6,128 matches
-
română era și „Citind pe cronicarii moldoveni“. Cred că profesorul Pârvulescu îl destinase refugiaților din Moldova. Scriam deci despre Miron Costin și plângeam... Simt și acum un nod în gât, amintindu-mi de acel moment și de îndrăgitul profesor de română din „Amarul“ târg... Iată, domnule Daniel Cristea-Enache, ce gânduri mi-au răscolit sufletul citind articolul dvs. din „Suplimentul de cultură“ nr. 151. Vă mulțumesc. Și eu. VERBA WOLANd Eu și cărțile (o povesteă Ruxandra CESEREANU Care este relația mea cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
niciodată și a treia. „Álfreka“ vine din Islanda și sper să nu se întâmple în veci, „plecarea spiridușilor“ adică, care ar aduce după sine moartea spirituală a pământului. Și-acum ne apropiem de casă, dar nu foarte (nici un cuvânt din română nu e pe listăă: în Rusia mai întâi, cu „razliubit“, „ceea ce simți pentru o persoană după ce ai încetat să o mai iubești“, adică dez-îndrăgosteală, un amestec de prietenie, condescendență, simpatie, melodramă și valeriană; apoi în Cehia, la „litost“, pe care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
luni, voi veni să-mi termin romanul la care lucrez acum sau să-l încep pe următorul! Traducere de Dana-Maria Daia „ Cred că sunt unul dintre cei mai puțin misogini scriitori din istoria literaturii!“ În ceea ce privește cele două cărți traduse în română, Trei zile cu mama și Franz și François: într-unul pare că ați încercat să umpleți un gol (absența mameiă și în celălalt să diminuați o prezență obsesivă: cea a tatălui. În primul rând, a fi tradus este o bucurie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
tot felul de muzici arăbești și posturi slave, prusace sau anglofone, mai răsunau pasager arii din opere, exclamații în franceză și hituri pop, roteam și roteam, până când, în zona uneia din frecvențele cunoscute, ajungea să se distingă o voce în română, uneori mai clar, alteori mai stins. Pârâielile, țiuiturile, sâsâielile și bâzâiturile se întețeau atunci, ca și cum toate s-ar fi înfuriat cumplit și ar fi vrut să-l ciupă, ca niște viespi, pe domnul de la microfon. Tot atunci, se întețea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
spre „multinaționale“ și a venit să-și ia casă în București, în 2000, când tot românul o lua spre Occident. Și, ca bonus pentru posibile admiratoare, aduce nițel cu Edward Norton. Pare un personaj „pierdut“ când îți vorbește, într-o română bine stăpânită, că aici e acasă și nu Irlanda, însă totul intră într-o logică a unui stil de viață, în care e vital să ai timp pentru tine, și nu să ți-l vinzi altora. De altfel, proza lui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
scriu atunci foarte contondent, să spun așa. Voiam să fac ceva narativ, dar am scris poezie. Au fost publicate în Irlanda. Era un experiment, din care am învățat să fiu econom în scriitură și să nu folosesc foarte multe cuvinte. Româna ai învățat-o din mers sau ai luat lecții? Din mers. Nu prea citesc în românește, doar vorbesc. Nici presa n-o citesc, trebuie să recunosc. Ai idee despre ce se întâmplă acum în literatura română? Nu, sunt un ignorant
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
la această primire. În primul rând, pentru că e vorba de nuvele, și nu de roman, iar nuvelele sunt foarte greu de vândut. Am avut noroc cu un redactor bun și o editură ca Penguin. Totul a fost neașteptat. Traducerea în română ai citit-o? Ești mulțumit? Da, sunt mulțumit, mi-a plăcut ce am citit. Dacă aș lua pagină cu pagină, probabil aș găsi ceva de obiectat la câteva cuvinte, dar în mare, mi se pare ok. Te-ai fi putut
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
și rector al Institutului de Arte Plastice „Ion Andreescu” din Cluj. Între septembrie 1951 și ianuarie 1969, grav bolnav de ftizie și speriat că va fi din nou arestat de comuniști, face postolat didactic În satele Năpradea și Cheud, predând româna, franceza și istoria, impunându-se printre cei mai valoroși dascăli din regiunea Cluj. După o nouă spitalizare În Clinica de Ftiziologie din Cluj (tratat cu succes, În timp de șase luni, de admirabilul medic specialist Eugen Gelapu) și după o
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
literare Ovidiu Cotruș, George Manu, Ion Covrig Nonea și Domnariu. Despre acest profesor de limbă și de literatură română spune că ar merita să fie al doilea eponim al liceului din Dumbrăveni, primul fiind Timotei Cipariu. Despre alt profesor de română, anume Horia Teculescu, aflăm că de câte ori ținea prelegeri despre Eminescu Începea astfel de lecții cu termenii liturgici „Cu frică de Dumnezeu, cu credință și cu dragoste să vă apropiați.” Remarcabil este nu numai talentul de portretist și de evocator al
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
Îl evidențiarăm. În urmă cu vreo cinci ani, un maramureșean cu prenumele Ion (numele lui patronimic nu ni-l mai amintim), stabilit definitiv În S.U.A. și revenit, după zece ani, ca turist, pe meleagurile natale, povestea la televizor, Într-o română stricată, cât de mult a prosperat În țara tuturor posibilităților” (de păcătuire, am adăuga noi) și că „Acum eu mă numesc John”. Ascultându-l cu dispreț, ne-am zis apoi că, dacă acest grețos parvenit s-ar fi mutat În
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
cuvinte exotice sunt, de fapt, artificiale și puse acolo doar pentru a da bine? Cât la sută din acest dicționar chiar folosești în conversații? Argoul nu e artificial, pentru că el există. Tu, dacă ai fi mecanic-șef, ai vorbi o română literară? Limba română, vrea nu vrea, conține și argoul basarabenilor. Pe care nu l-am inventat eu. Și da, acest argou din romanele mele e pus acolo pentru a da bine, pentru a crea o atmosferă veridică. Cât despre dicționarul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
ea exprimă adeseori și realizarea unei idei sau a unor aspirații Înalte pe care statul sau poporul respectiv lea urmărit În cursul timpurilor. Stema actuală a României simbolizează situația politică și teritorială a țării noastre. Stema actuală de stat a Românei de fapt și de drept reflectă dinamica istorică a formării statului național unitar român care este riguros redată cu mijloacele tradiționale ale heraldicei, fiind neutră din punct de vedere politic. În heraldică o stemă este cu atât mai autentică cu
Caleidoscop by P.D. Bâlbă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91742_a_93360]
-
șasea, cu lumina aprinsă, priveam amețiți pe tablă șirul grotesc de formule chimice, rapoartele ciudate ale numărului lui Avogadro sau figurile de cristal strâmb ale geometriei în spațiu. Alteori ningea afară de prăpădea, iar noi, privind pe ferestre în ora de română, aveam senzația ca toată sala zboară oblic în sus, cu viteză uriașă, ca o navă cosmică, în general, lumina aprinsă din clasă, contrastând cu imensitatea beznei de afară, ne dădea un sentiment atavic de intimitate, de adăpost, pe care trebuie
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
de Enescu. La sfârșit, ne-am îmbrățișat în lacrimi de bucurie. Mihai ne-a prezentat tânăra domnișoara Didier. Didier, m-am mirat eu? Am primit o invitație de la casa de bijuterii Didier din Paris. Aveți cunoștință de așa ceva? Într-o română cu accent francez delicios, mi-a răspuns surâzând: Eu sunt Casa de bijuterii Didier. Ce coincidență! mi-am spus. Camelia a dorit să stea cu Mihai, eu am plecat cu domnișoara Didier la deschiderea expoziției. Am întrebat-o de numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
bonei. Gertrude a apărut într-un târziu, încărcată cu două sacoșe din pânză de bumbac cu mânere din lemn, repezindu-se glonț înspre pătuț, presimțind o catastrofă. Punându-și mâinile în cap, îl apostrofă pe baby-siterul de ocazie într-o română stricată: „Tu nu supravegheat bine la cupil, nu scos nasul din carte. Halal militar, ce păzește la țară!”. Figura mea nevinovată, asociată cu convingerea că „festinul” o sămi aducă noroc în viață, ipoteză care nu mi s-a verificat în
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
desen, iar la școală pe catedra clasei. Mare pasionat de ambele jocuri de fotbal era profesorul nostru de istorie, filozofie și economie politică, Ion Cernat, proaspăt repartizat la liceul nostru o dată cu profesorul de matematică, Dorin Botezatu și cu profesorul de română, Eugen Buliga. Profesorul Cernat, foarte bine pregătit din punct de vedere profesional, după părerea elevilor, la prima oră de predare-ascultare, mi-a pictat mai în glumă, mai în serios, o neverosimilă notă de patru în catalog, „dărnicie” pe care i-
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
la mine, eram cuminte, stam fix în bancă, practicam un soi de yoga fără să știu ce-i aia, nu făceam gălăgie, mă lăsau în pace. Majoritatea ieșeau la pensie și nu prea se omorau cu predatul. Iftinchi, profesorul de Română, simțise că scriu, dar nu am avut curajul să-i mărturisesc, mi-era rușine ca de-o boală venerică, ascunsă lumii bârfitoare. Mă proteja fiindcă citisem din Sadoveanu mai mult decât cerea programa! Da, mă ridicasem și declarasem mândru: „Zodia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2177_a_3502]
-
cenzură și ea, o propagandă cu de-a sila, o poliție ideologică. Ia te uită, îți zici, în cultura noastră peste tot pândește capcana roșie, în timp ce aceea brună nu e niciunde. Așadar, în atari condiții, vorba cutărui domn inspector de română din vremea răposatului, m-am decis! Voi trebălui unilateral la operă, îmi spun, pe când tocmai îmi este dat să-l aud pe domnul Ilie Șerbănescu la TVR 2 cum cere, cu voce măsurată, că trebuie luate măsuri speciale împotriva autorilor
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
exacte (uimitor de exacte când se vorbește despre interioritatea vreunui personaj, de pildăă curg foarte lejer în engleză (unde, de pildă, e perfect normal să unești o mie de segmente prin celebrul „and“ - e mai greu să o faci în română cu „și“ și să mai și sune cumvaă și asta a fost ceva relativ greu de transpus în „limba noastră-i o comoară“. A mai fost problema argoului, care face ca anumite povestiri ale lui Hemingway să fi fost pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2214_a_3539]
-
am dat peste un interviu cu Helmuth Duckadam la televiziunea maghiară de stat, în cadrul unui program pentru minoritatea română. Pe vremea aceea, trăiam în Budapesta de 15 ani deja - familia mea a plecat din Transilvania, din Târgu-Mureș, în 1988. Dar româna pe care o învățasem la școală și la joacă era suficient de bună încât să-l înțeleg pe Duckadam, chiar și fără subtitrare. Povestea despre antrenamentele făcute după Cernobâl și zicea că, deși accidentul era ținut secret, fotbaliștilor li se
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2214_a_3539]
-
Faptul că această carte apare în românește e ca o mică aniversare. N-am să uit niciodată ziua în care am primit textul tradus de Ildiko Gábos-Foarță. Faptul de a-l citi în românește a fost o experiență sublimă; deși româna mea e deplorabilă, iar vocabularul nu mai e ce-a fost odată, să-mi citesc propriul roman în românește a fost fascinant. Pentru că totul a pornit de la o frază rostită în românește... Sper că domnului Duckadam o să-i placă. Ce
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2214_a_3539]
-
și se scuipau fără se se bată! Lucru nemaipomenit! Nu știam bine românește, aveam câte cinci-șase corigențe pe semestru și eram în permanență amenințat cu exmatricularea. Dumnezeu a trimis-o la Liceul de Artă pe Doamna Cătălina Frâncu, profa de română care mi-a „rezolvat“ corigențele și a făcut totul pentru ca eu să nu fiu exmatriculat. Tot ea m-a instruit în cele ale literaturii, mult peste programa școlară, punându-mi la dispoziție biblioteca personală. De la ea am aflat de marii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
aflase că „Ceux-là dont les désirs ont la forme de nues,/ăEt quiț rêvent ainsi qu’un conscrit le canon... “ — „Aceia cu dorințe de forma unui nour,/Visând, precum visează recrutul tunul său... “, se trezi Vasile Elisav că tălmăcește în română... Sau, mai inexact, dar mai poetic: „Aceia cu dorințe ca nourul de fum,/Visând, precum visează recrutu’ tunu’ său... “. — Tutunu’ său? făcu pe surda, Carmen Carpen. — Tutunul e, și el, un opium, un adjuvant al reveriei, scumpă Carmen. Unul care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
cu plăcere. Apoi, se întunecă amîndoi, refugiindu-și privirile spre ceștile de cafea una golită pe jumătate, lăsînd să se vadă hoaspa umflată pe fund, iar cealaltă abia atinsă. Larma din jur este la apogeu. Se aud comenzi într-o română stîlcită, se fac prezentări, se spun vorbe de rămas bun și, în special, se rîde. Peste tot, afară doar de trei-patru mese, printre care și cea la care stau ei, se fumează. De preferință, țigări străine. Liliana, rupe Mihai tăcerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
în magazin. Bărbații au discutat un timp despre ultimul meci de fotbal, iar acum spun bancuri. E formidabil acest personaj Bulă! Mihai ascultă avid și, amintindu-și de-ale lui, se simte un simplu elev ce-și face tema la română, comparativ cu bancurile auzite: cîteva replici, care cuprind o întreagă fabulă, cu bătaie lungă! Nimic mai potrivit de-a ilustra deviza: multum in parvo(4. Acum, timpul parcă trece mai repede; cei de sub streșină rîd cu toată gura. Femeile de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]