57,527 matches
-
de o calitate adecvată a resurselor precum apă, aer, pământ și spațiu în general dar și a materialelor neprelucrate. Ca totalitate a factorilor naturali și a celor creați prin activitățile umane și, mai ales, calitatea lui, reprezintă motivația esențială a călătoriilor, alcătuind “materia primă” a turismului. De aceea, păstrarea unui nivel ridicat de calitate a resurselor naturale constituie condiția necesară pentru perpetuarea și dezvoltarea continuă a consumului turistic. Turismul are o contribuție însemnată la menținerea și îmbunătățirea calității mediului, manifestându-se
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” ediţia a II-a by Pop Aurica () [Corola-publishinghouse/Science/569_a_923]
-
și resurselor turistice trebuie văzută ca o concepție situată la același nivel de importanță ca și problemele de dezvoltare generală a economiei. "Societatea de Ecoturism" una din cele mai prestigioase organizații care se ocupă de ecoturism îl definește astfel: "acea călătorie responsabilă spre o zonă naturală care contribuie atât la conservarea patrimoniului natural cât și la bunăstarea populației locale". O altă definiție spune că ecoturismul este vizitarea unei zone relativ neafectate de activitățile umane, cu un impact redus asupra mediului, care
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” ediţia a II-a by Pop Aurica () [Corola-publishinghouse/Science/569_a_923]
-
spune că ecoturismul este vizitarea unei zone relativ neafectate de activitățile umane, cu un impact redus asupra mediului, care are o importantă componență educațională și care oferă un beneficiu economic direct economiei și populației locale. Unii specialiști definesc ecoturismul drept “călătoria de a te bucura și aprecia natura”. În opinia Societății de Ecoturism, aceasta reprezintă mai degrabă turismul de natură. Analizând motivațiile turiștilor pentru diversele destinații ale lumii, 40-60% din turiștii internaționali sunt turiști “naturali” și 20 - 40 % sunt interesați de
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” ediţia a II-a by Pop Aurica () [Corola-publishinghouse/Science/569_a_923]
-
sălbatică pot fi definiți ca turiști care vizitează o destinație tocmai pentru a observa și analiza această viață. Turismul de natură se poate combina foarte adecvat cu turismul numit “cultural”. Această categorie de turism pune accent pe latura socială a călătoriei, pe admirarea și studierea tradițiilor locale, dar și a manifestărilor creativității umane, atât din trecut, cât și din prezent. Dacă turismul de natură, cultural, sau combinația acestora se desfășoară sub semnul unei responsabilități sporite față de mediu și/sau față de comunitățile
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” ediţia a II-a by Pop Aurica () [Corola-publishinghouse/Science/569_a_923]
-
Poezia publicată (Mihail Zamphirescu, C.D. Aricescu, Gr.H. Grandea, I.C. Fundescu, G.G. Meitani, Gr. Serrurie) e angajată, direct legată de imperativele epocii, dar adesea deficitară sub raport artistic. N. T. Orășanu și Gh. Sion cultivă fabula, D. Bolintineanu tipărește aici relatarea călătoriei în Bulgaria, câteva legende istorice (Dumbrava Roșie, Dragomir și cetatea lui Radu Negru), dialogul în versuri Apa Dâmboviței către apa Oltului și romanul Doritorii nebuni, rămas neterminat, Radu Ionescu (semna Radion sau Quineva), balada Ursitorile, oda Străbunii, nuvela O zi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286660_a_287989]
-
regimului comunist este închisă la Mislea și Văcărești (1952-1953). A debutat cu versuri în revista „Abecedar”, în 1933, colaborând apoi la „Gând românesc”, „Gândirea”, „Revista Fundațiilor Regale” ș.a. Prima sa carte, Vacanță sentimentală în Scoția (1944), este un memorial de călătorie, având o structură diferită față de majoritatea scrierilor de acest gen, prin refuzul informațiilor livrești, extrase din ghiduri. Predomină spontaneitatea comunicării impresiilor directe, chiar și atunci când autoarea se află în fața castelului lui Walter Scott, a catedralei din Glasgow sau când relatează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285980_a_287309]
-
inițiatice, de simboluri și semnificații ezoterice. Narațiunea tinde să comunice alte adevăruri decât cele aparente. O influență din partea prozei lui V. Voiculescu și a nuvelisticii lui Mircea Eliade e de bănuit. Au rămas de la C. manuscrisele unor romane, memoriale de călătorie, piese de teatru redactate în română și engleză. SCRIERI: Vacanță sentimentală în Scoția, București, 1944; Poezii, Cluj, 1970; Cumpăna din cetate, București, 1977; Pasul alăturea, București, 1979; Totaliter aliter, București, 1982; Nuvele fantastice, București, 1984; Zodia Vărsătorului de Apă, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285980_a_287309]
-
subiecte. Jacques Robin a mers în 1979 în Statele Unite și în Japonia pentru a participa la dezbaterile de la Institutul Stanford despre perspectivele biotehnologiilor, pe de o parte, și pentru a evalua proiectele industriei farmaceutice japoneze, pe de alta. În urma acestei călătorii, Jacques Attali a luat legătura cu el pentru a pregăti note despre Japonia. În cursul întîlnirii, i-a destăinuit lui Jacques Robin că, dacă François Mitterrand era ales, el va încerca, în ceea ce-l privește, să recreeze "un Grup al
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
apartenenței este, deci, problematic și declanșează cu mai mare ușurință resorturile fanteziei. Este, spre exemplu, cazul viziunii eroului din Muntele sacru, al scriitoarei canadiene Gabrielle Roy. Găsim acolo, desigur, și figuri și mituri literare legate de spațiul geografic nord-american, precum călătoria, exilul, frontiera, ruptura, dar acest spațiu e mai degrabă sursa unei conștientizări, a unei mutații intime și chiar a unei reapro prieri a sinelui prin inspirația creatoare. Muntele solitar Ungava este una din acele structuri antropologice ale imaginarului, de care
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
o nouă rațiune de a fi și o poartă de salvare în fața negării, a barbariei, sau a corectitudinii politice. Sau, potrivit scriitoarei libaneze Najwa Barakat, alegem fran ceză "pentru plăcerea de a încerca ceva nou și de a avea sentimentul călătoriei către un ținut necunoscut"... Alegem franceza pentru a fi mai liberi și mai protejați, această apropriere lingvistică deschizînd un drum către celălalt și către sine, un fel de alteritate-identitate consensuală, ce permite accesul la un spațiu interior fără alte ancore
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
cunoști foarte bine toate subtilitățile culturale și istorice ale limbilor și societăților care le practică. Deci, e adevărat că limba persană e apropiată de franceză în anumite privințe, dar în același timp, a trece de la una la alta presupune o călătorie lungă, atît lingvistică, cît și culturală. O călătorie inițiatică pentru Atiq Rahimi, venit pe lume într-o limbă, persana, care i-a transmis toate tabuurile, inter dicțiile și limitele sale, impunîndu-i astfel un gen de autocenzură involuntară, o pudoare în
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
ale limbilor și societăților care le practică. Deci, e adevărat că limba persană e apropiată de franceză în anumite privințe, dar în același timp, a trece de la una la alta presupune o călătorie lungă, atît lingvistică, cît și culturală. O călătorie inițiatică pentru Atiq Rahimi, venit pe lume într-o limbă, persana, care i-a transmis toate tabuurile, inter dicțiile și limitele sale, impunîndu-i astfel un gen de autocenzură involuntară, o pudoare în manipularea cuvintelor, căci nu există doar un imaginar
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
teritorialitate, deschizîndu-se, dimpotrivă, asupra unui imens spațiu de contact, un spațiu al lui între, unde imaginarul limbilor face legea. Textele lui Marius Daniel Popescu sunt locuite de plurilingvism într-o manieră subterană, iar de dialogism, într-o manieră evidentă, în călătorii simbolice permanente între "țara de dincolo" și "țara de aici", șarpele temporal servindu-se adesea de cuvîntul scris ca vehicul: Nu-mi mai amintesc unde și cînd am cumpărat cartea aceasta. E veche și uzată ca o curea de-a
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
declanșată de el, face ca lectura sa să parcurgă un complex proces cognitiv-afectiv, în care textul citit provoacă în egală măsură inte lectul, capacitățile noastre de adaptare, de anticipare, simțul stra tegic, dar și imaginarul, care dezvoltă jocul de rol, călătoria în timp și spațiu, asumarea unei alte identități. Ce căutăm atunci, și ce riscăm, în această experiență, care se poate dovedi destabilizantă pentru cei mai slabi de înger? Totul ține de plurivocitatea romanului și de abilitatea autorilor de a crea
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
tocmai fiindcă e poetic, este discurs și lim baj. În aceste diferite "forme de sete ale ființei" se joacă paradoxul fondanian, salvat prin emigrație și prietenie, pierdut din loialitate față de cineva drag și, mai mult decît atît, față de sensul unei călătorii spirituale totale. Nu e ușor de conciliat spiritul vagabond al strămoșilor cu neliniștioarea imobilitate moldavă, ambianța intelectuală a vremii, de sorginte germană, care îndemna spre meditații sfîșie toare în jurul "iernii lui Dumnezeu", cu bovarismul diletant, estetic și epicureic, în cea
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
cea franceză, în aceeași modalitate oblică, primul, în timp ce îl traducea pe Mallarmé în română, al doilea, publi cînd un text în franceză într-o revistă românească (în 1925, Exercice de français, în "Contimporanul")! Și totuși, identitatea sa personală este deteritorializată. Călătoriile sale, fantomele trecutului, cronicile sale de lizieră nu mai vizau fondarea unui teritoriu al Eului, ci l-au determinat să creeze identități diasporice, compuse dintr-o multitudine de apartenențe. Și mai presus de toate, l-au confruntat cu caracterul proteiform
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
romantice incurabile, acceptînd chiar să facă un al treilea copil, cu Gabriel (dar numai la Sevilla, cu cartea cult a lui Cervantes în mînă, ca să fie sigură că va produce un mare scriitor!). Urmează apoi o serie de cabine telefonice, călătorii socotite la minut, congrese propice, rupturi, împăcări, scene delicioase de amor pe begonii sau cu spatele la zid, plecări bruște și neînțelegeri, parcurs care, în mod logic, ar trebui să deseneze un sclipitor, ironic, gurmand, dar banal roman adulterin. Ar însemna să
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
o sumedenie de cărți, printre care Moartea lui Arthur Schnitzler, deși realitatea azeră l-a silit să-și revizuiască puțin cadrul finalului imaginat, deoarece hotelul ales în acest scop fusese dărîmat... Textul are vagi aere testamentare, pe jumătate jurnal de călătorie (cu fotografii făcute chiar de scriitor), pe jumătate jurnal intim, decupat în secvențe scurte, ce descriu întîlniri, locuri, momente de istorie și figuri literare, digresiuni de o erudiție spumoasă, dezinvoltă, survolînd cu aceeași atenție și maliție monumente de artă, cimitire
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
surîzător, spontan, atent la cei din jur, excelent ascultător și subtil partener de discuție, cu vie și neostoită curiozitate îndreptată spre tot ce înseamnă natura umană. Și un bun cunoscător al spațiului estic (după un lung sejur în Cehia și călătorii în alte țări fost sovietice, Praga fiind de altfel singurul toponim explicit din roman), un pasionat cititor nu doar de literatură franceză, ci și de istorie și politică rusă, atras în mod special de originile și manifestările totalitarismului ca plagă
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
nimic. Își povestește cerul gri și ploaia nesfîrșită, țara rănită și subit ostilă, dar, mai presus de orice, își înmoaie degetul în propria trădare, în spaima sa de trădător, în singurătatea și deruta sa. Iar Antoine îl însoțește în această călătorie la capătul nopții. În romanul precedent, cititorul era îndemnat să împărtășească durerea celui trădat. Acum, i se cere ceva mult mai grav, să împărtășească chinurile trădătorului. Nu să-i răscumpere vina. Nici s-o uite. Doar s-o asculte. Chalandon
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
mă ascultă...!!" omul rîgîia, repeta acea frază la nesfîrșit, cu ochi de nebun, fără să-mi dea drumul și întorcîndu-mă acasă, în ziua aceea, am fost pe punctul de a-mi anula biletul de tren, uitînd într-o clipită scopul călătoriei, nemaiacordîndu-i nici urmă de interes, căci nu eram nici candidată la sinucidere nici surdă la avertismente, la mesajele și semnele care mi se trimiteau. La șaisprezece ani am pierdut un avion în urma unei beții la sărbătorile orașului Bayonne și avionul
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
cu stiloul, înainte de a trece textul pe calculator, căci o foaie imprimată îi pare autoritară, intimidantă!), paginile așișderea și ceea ce survine e ceea ce îi trebuie pentru a edifica romanul, indiferent dacă e vorba de o reminiscență de lecturi sau de călătorie, sau de fantezie pură. Dacă se așează la locul lor în construcția narațiunii, nu le întreabă de unde vin. Pretextul romanului e însă unul real, istoric. La jumătatea secolului al XIX-lea, un tînăr matelot breton, de 18 ani, Narcisse Pelletier
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
François Garde, care a ajuns să-i aducă un omagiu romanesc peste veacuri. Tot restul însă e poveste imaginată de un scriitor care a dorit să scrie un roman de aventuri, punînd în scenă subiectele care l-au pasionat dintotdeauna călătoriile, Pacificul, secolul al XIX-lea. Textul, care se structurează pe două axe istoria lacunară a lui Narcisse Pelletier, cu sincope tot mai numeroase pe măsură ce avansează în relațiile cu tribul gazdă, și lungile scrisori explicative și tot mai dubitative ale tînărului
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
de l'énervé. La următoarea încercare, reușește la examen și devine profesor la un liceu din Meaux, dar se lansează și în publicistică, devenind critic literar la revista "Elle" și realizînd o serie de reportaje pentru "Le Point". Pasionat de călătorii, se inspiră dintr-o poveste trăită pe insula grecească Athos pentru romanul Interdit à toute femme et à toute femelle, (Plon, 2002), se cufundă în lumea feroce a editurilor și telerealității, cu Génération spontanée (Plon, 2004), pentru a cîștiga pre
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
antrenați de ceilalți, indienii păreau, în mod inexplicabil, straniu, absenți. Mîncarea naivitatea întrebărilor care-mi stăteau pe buze. Fuseserăm invitați să purtăm un dialog cu reprezentanții lumii Kogi, doi indieni care nu părăsiseră niciodată înălțimile muntoase din Columbia înainte de această călătorie. "Ce v-a surprins cel mai mult de cînd sunteți în Europa?" Mă așteptam să vorbească despre cuceririle tehnice ale lumii "moderne", despre orașele noastre monstruoase, despre indiferența și agresivitatea oamenilor de pe stradă. O tăcere lungă, un nesfîrșit schimb de
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]