a întîmplat. Editura n-a făcut-o, probabil, din respect pentru "infailibilitatea" textului, iar autorul nici atît, închipuindu-și că, fiind vorba de "ficțiune", totul este permis. "Ficțiunea" nu poate servi totuși ca alibi pentru maltratarea unei limbi pe care, dacă autorul o exploatează cum îl taie capul, ar fi trebuit totuși să o cunoască, cel puțin la un nivel minimal. O carte nu este numai un joc
Istoria și ficțiunea. Despre licențe by Mioara Caragea () [Corola-journal/Imaginative/10457_a_11782]