2,268 matches
-
la iarmaroc, n-ar fi nici o problemă: acolo s-au născut, acolo să-și trăiască gloria. Dar când niște stupidități ce amintesc „experimentele" unui școlar de nivel primar încep să devină „mainstream", e limpede că avem o problemă. Probabil că bietul Bârlădeanu nare habar de cărțile ideologice care se joacă pe spinarea lui. El nu e decât un pion. Aburcați în cârca unei doctrine condamnate de istorie, mulți dintre promotorii de azi din domeniul artistic au devenit echivalentul comisarilor politici din
Triumful neroziei by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6385_a_7710]
-
notele, comentariile, variantele și reperele critice realizate de Nicolae Mecu, într-un deplin și ireproșabil profesionalism. Sunt folosite ca texte de bază versiunile neafectate de cenzura comunistă: pentru Cartea nunții, ediția din 1933; pentru Enigma Otiliei, ediția din 1946; pentru Bietul Ioanide, dactilograma miraculos recuperată a romanului; iar pentru Scrinul negru, dactilograma colaționată cu manuscrisul. Merită să insist asupra revoluției absolut necesare săvârșite de Nicolae Mecu în editarea unui clasic: îngrijitorul ediției critice nu mai adoptă ca text de bază ultima
Cronologia Publicisticii călinesciene by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8654_a_9979]
-
canalul de televiziune OTV în seara zilei de sâmbătă (9 septembrie), al cărui protagonist a fost inegalabilul Gigi Becali - impresionantă dezlănțuire personificată a forței naturii umane. Pe Coryntina, Claustrina și soacra lui Haralampy le apucaseeră deja spaima și suspinele că, bietul Dan Diaconescu, brunețel și pipernicit de spaimă, semănând cu biblicul Iona în fața chitului (Iona, 1, 17; Mat., 12, 40), urma să dispară, nu pentru trei zile și trei nopți în spumegânda logoree becaliană, ci pentru veșnicie. Cel puțin mie mi
În grija Sfântului Sisoie? by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10283_a_11608]
-
vă prezidase, să-mi dea un regizor și să schimbăm la Cupa Domeniilor ce e de schimbat, ca să se poată juca. Va veni poate vremea să povestesc cu ce mandat venise domnul Sava8 acasă la mine și cum bătea câmpii, bietul, ca să nu se atace subiectul și să saboteze lucrul după rețetă. Îți doresc cu totul altfel de direcție, iar dacă Cupa Domeniilor ți-a plăcut, te rog să-i deschizi drum. Dacă vei descoperi și vei juca numai piese mai
Însemnări despre scriitorul Romulus Cioflec by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/4053_a_5378]
-
o perioadă și nu mai mult. Unul - un profesor american mult lăudat, știa istoria universală pînă la 1789 - o știa ca pe apă, dar numai pînă la revoluția franceză, și - mai spunea franțuzul - tot ce se întîmplase după 1789, tămîie! Bietul american, trebuise să fie informat pe loc despre cauzele ce duseseră la izbucnirea primului război mondial... De obicei, intelectualii de stînga europeni contestă, la americani, tocmai ceea ce ei ar fi vrut să se realizeze în fostul lor lagăr socialist, în
Un parti de 80 de dolari by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17271_a_18596]
-
ultimele schițe din volum, Întâmplare și Conu Alecu, care sunt permutate ca moașele din Caragiale, după rațiuni cu totul misterioase. La fel este masacrat și volumul Întuneric și lumină, văduvit, în antrepriza celor de la Regis, până și de schița titulară. Bietul Tric, a stabilit autorul în 1912, precede Niculăiță Minciună. In „ediția" de la Editura Regis, ordinea - considerată, nu știu de ce, facultativă - este inversată, iar Metamorfoză, aflată în sumarul original înainte de Bietul Tric, acum trece pe locul trei. Volumul, care inițial se
Un pericol: edițiile-pirat by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/6048_a_7373]
-
în antrepriza celor de la Regis, până și de schița titulară. Bietul Tric, a stabilit autorul în 1912, precede Niculăiță Minciună. In „ediția" de la Editura Regis, ordinea - considerată, nu știu de ce, facultativă - este inversată, iar Metamorfoză, aflată în sumarul original înainte de Bietul Tric, acum trece pe locul trei. Volumul, care inițial se încheia cu Taina și Patimă, acum se sfârșește cu „Călătorului îi șade bine cu drumul" și Blana lui Isaia, din prima treime, mult înainte de Bietul Tric... Tabelul cronologic, la rândul
Un pericol: edițiile-pirat by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/6048_a_7373]
-
aflată în sumarul original înainte de Bietul Tric, acum trece pe locul trei. Volumul, care inițial se încheia cu Taina și Patimă, acum se sfârșește cu „Călătorului îi șade bine cu drumul" și Blana lui Isaia, din prima treime, mult înainte de Bietul Tric... Tabelul cronologic, la rândul său, compilat probabil după cele ale unor ediții mai vechi, e plin de omisiuni și inexactități. Redactat într-o manieră de proces-verbal al fostei Miliții, el omite anii de apariție ai celor două volume pe
Un pericol: edițiile-pirat by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/6048_a_7373]
-
erau nerăbdători să vadă staruri și să se îmbete, în orice ordine vreți voi. Tradiția noastră, a chelnerițelor, era să stăm rânjind disprețuitoare la clienții noștri prost îmbrăcați, să clătinăm din cap cu o milă neîncrezătoare privind atitudinea, frezele etc. bieților de ei, să-i ignorăm în primele cincisprezece minute de când apăreau în vizită, să trecem pe lângă ei foșnindu-ne fustele, zăngănind din cercei și brățări, evident, făcând ceva mult mai important decât să ne ocupăm de nevoile lor jalnice, pentru ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
am gândit eu. E jocul cu cana, a zis tata cu tristețe. Și numai Dumnezeu știe că nu vreau să sfârșesc ca mătușa Julia. —Și numai Dumnezeu știe că nu vrei să sfârșești ca mătușa Julia, a spus tata obosit. Bietul tata! Mătușa Julia era sora lui cea mai mică, iar tata trebuia să facă față majorității crizelor ei alcoolice. Când era dată afară de la serviciu fiindcă era beată, primul lucru pe care îl făcea era să-l sune pe tata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
se scrie un eseu, iar ea nu intenționa absolut deloc să-l scrie personal. Iar ceaiul promis rareori se materializa când sarcinile fuseseră îndeplinite. Dar nici unul dintre vizitatorii anteriori nu fusese ca Adam. De obicei, aduceau mai curând cu Jim. Bietul Jim, ca să-i cităm întreaga titulatură. Jim era un băiat înalt, slab, care era tot anul îmbrăcat numai în negru. Chiar și în miezul verii, Jim purta un pardesiu lung și negru, cu mult prea mare pentru el, și niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
Grenada și cum îl băteau până-i suna apa-n cap fiindcă zicea la roșii „răușii“, iar pe maică-sa o striga nu „mamă“, ci „mami“. Cum își băteau joc de el și rânjeau din cauza cuvintelor rostite în stil american. Bietul Adam ne-a explicat: —Eu habar nu aveam că nu pronunțam cum trebuie. Ceilalți băieți ziceau chestii de genul: —Hei, Micko, la cât ai pus gunoiul în tomberonul de pe trotuar? —La unșpe după zece, Johnny sau poate era douăzeci după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
pe plăcinta cu mere a mamei, cheeseburgeri în loc de hamburgeri cu file și brânză (ceea ce, bineînțeles, a suscitat acuzații de genul „Zgârciobule!“), Coke în loc de Diet Coke -, tata i-a ordonat lui Helen să se ducă în camera ei și să învețe. Bietul tata! Probabil că urma un curs de optimizare a încrederii în propriile abilități. Absolut uimitor, dar Helen a plecat după ce a livrat doar niște proteste superficiale. L-a făcut pe tata ticălos și a comparat regimul din casă cu cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
s-a umplut de pustiu. Uneori Costache își mai îneca tristețile pe la restaurantul gării, având la întoarcerea acasă privirile-săgeți ale soției, care numai purtătoare de vorbe bune nu puteau fi. În sinea ei, tot ea își zicea: ce să facă bietul de el? Și ei îi era greu. În fiecare sâmbătă, stătea cu ochii pe poartă, poate, poate o va vedea pe Simona deschizând-o. Fata venea cât putea de des la căminul părintesc. Iarna însă când viscolul și gerul împovărau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
atât, încă se rupsese. S-a stins părintele tău, se adresă Nana Floarea Monei, și se grăbi să-i pună o lumânare aprinsă în mâna care avea să se răcească în curând. Privindu-l încă o dată, aceasta spuse: ,,a plecat!"... bietul de el... ,,a plecat!" Apoi, luându-l ușurel pe băiețel de mână, îl scoase din încăpere. Din prag, mai adăugă: oooo, și cât te-a mai așteptat, cât de mult a vrut să te vadă pe tine și pe băiatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
se întâmplase în ultimele zile. Era vorba de un fapt pe care nici uitarea, cu toate legile ei nescrise, nu-l putea umbri. Trecuse în neființă un suflet nevinovat, un copil care venise pe lume dintr-o iubire fără iubire. Bietul de el nu avusese răgazul necesar să privească îndeajuns lumea cu ochii lui plini de mirare, nu cunoscuse frumusețea florilor, nu ascultase cântecul păsărelelor atât de dragi lui, nu se bucurase din plin de soare, de viață!... Pornise călătoria spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
-mi ia carnea foc. —Mișto, a spus Butch. Și care-i șpilul când te taie pe jumătate? —Picioare artificiale, a spus Aidan, de-abia mișcându-și buzele. Ochii săi erau ațintiți asupra mea. Am simțit efectiv cum îi piere zâmbetul bietului Butch. Voi doi vă cunoașteți? Eu și Aidan ne-am uitat la Butch, apoi din nou unul la celălalt. Ne cunoșteam? — Da. Chiar dacă n-aș fi înțeles că se întâmplă ceva între mine și Aidan, modul cum s-a purtat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
îmi puneam serios problema, deși nu era cazul. Să vorbesc despre ce se întâmplase n-avea să schimbe nimic. Haide, ar trebui să-i spunem lui taică-tău vestea. S-ar putea să plângă, dar nu-l băga în seamă. Bietul tata. Într-o casă de femei puternice, părerea lui n-avea nici o valoare. L-am găsit la televizor, uitându-se la golf. Avem o veste. Anna se întoarce la New York pentru un timp, a zis mama. Și-a ridicat privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
vreau... S-a aplecat înainte și și-a scuturat umerii frumos, unduitor. —Și nu... Și-a clătinat stângaci jumătatea superioară de parcă încerca să-și facă loc prin mulțime. Îmi pare rău, Claude, a zis unul dintre băieți - de bună seamă bietul Brandon, cel fără talent la legănat. Asta vreau, a zis Claude autoritar și s-a lansat într-o demonstrație: legănându-se pe vârful degetelor, răsucindu-se pe călcâie, făcând șpagatul în aer, și având tot timpul un zâmbet sinistru, artificial
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
în stare să mă întind chiar aici pe treapta asta și să dorm până la Judecata de Apoi. Edna se uită chiorâș la paharul Martinei. MARTINE: Vai, pentru numele Domnului, nu te uita așa la mine! EDNA: Bei din rachiul de la bietul tata, zi și noapte. Sora mea devine o bețivă! MARTINE: Nu sunt o bețivă. (își tamponează tâmplele cu o batistă albă, delicată) MARTINE: Dar sunt ostenită, ostenită, atât de ostenită. Am citit replicile Martinei și mi s-a părut că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
întotdeauna cremul puțin „murdar“ pentru o rochie de mireasă. Dar asta e doar părerea „mea“. —Hei, Anna. - Un bărbat îmi lăsase un mesaj. - Sunt Kevin. Am venit în oraș cu treburi. Era fratele lui Aidan. Mi-am simțit inima grea. Bietul Kevin. Țineam la el, dar pur și simplu nu puteam să dau ochii cu el. Nici măcar nu-l cunoșteam așa de bine. Ce-am putea să ne spunem? „Îmi pare rău pentru moartea fratelui tău.“ „Mulțam, ce să zic, îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Racey O’Grady nu înseamnă nimic pentru tine. Detta: Nu, voiam să spun... Tessie: O să-ți spun eu ce-ai vrut să spui. L-ai tras pe sfoară. Sunt destul de supărată pe tine, Detta. Ai vrut să-l înnebunești pe bietul Harry de gelozie și te-ai folosit de Racey. Harry ar fi putut să-l ucidă pe Racey azi. Detta: Racey e teafăr. N-a pățit nimic. M-am asigurat că n-o să pățească nimic. Tessie: Și e destul de necăjit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
de altă parte, dacă le luai literal, cele două manifeste erau o acumulare de absurdități, de enigme, de contradicții. Deci nu puteau spune ceea ce spuneau În aparență, și apoi nu erau nici un apel la vreo reformă spirituală profundă, nici istoria bietului Christian Rosencreutz. Erau un mesaj cu cheie ce trebuia citit prin suprapunerea unei grile, iar o grilă lasă libere anumite spații și acoperă altele. Ca și mesajul cifrat din Provins, unde contau numai inițialele. Eu nu aveam o grilă, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
Casablanca, neotemplierismul iezuit considera de nimic invenția lor, iar Luchet era trimis pe post de killer ca să expulzeze toate grupurile care nu erau de orientare baconiană. Însă În felul ăsta trebuia să ținem cont de un alt fapt, pe care bietul Agliè nu și-l putea lua În sarcină. De ce oare de Maistre, care era omul iezuiților, chiar cu șapte ani mai Înainte ca marchizul de Luchet să apară, se dusese la Wilhelmsbad să semene zâzanie printre neo-templieri? „Neotemplierismul mergea bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
capul să-și cifreze fleacurile lui, s-a mai distrat Încă o dată dând dracului, cifrat, ceea ce făcea. Dar cum nu era lipsit de istețime, te rog să observi că fiecare dintre cele trei mesaje are treizeci și șase de litere. Bietul meu Pim, Ingolf se juca, și el, ca și voi, iar imbecilul ăla de colonel l-a luat În serios. „Și atunci de ce Ingolf a dispărut?“ „Cine-ți spune că l-au asasinat? Ingolf era sătul să mai stea la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]