618 matches
-
medieval, frâna evoluția spirituală a Occidentului. — Da, Încuviință Bruno, e un husen. Expresia, puțin cunoscută, Îl făcu să crească În ochii celor două femei. — Iar Dalai-lama știe să miște din urechi..., Încheie Bruno cu tristețe, terminându-și biftecul de soia. Catolica se ridică furtunos, renunțând la cafea. Nu voia să Întârzie la atelierul de dezvoltare personală, Regulile lui da-da. — A, da, la da-da e super! spuse cu entuziasm elvețianca și se ridică la rândul ei. — Mersi pentru acest schimb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
renunțând la cafea. Nu voia să Întârzie la atelierul de dezvoltare personală, Regulile lui da-da. — A, da, la da-da e super! spuse cu entuziasm elvețianca și se ridică la rândul ei. — Mersi pentru acest schimb de idei..., spuse catolica Întorcând capul spre el, cu un surâs grațios. E drept, se descurcase binișor. „Să discuți cu bășinoasele astea, se gândea Bruno traversând din nou campingul, e ca și cum te-ai pișa Într-un pisoar plin cu mucuri de țigări; sau ca și cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
pur și simplu se prăjeau la soare. Unde să se așeze? Cu prosopul În mână, Începu un traseu haotic pe peluză; se Împleticea, ca să spunem așa, printre vagine. Își spuse că trebuie să se hotărască odată, când o zări pe catolică discutând cu un brunet Îndesat, vioi, cu părul negru și creț, cu ochi veseli. Îi făcu un vag semn de recunoaștere - pe care ea nu-l remarcă - și se trânti alături. Un tip În trecere Îi strigă brunetului: „Salut, Karim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Îi făcu un vag semn de recunoaștere - pe care ea nu-l remarcă - și se trânti alături. Un tip În trecere Îi strigă brunetului: „Salut, Karim!” Cel astfel numit agită mâna În chip de răspuns, fără să-și Întrerupă discursul. Catolica Îl asculta În tăcere, lungită pe spate. Între coapsele delicate, avea o tufă drăguță, proeminentă, cu părul creț și negru, un deliciu. În timp ce-i vorbea, Karim Își masa alene boașele. Bruno se culcă la pământ și se concentră asupra părului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
În tăcere, lungită pe spate. Între coapsele delicate, avea o tufă drăguță, proeminentă, cu părul creț și negru, un deliciu. În timp ce-i vorbea, Karim Își masa alene boașele. Bruno se culcă la pământ și se concentră asupra părului pubian al catolicei, la un metru În fața lui: era o desfătare. Adormi buștean. La 14 decembrie 1967, Adunarea Națională a votat În primă lectură legea Neuwirth privind legalizarea contracepției; Începând de atunci, deși Încă nu era compensată de Securitatea Socială, pilula se găsea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
oarecare”. Cu această speranță, la ora douăzeci și trei, Îmbrăcat cu un pantalon alb și o cămașă sport bleumarin, coborî spre centrul generator de zgomot. Aruncând o privire panoramică peste mulțimea dansatorilor, Îl zări mai Întâi pe Karim. Uitând de catolică, Karim Își concentra acum eforturile asupra unei superbe rozacruciene, sosită cu bărbatul ei chiar În după-amiaza aceea. Înalți, serioși și zvelți, păreau să fie de origine alsaciană. Își instalaseră un cort imens și complicat, numai streșini și compartimente - ca să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
ierbos. Trecându-i o mână pe după gât și vorbindu-i Întruna, Îi strecura ușor cealaltă mână sub fustă. „Iar ea desface cracii, putoarea nazistă...”, se gândi Bruno, Îndepărtându-se de dansatori. Ieșind din cercul de lumină, o zări fugitiv pe catolică: un soi de instructor de schi Îi pipăia de zor fesele. Mai avea la cort o conservă de ravioli. Înainte de a pleca, dintr-un reflex de pură disperare, Își consultă robotul telefonic. Avea un mesaj. „Probabil ai plecat În vacanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
de transă. Într-un sens literar sau Învechit, transa desemnează o neliniște extrem de vie, o teamă legată de ideea unui pericol iminent. „Prefer să-mi iau lumea-n cap, decât să mai trăiesc asemenea transe” (Émile Zola). Bruno Îi oferi catolicei un pahar de lichior de Charentes. — Cum te cheamă? o Întrebă el. — Sophie, răspunse ea. — Nu dansezi? o Întrebă el. — Nu, răspunse ea. Nu prea mă dau În vânt după dansurile africane... sunt prea... Prea cum? Îi Înțelegea tulburarea. Prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
asta ești. Ce n’est ne pas bon de changer sa religion. Dumnezeule, nu e bine deloc. — Mergeți la slujbă aici? Nu, nici aici, și nici În America n-am prea mers, decât din când În când. Da’ eu tot catolică rămân. Nu-i bine să-ți schimbi religia. — On dit que Schmidt e catolic. — On dit, mais on ne sait jamais, spuse madam Fontan. Nu cred ă Schmidt e catolic. Nu-s mulți catolici În America. Noi suntem catolici, spusei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
-lea, regatul ungar în expansiunea sa în Transilvania, a înființat și un comitat al Albei în locul vechiului voievodat. În același timp, a fost înființată o episcopie catolică ungurească-așadar, ca și la Biharea, peste organizarea bisericească ortodoxă s-a suprapus cea catolică.32 În Banat, în secolul al X-lea, exista un voievodat condus de Glad, cu reședința în cetatea Cuvin (Keve), iar oastea sa era alcătuită din vlahi, bulgari, pecenegi. Nu știm dacă pe teritoriul voievodatului său exista o episcopie, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
la acestea adăugându-se eforturile de a le aduce sub ascultarea bisericii apusene. Ca o consecință a acestor acținui, cneazul Daniel avea să recunoască suzeranitatea regatului ungar. Dar în teritoriile baltice locuite de populații încă păgâne, penetrația politică și confesională catolică începuse încă de la sfârșitul secolului al XII-lea. Pe urmele negustorilor germani, instalați la gurile Dvinei, au apărut clericii catolici care au imprimat un sens creștin apusean supunerii localnicilor baltici, livoni, estoni, pruși. Persuasiunea însoțită de forța armelor a antrenat
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
avea două fiice, dintr-o căsătorie anterioară, una fiind soția lui Stracimir, țarul bulgar de la Vidin, iar alta consoarta țarului sârb, Uroș. În acel moment, influență puternică la curtea domnească de la Argeș o avea doamna Clara, a doua sa soție, catolică ferventă-aceasta și-a căsătorit fiica cu palatinul Ungariei, Ladislau de Opolia, întărind și mai mult influența catolică la curte și în țară. Dar, în anii următori, relațiile între regele Ludovic și voievodul Alexandru s-au răcit -într-un act al
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
asupra provinciei se afla în mîinile ungurilor, în cele ale secuilor, înrudiți cu ungurii și vorbind o limbă asemănătoare, și în cele ale germanilor, cunoscuți sub numele de sași, descendenți ai imigranților din secolul al XII-lea. Erau recunoscute bisericile catolică, luterană, calvină și uniată, dar nu și cea ortodoxă. În secolul al optsprezecelea a fost înființată o biserică unită, care i-a atras pe unii dintre români și a jucat un rol cultural cu totul aparte. Biserica ortodoxă și capii
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
1914 existau încă 93 368 de familii de kmeți ortodocși, care lucrau o treime din pămîntul cultivat. S-a apreciat că în momentul ocupării erau circa 85 000 de familii de kmeți, din care 60 000 erau ortodoxe, 23 000 catolice și doar cîteva musulmane. Țăranii trudeau pe pămînturile a 6 000-7 000 de agale și bei.3 Mulți erau firește foarte dezamăgiți de atitudinea habsburgilor; se sperase că sub administrația habsburgică vor fi introduse schimbări majore. Au fost într-adevăr
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
rtat, �n form?, de cel al liberalilor regrupa?i �n Societatea ?tiin?ei sociale pentru dezvoltarea ini?iativei private. Parisul n-a fost singurul oră? atins de fenomen: �n Lille s-a �nt�mplat la fel, �n umbră facult??îi catolice, dar mai ales �n Lyon unde a fost fondat, dup? modelul Muzeului Social, un interesant Oficiu social de informa?îi ?i de studii. A?a c? nu e deloc uimitor s? auzim un sociolog american reputat, cum este Lester Ward
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
-se de la Sorbona, unde își începea lecțiile dimineața, făcându-le să dureze atât cât îl ajutau glasul și puterile, Tommaso, luat de amețeală, ca să nu cadă se sprijinise de balustrada unui pod, chiar în fața Catedralei Nôtre Dame: "Cine știe cum e acum Catolica mea...". Trecea multă lume și se uita la el, surâdea auzindu-l vorbind de unul singur și murmura câte-o frază pe care Tommaso abia de o pricepea: "Acești parizieni vorbesc prea repede, la Stilo, în schimb, noi târșâim frazele
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
trăiește; 2) dimpotrivă, Răsăritul ortodox, neconsumat de împlinirea sa în actualiate, așteaptă realizarea desăvârșită a tuturor lucrurilor în participarea făgăduită la sfârșitul veacurilor 7. Pornind de la diferența tipologică (cea dintre act și formă) dintre concepțiile cosmologice și antropologice ortodoxe și catolice, filosoful român se oprește asupra unei probleme fundamentale referitoare la neutralitatea naturalistă și transfigurarea spirituală (civilizație și viață duhovnicească); altfel spus, este vorba de modalitatea în care catolicismul privește lumea naturală în iconomia divină 8, precum și implicațiile care decurg din
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
rezumă numai la întrebarea dacă Biserica se întemeiază pe credința lui Petru, conform vechii și unanimei tradiții patristice. Dimpotrivă, precum a ilustrat critica catolică, chestiunea principală vizează aspectul eventualei succesiuni a lui Petru, căci, în tradiția ortodoxă și în cea catolică, nu se poate discuta despre Ecclesia fără ca acest termen să presupună o permanență în istorie. Pentru tradiția catolică, Ecclesia este "un organism sacramental care actualizează, de-a lungul istoriei, actul unic și definitiv împlinit de Hristos, la un moment anumit
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
religioase sau bazate pe clasă variază puternic în privința gradului în care sunt cu adevărat independente de tiparele relaționale ce le-au dat naștere. Într-adevăr, există variații în timp și de la o țară la alta. Organizațiile muncitorești sau de tineret catolice create în multe țări europene în a doua jumătate a secolului al XIX-lea erau în acel moment mai dependente de organizația bisericii decât au ajuns să fie în a doua jumătate a secolului XX; iar dependența lor a rămas
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
modernă face Creștinătatea să explodeze și se constituie în și prin această explozie. Are loc explozia născută din Reformă, care cuprinde Germania, Anglia, Elveția, Provinciile Unite și Scandinavia, în vreme ce Spania, Italia, Portugalia, o parte a Franței, Bavaria și Austria rămîn catolice. Se avîntă în zbor discursurile, ideile, informațiile, în roiul de file pe care îl împrăștie în cele patru zări invenția lui Gutenberg (1440). Are loc explozia Renașterii între Credință și Rațiune, între Religie și Umanism. Începînd de acum, cultura iudeo-creștino-latino-greacă
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
nu pseudoliberalii de stânga), își cuceresc anevoie pozițiile, trebuind să se afirme pe plan savant dincolo de orice „dubiu rezonabil”; liberalii de dreapta americani - care merg până la o formă osificată de liberal-conservatorism - își găsesc refugiul în universitățile și colegiile confesionale, îndeosebi catolice, institute, fundații - ceea ce nu întârzie să-i înăsprească, iar uneori îi transformă în ideologi sectari, la fel de puțin îmbietori ca și adversarii lor4. Grație legăturilor lor franceze - ceea ce am numit cândva, desigur ironic, „filiera franceză” -, gânditori și formatori ca Strauss și
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
uns cu seu, dar homo religiosus poartă în el înclinația de a împărți credința cu alții. De aici încep propaganda, manipularea, persuasiunea, căci măciuca nu mai poate rezolva totul, ca în celelalte situații pur materiale. Deci, nu întâmplător, religia, cea catolică, dă numele propagandei și îl pune în circulație prin înființarea, în 1622, ca reacție la ereziile protestante, a Congregației de Propaganda Fide, pentru propagarea religiei catolice în întreaga lume. Firește că propagandă - atât religioasă, cât și politică sau socială - se
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
juridică a românilor la statutul de națiune "tolerată". Ulterior Reformei, spațiul transilvan a devenit un focar al protestantismului. Edictul de la Turda emis de către Dieta Transilvană în 1568 a proclamat libertatea de conștiință și toleranța religioasă, consacrând cele patru "religii recepte" (catolică, luterană, unitariană și calvină). Religia ortodoxă, a populației de etnie română, beneficia, la fel ca națiunea română, de statutul de "tolerată". Cu acest edict, procesul de inferiorizare socială, economică, politică și religioasă a românilor din Transilvania, început oficial încă din
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
la care erau supuși românii ardeleni de "religiune" răsăriteană de către ungurii catolici: "Dintre toți însă Episcopul catolic al Transilvaniei a supărat mai mult pe Români, vrînd a'i face ca să se lapede de religia răsăriteană și să înbrățișeze pe cea catolică. Strîmtorați în astfel de chip Românii, o parte dintrînșii au hotărît a'și părăsi patria și a se duce întralt loc unde putea să fie scutiți de toate necazurile acelea. Așa dar puinduse în fruntea lor un prinț Radul Negru
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
limbii maghiare. În Transilvania, spre deosebire de Principatele Unite, și ulterior Române, educația românească a continuat sub forma învățământului confesional. Originile restaurării acestuia trebuie căutate în 1850, când etatismul Curții vieneze în materie de educație a făcut încă o concesie, acordând Bisericii Catolice jurisdicția asupra școlilor populare catolice. Din 1856, de acest drept beneficiază și Biserica Unită română, iar în 1861 acesta este extins și asupra Bisericii Ortodoxe. Învățământul românesc transilvănean va rezista sub forma sa confesională până după 1918, când unirea cu
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]