1,237 matches
-
tăria în martiri, tărie pe care o admirăm atât de mult? Cum am putea să uităm un asemenea Făptuitor al desăvârșirii noastre creștine, și, cum am putea să nu ne simțim atrași spre El, de acea intimitate afectuoasă care ne înveselește zilele, uneori atât de pline de griji, ale slujirii noastre preoțești? Uneori, parcă avem impresia că devoțiunea față de Duhul Sfânt, atât de bine practicată de înaintașii noștri, parcă își mai așteaptă încă viitorul. De fapt, papa Leon al XIII-lea
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
ar mai exista călugări care, deși n-ar voi să-și trădeze voturile, ar visa o viață lipsită de griji, la adăpostul moral al unei pâini mai mult decât convenabile care nu le-ar lipsi niciodată de pe masă, sau chiar înveselită de resursele unor funcții care, conferindu-le o largă libertate, aproape că i-ar emancipa de prescrierile Regulii? Oare acesta este idealul? Oare aceștia nu cunosc surprizele vieții creștine din zilele noastre? Nu au auzit vorbindu-se despre persecuțiile anticreștine
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
una disponibilă, fiind cele <<corosive>> specialitatea sa, spre marele haz al lui Pogor... ba se poate zice... a tuturor junimiștilor... Când râdea Creangă, ce hohot puternic, plin, sonor, din toată inima, care făcea să se cutremure pereții! Singur râsul lui înveselea societatea fără alte comentarii!” Dintre toți junimiștii, Vasile Pogor era neîntrecut „în ghidușii și pozne” și avea o mare slăbiciune pentru dumneata. De acum, trecuseră anii și i-ai convins pe junimiști că matale ai ceva de spus. Într una
Un humuleștean la Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1273_a_1920]
-
Theodorescu - printre cele mai generoase descoperiri, devenite, de aceea, simboluri crești nești, ale celei mai generoase dintre credințele omului, și Înconju rate de respect și bucurie când apar În casa și pe masa săracului, ca și a bogatului. ...„Vinul care Înveselește inima omului și pâinea care Întă rește inima lui.“ (Psaltirea, 104, 15). Dintre dulciurile, plăcintele și prăjiturile, intrate mai toate din afară În patrimoniul nostru național, unele, precum bacla valele, sarailiile, cataifurile, savarinele, tortele, cozonacii, pră ji tu relele și
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
poposind pe la colțuri cu donița de bragă Împodobită cu aplicații de alamă și cu ibricul turcesc, cu gât lung, pentru clătitul cănilor de servit braga, tot din alamă lucrată și lustruită lună, și cu coșul lor plin de minunile care Înveseleau ochii și gurile noastre căscate: acadelele roșii, verzi și galbene, cu gust de mentă și de ber ga mot; corăbioarele fragede de se topeau În gură; zaharache, figurini grotești din zahăr colorat și Înfipte pe băț; sau merele și perele
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Domnului Recitarea rugăciunii „Îngerul Domnului” este însemnată, pentru că prin ea se amintesc, ca într-un buchet, misterele cele mai mângâietoare. Clopotul ne vestește Buna-Vestire a Mariei și ne amintește de trei ori pe zi mântuitoarea întrupare a cuvântului. Sunetul lui înveselește zorile, luminează amiaza și dă melancolie serii. Ne dă într-un chip deosebit un surâs de dimineață al Mariei, un semn al caldei sale dragoste de mamă în miezul zilei, o asigurare a ocrotirii sale puternice în noaptea care înaintează
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
ochi albaștri și cosițe blonde ce se odihnesc pe sânii neîmpliniți dar obraznici sub alba ie de borangic. E o dimineață luminoasă la început de primăvară, în curtea interioară a Cetății Suceava înconjurată de ziduri negre, roase de vreme, dar înveselite de un val de iederă în care se zbenguie un stol de vrăbii gureșe. Voichița stă pe o banchetă joasă și mângâie ușor strunele unei alăute, fredonând un vechi și delicat madrigal. Nu-i pentru mine această cale, principe, grăiește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
cald, tot alb, culoare care-i imprima o anumită eleganță. În schimb, bascul ca o beretă cu marginile ușor îndoite, nonșalant tras pe dreapta capului, avea aerul că puțin îi păsa de trecători. De sub el, privirile secerau chipuri împietrite, se înveseleau la cele prietenești, deveneau chiar ca niște metafore la amicii adevărați și atunci o țuică fiartă bine-i mai prindea. Ce figură inconfundabilă acest Valer Mitru! Cine își mai amintește de el? Cum să nu, încă mulți dintre noi probabil
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
care ne refugiem la umbra și răcoarea aerului condiționat care ne înviorează. Drumul de la aeroport până în orașul Asakusa este minunat, autostrada este lină ca în palmă. Doamne, ce autostradă! Seamănă cu o grădină botanică... Copaci înfloriți ne însoțesc, prietenește, calea, înveselindu-ne inimile. În sfârșit, am ajuns la destinație, hotelul Blue Wave Inn, unde rezervările erau făcute cu un an înainte. Am intrat în camere, Alex va sta singur, iar eu împreună cu Mariana și Alexia. După ce ne-am despovărat de bagaje
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
pe care cititorul îl va simți din plin. E farmecul ei, solidaritatea pe care-o simți imediat față de sim plicitatea ei gol-goluță, lipsită de orice izmeneală și pretenții. E o carte săracă ce te îmbogățește, o carte tristă ce te înveselește. Ce să mai zic, conferința s-a terminat, urmează filmul. Mircea Cărtărescu Formarea personalității / Revista Interval mi-a cerut, la un moment dat, un text pe tema „Formarea personalității“. Deși nu sînt o personalitate. Probabil, cei de la Interval au plecat
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
împotriva acestor mori care însă vor fi probabil dosuri de culise. Presimt că începi să scrâșnești. Te pup ca să te împac. Noapte bună. Dan E lungă scrisoarea asta, draga mea. Aștept, neliniștită, vești de la tine. Intermezzoul lui Dan are să-mi înveselească nițel scrisoarea, care se vaită fără să se vaite. Ești gândul meu; nu izbutesc să creez o prezență prin intensitatea amintirii mele, dar strig după tine zi și noapte, seara și dimineața. Mâine am să fiu la Mangalia și am
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
iapă singurul ei ajutor, cu care-și ținea casa și-și hrănea nepoții. A dat-o fără să spue o vorbă și și-a plecat în piept capul, pe când d-l G. cel cu mârțoaga râdea mai la o parte, înveselit de-o amintire nostimă ori de-o vorbă de duh. 26 Iunie Evreii. Sâmbătă, în ajunul zilei decretate pentru mobilizare, grămădeală la cazarmă. Evreii meseriași erau concentrați pentru lucru. Lupu Iancu făcea o gură grozavă (apoi seara chiar a și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
rog, și Zodia Taurului poate fi bună, ba, uneori, chiar excelentă! Entuziasmat de ultima perspectivă, B., căruia, atunci cînd scrie, nu-i scapă caraghioslîcurile altora, ar fi început să jubileze: „Matei e Taur! Matei e Taur!” Scena, mărturisesc, m-a înveselit, demonstrîndu-mi încă o dată că oricine poate trece printr-o eclipsă de umor. „Am să l întreb - a conchis S., abandonînd ches tiunea vanității și revenind la «of»-ul său - ce crede el despre camaraderie?” *Eveniment misterios, moartea e supusă ipotezelor
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
făcut o treabă bună publicînd jurnalul lui Camilar, deoarece „sînt în el neadevăruri” și „știi, mătușa (probabil Catrina) are niște emoții din cauza lor”. I-am răspuns că pe mine mă interesează numai emoțiile cititorilor. A schimbat vorba, chipurile, să mă înveselească. M-a întrebat: „Cei mai bun pe lumea asta?”, și tot el a răspuns că „zaibărul”, întrucît „lumea se duce”! După plecarea lui, am aflat că acest Julinschi e un pic de neam cu noi: „E de-a lui Zănoagă
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
nu le ofere această facilitate. De ce? poate nu era suficient loc pentru scaune. Poate a fost cândva un scaun și s-a rupt. Poate cineva a considerat că un grup de indivizi care stau și se învârt fără treabă ar înveseli decorul. Oare asta vrea să însemne că bărbații vor sta în picioare? Bineînțeles că nu - avea să însemne doar că bărbații vor improviza cumva ca să stea jos. În cazul de față, i-a atras o fereastră cu un fel de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
cană de lapte cu cafea. Alți pelerini doresc același meniu, fiind mai consistent. Și acesta este un sat frumos, cu obișnuitele case din piatră, curate, cu străzi îngrijite și multe, multe flori la ferestre, ce- ți încântă ochiul și-ți înveselesc inima. Și relieful este frumos. De la câmpiile nesfârșite din zilele trecute, acum admir dealuri și coline pline cu arbori, pini, stejari plantați poate acum 10- 15 ani. în zare se profilează muntele pe care va trebui să-l urc, pe
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
fiind printre puținii colegi care mai sunt activi acum. Sunt căsătorit cu Victoria Munteanu având împreună un fiu Cristian Gabriel Munteanu. La întâlnirile aniversare, cu foști colegii de clasă, cănd depanam amintirile cu diferitele soții din anii de liceu, ne înveselim cu toți și ne întrebăm retoric: când au trecut acele frumoase clipe de atunci?
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93312]
-
aveau de gând să iasă din rolul de spectatori de meserie, cu toate că în rândurile lor existau și aici "adevărate talente". Astfel Costică Dimache, cu mandolina și cu chitara lui, ca și cu "gurița" lui, în așteptarea alarmelor, de atâtea ori înveselea pe cei ce aveau plăcerea să-l asculte cum, acompaniindu-se singur când cu un instrument, când cu altul, își cânta repertoriul: "Piatră, piatră de e piaaaatră....", "Ecaterino, vedea-te-ași moartă", "Cine iubește și laaasă, Dumnezeu să-i dea pedeaaapsă!", sau
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
una disponibilă, fiind cele <<corosive>> specialitatea sa, spre marele haz al lui Pogor... ba se poate zice...a tuturor junimiștilor... Când râdea Creangă, ce hohot puternic, plin, sonor, din toată inima, care făcea să se cutremure pereții! Singur râsul lui înveselea societatea fără alte comentarii”. Despre Mihai Eminescu este interesant de știut că devenise junimist înainte de a fi fost cunoscut personal de membrii societății. Iacob Negruzzi descrie întâmplarea: „Acasă mă pusei la gura sobei... Aruncând ochii din întâmplare asupra mesei mele
Junimiștii la ei acasă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1686_a_2905]
-
face distincție între satiră și umorul lui Creangă; criticul apreciază că mentalitatea umoristică a lui Creangă se întemeiază pe un bun-simț și pe natural; este o dovadă a înțelepciunii, a măsurii lucrurilor. Creangă are totdeauna ce povesti semenilor, ca să-i înveselească, trăind ceea ce povestește, altfel spus creează viață. Despre Creangă totul s-a spus, lucruri absolut noi nu mai sunt cu putință. Ne rămâne să ilustrăm, asemenea povestitorului însuși, cu candoare, niște observații știute de toată lumea, de mult tipice și universale
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
a Sodomei și a Gomorei care s-au invitat cu nerușinare acasă la Abraham. Cu atât mai rău pentru cei ce visau ceva mai multe aripi, curbe și gropițe surâzătoare. Un pic de relaxare dacă nu de swing ar mai înveseli atmosfera în acest loc întărit în care tocul înalt, decolteul și bijuteriile n-au dobândit încă drept de cetate, nici în est, nici în vest. Se știe cam ce este femeia pentru ecleziastul intransigent: obiect de perzanie în tinerețe, de
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
America de Sud. Se deschideau pretutindeni cluburi de dans unde jazz-ul negru întovărășea tangourile, one steps, shimmies, ale căror zvîrcoliri cu pași dificili, spre uluirea vechilor generații, obișnuite cu valsul, erau definite de Clémenceau: "Dansuri a căror complicație încruntă fețele și înveselește fundurile". Pe lîngă trepidația tinerelor vieți scăpate de amenințarea morții, capitala Franței, într-o atmosferă de glorie și de mîndrie națională, era locul de întîlnire a tuturor somităților din lumea întreagă, conducători de armate și de state, adunați pentru greaua
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
Ducat, cu siguranță că, plasat în fruntea afacerilor unei mari puteri, ar fi făcut o figură excelentă. Așa cum era, aveam de-a face cu un erudit, de o cultură franceză întinsă și un partener de discuție ale cărui anecdote ne înveseleau în aceste momente de oboseală luxemburgheză. Astăzi, după catastrofa din 1940, Luxemburgul se găsește încorporat în Benelux, iar sarcina conducătorilor lor este ușurată de această întărire de securitate în cazul unor noi amenințări ce ar veni din est. În decembrie
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
în balada Fata și cucul I (5): „Foaie izmă creață,/ Joi de dimineață,/ Pe rouă, pe ceață/ Și pe negureață,/ Măre, mi-a plecat/ Și s-a depărtat/ Departe de sat/ Trei surori/ La flori,/ Să se-nflorărească,/ Să sempodobească,/ Ca să-nveselească./ Foaie de năut,/ Dumnezeu n-a vrut,/ Și-a dat ploaie-n vânt/ Și le-a rătăcit” (Priboieni - Argeș), „Verde dă trei flori,/ Joi, în sârbători,/ Trei surori la flori,/ Joi dă dimineață,/ Pă rouă, pă ceață,/ Iele mi-au
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
la răsucit cânepa sau lâna, leagă sfoara cu cocoșul de cârlig, apoi își dau mâna toți patru, mă iau și pe mine în hora lor și încep să se învârtească în jurul cocoșului strigând tare, cât îi ținea gura, cucurigu... Se înveseleau, râdeau, glumeau, și după ce au mai strigat de trei ori cucurigu, au dat jos cocoșul, și l-au înmânat mamei să fie pregătit pentru supă și fript ură. Mărturisesc, în cele 15 zile am primit de mai multe ori pachete
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]