1,487 matches
-
frecvent în țările cu economii înalt funcționale. În același timp însă, practicarea lor are efecte în planul vieții economice, cum ar fi dezvoltarea turismului sau a serviciilor legate de îngrijirea corpului (fitness). 2) În cazul valorilor, considerate principii generale despre dezirabil, schimbările nu înseamnă atât inovații axiologice (apariția unor valori cu totul noi), cât restructurări în importanța acordată lor și numărului de aderenți, consensului realizat. Valorile postmoderne tocmai invocate sunt un exemplu în acest sens: cultivarea propriului corp și spirit, împlinirea
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
dintre „cum ar trebui” sau „cum ar fi bine să fie” și „cum este cu adevărat în realitate” este crucială metodologic, fiindcă, prin instrumentele de cercetare ce se bazează pe autodescrieri, noi accedem, în fapt, la „ceea ce ar trebui”, la dezirabil. Acest lucru se întâmplă, în considerabilă măsură, când întrebăm oamenii nu doar „ce cred”, ci și „ce fac”, întrucât există tendința mai mult sau mai puțin conștientă de a se descrie pe sine într-o lumină favorabilă. Pe de altă
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
neapărat la operarea asupra ei, ci la o restructurare a evaluării de sine - afectată de respectiva constatare, prin afirmarea de sine (Steele, 1988). Ceea ce înseamnă a te concentra asupra aspectelor pozitive ale personalității și a-ți pune în evidență comportamentele dezirabile, cum ar fi actele de caritate, înțelegerea și iertarea semenilor. Pe de altă parte, studii experimentale confirmă observația cotidiană că oamenii folosesc o serie de alte metode pentru a se sustrage disconfortului disonanței, începând de la a consuma alcool până la a
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
față de negri. Studenții albi care au dat răspunsuri în condiții de fals dispozitiv au exprimat o atitudine mai negativă decât cei în condiția testului creion-hârtie (Sigall și Page, 1971). Să observăm aici că de mai multe decenii în SUA atitudinea dezirabilă mai frecventă față de negri și, în general, față de alte grupuri etnice este aceea a egalității și pluralismului, spre deosebire de anii ’30, când atitudinea rasial discriminativă era larg răspândită și acceptată (vezi experimentul lui La Piere). Totuși, și în această privință, atitudinile
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
mai frecventă față de negri și, în general, față de alte grupuri etnice este aceea a egalității și pluralismului, spre deosebire de anii ’30, când atitudinea rasial discriminativă era larg răspândită și acceptată (vezi experimentul lui La Piere). Totuși, și în această privință, atitudinile dezirabile nu sunt atât de profund sedimentate în mentalitate, precum sunt ele de ușor exprimate pe plan verbal. Diferențe marcante între răspunsuri în condiții de fals dispozitiv și probă creion-hârtie au fost constatate și în cazul părerii despre egalitatea dintre bărbat
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
unor asemenea mecanisme. Discrepanța ia, desigur, amploare și forță motivațională atunci când avem în față persoane concrete și când comparăm situația lor nu numai cu cea a standardelor comune în general, ci și cu ceea ce ar putea fi ele, cu statutul dezirabil (Reykowski, 1982, apud Batson, 1998). Noi suntem sensibili la necazurile altora și încercăm să le venim în ajutor chiar atunci când nu trăim tensiuni sau afecte negative. Facem adesea acest lucru deoarece suntem conștienți că astfel ne procurăm o înaltă stare
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
preocuparea față de cel aflat în nevoie. Mai mult decât factorii fizici de mediu, intervenția prosocială depinde de prezența altor oameni în context. Prezența celorlalți poate stimula respectiva intervenție, dar o poate și inhiba. O stimulează în măsura în care a face bine este dezirabil social și, în consecință, comportamentul tău va fi aprobat și prețuit de cei din jur. O inhibă în mai multe condiții și prin mai multe mecanisme, despre care vom vorbi în continuare. Ceilalți influențează în măsură considerabilă definirea situației, interpretarea
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
face parte din grupuri (cluburi) selecte este un mijloc important de validare a valorii personale. Formațiunile grupale îndeplinesc însă funcții și din perspectiva societății de ansamblu, mai ales pe linia controlului social, a formării și comportării indivizilor în acord cu dezirabilul social. Aceasta se realizează nu doar direct, prin instituții, organizații și grupuri specializate în acest sens (instanțe judecătorești, poliție, armată), ci inclusiv prin grupurile primare. De exemplu, indirect, prin legile juridice și prin politicile sociale și familiale, statul acționează la
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
folosită mult de istorici, de climat de opinie (Lazarsfeld, 1957), care, la rândul ei, este subsumabilă conceptual unei categorii sociosemantice și mai largi, cea de mentalitate. Mentalitatea individuală și colectivă se structurează în jurul unor valori, care reprezintă principii fundamentale despre dezirabil, despre ceea ce e bine și demn de urmat, iar ele sunt prescrise cultural. În combinație cu alți factori (de personalitate și sociali), respectivele principii se concretizează în atitudini - predispoziții de răspunsuri preferențiale (pro sau contra, favorabile sau nefavorabile) față de obiecte
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
tinzând să apară într-o lumină favorabilă nu numai în fața altora, ci și în fața propriilor ochi, intervenind astfel mecanisme de apărare a eului mai puțin conștiente (Iluț, 1973b). Întrebări de genul „ești un om cinstit și sincer?” sunt suprasaturate de dezirabil, iar faptul că peste 90% din populație vor răspunde „da” nu spune mare lucru. Astfel de întrebări trebuie evitate. Cu deosebire atunci când avem de-a face cu o problemă și o populație mai puțin cunoscute, ideal ar fi ca înainte
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
din Milet, dispunem de un nume și de niște fragmente care permit formularea câtorva ipoteze și să avansăm ideea că, odată cu el, este inițiat curentul filosofic care consideră bucuria, fericirea și, de ce nu, o anumită concepție despre plăcere drept obiective dezirabile pentru un înțelept. Odată cu el sau cu ea, căci Jean-Paul Dumont (dar numai el) emite ipoteza că s-ar putea la fel de bine ca primul filosof să fi fost o femeie și că, la urma urmei, luând în considerare onomastica, primul
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
în sine, are valoare prin ea însăși și nu are nevoie să i se asocieze vreun obiect ca să merite să mergi spre ea; în sfârșit, cum plăcerea adăugată unei activități juste sau sobre face ca acest bine să fie mai dezirabil, iar binele nu poate fi sporit decât prin el însuși, plăcerea e într-adevăr un bine. Și asta e tot... Desigur, ne-ar fi plăcut o dezvoltare, niște precizări, analize, comentarii. Evident, arheologul gândirii hedoniste aspiră la niște fragmente mai
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
nimic despre bucuriile prieteniei... Nu moare nimeni dacă nu practică filosofia - altfel, ce mai hecatombă ar fi! -, arta sau prietenia - în această ultimă ipoteză, omenirea ar dispărea aproape în totalitate... Concluzia se impune deci: există dorințe nenaturale, nenecesare, și totuși dezirabile! Pentru că ele generează plăceri considerabile... Dorința de a fi epicurian, de a gândi în Grădină, de a fi mai aproape de Epicur, de a conversa cu persoane de calitate, de a-i citi pe filosofi, de a-i comenta, de a
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
prudență face ca practica imediată să fie privită ca fiind cea mai în măsură să producă un beneficiu imediat, desigur, dar și viitor. Un hedonist care-și merită numele își calculează plăcerile și nu se supune unei dorințe pentru că este dezirabilă așa cum e. El consimte la ea și o angajează pe calea satisfacerii dacă și numai dacă suma neplăcerilor nu o depășește pe cea a plăcerilor. Ceea ce bucură pe moment va fi recuzat dacă presupune un preț ce va trebui plătit
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
în discuție când e vorba de conducerea individului spre seninătate. În plus, poezia redusă la cea a lui Homer e considerată detestabilă deoarece este mincinoasă, punând în scenă mituri și povești, deci niște erori. Pe de altă parte, în măsura în care face dezirabile pasiunile omenești, ea merită să fie condamnată fără apel. Philodem poetul - și Lucrețiu, de altfel... - nu poate subscrie la această opțiune. Tot așa cum epicurismul târziu nu aderă la recuzarea de către Epicur a culturii în general. Opțiunea utilitaristă, net indexată pe
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
duce la bun sfârșit toate acțiunile fără a recurge niciodată la arme. Inspirat de filosoful ce-l are ca model pe înțeleptul Epicur, el însuși avizat în ceea ce privește modelul superior oferit de zei, Philodem demonstrează că transcendența nu pare niciodată mai dezirabilă ca atunci când provoacă imanența... XIIItc "XIII" LUCREȚIU și „voluptatea divină”tc "LUCREȚIU și „voluptatea divină”" 1 Huiduieli creștine la adresa filosofului! Titus Lucretius Carus, zis Lucrețiu (cca 99 - cca 55 î.Hr.), târăște după el o proastă reputație - cu atât mai nefondată
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
și mentală. Nu e deloc grozav pentru cei doi protagoniști... Multe sunt durerile care îi pândesc pe cei care caută liniștea sufletească a filosofului și ataraxia înțeleptului epicurian! Amărăciunea, suferința, distrugerea asociate acestei experiențe-limită nu pot reprezenta ceva ideal și dezirabil în viața unui individ. Așa cum nu e de dorit nicio boală gravă, periculoasă și care lasă urme. Băiatul cu forme feminine delicate - Lucrețiu nu exclude ipoteza unei povești de iubire homosexuale... - sau femeia ispititoare reprezintă niște pericole de care trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
apărării față de consecințele nedorite sau chiar dezastruoase a utilizării iresponsabile a tehnologiilor. O a treia consecință pe care tehnologia zilelor noastre o are asupra eticului ține de faptul că valorile nu pot fi Întemeiate doar pe ceea ce este sau nu dezirabil pentru o parte sau alta a unui Întreg, dar ignorând stabilitatea sau buna funcționare a Întregului Însuși. Astfel, J. B. Callicott scria: „La nivelul organizării sociale, interesele societății pot să nu coincidă Întotdeauna cu suma intereselor părților. Disciplina, sacrificiul, constrângerile
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
de a emite verdicte, care nu caută justificări ideologice și Încearcă să-și explice și să accepte motivele și mobilurile tuturor participanților la viața socială. În al treilea rând, nu este deloc confortabilă manifestarea spiritului tolerant față de ceea ce nu este dezirabil pentru o majoritate socială. Gândirea modernă leagă principiul toleranței de conceptul de libertate individuală și colectivă: „... nu toată lumea găsește ideal același mod de viață și importanța autonomiei individuale impune exigența ca statul să nu impună nici o concepție cu privire la binele indivizilor
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
respingerea pluralismului este - după Isaiah Berlin- sursa sigură a intoleranței pentru că, negând posibilitatea unei pluralități de valori morale, se poate cu ușurință accepta că „adevăratele” valori trebuie impuse și celorlalți, la nevoie chiar cu forța, Întrucât sunt singurele acceptabile și dezirabile social. În mod evident, credința Într-un ansamblu unic de valori nu favorizează toleranța. Mulți dintre cei ce-și exprimă rezerve cu privire la nevoia de toleranță sunt sincer Îngrijorați de posibilitatea pervertirii unor valori morale perene. Într-adevăr, excesul
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
clarificare și Înțelegere, nu numai „ceea ce este” ci, mai ales „ceea ce este de dorit să fie”, individul Își depășește zona sa de răspundere, Înscriindu-se În colectivitate ca ființă responsabilă ceși propune Încălcarea creatoare a normativității, dacă acest lucru este dezirabil social. Omul responsabil Își asumă implicit și consecințele acțiunilor sale; el poate fi sancționat pozitiv sau, cel mai adesea, negativ, deoarece Încalcă cu bună știință normativitatea socială, dacă consideră că este necesar. De unde ar rezulta că nu omul care-și
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
În cele ce urmează, Nixon mărturisește că strategia sa numărul patru, expusă în partiția analitică inițială, cu alte cuvinte, "vietnamizarea (însoțită de - adăugirea mea) retragerea trupelor americane la o dată flexibilă"249 a fost, deja, implementată, cu rezultate dintre cele mai dezirabile: soldații americani se întorc acasă, forțele armate ale Vietnam-ului de sud câștigă putere, pierderile de vieți sunt în declin etc. Însă tentativa președintelui, observă Hill, de a prezice, încă o dată, că o strategie care a avut astfel de consecințe
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
nu putem deduce că publicul a acceptat premisa minoră a raționamentului lui Nixon, potrivit căreia consecințele "vietnamizării" sunt benefice, de bun augur. Pentru a induce publicului starea psihologică necesară pentru ca acesta să îmbrățișeze, mai degrabă decât să elimine ca posibilitate dezirabilă - iar dovezile, nu-i așa, pentru a nu ceda, pe cale pur logică, ultimei menționate predicții ale lui Nixon îi stau la îndemână - o strategie "temporizatoare și moderată"251 cum este "vietnamizarea", președintele trebuie să mizeze pe un alt factor emoțional
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
consecințele neplăcute. Într-o cultură a secretomaniei și a duplicității, în care aproape toți se toarnă unii pe alții superiorilor și sînt la rîndul lor turnați, răspunsurile la chestionare sînt fie date la nimereală, fie încearcă să contureze o imagine dezirabilă, și nu reală. În același timp, nu pot surprinde acea lume care nu se vrea surprinsă prin întrebări standardizate. Cum putem formula întrebările într-un chestionar despre limbajul secret, despre argou? Sau despre frecvența convorbirilor cu familia pe telefoanele mobile
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
modificat ulterior. Ele nu sînt produsul minții și activității individului, ci al experienței sociale. Ele au rezultat în timp și s-au decantat din situații concrete de viață, care au facilitat adaptările, au dobîndit o expresie simbolică și au devenit dezirabile pentru următoarele acțiuni și relații ale unei comunități. Oamenii cu un sistem puternic de valori au direcție și țel în viață. Comportamentul lor este ușor de înțeles pentru că valorile pătrund în aproape tot ce fac. Loialitatea se poate recunoaște ușor
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]