1,095 matches
-
oamenii te ascultă. Dacă nu o ai, nu-ți dă nimeni nimic și ești considerat inofensiv și prost. Inginerul de la ferma viticolă își construise un fel de beci, o groapă cimentuită, acoperită cu o placă de beton. Toamna, în acea cramă improvizată era pus la fiert, în damigene de sticlă, vin din cele mai deosebite soiuri. Câțiva oameni de încredere ai inginerului mustuiau strugurii, departe de ochii angajaților, dar mai ales departe de ochii noștri. 102 Era trecut de ora 23
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
era întunecoasă, fără lună. Mă culcasem și abia mă furase somnul când am auzit bătăi puternice în ușă. Am deschis ușa adormită și foarte speriată: Sunați la dispensarul uman să vină doctorița! Noi am sunat și nu răspunde. Sus, la cramă, doi oameni sunt pe moarte. Ce s-a întâmplat, cum adică sunt pe moarte? Unul a intrat în beci să scoată vin și să umple bidoanele unor prieteni de-ai inginerului și a leșinat din cauza bioxidului de carbon. Altul a
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
de județe. Cele văzute au întrecut cu mult și cea mai bogată imaginație. Magazinele de legume aveau spațiul amenajat în așa fel încât aveai impresia că ești într-o grădină de zarzavat, erau aranjate livezi cu pomi fructiferi, vii și crame, iar felurite soiuri de flori aduse de la Codlea încântau privirea și îți desfătau mirosul. În acvarii uriașe care imitau habitatul natural înotau crapi, păstrăvi și alte soiuri de pești. Erau raioane cu fructe exotice pe care nu le văzusem nici
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
a noastră mântuire s-au coborât din deal în vale și s-au întrupat din must și din curătoare. S-au tescuit și s-au dat cep a treia zi după ce au fiert și s-au suit în deal la cramă și s-au pus de a dreapta lui Stoian vierul, care iarăși va să vie cu sfredelul cel mare să cerce vinul și pelinul, a căror băutură nu va mai avea sfârșit. Și într-o ocă plină, domnul dătător de viață
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
ca să poți juca tare. Cine-i tipa? Nu știu, zău! Și nici nu știi cu cine a fost la hotel? "Cu nea Toader!" îl taie pe Mihai un gînd, amintindu-și discuția purtată de Săteanu aseară, pe cînd erau în cramă. De unde să știu?! strînge el din umeri. Cu soțul meu, căruia i s-a plîns c-ai acostat-o în magazin. Dar nu știa cum te cheamă. Cînd o să afle, spune Maria, apăsînd cuvintele "nea Toader" al tău s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Tot timpul a trebuit să ne lege cîte ceva. Întîi Doina. Apoi gîndul că rămîne ea în vînt. După aceea, situația mea... De vreo doi ani, vila. Visul ei! Să aibă o vilă mare, frumoasă, cu salon de primire, o cramă la subsol... Credeam că o femeie, cînd își vede visul cu ochii, e în stare să... Așa spun cărțile, alea proaste, citite de mine în tren, spun că doamna cutare, cînd a primit colierul dorit, a uitat de urîțenia celui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
bărbatul din fața sa. Ba să-mi spui! lovește Săteanu cu palma în birou. Te observ mereu cum pufnești, ce, crezi că-s tîmpit? Ce ai de spus, hai, dă-i drumul! Te-am observat și aseară, cînd ai intrat în cramă: o privire calmă, umbrită de un gînd spune-l! Doar nu calci pe urmele nevesti-mi, care mă crede, uneori, incapabil s-o înțeleg... Zi-i! Dacă nu l-ai citit pe Platon, începe Mihai cred că nu l-ai citit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
de-a se retrage, femeia mulțumește cu glas scăzut, clipind o dată din ochii ei mari, dincolo de care Mihai ghicește gîndul neliniștit pentru copiii rămași acasă. "Iată, gîndește el viața are și-o altă față, mai reală decît cea văzută din crama lui Săteanu, ori din garsoniera mea, în care vine și se dezbracă vreuna, în ai cărei ochi nu stăruie grija pentru cei doi prunci de acasă... Dacă vreau să fac literatură, trebuie să înfrunt pieptiș viața sub multiplele-i aspecte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
și exprimase, cu recunoscuta-i eleganță, Crocodilul. Ea l-a terminat pe bietu' Luci'. L-a mâncat cu zile, nenorocita! Proasta dracului! scrâșnise și Buletin, neconsolat. Profitând și de faptul că antemergătorii, care sosiseră tustrei, împreună, mai dinainte, direct de la crama lui Fane Dromaderu', zis și Calapod anume Vali, Iulică și cu Cezărel preferau să comenteze acum, în dârdoră, rezultatul recentului meci al echipei-fanion de fotbal a județului (A fost blat, băi, mânca-v-aș ochii voștri, ăia chiori! șuiera Apostatul
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
erau douăsprezece ore. Sasha ar fi vrut să fie deja seară. Se ridică. Era bucuros și totuși Îl Încolțea un gând neplăcut. Chiar dacă el Însuși Îi spusese iubitului cât de mult i-ar fi plăcut să viziteze Colinele din Maremma, crama ideală pentru o cină romantică. O prietenă Îi povestise despre ele. Maestrul bucătar avea abia treizeci de ani, dar Își câștigase deja două stele În biblia Michelin. Avea un stil de a găti, creativ și complex, dar folosea produse tradiționale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
șuncă de Colonnata, produse proaspete cumpărate direct de la producător. Antreul era servit pe un platou imens, practic ești deja sătul când vine partea cea mai bună: felul Întâi, al doilea, sosuri, dulciuri, totul stropit cu vin din cele mai bune crame din zonă, iar la sfârșit, țuică distilată În casă. Cu alte cuvinte, un mediu foarte intim, dar distins, frecventat cu discreție de personalități ale lumii mondene și politice - fuseseră văzuți aici Massimo D’Alema și Tony Blair cu Cherie, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
politice - fuseseră văzuți aici Massimo D’Alema și Tony Blair cu Cherie, iar săptămâna trecută fusese aici Roberto Benigni. Sasha Își dorea să meargă acolo de luni de zile, dar acum se gândea că iubitul rezervase locuri acolo și la Crama din Toscana pentru că simțise nevoia să pună Între el și căsnicia lui un spațiu de cel puțin o sută de kilometri. Niciodată - chiar niciodată - nu fuseseră la cină În Roma. Exploraseră toate orașele-satelit - Zagarolo, Palestrina, Frascati, Tarquinia -, toate restaurantele indicate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
pentru că s-a terminat și berea, și vinul, și coniacul. Nici măcar apă minerală nu mai au. — Dar ce aveți? Întreabă Andi. Ospătărița nu se obosește să mai răspundă. Dă din umeri și ne Întoarce spatele. — Ce dracu’ facem? Coborîm În crama altui restaurant. Am mai fost o singură dată În acest local. O văgăună rustică cu ștergare țărănești și farfurii de lut pe pereți. Măcar o bere putem să bem, ospătarul Îmbrăcat În costum popular ne zice că e ultimul butoi
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
ostenii creștini rămași pe frumoasele plaiuri moldave, după luptele purtate împotriva păgânilor. Satul a existat și pe vremea lui Ștefan cel Mare, deoarece Drumul domnesc, dintre Cotnari și Hîrlău, trecea și prin Scobinți. Dovadă este dată de existența unor beciuri, crame, locuințe din piatră și cărămidă din partea de sud a Dealului voievodului. Unii cercetători au afirmat că platoul Dealului lui Vodă ar fi adăpostit chiar o curte domneasca din perioada înfloritoare a marelui domn. Apropierea de drumul vinului a determinat descoperirea
Comuna Scobiţi : repere spaţio-temporale by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/715_a_1312]
-
de vânzare a unor vii pe colinele Cotnarilor „în rînd cu Vodă”, adică vecine cu viile domnitorului. În anul 1756, domnitorul Mihai Racoviță întărește Mănăstirii Neamț stăpânirea peste „o prisaca din Dealul lui Vodă cu 4 fălci de vie, cu crama și pivniță dăruite de mitropolitul Varlaam. O situatie din 1830, întocmită de ispravnicul ținutului Hîrlău pentru „suma pogoanelor de vie din podgoria Cotnari”, spre a se stabili producția aproximativa și, în raport cu aceasta, suma banilor vădrăritului, ne dă următoarele suprafețe ocupate
Comuna Scobiţi : repere spaţio-temporale by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Science/715_a_1312]
-
vin și rușii și-au întrerupt drumul spre front și au venit la castel. A.N.: și era depozit de vin? N.I.: Da, un mare depozit de vinuri. Comportamentul soldaților ruși a fost groaznic. Au pătruns în castel, apoi în cramă și, după ce s-au îmbătat, au început să tragă cu armele în butoaie. Au intrat și în aripa clădirii unde era instalat spitalul. Am fost nevoiți să le explicăm care este profilul spitalului și să-i conducem peste tot. Când
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
Top Print&Paper, București, 1997, pag. 31; Albumul Artă Naivă, Ed. First Timișoara, 1998, pag. 63, 64; Albumul Artă Naivă, Ed. First Timișoara, 1999; Albumul L’art naïf de Natalia Brodskaya, Ed. Parkstone, New York, 2000, pag. 161; Catinca Popescu - La cramă Ulei pe pânză, 2007 Mihai Vintilă, Dicționarul artei naive din România, Ed. Timpul, Reșița, 2001, pag. 113, 114; Die Naïve Kunst Rumäniens - Herbert Wiesner, Ed. Ansid, Târgu-Mureș, 2002, pag. 140, 141, 219; Albumul Valori ale artei plastice românești contemporane, editat
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
Recreerea și distracția este asigurată de jocurile mecanice, muzica oferită de combine muzicale deosebite. Din categoria unităților cu acest caracter fac parte o mare varietate de alte profile de unități de alimentație publică cum sunt: -bufetul, bufetul-bar, bodega, braseria, berăria, crama, mustăria, cafeneaua, grădina de vară independentă, etc. B) Unitățile culinare prin care se asigură cu precădere hrana pentru un număr cât mai mare de consumatori, fiind organizate pentru producerea și desfacerea unui volum mare și diversificat de produse culinare din
[Corola-publishinghouse/Science/1492_a_2790]
-
aristrocrat al spiritului, JL, 1992, 15-18; Ovidiu Constantinescu, Album de familie, JL, 1992, 15-18; Barbu Cioculescu, O prezență aulică, JL, 1992, 15-18; Aurel Martin, În algebra adevărului final, JL, 1992, 15-18; Al. Săndulescu, Vladimir Streinu - 90, RL, 1992, 18; Mihail Crama, Chenar pentru Vladimir Streinu, VR, 1992, 6-7; Rememorări: Vladimir Streinu, RITL, 1993, 1-2 (semnează Cornel Regman, Al. Săndulescu, Cornelia Ștefănescu, Barbu Cioculescu); Lovinescu, Unde scurte, III, 161-164; Barbu Cioculescu, Vladimir Streinu în albumul timpului, RL, 1997, 20; Regman, Dinspre Cercul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289977_a_291306]
-
ca și Cotnarii sunt încărcate astăzi, ca și ieri, de multă istorie. Când voievozii vremii au ridic at la Hâ rlău o curte domnească, imediat, în apropiere, la Cotnari, s-a pus în lucrare o curte asemănătoare și fundația viitoarelor crame... Dacă în timpul lui Ștefan cel Mare, Târgul Hârlău cunoaște o înflorire fără precedent, când se reface și se mărește Curtea din localitate, dându i fast și „lux monachic” , după cum se exprima C.Nicolaescu, întregindu-i ansamblul în 1492, cu adăugarea
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
beciului Vlădoianu te izbește imediat ce ai coborât primele trepte. Lung de 30 de metri și înalt de circa 6 metri, în beciul Vlădoianu se pot păstra pest e 100.00 0 de litri de vin. Se mai păstrează și astăzi crama în care boierul Vlădoianu, fost ministru de finanțe al României antebeli ce, își făcea vinul. Crama era chiar deasupra beciului. După ce st rugurii culeși de pe cele 50 hectare de viță de vie erau zdrobiți, mustul era coborat printr-o gaură
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
de circa 6 metri, în beciul Vlădoianu se pot păstra pest e 100.00 0 de litri de vin. Se mai păstrează și astăzi crama în care boierul Vlădoianu, fost ministru de finanțe al României antebeli ce, își făcea vinul. Crama era chiar deasupra beciului. După ce st rugurii culeși de pe cele 50 hectare de viță de vie erau zdrobiți, mustul era coborat printr-o gaură săpată în podeaua cramei direct în butoaiele din beci. După anul 1990, proprietatea Vlădoianu, castelul, beciul
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
Vlădoianu, fost ministru de finanțe al României antebeli ce, își făcea vinul. Crama era chiar deasupra beciului. După ce st rugurii culeși de pe cele 50 hectare de viță de vie erau zdrobiți, mustul era coborat printr-o gaură săpată în podeaua cramei direct în butoaiele din beci. După anul 1990, proprietatea Vlădoianu, castelul, beciul, cramele, dormitoarele slugilor, au fost retrocedate urmașilor boierilor. După retrocedare, acestea au fost cumpărate de la urmașii boierului de S.C . Cotnar i SA, care va implementa aici un proiect
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
era chiar deasupra beciului. După ce st rugurii culeși de pe cele 50 hectare de viță de vie erau zdrobiți, mustul era coborat printr-o gaură săpată în podeaua cramei direct în butoaiele din beci. După anul 1990, proprietatea Vlădoianu, castelul, beciul, cramele, dormitoarele slugilor, au fost retrocedate urmașilor boierilor. După retrocedare, acestea au fost cumpărate de la urmașii boierului de S.C . Cotnar i SA, care va implementa aici un proiect de dezvoltare a turismului viticol. ʺBeciul, jumătate, va fi plin cu vin, iar
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
site-urile diferiților întreprinzători. Redăm mai jos două din creațiile sale pe tema abordată în această lucrare. Poezioară de toamnă O boabă de Tămâioasă Și un bob de Otonel, Ea și mândră și voioasă, El Muscat, așa nițel, Jos la cramă se-ntâlniră Lângă teascul nesătul, Cicătelea auziră Că nu ar fi must destul : “Dacă anu-i secetos”, Zise badea Ottonel, “Mustul iese și el gros, De asemeni puțintel” Da’ și lelea Tămâioasă : “De e ploaie multă n vară, Iese lungă
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]