618 matches
-
Java, cu aripi de piele neagră și lucioasă ca dată cu cremă de ghete, susținute de oscioare pneumatice și cu gheare la umeri, bineînțeles marsupialele: cangurii tronconici, mai mici decât ai fi crezut, lupul cu pungă și alți australi excentrici. Castorul rânjit, gata să-ți facă triunghiul masonic în palmă dacă i-ai fi strâns laba, furnicarul fără Dali și porcul spinos, mai mult spinos decât porc, se strâmbau în vitrina din stânga, arătîndu-și cusăturile și suturile retușate artificial; în dreapta era neamul
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
perială. Mulți au ochi și totuși nu observă cum noile mesaje ide ologice se juxtapun celor vechi. Altele sunt alipite. Sau poate-și dau seama, dar n-au curajul să vorbească. Nici măcar să întrebe de ce răposații prinți sunt asemănați cu Castor și Pollux ... Merge încet, cu preotesele după ea. Și mai important este însă rolul jucat de noile construcții care au fost recent integrate în for, ca mărturie a politicii imperiale. Dincolo de porticul lui Ga ius și Lucius, pe care-l
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
sunt librari și editori din tată-n fiu, o profesie lansată de bunicul ei și ajunsă la modă astăzi, când s-au înființat atâtea biblioteci publice și private. Sunt oameni cu stare și renume. Au magazin în spatele Tem plului lui Castor, pe strada Tusculi, chiar la intrarea în for, lângă statuia zeului Vertumnus. — Nobilă Vipsania, îi șușotește librarul, voi cu cât mai vindeți un exemplar? Întrebarea o lasă fără cuvinte. Bădăranul! Își ascunde cu greu o strâmbătură de dezgust. Ce afacerist
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Paterculus, a trecut de par tea Romei în războiul italic deditici - ne-cetățeni romani de narius - monedă de argint, valora 4 sesterți digitus (deget) - unitate de lungime echivalentă cu 1,85 cm Dioscurii - în mitologia greacă, cei doi frați gemeni Castor și Pollux, fiii lui Zeus, născuți din unirea acestuia cu Leda Drusus, Nero Claudius (cel bătrân) - fratele lui Tiberius Nero; a condus operațiuni militare în Germania între 12 și 9 î.Hr.; mort în 9 î.Hr.; (cel tânăr) fiul lui Tiberius
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
de Bismarck. A crescut aci și s-a măritat cu un vânător, punător de curse (trapper) francez pe nume Toussaint Charbonneau. După altă versiune, Toussiant Charbonneau ar fi câștigat-o la joc împreună cu o altă femeie, The Otter Woman (Femeia Castor). Sakakawea a acceptat bucuroasă propunerea de a-i însoți, cu speranța că va avea ocazia să-și revadă localitatea natală și oamenii pe care îi iubea. Drumul era lung, greu și periculos. La expediție participa și soțul ei Toussaint, dar
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
consumată. Pagină separată Când se întoarce la Oxford, totul s-a schimbat - sau este la fel; de fapt, e cam greu de spus. Rudolf Valentino mai rulează încă la cinematograful de pe strada George, dar în alt film. Moda blănii de castor a trecut și bărbații cu barbă pot merge pe stradă liniștiți, fără a se teme că vor fi ridicoli. Cineva a instituit moda parașutismului. Un publicist întreprinzător a angajat un autobuz care să meargă prin centrul orașului cu numele său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
centru. I-au sechestrat familia, iar acesta, disperat, a semnat. Acum, în sfârșit, aud că le-au închis. Pe viață, sper, pentru că dacă se trezește Băse cu vreo idee stupidă de grațiere, ne-am dat foc la valiză! ENȚICLOPEDIA ENCARTA Castorul gol Luiza VASILIU Înțelegeți-mă, vă rog, n-o caut cu lumânarea. Dimpotrivă, am vrut să mai citesc și altceva, am deschis „Die Zeit“, și-acolo am dat de un articol de Joachim Fritz-Vannahme, despre caracterul scandalos al fotografiei publicate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
ocupă calea ferată de la Kumi, întrerupând circulația o zi. Explicația nu poate fi decât poetică, metaforică - dar nu mă interesează. Eu vreau explicații științifice într-un secol științific, care a dezlegat până și enigma care-l obseda pe Cervantes: de ce castorii își mănâncă testiculele în clipa când simt că au fost prinși de vânătorii? Ce s-a întâmplat pe linia ferată de la Kumi - înțeleg: mai întâi trenurile au strivit sute de mii de omizi și șinele au devenit alunecoase, pe urmă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
ofițer de geniu - 2.400 franci; o factură a pictorului Isabey către același împărat - 700 franci; un laviu „delicios” executat de valetul său - reprezentându-l pe erou din spate - 7.500 franci; - „apogeul” licitației: una din cele patru pălării de castor comandate anual de Napoleon negustorului Poupart și dăruită șambelanului său (deoarece pălăria căzuse în mare, deformându-se și pierzându-și căptușeala de mătase) - 140.000 franci, după o luptă strânsă între „coniacul Courvoisier” și „șampania Moët-Chandon”, ale cărei pivnițe au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
vlăguite de fâlfâit zadarnic. Îi povesti despre vulpi ce-și lăsau piciorul însângerat în capcană, ca o ofrandă adusă libertății. Despre biberi, vânați în Siberia pentru testiculele lor din care vracii extrăgeau "castoreum" un remediu împotriva holerei și a epilepsiei. Castorii hăituiți își smulgeau cu dinții testiculele așa cum elefanții își frângeau de stânci colții de fildeș lăsându-le pradă vânătorilor. O făceau din instinct de autoconservare sau, mai degrabă, pentru a evita privirea și gesturile violente ale celui înarmat; tot așa cum
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
vreunul care știa nemțește din familie, sau care venise de la Evanghelică, și-l punea să traducă bucata. Noi scriam traducerea pe maculator și trebuia să scoatem cuvinte acasă. Ieșeai la lecție cu caietul de cuvinte, pe care însă îl prezentai castorului, nu profesorului, cum ar fi trebuit. Fischer se plictisea să te-asculte cuvinte; această muncă didactică o îndeplinea șeful clasei. Datorită acestui fapt, fiecare elev știa bine cam 20―30 de cuvinte nemțești, pe care le scria pe-o foaie
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Posibil, miros a pământ nesigur (încă mai mișc). Posibil, un sfânt a coborât din icoană să moară om. Lumina rodește cât mai adânc, pojghița asta gelatinoasă se va spăla odată cu prima brumă. Astăzi nu am fost singur, o cârtiță, doi castori și câțiva șoareci au trecut să mă vadă. M-am simțit ca la spitalul de urgență în zi de vizită. Aș putea interpreta această întâlnire mai sarcastic, dar cui îi mai arde să fie ironic cu moartea? Prietenii mei au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
saca o părere, cu obrajii ca de hamster, cu gura cuiva care suferă de indigestie și bărbia trasă înapoi; dar era mai gras, și în timp ce Reichsführer-ul îți amintea de un șobolan miop, trăsăturile lui Weisthor aduceau mai mult cu un castor, un efect care era accentuat de distanța mare dintre cei doi dinți din față. — Trebuie să fiți Herr Steininger, zise el strângându-mi mâna. Dați-mi voie să mă prezint. Sunt Karl Maria Weisthor și am plăcerea să fi făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
să fi dus la un alt rezultat. Era de mirare că blondele nu-și vopseau părul negru, nici măcar roșu. Dansatoarea lui Jesper, cel mai bun prieten al lui Thomas, avea părul roșu; Thomas credea că asta fusese cauza Îndobitocirii lui Castor - Thomas era Pollux, așa erau numiți de către o parte din cunoscuți cei doi. Din Dioscur, Castor ajunsese cățel, doar zgardă nu-i pusese Messalina lui, pentru că acesta era numele de scenă al stăpînei. Din semizeu, sclav! Dar Jesper doar atunci
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
negru, nici măcar roșu. Dansatoarea lui Jesper, cel mai bun prieten al lui Thomas, avea părul roșu; Thomas credea că asta fusese cauza Îndobitocirii lui Castor - Thomas era Pollux, așa erau numiți de către o parte din cunoscuți cei doi. Din Dioscur, Castor ajunsese cățel, doar zgardă nu-i pusese Messalina lui, pentru că acesta era numele de scenă al stăpînei. Din semizeu, sclav! Dar Jesper doar atunci fusese fericit sau cel puțin așa părea; se angajase apoi În Legiunea Străină pentru a muri
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
o omoare. Filozofia lui neagră, născută imediat după ruptura cu dansatoarea, sufoca tot ceea ce mai rămăsese din legătura dintre cei doi bărbați, aproape nepămînteană, așa putea fi numită, marile amiciții fiind tot mai rare. Cum Își pierdeau, Doamne, unii mințile! Castor avea să se Întoarcă vin decat. Dar, se temea Thomas, acesta s-ar fi putut să o reîntîlnească pe pacostea lui ori să dea peste alta la fel și să o pățească iar. Thomas nu știuse niciodată ce Înseamnă iubirea
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
de unde atîta onoare cînd noi nici rușine nu am avut destulă? S-ar putea, În războaiele tale, să Îmi omori un fiu, Jesper, sau o fiică, În unele războaie mor mai mulți copii decît soldați; eram ca Dioscurii, cîndva: tu, Castor, eu nu mai știu dacă sînt Pollux, de la sosuri ni se trag mai toate, ne-au omorît, Jesper, trăim doar În aparență, carcasele noastre pline pe dinăuntru cu sos ne poartă doar numele, nici sînge nu mai avem, Jesper, după ce
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
trebui, mai Întîi, să ne acuze cineva, și cine mai are dreptul să ne arate cu degetul, Jesper, sîntem ca adultera din evanghelii, cine să ne judece pe noi? Mai există cineva fără vină? Nu ne va atinge nici o piatră, Castor, sîntem Dioscurii, Încă mai avem ceva Îndrăzneală, avem motocicletele, tu ai și o mitralieră, ești soldat, Încearcă să scapi de ea, sîntem Încă tineri, sîngele Încă se ridică În mădular, Încă se mai fabrică votcă, o noapte alergăm pe motoare
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Jesper, știi și tu, Berger, or mai fi, dar nu Îi știm noi, poate preoții, dar unii au ademenit copiii În paturile lor, de ce aș fi eu mai vinovat, noi? Thomas Îl aducea cîndva și pe Jesper la anticar. Dar Castor se cam plictisea, prea se credeau deștepți cei de acolo; el era pentru fapte; bune, rele - fapte; viață. Vorbe, prea multe vorbe. Nu prea avea dreptate, faptele dacă nu erau redate prin vorbe aproape că nu existau, puteau fi chiar
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
nemăritate, care, poate prea pretențioase, nu aflaseră Încă bărbatul dorit. Nu mai era Thomas chiar un Romeo, dar nici ele nu mai erau Juliete de mult; de la o vîrstă, exigențele scădeau. Dar Jesper? Frumoși fuseseră amîndoi! Nedespărțiți, Într-o vreme! Castor și Pollux În vremuri nepotrivite eroismului; pentru cine, pentru ce aveai să te mai lupți acum, Într-o lume lipsită de mari idealuri, dar mai plină ca oricînd de mizerie? Jeg, cum zicea Jesper, chiar dacă nu era cel mai Îndreptățit
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
nu ținea mult; Jesper Își aducea iar aminte de cine știe ce mîrșăvie aflată din ziare ori de la televizor și atmosfera dinainte revenea, mai apăsătoare. Lui Jesper - dintr odată - nu-i mai era de-ajuns sticla lui cu bere. Cerea o ladă. Castor și Pollux În impas. Beau. Dacă Thomas s-ar fi Înrolat, În urmă cu ceva ani, Împreună cu Jesper, În Legiunea Străină, altfel ar fi stat acum totul. „Erai În siguranță aici, Thomas, acasă, În vreme ce eu stăteam În tranșee, În junglă
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
După cum putea fi doar un balast: cei doi judecau mai adînc, adică Întîrziau: nu mai luau hotărîri pripite, cum, dintr-un avînt nestăvilit, făceau cîndva; de multe ori, acum, prea Întorceau lucrurile pe toate fețele pînă decideau ceva. „Eram, cîndva, Castor și Pollux! Ții minte? Tineri, frumoși, uniți, Thomas! În stare să murim unul pentru altul! Eu am ales să mor pentru bani! Tu ai rămas să te purifici! Profesor de etică! Dacă mi-ai fi spus cîndva asta, aș fi
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
În zorii acelei zile, dormeau pur și simplu, Jesper nu plănuia nimic, nu mai risca pentru nimeni, indiferent de răsplată, mai ales că pe lume totul era de pierdut, nimic de cîștigat, aflase În expedițiile sale, vroia doar liniște acum, Castor și Pollux erau morți de mult, nici o speranță dinspre Jesper, dinspre Papă nici atît, avea probleme cu o seamă de cardinali doritori de băieței, nu găsea vreme pentru nu știu ce păcătos mirean, mai ales că turma parcă Înnebunise de la o vreme
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
pentru tot, altfel acesta ar fi deschis o groapă În trotuar, care l-ar fi Înghițit Într-o clipă. Thomas mergea Întins spre Christiania. Vroia să bea. Acolo l-a Întîlnit pe Jesper. Nu se mai văzuseră de ceva vreme. Castor și Pollux În infern. S-au bucurat amîndoi; o noapte ca odinioară. CÎndva, Christiania nu le era destul, porneau, spre ziuă, să se omoare, fără să izbutească, prin discoteci ori tot felul de spelunci, ajungînd de acolo, de multe ori
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Sau doar un episod. Nițel trecuți, puțin obosiți, jucau În același film - Semizeii spre amurg, l-ar fi putut denumi cei care Îi știau; asfințitul era Încă departe pentru cei doi, asta s-ar fi putut zice văzîndu-i, ascultîndu-i, pe Castor, mai ales, care deja era Încălzit. Pollux avea să-l ajungă din urmă, după miezul nopții, apoi chiar să-l și Întreacă, simțea deja o sete. Stîrnită și de monologul legionarului. Fost. „...Ce mai trăim noi doi În tihnă, Thomas
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]