1,592 matches
-
Vorbește! Prin urmare... Garantezi tu, necondiționat, pe sănătatea ta, aia-n pioneze? Pe coeficientul tău de inteligență? Păi... Ce, păi? Ție ți se pare lucru de glumă? Pe unde și cum vom scoate castanele, dacă ne facem de comandă cu coniac lampant, dacă amețim brusc și ne lasă vederile? Ți-ai pus vreodată întrebarea la ce spital mergem și dacă mai apucăm să ajungem acolo? Și ce variantă idioată o să le servim ălora? Hai, zii! Sartre spunea odată că, dintre-atâtea și-
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
se opună ăstora! Bine, bine, bine, bre, bulibașule! îl gratulează Kojak, tușind în sec. Tu le știi pe toate, ca din cărți! Și ce să ne facem atuncea, zii? Rugăciunile? Nu, nu încă! Mai întâi, scoate dumneata sticla aia de coniac de Segarcea, de-o ții pitită în șemineu și dă-le oamenilor de față câte-o gură, ca să mai prindă nițică inimă și să le crească corespunzător și moralul. Deschide cușca și scoate-l și pe nevolnicul ăla de-acolo
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
-i izbim în plin, prin surprindere și cu elan, cu armele, de la distanță mică, inamicii ar fi dezagregați! Aneantizați! Ar fi făcuți fărâme! Chiseliță! Să construim o catapultă! O catapultă! Da! strigă Poetul, îmbărbătat și luat de valul gurii de coniac. Și să tragem cu spada, cu coiful și cu scutul, pe post de lesturi. Ăă..., de ghiulele! N-avem din ce, nu avem unde și nu avem nici timp destul, la dispoziție, ca s-o construim, îl dezumflă Fratele. Ăia
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
După care, din spatele fișetelor, ridică o canistră nichelată de cincisprezece litri, plină cu benzină, din rația lunară pentru mașina de patrulă și o plasează decisiv, pe deasupra moviliței strălucitoare de metal. U-ff! geme Poetul și mai captează o dușcă binefăcătoare de coniac. Camera noastră are o izolație bună. Este cvasi-ermetică. Geamurile sunt etanșe. Doar descuiem ușa, fără să o deschidem și salut! Capcana este pregătită! Iar noi..., noi am tăiat-o! Dar, pe unde? Pe-aici, bre! și nenea Sandu dă la
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
mișcare, cătinel-cătinel, 'tu-le mămulișca lor! Drăcia cu flexul merge în frunte! Cu falxul! Boss, am rugămintea să păstrăm proprietatea termenilor. Noblesse oblige! Lexical, după faza cu bomba, avem pretenții mari, de la tine! îl ironizează Poetul, sorbind ultima gură de coniac, din sticla de care refuzase consecvent să se despartă. Acum, încearcă de clanță! Se deschide... Bun! Se codesc, se fâțâie un pic, ca damele... Hai, hai cu tata! Haideți! Hai, intrați...! Uite-i că intră! În formație completă! Băi...! S-
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
murdăriți circular, în tur, de la iarba strivită. La un metru în spatele său, umăr la umăr, înaintau sub perdeaua razelor lunare, în noaptea fără vânt, Poetul și cu Fratele, cel dintâi sensibil mai optimist și mai bine dispus, ca efect al coniacului aceluia veritabil, maturat, de plăcerea căruia se bucurase aproape singur, egoistul! La urmă, în buiestru, Bossul tropăia ușor, silindu-se și el să nu piardă cursa, incomodat parțial de coșul de nuiele, de care nu se despărțise o secundă. Pe
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
Mariusele, kaput! Ein, zwei, drei și-n cur să te f...t! îl prohodește proteguitor Dănuț, ca pe un bun și brav hoplit, răpus în bătălia de la Gaugamela. Iar dup' aceea, Poetul cugetă, profund: Băi, am băut o groază de coniac. Ce mosorela mea! Sunt proaspăt ca o floare. Mi se-ntinde! Să mai beau și vin sau, mai bine, nu? That's the question. Woe is me, woe is me! Cum, zice-se, ar fi plâns Chaucer. Ce șmecherie căcăcioasă
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
capitalei se simte uneori destul de neplăcut. Devine Însă și mai de acord cînd vede pachetul, care e de fapt o plasă considerabilă. Există acolo și o sticlă dintr-un vinars de Segarcea, ceva rar și foarte fin care trece drept coniac și care egalează șansele În fața orătăniei din plasa mirelui. Mă anim mai mult decît e cazul și dau să-i arăt minunile locotenentului, care se fîstîcește, Îmi cere să nu ne expunem În public (sîntem chiar În poarta unității), mă
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
Îmi iese cu reținere și oricum el merge iute În fața mea și pare că nu vrea să audă, pare că se gîndește la altceva. Un restaurant gol care tocmai se Închide, pentru că s-a terminat și berea, și vinul, și coniacul. Nici măcar apă minerală nu mai au. — Dar ce aveți? Întreabă Andi. Ospătărița nu se obosește să mai răspundă. Dă din umeri și ne Întoarce spatele. — Ce dracu’ facem? Coborîm În crama altui restaurant. Am mai fost o singură dată În
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
grabă, și de unde bucuria acestei întâmpinări Poate că...” M-am oprit speriat ca dintr-o amețeală, mintea începea să nu mai priceapă, cărările se împleticeau, și în mijlocul acestei nedumeriri absurde, vocea îi sări vioaie către domnul Pavel: - Niște păhărele pentru coniac. - N-avem coniac. - Avem, am cumpărat eu, special, dar gata să uit: să-l cinstim pe domnul judecător. Domnul Pavel aduse păhărelele, în timp ce ea scoase din sacoșa de piele cu care venise sticla cu coniac, și, destupând-o, începu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
bucuria acestei întâmpinări Poate că...” M-am oprit speriat ca dintr-o amețeală, mintea începea să nu mai priceapă, cărările se împleticeau, și în mijlocul acestei nedumeriri absurde, vocea îi sări vioaie către domnul Pavel: - Niște păhărele pentru coniac. - N-avem coniac. - Avem, am cumpărat eu, special, dar gata să uit: să-l cinstim pe domnul judecător. Domnul Pavel aduse păhărelele, în timp ce ea scoase din sacoșa de piele cu care venise sticla cu coniac, și, destupând-o, începu să servească fiecăruia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
domnul Pavel: - Niște păhărele pentru coniac. - N-avem coniac. - Avem, am cumpărat eu, special, dar gata să uit: să-l cinstim pe domnul judecător. Domnul Pavel aduse păhărelele, în timp ce ea scoase din sacoșa de piele cu care venise sticla cu coniac, și, destupând-o, începu să servească fiecăruia și doamnei Carolina pe care o strigă să vină de la bucătărie, ușa era întredeschisă, apoi se ridică în picioare și înălță, prima, în sănătatea și „succesul” meu, după care, râzând, mă sărută pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
să-și șifoneze rochia nouă, cu multe pliuri, anume făcută, cu ajutorul doamnei Carolina Pavel, pentru noul sezon luminos. - Am auzit, dar numai un zvon, începu ea, c-o să se reformeze și învățământul. - În ce sens? întrebai, desfundând o sticlă de coniac, rătăcită în rafturile unui negustor armean, rămasă nici el nu știa de când. Ea luă singură, ca și cum ar fi fost la ea acasă, păhărelele din bufetul de lângă fotoliu; cineva dacă ar fi filmat scena, un ipotetic spectator, ar fi jurat că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
era înștiințat, drept scuză, asupra vestimentației grăbite, purtarea fiindu-i decentă, apoi făcând tratațiile de rigoare ce revin calității de gazdă, în timp ce frazele îi erau independente, ușor șugubețe, dar niciodată grosolane, sau impudice. - Ar fi cazul să mai puneți un coniac, rosti întinzându-mi păhărelul zâmbind. E datoria dumneavoastră de gazdă. Mă executai, iar ea păstrând echilibrul conversației începu să-mi povestească amintiri din copilărie, la care nici nu fui atent pentru că nu-mi plac amintirile din copilărie ale femeilor, toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
la rând pentru orice, cozi uriașe la cartofi (cei maronii, colțoși, și cei rozalii, mult râvniți), la pește, la ouă, la fructe și legume, la rație (rațiile de ulei, făină, zahăr, mălai nu depășeau 1,5 kg de persoană), la coniac albanez și rom „Havana Club”. Cozile din cofetăriile sărăcăcioase, de cartier, pentru niște amărâte de ecleruri vechi sau pentru câte o savarină cu frișcă acrită... Cozile de la tutungerie, pentru puturoasele țigări „Carpați”, „Mărășești”, „Amiral” sau „Bucegi” - și, Doamne, ce omor
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
la Brusturi. Tovarășii de acolo aveau un plan cu mine, să mă trimită la București cu forța). În afară de cel flocos, or venit după mine să le fac cinste încă vreo trei. Ce bem? Am întrebat eu. Câte un deț de coniac! au răspuns ei. După ce bem coniacul pe care l-am comandat, li s-a deschis și mai mult pofta de băut. Mai comand încă o sticlă, iar după ce o bem, tovarășul respectiv îmi spune: Știi, dumneata, că de aici mergi
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
un plan cu mine, să mă trimită la București cu forța). În afară de cel flocos, or venit după mine să le fac cinste încă vreo trei. Ce bem? Am întrebat eu. Câte un deț de coniac! au răspuns ei. După ce bem coniacul pe care l-am comandat, li s-a deschis și mai mult pofta de băut. Mai comand încă o sticlă, iar după ce o bem, tovarășul respectiv îmi spune: Știi, dumneata, că de aici mergi la București! Asta crezi dumneata, eu
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
de aici mergi la București! Asta crezi dumneata, eu de aici merg la Brusturi! Ba mergi, deoarece acolo ți se deschide o expoziție personală de pictură naivă! Nu mă duc! Dar, între timp, am mai băut câte un deț de coniac, iar la sfârșit, nu-mi mai amintesc cum m-au dus la gară. Atâta știu că mi-au scos bilet de tren pentru vagonul de dormit și m am trezit în cușetă când trenul a făcut tupu tupu, tupu-tupu, așa cum
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
dar care sunt străine de creația lor. Am văzut de ce asemenea sentimente au locul lor în opera unor Cervantes, Sterne sau Dickens. Dar și acolo ele apar în mod recurent, alternând cu comicul, dar fără să-l pătrundă. Ca substanță, coniacul lui Cervantes e însă, cum spuneam, un comic absolut, deci de aceeași esență cu cel molieresc. Nu același lucru se poate spune despre comicul shakespearian, deși are loc într-o operă de teatru, deci într-un cadru propice. Cu toate că Shakespeare
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
detaliu maniile detectivului: Aveți perfectă dreptate în legătură cu obiceiurile lui de fumător, deși nu cred că fumează exclusiv Camel. Îi place aproape orice fel de țigară. ș...ț Cât privește preferințele alcoolice, aveți dreptate, deși nu cred că preferă whisky-ul coniacului. În schimb, vede în Pink Ladies, cocteilurile Honolulu și crema de mentă cu sifon o adevărată insultă. Da, cafeaua și-o face singur. ș...ț O bea cu frișcă și zahăr, nu cu lapte. Uneori o bea neagră, fără zahăr
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
să cumperi țigări? Te înșeli! Poți face tu însuți un experiment. Data viitoare când mergi într-un bar sau un restaurant, într-o zi friguroasă, iar cel care te însoțește te întreabă ce-ai vrea să bei, în loc să spui "un coniac" (sau altă băutură, nu contează), răspunde: "Știi ce mi-ar plăcea cel mai mult? Căldura aceea minunată și blândă a coniacului". Vei descoperi că până și persoanele cărora le displace coniacul vor dori să-ți țină companie! încă din copilărie
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
într-o zi friguroasă, iar cel care te însoțește te întreabă ce-ai vrea să bei, în loc să spui "un coniac" (sau altă băutură, nu contează), răspunde: "Știi ce mi-ar plăcea cel mai mult? Căldura aceea minunată și blândă a coniacului". Vei descoperi că până și persoanele cărora le displace coniacul vor dori să-ți țină companie! încă din copilărie, subconștientul nostru e bombardat zilnic cu informații care pretind că țigările ne relaxează, ne dau încredere în noi înșine și curaj
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
întreabă ce-ai vrea să bei, în loc să spui "un coniac" (sau altă băutură, nu contează), răspunde: "Știi ce mi-ar plăcea cel mai mult? Căldura aceea minunată și blândă a coniacului". Vei descoperi că până și persoanele cărora le displace coniacul vor dori să-ți țină companie! încă din copilărie, subconștientul nostru e bombardat zilnic cu informații care pretind că țigările ne relaxează, ne dau încredere în noi înșine și curaj, sunt lucrul cel mai prețios de pe pământ. Crezi că exagerez
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
stofe; astrahan, caracul, merinos, bîrsană - rasă de oi și varietate de blănițe; babilonie - dezordine; balamuc - ospiciu (< localitatea Malamuc, unde se afla un astfel de așezămînt); bărăgan - pustiu; berlină - tip de automobil; bogdan - însemna în trecut „moldovean“; brașoavă - „minciună“; un dunărea - coniac; o carpați - țigară; un moeciu - cașcaval). Procesul transformării apelativelor este permanent și poate fi surprins în desfășurare și în perioada actuală, deoarece multe dintre numele de locuri se află „în curs de toponimizare“, deci de dobîndire a statutului de nume
101 nume de locuri by Ion Toma () [Corola-publishinghouse/Science/1350_a_2724]
-
și întreprinderea de prelucrare a lemnului, profilată de producerea unor tipuri diversificate de mobilă, parte destinată exportului. Printre unitățile economice de după 1968 amintim: Întreprinderea de materiale izolatoare (1972), Unitatea de vată minerală (1973), Filatura de bumbac (1872), Secția de produs coniac (1973), Întreprinderea de ventilatoare și instalații de ventilație intrată parțial în producție în 1974, Fabrica de pâine (1974), Fabrica de gheață (1970), Complexul de industrializare a legumelor și fructelor (1971), Centrul de vinificație (1970), Complexul avicol (1973). De la o singură
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]