1,901 matches
-
apariția fenomenului de oboseală. În general, sistemul glicogen-acid lactic realizează sinteza ATP de 2,5 ori mai repede decât mecanismul oxidativ mitocondrial. El servește ca sursă rapidă de energie, asigurând necesarul energetic pentru 30-40 s de activitate musculară maximală. Sistemul aerob realizează degradarea glucozei, a acizilor grași și a unor aminoacizi la nivel mitocondrial, cu participarea obligatorie a oxigenului. Intrate prin intermediul acidului piruvic și acetilcoenzimei A în ciclul acizilor tricarboxilici (ciclul Krebs), cele trei surse energetice suferă procese de dehidrogenare și
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
mari cantități de energie, care sunt folosite la conversia AMP și ADP în ATP. Procesul simultan de fosforilare oxidativă asigură formarea a 3 molecule de ATP pentru fiecare atom de oxigen activat la nivelul lanțului transportor de electroni al glicolizei aerobe. Degradarea aerobă a glucozei în ciclul acizilor tricarboxilici generează 36 de molecule de ATP, pentru fiecare mol de glucoză utilizată la nivel celular. În condițiile unui aport nutritiv corespunzător, sistemul aerob asigură energia necesară efectuării eforturilor de lungă durată. Randamentul
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
de energie, care sunt folosite la conversia AMP și ADP în ATP. Procesul simultan de fosforilare oxidativă asigură formarea a 3 molecule de ATP pentru fiecare atom de oxigen activat la nivelul lanțului transportor de electroni al glicolizei aerobe. Degradarea aerobă a glucozei în ciclul acizilor tricarboxilici generează 36 de molecule de ATP, pentru fiecare mol de glucoză utilizată la nivel celular. În condițiile unui aport nutritiv corespunzător, sistemul aerob asigură energia necesară efectuării eforturilor de lungă durată. Randamentul reacțiilor oxido-reductoare
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
activat la nivelul lanțului transportor de electroni al glicolizei aerobe. Degradarea aerobă a glucozei în ciclul acizilor tricarboxilici generează 36 de molecule de ATP, pentru fiecare mol de glucoză utilizată la nivel celular. În condițiile unui aport nutritiv corespunzător, sistemul aerob asigură energia necesară efectuării eforturilor de lungă durată. Randamentul reacțiilor oxido-reductoare aerobe, exprimat în ATP rezultat, este însă mai mic decât al celorlalte două căi energetice. Spre deosebire de sistemul fosfagen, care generează 4M de ATP/min, sau de glicoliză anaerobă, din
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
a glucozei în ciclul acizilor tricarboxilici generează 36 de molecule de ATP, pentru fiecare mol de glucoză utilizată la nivel celular. În condițiile unui aport nutritiv corespunzător, sistemul aerob asigură energia necesară efectuării eforturilor de lungă durată. Randamentul reacțiilor oxido-reductoare aerobe, exprimat în ATP rezultat, este însă mai mic decât al celorlalte două căi energetice. Spre deosebire de sistemul fosfagen, care generează 4M de ATP/min, sau de glicoliză anaerobă, din care rezultă 2,5 M de ATP/min, sistemul aerob degajă doar
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
reacțiilor oxido-reductoare aerobe, exprimat în ATP rezultat, este însă mai mic decât al celorlalte două căi energetice. Spre deosebire de sistemul fosfagen, care generează 4M de ATP/min, sau de glicoliză anaerobă, din care rezultă 2,5 M de ATP/min, sistemul aerob degajă doar 1 M de ATP/min. În schimb, durata reacțiilor energogene aerobe este nelimitată în prezența unor cantități adecvate de substrat și oxigen. Ele asigură substratul energetic al eforturilor prelungite (probe sportive de 2000, 5000, 10000 de metri, maraton
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
celorlalte două căi energetice. Spre deosebire de sistemul fosfagen, care generează 4M de ATP/min, sau de glicoliză anaerobă, din care rezultă 2,5 M de ATP/min, sistemul aerob degajă doar 1 M de ATP/min. În schimb, durata reacțiilor energogene aerobe este nelimitată în prezența unor cantități adecvate de substrat și oxigen. Ele asigură substratul energetic al eforturilor prelungite (probe sportive de 2000, 5000, 10000 de metri, maraton etc.), în timp ce sistemele fosfagen și glicolitic anaerob satisfac necesitățile energetice de scurtă durată
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
de metri, saltul, ridicarea greutății etc. În general, cele trei sisteme furnizoare de energie contractilă își întregesc aportul energogen, contribuind simultan sau succesiv la acoperirea necesităților energetice variabile ale contractilității musculare în efort (fig. 161). Refacerea potențialului energetic al sistemului aerob se realizează în două faze, una de durată scurtă și alta de lungă durată. Faza de scurtă durată a refacerii este de aproximativ 1 oră și depinde de datoria de oxigen contractată în timpul efortului. Aceasta este cantitatea suplimentară de oxigen
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
O2, cea lactacidă are o valoare de peste 8 l O2. La rândul său, refacerea de lungă durată privește restabilirea stocului de glicogen muscular. Ca principală sursă energetică, glicogenul face oficiul de substrat atât în glicoliza anaerobă, cât și în cea aerobă. Refacerea sa durează ore sau zile, în funcție de aportul de glucide sau lipide alimentare, fiind mai rapidă în cazul unui regim bogat în hidrocarbonate. Factorii care condiționează capacitatea de efort și refacere a potențialului energetic la nivelul musculaturii în stare de
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
de hiperactivitate sunt, în linii mari, următorii: - funcția cardio-pulmonară de preluare și transport al gazelor sanguine (debit respirator, debit cardiac, difuziune, fixare și transport sanguin etc.); - factorii neuro-umorali de activare a circulației generale și regionale; - rezervele energetice și metabolizarea lor aerobă și anaerobă; - tipul, intensitatea și durata efortului; - factorii ambientali (temperatură, umiditate, lumină, zgomot, hipo- sau hiperbarism etc.); - reacțiile neuro-endocrino-metabolice de adaptare sau dezadaptare (antrenament, sedentarism, aclimatizare, oboseală etc.). II.11.4. REACȚII FIZIOLOGICE ÎN EFORT Reacțiile adaptative ale organismului la
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
de legătură între veriga simpatico-adrenală imediată și cea suprarenală și gonadală de lungă durată. II.11.7. LIMITELE ADAPTABILITĂȚII FIZIOLOGICE Factorul biologic limitativ este cel care condiționează maxima funcționare a unuia dintre cele trei mecanisme bioenergetice fundamentale: alactacid, lactacid și aerob, sau, altfel spus, limitarea este specifică și se adresează numai organelor și sistemelor care condiționează un anumit substrat energetic. Pentru eforturile anaerobe, alactacide (eforturi de putere), factorul limitativ este reprezentat de sistemul neuromuscular, iar pentru cele lactacide (submaximale) de capacitatea
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
condiționează un anumit substrat energetic. Pentru eforturile anaerobe, alactacide (eforturi de putere), factorul limitativ este reprezentat de sistemul neuromuscular, iar pentru cele lactacide (submaximale) de capacitatea organismului de a rezista la datoria de oxigen și acumularea de acid lactic. Eforturile aerobe au ca factori limitativi depozitele de glicogen muscular și cantitatea maximă de oxigen consumată în unitatea de timp. Cunoașterea factorilor limitativi contribuie la alegerea corectă a mijloacelor de stimulare a potențialului biologic uman. II.12. REGLĂRI NEUROENDOCRINE ÎN STRES Ion
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
nesfârșit. Intervenția brutală În acest echilibru, pe care o exercită omul cu civilizația sa, poate perturba acest echilibru și genera efecte ireversibile. Câteva exemple pot fi evocatoare În acet sens: scăderea concentrației oxigenului În atmosferă poate conduce la dispariția viețuitoarelor aerobe (inclusiv a omului) și dezvoltarea formelor anaerobe de viață, așa cum creșterea cantității de oxigen ar provoca incendii devastatoare prin Întreținerea și favorizarea arderii; poluarea aerului atmosferic reduce radiația solară cu 30% și este În legătură directă cu creșterea incidenței bronșitelor
Medicină şi societate by Valeriu Lupu, Valeriu Vasile Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/1587_a_2935]
-
oxigen contractată în fazele de efort anaerobe se lichidează parțial în timpul meciului, în momentele de răgaz. Respirația tisulară este intensificată pe tot parcursul antrenamentului sau jocului, ceea ce printr-un efect cumulativ produce restructurări morfo-funcționale deosebit de favorabile, apropiind capacitatea de efort aerob a fotbaliștilor de cea a atleților fondiști. Nu există însă un paralelism linear între valorile spiro ergometrice ridicate ale unor fotbaliști și randamentul lor de joc. Valorile spirogeometrice favorabile ne informează mai mult despre potențialul biologic al jucătorului, iar eficacitatea
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
3 și 2/3 din musculatura organismului uman). 2) În funcție de sursele energetice și durata efortului, rezistența este clasificată în: a) Rezistența anaerobă: specifică pentru eforturile cuprinse între 45 secunde și 2 minute (numite și eforturi de durată scurtă); b) Rezistența aerobă: specifică pentru eforturile care depășesc 8 minute (numite și eforturi de lungă durată); c) Rezistența mixtă: specifică pentru eforturile cuprinse între 2 și 6 minute (numite și eforturi de durată medie), în care pe fondul unor procese de tip aerob
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
aerobă: specifică pentru eforturile care depășesc 8 minute (numite și eforturi de lungă durată); c) Rezistența mixtă: specifică pentru eforturile cuprinse între 2 și 6 minute (numite și eforturi de durată medie), în care pe fondul unor procese de tip aerob apar și unele anaerobe, mai ales spre limita inferioară de efort. 3) În funcție de modul în care se combină cu alte calități motrice, rezistența se clasifică în: a) Rezistență în regim de viteză; b) Rezistență în regim de forță; c) Rezistență
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
urmează: * în funcție de ponderea participării musculaturii corpului rezistența este generală, locală și regională; * în funcție de specificitatea ramuri de sport sau al altui tip de activitate motrică, rezistența este generală și specifică; * după sursele de energie care se consumă, rezistența este anaerobă și aerobă; * în funcție de durata efortului rezistența este de scurtă, medie și lungă durată; * după modul de combinare cu alte calități motrice, în funcție de solicitările diferite impuse de efortul specific avem: rezistență-forță, rezistență-detentă, rezistență viteză, tipuri în care celelalte calități se suprapun pe fondul
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
specifică, după specificitatea efortului se referă mai mult la o „rezistență de bază” independent de o activate motrică sau alta. Rezistența specifică sau specială se află în strânsă legătură cu rezistența de tip regional și local (uneori sunt sinonime). Rezistența aerobă și rezistența anaerobă se definesc în funcție de sursele de energie mobilizate pentru desfășurarea lor. Rezistența se dezvoltă în momentul când se învinge oboseala și organismul își modifică comportamentul în funcție de această stare. Zațiorski distinge patru tipuri de oboseală: * intelectuală; * senzorială (la sportivii
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
Parametrii efortului: * Durata antrenamentului - Timpul de lucru al unui antrenament; * Volumul antrenamentului - Cantitatea de lucru în unitatea de timp; * Intensitatea antrenamentului - Raportul valoric dintre Efort - Durată - Pauză; * Complexitatea antrenamentului - Gradul de dificultate al lucrului. d) Tipul și biochimia efortului: * Efort aerob (în prezența oxigenului); * Efort anaerob (în absența oxigenului); * Efort lactacid (cu producere de acid lactic); * Efort alactacid (fără producere de acid lactic). e) Factorii antrenamentului: * Pregătirea fizică (generală și specifică); * Pregătirea tehnică (de bază și de joc); Pregătirea tactică (de
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
metodica etapelor a. Etapa readaptării și pregătirii pentru eforturile maxime: * Durata: 714 zile * Dirijarea efortului: * antrenamente cu durata medie (60 90 min.); * volum: 1 2 antrenamente / zi; * intensitate: 40% 60%; * caracter: fizic tehnic teoretic (50 40 10%) * tip de efort: aerob - alactacid; * calități motrice: rezistența generală - forță. * Restricții: * evitarea jocurilor și a provocării formei sportive; * evitarea eforturilor de intensitate - viteză; * evitarea timpului de efort anaerob - lactacid; * evitarea solicitărilor mari de forță. * Element de eficiență: creșterea progresivă a eforturilor; b. Etapa acumulărilor
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
Etapa acumulărilor generale și specifice * Durata: 4 - 5 săptămâni * Dirijarea efortului: * antrenamente cu durată mică - medie - mare (60 - 120 min.); * intensitate invers proporțională cu durată; * caracter: fizic - tehnic - tactic (40 30 - 30%); * volum: 1 - 2 - 3 antrenamente / zi; * tip efort: aerob, anaerob - alactacid; * calități motrice: rezistență (generală + specifică), viteză (sub toate formele), forță (specifică); * jocuri: gradare valorică, 1 - 2 săptămână. * Elemente de eficiență * plasarea în etapă a eforturilor maxime concomitent cu refacrea lor optimă; * dozarea corectă a jocurilor de pregătire; c
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
c. Etapa eforturilor maxime * Durata: 7 - 14 zile * Plasare în perioadă: aproximativ în ciclurile 4 -5; * Dirijarea efortului: * antrenamente cu durata medie - mare; * intensitate medie spre mare ; * volum 1 - 2antrenamente /zi. * Elemente de îngreunare: creșterea intensității efortului; * Tip de efort: aerob + anaerob; * Calități motrice dominante: viteza - forța; * Element de eficiență: intensități crescute + refacere optimă; d. Etapa reducerii eforturilor * Durata: circa 6 - 8zile * Plasare: după etapa de solictare maximă; * Dirijarea efortului: * reducerea volumului (1 antrenament/ zi + 1 2 zile libere); * intensitate mare
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
conectarea la campionat) * Durata: 2-3 săptămâni (cicluri săptămânale de campionat); * Dirijarea efortului: antrenamente cu: * durata: medie - redusă (90 - 60 min.); * intensitate: crescută - medie - mică; * volum: 1-2 antrenamente / zi + zile odihnă; antrenamente cu caracter: fizic + tehnic + tactic + psihic; * tip de efort: aerob - anaerob; * calități motrice dominante: * viteză; * viteză - rezistență; * jocuri de pregătire: 1 - 2 pe săpt. In ritm de campionat * Elemente de eficiență: * dozarea intensităților crescute; * dozarea pauzelor și a odihnei; * jocuri de pregătire eficiente; * psihologizarea pregătirii jocurilor; * programul similar cu cel
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
aceste sisteme este independent de celelalte, ele toate fac parte din construcția corpului uman și sunt corelate unul cu altul. Oboseala neuro-musculară este oboseala sistemului nervos și rezultă din folosirea antrenamentelor de mare intensitate fără alternanțe cu exerciții de tip aerob de mică intensitate. Acest tip de oboseală provoacă o cădere a motivației jucătorilor, o reacție slăbită de a face exercițiile, scăderea forței musculare și scăderea vitezei de reacție a fibrelor musculare. Pentru a evita supraantrenamentul, jucătorii și antrenorii trebuie să
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
face, totuși, pentru a se preveni suprasolicitarea și pentru a se evita efectiv deteriorarea performanțelor înainte de jocurile importante. Deseori, antrenorul poate remedia aceasta prin planificarea programelor de antrenament astfel încât munca să fie permanent alternată de refacere. Antrenamentele ușoare de tip aerob ajută jucătorii să se recupereze mai repede din oboseală, să-și refacă depozitele de energie și să-și relaxeze corpul și mintea, în mod ideal, un joc sau un microciclu obositor de antrenament, intens nu ar trebui să aibă loc
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]