1,024 matches
-
lipsit de brutalitate. E patern, bonom, alintat uneori "bunicuța". El e astfel tocmai ca deținuții să simtă și mai apăsat diferența. E considerat fraier pentru că nu dă din coate să răzbată pentru a urca în ierarhia penitenciară, pentru că nu se înfruptă precum ceilalți din bunurile administrate și pentru că se mulțumește cu ce are, interesat mai mult să ajute și să dăruiască. Toleranți față nedreptățile din jur, se abțin să le judece, încercînd deseori să le îndrepte. Într-o lume în care
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
cu patru frați, care nici el nu e un adaptat al vieții de tranziție românești. Tranziția, cu spasmele ei, trece la noi prin corupție, aranjament, compromis, chiar furt. Presa, în loc de câine de pază al democrației, o vedem câine ce se înfruptă din micile ori marile afaceri ale zilei. Ziariștii joacă la intimidare, ei vor să se aleagă cu ceva firimituri în barbă de la corupții zilei sau inventează de-a dreptul cazuri din care să culeagă grosul. Printr-o conjunctură, Andi se
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
normelor (nu în ultimul rând, și literare), latura de bufonerie estetico-morală, care își are reflexul în structura însăși a romanelor sale. [...] Jovialitatea naratorului lui G. Bălăiță este expresia acestei lumi de aparențe, neînfrânată de ipocrizii moraliste și bucuroasă să se înfrupte din plăcerile vieții: o lume pusă pe șotii, pe „drăcovenii”, râzând cu toată gura, care încearcă în felul acesta gustul libertății, rezistând opresiunii tragice. NICOLAE MANOLESCU SCRIERI: Călătoria, București, 1964; Conversând despre Ionescu, București, 1966; Întâmplări din noaptea soarelui de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285566_a_286895]
-
clădire este lăsată în paragină și continuă degradare. Tot el a amenajat șoseaua care duce la Nicorești, șosea străjuită de nuci bătrâni, probabil plantați în acele vremuri. De nenumătare ori toamna am poposit în copilărie și nu numai, să ne înfruptăm din fructele savuroase din pomii de pe marginea șoselei. A construit și spitalul din Nicorești care sper să nu fie desființat prin dispoziția președintelui actual care doar demolează și nu construiește. Pentru toate funcțiile prestate el a refuzat în mod constant
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
mult la flori și de cele mai multe ori când plec de acasă iau și un buchet de flori din grădina noastră. Mai aveam în fața casei și un butuc de vie sălbatică care forma o boltă cu casa. Din strugurii lui ne înfruptam împreună cu păsările care nu plecau în țările calde, toamna târziu, când viile erau demult culese. În spatele casei aveam o curte mare care conținea cotețele de păsări, de porci, grajdiul pentru vite și șurile cu nutrețul pentru ele. In mijlocul curții
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
că m-ar fi înțeles. Ba chiar am povestit această întâmplare colegei de cameră, o marocană tânără de la Marakesh, care a fost impresionată. Mai avea moș Ilie Chițu pepeni și vie în grădină din care, de asemenea, noi copiii ne înfruptam fără nici o sfială pentru că el ne considera aproape ca și copiii lui. Tatăl meu vorbea în șoaptă uneori cu moș Ilie Chițu, despre băiatul lui, Neculai, care făcuse pușcărie politică datorită unui jurământ făcut partizanilor anticomuniști din munții Vrancei. Elevii
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
copilărie”. Erau acolo și alți copii cu vitele, cu unii am mai păstrat legătura, despre alții însă, cu regret, nu mai știu mare lucru. Pentru că eram mai mulți copii și ne mai și jucam, am cam neglijat animalele, care sau înfruptat din iarba bună din parc. Dar oamenii Sfatului Popular erau foarte vigilenți și ne urmăreau probabil. Nu se știe pe unde și-au făcut apariția și ne-au luat animalele să le ducă la “ocol” ca să vină părinții și
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
și de petrecere". Iată, de pildă, o rugăciune parodică inclusă în Liturghia jucătorilor: "Atotputernicule și veșnicule Dumnezeu, care ai semănat mare vrajbă între țărani și clerici, fă, te rugăm, ca din munca lor să trăim, din femeile lor să ne înfruptăm și de moartea sus-zișilor să ne bucurăm"186. "Latina acestor texte este ea însăși o limbă vorbită, cu o sintaxă simplificată și masiv influențată de sintaxa populară, împestrițată de abundente invenții lexicale, de inserții din latina clasică și din cea
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Ziua pândim cu nările în vânt năluca unui abur de mâncare. Ziua pândim cu nările în vânt poate din cer, din iad sau din mormânt, să ne arunce resturi ca la fiare. În bezna nopții ne visăm strigoi cum ne-nfruptăm din hoit fierbinte. În bezna nopții ne visăm strigoi și numai moartea rupe hălci din noi, ea singură înfulecă morminte". Iată un aspect al foamei, cum a văzut înfometatul Radu Gyr acest fenomen al foamei cu care ne-au pedepsit
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
Un Împărat, care a atins vârsta de 68 de ani, adică viața jumătate, fără să aibă copii, ia hotărârea de a porni la drum În căutarea unor buruieni de copii. Ajunge apoi În posesia leacului râvnit, două mere. Împărăteasa se-nfruptă din cotorul mărului, floarea aia din cap, l-a mai curățât puțân de coajă șî l-a mâncat; meștereasa l-a mâncat cu coajî cu totu, măru și cu coadă și cu floarea aia din cap și cu coajî cu
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
o localitate oarecare, Starâie Daroghi, și încartiruiți în Casa Roșie din mijlocul stepei. Aici, unii deportați își recapătă instinctul de prădători și vânează cai, spre a-i oferi de mâncare. Ducând dorul cărnii cam de 18 luni, naratorul însuși se înfruptă. Odiseea trenului reîncepe, drept care stepa pustie, geologică, face loc dealurilor înverzite ale Molodovei, ținut care îi amintește lui Primo Levi de obârșia comună a celor două popoare: Se vedeau țărani ca ai noștri, cu fața arsă de soare și fruntea
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
care fusese înainte de a i se modifica specia. Acceptase slujba din disperare, conștientă de răul ce-o aștepta în Noile State, unde urma să fie aruncată, alături de ratați oribili, subumani. Încă mai are reflexe canibalice, de vreme ce nu pregetă să se înfrupte cu un file de "vodisin", o delicatesă căpătată în dar de la un consângean de-al ei din complex, ceea ce n-o împiedică să se lase copleșită de frumusețea lumii enorme care i se dezvăluia între cer și pământ, între cer
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
din adâncuri a dus la cutarea straturilor și creșterea munților. Carpații și-au ridicat semeț crestele chiar în mijlocul apelor oceanului primordial (Tethys). A zămislit încontinuu pământ peste care s-a așternut un covor de vegetație luxuriantă din care s-au înfruptat dinozaurii. Printre ferigi și palmieri stăteau ascunse reptile ierbivore adulmecate de carnivore rapace. Teropozii căutau ornitopozi și hadrozauri, pitiți prin desișuri. Plutind prin aer, pterozaurii priveau la grozăvia petrecută la sol. Înălțându-se, Carpații au determinat, treptat, restrângerea, în regiune
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
singură domnie, Moldova a fost decuplată de teritoriile strategice din nord și, mai ales, din sud, înscriindu-se pe un curs descendent. Cu timpul a devenit un stat din ce în ce mai pirpiriu din trupul căruia nu au ezitat diverse puteri să se înfrupte. Totuși, s-ar putea spune că prin acțiunile sale, Petru Rareș a impus o anumită prudența din partea Sublimei Porți. După cucerirea Tighinei, turcii nu s-au mai extins în provincie câteva secole. Otomanii și-au reluat expansiunea pe seama Moldovei după
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
Ceea ce ni se pare unora dintre noi, astăzi, neîndoielnic cu privire la interesul național, mâine poate să ni se pară discutabil, deci negociabil. Tot așa, nu știu dacă am sesizat riscurile libertății de circulație a bunurilor. După veacuri de privațiuni, ne-am înfruptat din bunătățile aduse de prin toate colțurile lumii. Dar a te transforma într-o imensă piață de desfacere nu înseamnă deloc independență economică... Dimpotrivă, poate avea implicații grave dacă devenim taraba pe care își expun mărfurile spre vânzare precupeți nu
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
cer doar să vedem dacă ne bucură soarele sau ne scârbește ploaia. Urcând, să ne amintim mereu că în acest colț de Univers, în care trăim, s-a întâmplat miracolul vieții. Este o minune fragilă din care simțurile noastre se înfruptă cu poftă și pe care diverse pericole o pot ucide. Terra, casa noastră, e pândită în tăcere de monștrii înfiorători 157, ascunși în bezna cosmosului. Altădată, i-au dat viață, dar sunt pregătiți acum pentru a o omorî. Oricând, riscă
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
ca imagine a lui Hristos, în iconografia creștină 13. Oricum, mielul devine berbec tare în coarne, care își răpune, fără să facă vreun efort considerabil, rivalii. De aici intră în joc destinul. Un lup fioros caută prilejul de a se înfrupta din oile turmei, iar inconștientul berbecuț îl înfruntă crezând că are de a face cu un confrate. Prin urmare, ucide din pură întâmplare un carnasier de toți temut, cu o reputație de vânător absolut. Nu este conștient pe moment de
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
lasă amăgit. Prin urmare, când nici confruntările directe nu-i aduc victoria, Lupul își ia drept aliat un confrate și, împreună, recurgând la șiretlic, îl dovedesc (ba chiar îl ucid) pe harnicul străjer al micii gospodării. După aceea, firește, se înfruptă din mieii atât de poftiți. Sigur, povestea, rezumată așa sec, nu are nimic special. Dar Vulpea știe să atragă permanent atenția asupra detaliilor: Lupul își calculează fiecare mișcare, observă totul cu răbdare, este dispus să suporte câteva înfrângeri, știe să
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
de a întoarce situația în favoarea sa. Găsește, altfel spus, mereu soluția optimă, oricât de dificile ar fi circumstanțele. Această faimă este confirmată și de prima poveste a Vulpii. Nu altfel stau lucrurile în cea de a doua. Dorind să se înfrupte din caii unei herghelii lăsate nesupravegheată de stăpânul bețiv, Lupul are de înfruntat de data aceasta vitejia unui armăsar, care nu se teme și amenință să-i sfarme capul. Cum armele fizice (colții, ghearele) nu-i slujesc, prădătorul recurge la
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
România a noului gen de publicație - magazinul literar, asociind scrisul cu imaginea fotografică și situându-le manifest în pulsul intens al momentului postbelic din țara reîntregită: „Neamul românesc trece printr-o prefacere uriașă. Aproape cincisprezece milioane de români se vor înfrupta din binefacerile unei vieți de stat comune și din fagurele unei limbi pe care n-au putut-o înăbuși atâtea veacuri de vitregie. [...] Slova românească se va îndrepta de astăzi spre un public larg, felurit, cu adânci deosebiri de cultură
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287767_a_289096]
-
cum spun ele. Și cum, altceva nu doriți? Nu, mulțumesc! Îi răspund eu și mă așez lângă un bătrân care Își scosese dintr-o plasă niște slănină din care acum tăia cu brișca câte puțin și o pune pe pâine, Înfruptându-se. Aici, la noi, nu se consumă decât din bucatele noastre! Îl apostrofă fata de la bar. Dacă-i așa mare bai, dă-mi și patru mici de ai dumitale și un deți de palincă, dar vezi să nu fie de
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
de la bar. Dacă-i așa mare bai, dă-mi și patru mici de ai dumitale și un deți de palincă, dar vezi să nu fie de aia proastă. I se aduse micii, palinca și pâinea, dar el continua să se Înfrupte din slana de acasă fără să o bage În seamă pe fătucă. Am coborât la vale că azi e zi de pensie, ținu să-mi spună comeseanul. Dar, dumneata nu iei o tărie? Doar nu ești suferind de bei doar
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
Sunt variațiuni pe temele anterioare, despre „bucuria de a fi plâns”, mărturisind acceptarea condiției umane în fața lucrării divine, în cântări despre suflet, pustiire, rugăciune, moarte. Poet evlavios, V. realizează un amplu autoportret al „paznicului de bunătăți” care „nu s-a înfruptat din ele”: „Doamne, nu mai știm drumul de întoarcere/ Ne-am îndepărtat prea mult de țărm/ Și acum ne obosește lumina farului/ Că nu mai vedem Portul...”. SCRIERI: De vorbă cu Domnul..., pref. Tudor Dumitru Savu, Timișoara, 1997; Voi veni
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290584_a_291913]
-
Ghimpu, semnase o chitanță la prefectură în valoare de 1.000 de lei, „...ce reprezintă transportul cu trăsura mea la gară a repatriaților”. Data emiterii fusese 28 decembrie 1944, a doua zi de Crăciun, când tot creștinul trebuie să se înfrupte cu friptură de purcel tăvălită prin usturoi și vin „de butuc” dar merită să amintim faptul că „țarul roșu” interzisese manifestările religioase chiar dacă în tinerețe fusese elev la un Seminar de popi creștini ortodocși. Cum toată lumea trebuia să se adape
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
de cântăreț, iar întârzierea veștii îi irita și mai mult pe cei prezenți, cântăreți și instrumentiști, compozitori, texti- eri, actori și alți prieteni. Ne mai frigi mult, domnișorule Cristian ? întreabă Pribeagu. — Răbdare, răbdare, dragii mei prieteni. Mai întâi să ne înfruptăm și să bem câte ceva. — Hai, mă, Cristi, că știm despre ce-i vorba cu toții ! — Dar, te rog, spune despre ce-i vorba, dacă tot știi. Păi, nu eu, tot orașul știe că Răcaru are să se mute chiar în centru, la
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]