2,262 matches
-
să jefuiască Balcanii. Edward Gibbon afirmă că, "Romanii, care menționează atât de calm și de concis actele de "dreptate" făcute de legiuni, își rezervă compasiunea și elocvența pentru propriile lor suferințe, când provinciile au fost invadate și devastate de armatele barbarilor victorioși." Imperiului Roman îi lipseau acum, resursele și poate dorința de a reconstrui armata profesionistă distrusă la Adrianopol, și a trebuit astfel să se bazeze și pe barbari care să lupte în numele său. Imperiul Roman de Răsărit a reușit să
Evul Mediu Timpuriu () [Corola-website/Science/308404_a_309733]
-
propriile lor suferințe, când provinciile au fost invadate și devastate de armatele barbarilor victorioși." Imperiului Roman îi lipseau acum, resursele și poate dorința de a reconstrui armata profesionistă distrusă la Adrianopol, și a trebuit astfel să se bazeze și pe barbari care să lupte în numele său. Imperiul Roman de Răsărit a reușit să-i cumpere pe goți cu tribut. Imperiul Roman de Apus a avut o soartă mai dură. Stilicho, comandantul militar pe jumătate vandal al Imperiului (Roma), a luat trupe
Evul Mediu Timpuriu () [Corola-website/Science/308404_a_309733]
-
Răsărit urmărea păstrarea controlului asupra drumurilor comerciale dintre Europa și Orient, care îl făceau cel mai bogat stat din Europa. Folosindu-se de felul lor sofisticat de a lupta și de diplomația superioară, bizantinii au reușit să se opună atacurilor barbarilor migratori. Visul lor de a restabili stăpânirea romană în occident s-a materializat pentru scurt timp în cursul domniei lui Iustinian I (527-565). Acesta a recucerit unele teritorii occidentale, a codificat legea romană (care a rămas valabile în unele părți
Evul Mediu Timpuriu () [Corola-website/Science/308404_a_309733]
-
Phocas au extins frontierele statului, iar împărații macedoneni ca Leon al VI-lea Filozoful și Constantin al VII-lea au încurajat înflorirea culturală a Constantinopolului, cunoscută sub numele de Renașterea Macedoneană. Împărații bizantini îi considerau pe locuitorii Europei occidentale niște barbari analfabeți, și păstrau pretenții nominale de a conduce Occidentul. În acest climat economic, cultura superioară și tradițiile imperiale ale Imperiului Roman de Răsărit i-au atras pe vecinii săi de la nord - slavi, bulgari, hazari - la Constantinopol, după pradă sau după
Evul Mediu Timpuriu () [Corola-website/Science/308404_a_309733]
-
contestate și critica este bine documentată, zeci de argumente se opun cu ușurință studiului sumar lingvistic al numelui. De exemplu Djuvara precizează că în comunitățile valahilor sedentari se practica de câteva veacuri obiceiul de a-și alege ca apărători șefi barbari războinici” ("Criticilor mei", p. 79). Însă, de câte ori este menționată “legea românilor” (Lex Valachorum), atât în Croația cât și în Polonia, se precizează că ei, românii, aveau să-și aleagă cnezi din rândurile lor, contrazicând cu ușurință această teorie. Era în dreptul
Basarab I () [Corola-website/Science/299799_a_301128]
-
lui Ioan Teleologul (captiv în peșteră, considerat de Putere ca personna non grata) - este cea mai devastatoare „operă” a înrăirii omului, datorată fricii (terorii „din ceruri”); zeii lui răzbunători-pedepsitori sunt mai degrabă plăsmuirea „profetului”). Umberto Eco are sintagma „sacerdoți ai barbarilor”, iar apocalipsa ebraică este un fel de program-terror mentis global pe termen lung... Paradoxal, este efectul feed back de la om, pentru om. Numai că Tele-ologul, a fost inspirat de ceva, sau cineva, din illo tempore... * Știu un scrib din H.
Editura Destine Literare by Eugen Evu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_210]
-
asemenea, de familia Barozzi și care fusese distrus în 1310 ca urmare a participării a doi membri ai familiei în conspirația lui Tiepolo, care dorea să-l asasineze pe dogele Pietro Gradenigo în timpul războiului contra Papei. Planul Veneției realizat de Barbari în 1500 arată că palatul era crenelat la mai multe etaje și surmontat de două turnuri pătrate. În secolul al XVII-lea, familia Barozzi a decis să-i schimbe aspectul și a încredințat restructurarea clădirii arhitectului Bartolomeo Manopola. Arhitectul a
Palatul Treves de Bonfili () [Corola-website/Science/333460_a_334789]
-
plină epocă de dominație a romanicului, își face apariția un nou stil în arhitectură. Numele i-a fost dat de oamenii veacului al XVII-lea, care disprețuiau această artă, văzută ca o artă "barbară", "gotică" de la numele celor mai cunoscuți "barbari" ai sfârșitului antichității. În realitate, arta gotică a dat Europei capodopere comparabile cu cele mai mari creații ale geniului uman. Monumentele romanice le păreau arhitecților secolului al XII-lea greoaie, masive și întunecate, datorită ferestrelor puține și înguste. Arhitecții goticului
Arhitectură gotică () [Corola-website/Science/297479_a_298808]
-
asemenea cunoscuți sub denumirea kootsu, hyakusho și eta / hinin, iar ca un colectiv erau numiți burakumin. Ei erau “cei de neatins”, corespunzând țiganilor din Europa. Aveau cel mai de jos grad social, sub populația ainu, care era considerată a fi “barbarii sălbatici”, fiind numărați folosindu-se numărătoarea specifică pentru animale în limba japoneză: ippiki, nihiki, sambiki - unu, doi, trei etc. Membrii ei nu sunt numiți folosindu-se pronumele pentru persoane (hito), ci pentru lucruri (mono). Potrivit ritualului religiei budiste, în Japonia
Burakumin () [Corola-website/Science/302870_a_304199]
-
Acestea includ: Un gen înrudit cu fantezia clasică și mai apropiat de jocuri și benzi desenate decât de literatură este sabie și vrăjitorie (din en. "sword and sorcery"), inventat în 1930 de către Robert E. Howard și personificat de personajul Conan Barbarul. Prin urmare, acest gen prezintă conflicte tăioase între eroi neînfricați și vrăjitori, magi, spirite și alte creaturi ale întunericului. Imediat, gândul ne poartă la vechile basme românești, ca Harap-Alb sau Prâslea. Caracterul violent este însă mult mai pronunțat în fantezie
Fantezie (gen artistic) () [Corola-website/Science/298713_a_300042]
-
a-și scăpa pielea (de ex.: Abu Sufian, Kalid ibn al-Walid, Amr ibn al-As). Mahomed, la intrarea în oraș va executa o parte dintre inamicii săi neconvertiți, în special dintre acei care l-au umilit în mod atât de barbar în vremea când era doar "orfanul nebun al lui Abdalah", dar va arăta clemență față de alții, dovedind un fin simț politic. Religia înființată de el reprezintă un progres considerabil pentru lumea din care făcea parte, și asta se va vedea
Mahomed () [Corola-website/Science/307840_a_309169]
-
certifică prin strigăt, dintr-o „limbă moartă“, în numele unei dialectici a viului. În catrenul al doilea suntem atenționați asupra dimensiunilor imponderabile: „ea nu avea greutate“, fiind ca aerul respirat; dar are gust ca sarea atât de „slăvită la ospețe de barbari“; e vorba de un „ospăț al spiritului“, la care se consumă "Poezia", „sarea tuturor marilor idei“. Se mai prezintă cu două fețe, mai mult decât „ianusbifrontice“, una „râzândă“ și cealaltă „plângândă“ cu lacrimi mari. În distihul „conclusiv“, Nichita Stănescu reia
Arta poetică () [Corola-website/Science/310217_a_311546]
-
IV Angelos a fost încoronat ca asociat la domnie al tatălui său orbit, readus de cavaleri pe tron. În scurt timp, basileul de 20 de ani și-a atras disprețul tuturor. Grecii i-au considerat dintotdeauna (și nu fără temei) barbari pe catolici, Alexios însă, mincinos și laș, se lingușea pe lângă latini, socotind drept cea mai plăcută distracție să se îmbete în compania acestora. Găsind visteria aproape goală, basileul, pentru a-și achita datoria față de eretici, a împovărat cu un impozit
Alexios al IV-lea Angelos () [Corola-website/Science/316627_a_317956]
-
E foarte firesc, spuse el. La urma urmei, armele de foc abia au sosit, acum șapte, opt ani. De-atunci, clanurile de samurai din toate provinciile s-au întrecut între ele să făurească puști sau să le cumpere de pe corăbiile barbarilor europeni. Aici, în Owari, avem un avantaj tactic. Fără îndoială, la miazănoapte și în răsărit sunt mulți samurai de țară care n-au văzut niciodată arme de foc. Nici voi nu mi-ați mai făcut vreodată una, așa că nu vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
credința trupelor bazată pe această auto-încredere se reduceau la principiul: nici să nu vă îndoiți de mine! Credeți într-o virtute marțială care n-a cunoscut niciodată înfrângerea, de pe vremea Seniorului Shingen. Dar civilizația înaintează ca un cal la galop. Barbarii din Miazăzi - portughezii - revoluționaseră arta războiului, prin introducerea armelor de foc. Cât de trist era că Takeda Shingen nu avusese înțelepciunea de a prevedea acest lucru. Kai, apărată de munți, ravine și râuri, era îndepărtată de miezul lucrurilor și izolată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
atât de puternice. Pentru Hideyoshi, era un inamic de la care putea învăța multe lucruri. Probabil că de cumpărături se ocupa Kanbei, dar Hideyoshi însuși fu primul care abandonă vechile tunuri chinezești, pentru a se echipa cu un tun fabricat de Barbarii din Miazăzi, pe care-l instală în vârful unui turn de recunoaștere. Când ceilalți generali ai clanului Oda văzură acest lucru, se repeziră și ei să achiziționeze cel mai recent tun. Auzind despre luptele din provinciile de la apus, un mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
nu i se citea nici urmă de slugărnicie. Se putea observa că era odrasla unei familii de samurai. Nobunaga privi țeapăn în ochii copilului, dar acesta nu-și mută privirea. — Ce cântai? Trebuie să fi fost o melodie din muzica Barbarilor de la Miazăzi. — Într-adevăr. Era un Psalm al lui David. Copilul părea însuflețit. Vorbea cu o asemenea ușurință, încât părea să fi așteptat ziua în care să poată răspunde la o asemenea întrebare. De la cine l-ai învățat? — L-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
dat Hesiod, în secolul VIII î.Hr., vorbind despre locuitorii Europei și ai insulelor scăldate de valuri. Europa însemna tot ceea ce se afla dincolo de Pelopones, locul originar, matricea civilizației. Europa acelui moment era însă și Europa unde se aflau străini, ținutul barbarilor, al unor limbi necunoscute sau comportamente de neînțeles. Pentru Herodot totuși, mai târziu, Europa însemna în primul rând civilizație. Această primă Europă evoluează surprinzător, pornind prin a spune că lumina vine de la Est (ex Oriente lux), generând civilizație, rigoare, lege
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
în creierii munților Pindului și pe cele două laturi ale lui, în popoarele din care izvorăște Peneios și râurile afluente, pe unde îi pomenește pentru întîia dată istoria bizantină a sutei a unsprezecea. Fie rămășițe a coloniilor militare romane, fie barbari autohtoni latinizați, ei se întind și se ramifică de-a lungul șirului de munți prin Macedonia Superioară până sus în Balcani și au stat odată în legătură cu conaționalii lor de pe malul stâng (al Dunării. Ei păzesc și domină porțile dintre Tesalia
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
învelesc un trup putred, că progresul nostru ne duce la pierzare, că elementele sănătoase trebuie să se conjure și să facă o luptă supremă pentru mântuirea acestei țări este denunțat opiniei publice de către negustorii de principii liberale umanitare are ca barbar, ca antinațional, ca reacționar. Rezultalul unei asemenea viețe publice îl vedem astăzi: primejdia revizuirii art. 7 nu stă atât în însăși cestiunea izraelită cât în starea în care ne aflăm când ni se pune această cestiune. Cu multă greutate, cu
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
francejilor sau a altor popoare putea scrie cineva fără sfială oricât de aspru; cine însă ar fi îndrăznit de-a vorbi drept și cu moderație despre vrouna din netăgăduitele slăbiciuni ale caracterului jidovesc era numaidecât stigmatizat de către toată presa ca barbar și persecutor al religiei. Astăzi am ajuns atât de departe încît majoritatea alegătorilor din Breslau - desigur nu în iritare pasionată, ci cu liniștită premeditare - s-au jurat de-a nu alege în nici o împrejurare evrei în Camera provincială; se înființează
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
internați În lagăr. Și toată conducerea interioară a lagărului era formată numai din deținuți cu funcții - dar pentru că cei vechi erau nemți, firește că și la conducere erau deținuți nemți. Social-democrații erau relativ cumsecade. Însă cei de drept comun erau barbari - că existau așa: șefi de baracă, contabil de baracă, curățător de baracă, pe urmă mergeai la kapo, ăia care conduceau lucrările... Toți erau nemți din ’35-’38. Mai erau printre ei, dar asta nu se referă la Dachau - o să ajungem
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
sau religioase. În acest sens, „cosmopolitul” devine unul dintre partizanii doctrinei antice a cosmopolitanismului, doctrină a stoicilor, conform căreia oamenii sunt locuitori ai unui polis care cuprinde Întregul univers, respectiv cosmosul. Această doctrină este opusă diferențierii tradiționale Între greci și „barbari”, reluată de Aristotel, dar combătută de Alexandru, care Încuraja Însoțirile dintre generalii săi și femei din țările cucerite de armatele sale. Conform partizanilor acestei doctrine, toți oamenii posedă o rațiune și sunt subiecții aceluiași logos divin. Adevăratul Înțelept stoic este
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
conflicte (Încăierări Între tineri) până la criminalitate (exemplul hoțului profesionist). Nici riscurile de discriminare nu sunt de neglijat. Pentru anumite etnii, umanitatea Încetează să mai existe la marginea satului sau la frontierele grupului lingvistic propriu. Stigmatizarea atinge toți ereticii, străinii sau barbarii. În societatea niponă, cei din casta Burakumin au fost multă vreme țapii ispășitori ai tuturor relelor. Obligați să trăiască În ghetouri sordide, le erau permise doar căsătoriile endogame. Franța secolului al XVI-lea le rezerva o soartă cam la fel de fericită
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
sau de reprezentări, etnocentrismul este o atitudine sau o dispoziție mentală care constă În a te raporta la regulile și la normele tale obișnuite pentru a-l judeca pe celălalt și În a opera În felul acesta o demarcare Între „barbari” și „civilizați”, foarte adesea În numele apărării unui ideal de „puritate” și de „autenticitate”. Așa cum au demonstrat În special Melville Herskovits, Alfred Kroeber sau Claude Lévi-Strauss, un astfel de comportament este Însoțit de refuzarea diversității culturale și este de obicei considerat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]