3,436 matches
-
onestitatea doamnelor germane, incapabile să accepte „minciunile "velșe"”. Datorită atitudinii patriotarde și a talentului său muzical Offenbach a fost acceptat repede de către societatea din Köln. Importanța lui Offenbach ca muzician este evidentă cu ocazia aniversării a 600 de ani de la întemeierea domului din Köln, pe data de 14 august 1848, când a interpretat ca solist o fantezie muzicală bazată pe operele lui Rossini, în fața unor oficialități prusace și austriece. Compoziția sa "Alcovul", pe care o tradusese în germană și o reprezentase
Jacques Offenbach () [Corola-website/Science/304533_a_305862]
-
Românii supt Mihai-Voievod Viteazul”", pe care a scris-o în exil, începând cu 1849, rămasă în manuscris și publicată de Alexandru Odobescu, în 1861 - 1863. Se exilează la Paris, unde încearcă să coaguleze forțele revoluționare europene aflate în exil, pentru întemeierea unei confederații europene. Cu un pașaport eliberat la Paris, la 27 septembrie 1850, „"au nom de Sa Majesté l'Empereur des Ottomans"”, în primăvara lui 1852, pleacă la Constantinopol, de aici, la Galați și încearcă să pătrundă în Țara Românească
Nicolae Bălcescu () [Corola-website/Science/297435_a_298764]
-
I Terter (Gheorghe Tertereș) (1280-1292). Astfel, ponderea crescândă a bulgarilor față de vlahi în sudul Dunării s-a manifestat pe planul politic, în timp ce, în nordul Dunării, ponderea crescândă a românilor față de slavi s-a manifestat cu câteva decenii mai târziu prin întemeierea voievodatelor Țara Românească și Moldova. Țaratul (regatul) vlaho-bulgar a fost în egală măsură valah (aromânesc la sud de Dunăre și românesc la nord) și bulgar. Asta nu înseamnă că valahii (aromânii și românii) i-au cucerit pe bulgari sau că
Țaratul Vlaho-Bulgar () [Corola-website/Science/309587_a_310916]
-
care dorește independență față de Iran; este alcătuit din rămașițele a trei mari grupuri separatiste sprijinite de Irak). Frontul Democratic al arabilor din Al-Ahwaz este un grup separatist a cărei activitate este dedicată obținerii independenței provinciei Khuzestan față de guvernul iranian și întemeierii unui stat arab cu guvernare de influență marxistă. Grupul activează în prezent din Londra, fiind expulzat în trecut din Iran de către guvernul iranian și este considerat unul dintre cele mai active dintre grupurile separatiste ale arabilor din Khuzestan. Având caracter
Comunitatea arabă din provincia Khuzestan () [Corola-website/Science/335365_a_336694]
-
Roma”). A fost publicată și proză: V. Alecsandri (“O preumblare prin munți”; ”Istoria unui galben și a unei parale”, ”Borsec”), Costache Negruzzi (“Tudorică judecătorul de cărți”; ”Tunsul” și articolul despre limba românească), Nicolae Bălcescu (“Puterea armată și arta militară de la întemeierea principatului Valahiei și până acum”), Mihail Kogalniceanu (“Cuvând pentru deschiderea cursului de istorie naționala al Academiei Mihăilene”, rostit la 24 nov 1843), Ion Ghica (“Ochire asupra știintelor”), și alții. În 1980, fosta Editură Minerva, specializată în valorificarea patrimoniului literaturii române
Propășirea () [Corola-website/Science/324421_a_325750]
-
activeze în fosta clădire a teatrului Barașeum. Când în anul 1948 noua dictatură comunistă a închis toate instituțiile culturale, inclusiv teatrale, particulare, Asociația Ikuf în cooperare cu Comitetul Democrat Evreiesc, organizație oficială evreiască tutelată de partidul comunist, a luat inițiativa întemeierii la 1 august 1948 a unui teatru evreiesc de stat cu repertoriu în limba idiș. În anul următor 1949 a fost înființat un teatru asemănător și la Iași, care a dăinuit până în anul 1964. După anul 1955 frânele conducerii Teatrului
Teatrul Evreiesc de Stat din București () [Corola-website/Science/329885_a_331214]
-
locuitori. Este unul din cele mai importante centre turistice din nordul Africii, fiind renumit pentru grădinile și monumentele sale de arhitectură din partea veche a orașului, numită "Medina". Orașul a fost întemeiat la 7 mai 1070 de către Abu Bakr ibn Umăr (întemeierea în 1062 de către emirul Almoravid Insuf ibn Tastin (1009-1106) este atribuită între timp unei legende). Insuf ibn Tastin cucerește nordul Marocului de astăzi și Andaluzia și lasă Marrakechul să se extindă. Sub fiul său, Ali ibn Yusuf, orașul a fost
Marrakech () [Corola-website/Science/304500_a_305829]
-
motivul refuzului de a practica "asceza" (meditația) unul dintre principiile călugărilor. Astfel, în rândul adepților ei, vor fi reguli de alimentație mai puțin severe, iar timpul de rugăciune și a liturghiilor va fi scurtat.Conflictul se agravează când Hildegard dorește întemeierea unei mănăstiri proprii, călugării benedictini din Disibodenberg opunându-se vehement unei asemenea mănăstiri.Hildegard caută sprijinul lui Bernard din Clairvaux (predicator cistercin renumit), care însă se arată într-o scrisoare (?) cu privire la viziunile lui Hildegard.Cu toate acestea, în anul 1141
Hildegard von Bingen () [Corola-website/Science/305749_a_307078]
-
dispariția Angliei romane și apariția regatelor anglo-saxone în secolul al V-lea până la cucerirea ei de către normanzi în 1066. "Articole principale: Invaziile saxone, Bretania" Este destul de dificil de stabilit o cronologie corectă a evenimentelor dintre retragerea Romei din Britania, și întemeierea regatelor anglo-saxone. Geoffrey de Monmouth relatează în lucrarea sa, "Historia Regum Britanniae", plecarea trupelor romane din Anglia, dar mare parte din conținutul acesteia este catalogat de istorici ca simplă legendă. Rapoartele arheologice privind ultimele decenii ale stăpânirii romane demonstrează urme
Anglia anglo-saxonă () [Corola-website/Science/303494_a_304823]
-
ca Balduin al VI-lea, a fost unul dintre cei mai proeminenți lideri ai Cruciadei a patra, care a avut ca rezultat cucerirea Constantinopolului, cucerirea celei mai mari părți a Imperiului Bizantin (numit pe atunci "Imperiul Romaniei" de către occidentali) și întemeierea Imperiului Latin de Constantinopol. Există și opinia potrivit căreia încheierea acestei cruciade a fost marcată de bătălia de la Adrianopol din 1205 , în care Balduin I a pierdut o confruntare decisivă împotriva țarului Ioniță Caloian, conducătorul statului vlaho-bulgar, și și-a
Balduin I de Constantinopol () [Corola-website/Science/324339_a_325668]
-
Căldărușani din Prahova, Clondiru, Baltă Plopului și Crâng, pădurile de la Spătaru, Negoșina, Gura Teghii. În anul 1872 a construit lângă fabrică să de uleiuri minerale din comuna Stâlpu, gară numită mai tarziu Băile Sărată Monteoru. Tot lui i se datorează întemeierea stațiunii balneare Sărata-Monteoru, cea mai mare stațiune de acest fel din județul Buzău. La Sărată - localitate care ulterior și-a schimbat numele pentru a-l cuprinde și pe al lui, Grigore Monteoru a construit o biserică, o școală primară, o
Grigore Constantinescu-Monteoru () [Corola-website/Science/324156_a_325485]
-
și filozofic european, a fost întemeietorul sionismului revizionist, aripa de dreapta a mișcării sioniste, de orientare naționalistă și pro-capitalistă. Contrariat de lăsarea Transiordaniei în afara regimului de mandat britanic asupra Palestinei, Jabotinski a continuat să susțină în anii 1920-30 dreptul la întemeierea unui stat evreiesc pe tot cuprinsul Palestinei istorice, pe amândouă maluri ale Iordanului. Zeev Jabotinsky a fost un admirator al lui Musolini, vorbind favorabil de politicile Italiei fasciste, mișcarea lui colaborând în mod repetat cu Roma timpului, în 1934 guvernul
Zeev Jabotinski () [Corola-website/Science/308661_a_309990]
-
în acea perioadă să perceapă marea discrepanță dintre viziunea sa și politică. conducătorilor Organizației Sioniste. (Povestea vieții mele, pag. 85) La al 11-lea Congres sionist, la 11 august 1913 s-a întrezărit, însă, o nouă speranță. S-a decis întemeierea unei Universități ebraice la Ierusalim, pentru moment, cu două facultăți. Jabotinski nădăjduia ca aceasta va fi urmată de înființarea încă unor instituții de învățământ în ebraică în Diaspora. El a fost numit în comisia însărcinată cu fondarea Universității și a
Zeev Jabotinski () [Corola-website/Science/308661_a_309990]
-
foarte bogată, din peste 150 de izvoare române și străine în limbile latină, greacă, poloneză și rusă,(cuprinse într-o lungă listă bibliografică ce precede textul Hronicului) originile poporului român și evoluția sa până la cel de-al doilea descălecat, momentul întemeierii țărilor române Muntenia și Moldova.O copie a manuscrisului "Hronicului" a fost cumpărată de Inocențiu Micu-Klein, episcop luminat al românilor din Transilvania, care o va populariza și o va face să circule. Manuscrisul a fost folosit de corifeii Școlii Ardelene
Hronicul vechimei a romano-moldo-vlahilor () [Corola-website/Science/332920_a_334249]
-
stratul de apa freatică este bogat și se află la mică adâncime. Numele acestui pârâu nu apare pe hărți și nici locuitori de astăzi nu-l cunosc, cei mai în vârstă îl numesc Gat. El este cel care a favorizat întemeierea și dezvoltarea unei așezări durabile pe malul său. Înainte de jumătatea secolului al-XVIII-lea, revărsarea apelor și băltirea lor era de lungă durată datorită pantei reduse și a prezenței pânzei freatice la suprafață, ceea ce împiedică în mare măsură infiltrarea apei pluviale. Întreg
Cefa, Bihor () [Corola-website/Science/300850_a_302179]
-
lupta înverșunată a strămoșilor noștri în adîncul istoriei cu hoardele păgîne, care năvăleau din stepele asiatice. La început satul se numea Leonardovca, deoarece cătunul apăruse pe moșia boierului Leonard, îl fondaseră țărani și țigani șerbi înămiți să lucreze pămîntul. Anul întemeierii e considerat 1824 - asa afirmă „Dicționarul statistic al Basarabiei" din 1923. O perioadaă de timp i s-a mai zis Odaia Limbeni, județul Iași cu reședința în Bălti. E știut că în martie 1849 boierii Maria și Chiriac Leonard aveau
Limbenii Noi, Glodeni () [Corola-website/Science/305175_a_306504]
-
, cunoscută și sub abrevierile SSM sau SSMB, a fost înființată la 1 ianuarie/13 ianuarie 1875, la șase ani după întemeierea Facultății de Medicină din București și la optsprezece ani după prima societate științifică a medicilor din București (Societatea Medicală Științifică - 1857), din necesitatea și dorința studenților de a se sprijini reciproc, de a se manifesta științific într-un cadru organizat
Societatea Studenților în Medicină din București () [Corola-website/Science/306594_a_307923]
-
(abreviat: ONU) este cea mai importantă organizație internațională din lume. Fondată în 1945, după Al Doilea Război Mondial, are astăzi 194 de state membre. Întemeierea ei a constat din semnarea, de către membrii ei fondatori, a Cărții Organizației Națiunilor Unite. Potrivit acestui document, ONU are misiunea de a asigura „pacea mondială”, „respectarea drepturilor omului”, „cooperarea internațională” și „respectarea dreptului internațional”. Sediul central al organizației este la
Organizația Națiunilor Unite () [Corola-website/Science/296753_a_298082]
-
, este o companie de stat, din 1990 regie autonomă în subordinea Băncii Naționale, și este monetăria națională a României. A fost înființată în 24 februarie 1870, la trei ani după întemeierea sistemului monetar național al „leu”-lui, într-un sediu de pe șoseaua Kiseleff, eveniment desfășurat în prezența domnitorului Carol I, a primului ministru Alexandru G. Golescu și a ministrului de finanțe Ion C. Brătianu. În anul 1870 Monetăria a funcționat doar
Monetăria Statului () [Corola-website/Science/321273_a_322602]
-
instalat la Damasc de către Feissal ibn Hussein. Dupa vizita în Palestina în aprilie 1921 a ministrului coloniilor al Marii Britanii , Sir Winston Churchill ,care a respins cererea notabilităților arabe de a interzice imigrația evreiască în Palestina și de a renunța la întemeierea Căminului Național evreiesc prevăzută de Declarația Balfour din 2 11 1917 , la data de 1 mai 1921 o mulțime arabă din Yaffo, întărită de polițiști arabi, înarmați cu arme de foc, a pornit un val de atacuri și jafuri contra
Jaffa () [Corola-website/Science/306648_a_307977]
-
renumit bizantinolog și arheolog. În 1914, după izbucnirea primului război mondial, personalul rus a fost expulzat, iar biserica a fost rechiziționată de autoritățile otomane pentru militarii turci. După 1918 ea a intrat în posesia Biserici "rușilor albi" din exil. După întemeierea Israelului în 1948, patriarhia rusă din Moscova a luat biserica în controlul ei. Creștinii maroniți. originari din Liban au fost prezenți la Yaffa, se pare, încă din 1099, odată cu prima cruciadă. În 1855 doi călugari au fondat prima biserică
Jaffa () [Corola-website/Science/306648_a_307977]
-
C. Brătianu” din Pitești. La 30 septembrie 1872 își deschidea larg porțile o nouă instituție de învățământ, ce va fi un liceu model al Romanului și al țării. Înființarea acestuia s-a datorat eforturilor locale căci, deși Camera Legiuitoare votase întemeierea școlii la 22 ianuarie 1869, ministerul a răspuns în mai multe rânduri nefavorabil cererilor locuitorilor orașului, motivul invocat fiind acela al lipsei fondurilor. Costin Brăescu - sufletul școlii romașcane - va întocmi un memoriu ce cuprindea o serie de propuneri, printre care
Colegiul Național „Roman Vodă” din Roman () [Corola-website/Science/315237_a_316566]
-
sub comanda tatălui său, Suleyman Șah, i-a ajutat cu 400 de călăreți pe selgiucizii din Sultanatul de Rum în luptele acestora împotriva Imperiului Bizantin. a declanșat astfel o serie de evenimente care a condus în cele din urmă la întemeierea Imperiului Otoman. Fiul său, Osman I, a fost primul sultan otoman. La începutul mileniului al II-lea o parte dintre triburile turcice au migrat din Asia Centrală și s-au stabilit în Asia Mică, cucerind treptat zone întinse și introducând aici
Ertuğrul () [Corola-website/Science/335196_a_336525]
-
secolul al XIII-lea a venit în Anatolia dinspre Turkmenistan pentru a-i ajuta pe turcii selgiucizi în luptele lor împotriva bizantinilor. Sosirea în Asia Mică și acțiunile sale stau la baza unui lanț de evenimente care au dus la întemeierea Imperiului Otoman, fiul său, Osman, fiind fondatorul acestui imperiu iar numele său dând și denumirea viitorului stat. Ertuğrul s-a născut la sfârșitul secolului al XII-lea în Ahlat, o localitate din extremitatea estică a Anatoliei, situată pe țărmul nordvestic
Ertuğrul () [Corola-website/Science/335196_a_336525]
-
și George Vraca. Redactor-șef era Horia Deleanu. În „Cuvânt de început” la primul număr, din aprilie 1956, redacția amintește de „Gazeta Teatrului Național”, apărută cu mai bine de un secol în urmă, în 1835, una din primele strădanii spre întemeierea unei publicații teatrale permanente, care și-a suspendat apariția după câteva numere, prevestind prin dispariția ei și destrămarea societății Filarmonica, inițiatoarea și organizatoarea primei școli de artă teatrală și dramatică în țara românească. Apoi, după ce făcea referire, obligatorie în epocă
Teatrul (revistă) () [Corola-website/Science/327656_a_328985]