1,119 matches
-
că într-o râma de lumină." Eliade alege elipsa pentru a descrie trecerea. În momentul când Antim întreabă, oglindă se află în fața sa, iar când primește răspunsul, o găsește, departe, în spatele său. Curgerea timpului este însă continuă, sincrona cu dialogul. Elipsa este una spațială și generează un paradox (Antim s-a deplasat stând nemișcat) care ne induce sentimentul fantasticului. Trecerea să în lumea de dincolo apare firească, fără nici un decor fantastic, și din acest motiv este fascinantă. Forță fascinației vine, însă
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
etc. Alegerea sortimentului de plante se va face în funcție de scop, epoca înfloritului, înălțimea plantelor, felul și culoarea florilor, aromele, rezistența la umbrire, la diferitele noxe, etc. Rondurile se vor proiecta nu numai sub formă rotundă ci și sub formă de elipsă, pătrat, dreptunghi, hexagon, etc. La amenajare se pot utiliza plante floricole anuale, bienale sau perene. Se pot proiecta ronduri centrale amplasate la intersecția aleilor, ronduri laterale sau în interiorul parterelor. Rondurile vor cuprinde: alei false sub formă de desen pe care
ARHITECTURA PEISAJULUI CURS PENTRU LICENŢĂ by SANDU TATIANA () [Corola-publishinghouse/Science/328_a_625]
-
exportul de petrol și gaze. Dacă vom privi mai atent la cele două regiuni bogate în petrol, atunci vom descoperi două lucruri cu semnificații speciale pentru volumul de față. Rezervorul de petrol al lumii Orientul Mijlociu poate forma un gen de elipsă cu celălalt rezervor amplasat în Marea Caspică și în statele vecine. În interiorul acestei elipse se află circa 70% din petrolul și peste jumătate din gazele naturale ale lumii. Ceea ce spune mult despre importanța strategică a celor două zone. Există o
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
bogate în petrol, atunci vom descoperi două lucruri cu semnificații speciale pentru volumul de față. Rezervorul de petrol al lumii Orientul Mijlociu poate forma un gen de elipsă cu celălalt rezervor amplasat în Marea Caspică și în statele vecine. În interiorul acestei elipse se află circa 70% din petrolul și peste jumătate din gazele naturale ale lumii. Ceea ce spune mult despre importanța strategică a celor două zone. Există o singură țară care face legătura directă între Orientul Mijlociu și zona Mării Caspice, Iranul. S-
by Paul Dobrescu [Corola-publishinghouse/Science/1096_a_2604]
-
nesiguri. Concizia este a treia calitate a unui articol științific. Substantive, adverbe, adjective și expresii fără valoare (decurge de la sine căă, este oportun să semnalăm că... ) trebuie suprimate, ca și datele marginale. Dar trebuie să evitam și excesul de concizie: elipsa dăunează clarității. 2. Titlul Anunță conținutul articolului cu maximum de precizie și de concizie. Este primul element de atragere a cititorului. Redactarea sa, făcuta după terminarea articolului, cere multa atenție. Titlul trebuie sa fie scurt (10 până la 15 cuvinte) și
Principii de bază ale cercetării știinţifice by Ruxandra Postelnicu () [Corola-publishinghouse/Science/91486_a_93182]
-
semantice Având numai denotat nu și sens, substantivele proprii doar denumesc obiectele, în timp ce substantivele comune le și descriu: moșneag = om + caracteristica vârstei miner = om + caracteristica profesiunii casă = obiect + caracteristica finalității tren = obiect + caracteristica finalității Substantivele proprii pot fi interpretate ca elipse: elipsa numelui clasei din care s-au detașat și a verbului exprimând actul denumirii: Mircea = un student/frate/prieten etc. care se numește Mircea; Bucegi = munții care se numesc Bucegi; Dunărea = fluviul care se numește Dunărea ș.a.m.d. De
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
Având numai denotat nu și sens, substantivele proprii doar denumesc obiectele, în timp ce substantivele comune le și descriu: moșneag = om + caracteristica vârstei miner = om + caracteristica profesiunii casă = obiect + caracteristica finalității tren = obiect + caracteristica finalității Substantivele proprii pot fi interpretate ca elipse: elipsa numelui clasei din care s-au detașat și a verbului exprimând actul denumirii: Mircea = un student/frate/prieten etc. care se numește Mircea; Bucegi = munții care se numesc Bucegi; Dunărea = fluviul care se numește Dunărea ș.a.m.d. De altfel
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
de tranzitivitatea verbului în care își are originea, construcția sa - mediată de întreaga sintagmă - este reprezentată de funcția sintactică de subiect: Rămâne de văzut cine vine. Mai rămâne de venit Tudor. Este greu de stabilit ordinea/cine este primul. * Prin elipsă, supinul dezvoltă o variantă de enunțuri situaționale, a căror autonomie este asigurată de complementaritatea cu dimensiunile (temporală, spațială) situației de comunicare, prin care se împlinește și planul semantic global: De închiriat = „șAceastă casă esteț de închiriat. De revăzut = „șAceastă expresie
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
o situație. Statutul diferit al celor doi termeni este dovedit și de reacția lor la categoria intensității: adverbul probabil este incompatibil cu sensurile gramaticale ale acestei categorii; nu se poate spune: „Foarte probabil/mai probabil că va pleca.” decât admițând elipsa verbului a fi, adică admițând că e vorba de enunțul al doilea: „E probabil că va pleca.” Iar în această situație, poziția adverbului nu e diferită de a altor termeni care constituie, aparent, singuri predicatul unei propoziții, dar numai datorită
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
verbului a fi, adică admițând că e vorba de enunțul al doilea: „E probabil că va pleca.” Iar în această situație, poziția adverbului nu e diferită de a altor termeni care constituie, aparent, singuri predicatul unei propoziții, dar numai datorită elipsei sau subînțelegerii verbului copulativ, componentul care poartă atributele semanticii gramaticale a predicației: „Ea un înger ce se roagă - El un demon ce visează;/ Ea o inimă de aur - El un suflet apostat.” (M.Eminescu, I, p. 50), „Bine c-ai
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
în sistemul morfologic al limbii române: MORFEM LEXICALTC "MORFEM LEXICAL" Articolul schimbă identitatea lexico-gramaticală a unităților lexicale și marchează apartenența lor la noua categorie lexico-gramaticală. Articolul hotărât (propriu-zis) substantivizează: adjective: - direct: frumosul (din artă, viață), urâtul, bunul, albastrul etc. - prin elipsă: frumosul, bunul (băiat) adverbe: binele, răul etc. pronume: eul, nimicul etc. numerale: doiul (nota doi) de la istorie unități fonetice, grafice (sunet,literă, cifră): Nu-mi place râ-ul (sunetul r, litera r). Nu-mi place treiul (cifra 3) acesta. Prin articol
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
loc. prepoz.) Articolul posesiv-genitival2 substantivizează, prin substituire, sintagme care dezvoltă în planul lor semantic idei precum: apartenența, înrudirea etc.: Al lui Gheorghe a plecat dis de dimineață. Ai casei l-au așteptat toți la aeroport. Articolul demonstrativ/adjectival substantivizează, prin elipsă: - adjective: (oamenii) cei leneși Cei leneși obosesc înainte de a începe lucrul. - sintagme: (oamenii) cei din stradă „Cei cu toporul dau jos brazii din pădure și-i duc la apa Bistriței. Cei mai vrednici întemeiază stâni.” (M. Sadoveanu) Unele sintagme substantivizate
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
pot subînțelege: • verbul copulativ: „Sufletul omului e ca un val - sufletul unei națiuni, ca un ocean.” (M. Eminescu), „Lumea nu-i cumu-i ci cum o vedem.” (M. Eminescu) • numele predicativ: „Luna pare oricui un element poetic și este.” (G. Călinescu) Elipsa subiectuluitc "Elipsa subiectului" Enunțurile cu predicatul realizat prin verbe apersonale sunt adesea eliptice de subiect. Enunțul „Lui Bozoncea îi plăcea însă, la tiribombe.” (E. Barbu) nu are subiect. Subiectul poate fi „ipotizat”, nu subînțeles: să se ducă, să întârzie, să
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
verbul copulativ: „Sufletul omului e ca un val - sufletul unei națiuni, ca un ocean.” (M. Eminescu), „Lumea nu-i cumu-i ci cum o vedem.” (M. Eminescu) • numele predicativ: „Luna pare oricui un element poetic și este.” (G. Călinescu) Elipsa subiectuluitc "Elipsa subiectului" Enunțurile cu predicatul realizat prin verbe apersonale sunt adesea eliptice de subiect. Enunțul „Lui Bozoncea îi plăcea însă, la tiribombe.” (E. Barbu) nu are subiect. Subiectul poate fi „ipotizat”, nu subînțeles: să se ducă, să întârzie, să meargă etc.
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
ea era un minimum de Otilia.” (G. Călinescu, C.O., 303), „Vine oricând îl chemi.” • conjuncții și locuțiuni conjuncționale: cum, de cum, în timp (vreme) ce, pe când, îndată ce, imediat ce, până ce, până să, înainte să, câtă vreme, cât timp, până (rezultând, prin elipsă, din sintagma până când): „Câtă vreme n-a venit, / M-am uitat cu dor în zare.” (T. Arghezi, 9) Cu excepția conjuncției cum și a locuțiunilor conjuncționale pe când, în timp (vreme) ce, câtă vreme, cât timp, după ce, toate celelalte sunt mărci distinctive
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
structurale" 1. Circumstanțialul de mod real Circumstanțialul de mod al calității a. simplu; se realizează prin: • substantiv: „Dinții îi sclipeau printre buze a cruzime”. (L. Fulga, 14), „Ce e val ca valul trece.” (M. Eminescu, I, 196) • substantiv întrebuințat, prin elipsă, adverbial: „Când se întoarse Vasile, prin fereastra din față lumina dimineții curgea gârlă, făcând o punte alburie cu un capăt înfipt în sobă.” (P. Dan, 10) • forme verbale-nominale: „A vorbi de viața sentimentală a lui Chopin fără a scoate un
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
partea finală a vol.II, sub titlul general Fenomene și procedee sintactice comune frazei și propoziției, mai multe categorii de structuri, între care și Cuvintele și construcțiile incidente (pp. 422-427)62 ÎÎn noua ediția a Gramaticii Academiei, aceste fenomene (anacolutul, elipsa etc.) sunt luate în discuție în capitolul Structuri sintactice deviante, din partea a doua, Organizarea discursivă, consacrată diferitelor aspecte ale discursului; între aceste fenomene sunt integrate și construcțiile incidente, în subcapitolul Construcții incidente vol.II, pp.738-742), precum și, parțial, în Tipuri
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
din păcate, mai mult decât să-l pună pe om la adăpost față de vacarmul său lăuntric." (A.Pleșu, Minima moralia) (Ibidem, p.498) Este adevărat că atât elementele incidente (sau fenomenul incidenței), cât și celelalte categorii luate aici în discuție (elipsa, repetiția, anacolutul) au un element comun: poartă marca afectivității și spontaneității subiectului vorbitor și reflectă o predominare a dimensiunii stilistice a textului asupra dimensiunii sintactice. Dar, între „cuvintele și construcțiile incidente”, pe de o parte, și celelalte „fenomene sintactice”, pe
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
spontaneității subiectului vorbitor și reflectă o predominare a dimensiunii stilistice a textului asupra dimensiunii sintactice. Dar, între „cuvintele și construcțiile incidente”, pe de o parte, și celelalte „fenomene sintactice”, pe de alta, există deosebiri esențiale: a. Fiecare din „fenomenele” sintactice: elipsă, anacolut, repetiție își au natura în ele înseși; identitatea lor funcțională este fixată de structura lor: Pe brumă desculț și pe rouă încălțat. șelipsaț Încet, încet, vara s-a dat la brazdă.” șrepetițieț Cuvintele și construcțiile incidente au această identitate
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
124. 21, 22. art. Nume și verb, p. 426. 23. Categoria subiectivelor circumstanțiale este discutată de Șt. Popescu, Contribuții la cunoașterea propozițiilor subiective, LL, nr. 11 (1966), pp. 351-374, și Ecat. Teodorescu, Propoziția subiectivă, pp. 91-92. 24. În legătură cu conceptul de elipsă, vezi S. Pușcariu, lucr. cit., p. 125. 25. Cf. Ecat. Teodorescu, În problema structurii părților de propoziție, LR, XXVIII (1970), nr. 2, pp. 126-127. 26, 27. Ecaterina Teodorescu, în Propoziția subiectivă, p. 8, nota 8 ș.u. RELAȚII DE DEPENDENȚĂtc
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
lingvistic (legomenon spus) care include muzica și alte sunete. Reprezentarea simbolurilor 52 ca semne, abreviații, imagini, obiecte simplificate sau abstractizate, forme geometrice, culori, litere, sau numere se numește ideografică sau diagramatică 53. Desenele "primitive" în linii drepte, cerc și romb, elipsă și dreptunghi din culturile continentelor Mu și Atlantidei continuate prin cele din Egipt, Alaska, Noua Zeelandă, mayașe ș.a. au diverse interpretări ce își demonstrează și astăzi valabilitatea 54. Crucea latină, cea grecească 55, Tau, ankh, a Sfântului Andrei sau în furcă
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
dintre ei și la cel oficial în relațiile cu reprezentanții altor instituții. E cert că argourile se caracterizează în primul rînd prin lexic, în vreme ce, la nivel sintactic, prezintă trăsăturile generale ale limbajelor predominant orale: o sintaxă populară simplă, cu discontinuități, elipse și redundanțe, cu evaziuni lexicale, cu poetică substitutivă și cu ingeniozitate sintactică. Fără înțelegerea faptului că înjurăturile și în special trimiterile la origini sînt elemente definitorii ale limbajului deținuților nu va putea fi reconstituită cu succes viața cotidiană din închisori
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
apropiere a laturilor triunghiului în sens retrograd, de aceea încurbarea marginii se reduce, iar ea este ridicată; deoarece ea subîntinde și susține lamboul, acesta va fi și el ridicat mai sus. (fig. 26) Este suficient să se dea triunghiului sau elipsei excizate dimensiunile necesare, pentru ca lamboul să poată aluneca fără tracțiune în pierderea de substanță. Suturile se plasează în ambele procedee, oblic (fig. 24 și 25) în sensul ascensiunii lamboului, pentru a-i asigura o avansare uniformă, pe măsură ce se plasează firele
Tumorile de unghi intern al ochiului Clinică şi tratament by Lucian Nelu POPA () [Corola-publishinghouse/Science/101001_a_102293]
-
debut, versurile lui Ț. învederează propensiunea spre lirismul intelectualizat. Primul volum, Lebede negre (1936), adăpostește, asemenea celor următoare, termeni științifici, toponime, denumiri din sfera culturii (istorice, mitologice, artistice), aluzii (inclusiv titulare) livrești: Loreley, Străzile din Bruges, Tăcut și tainic Luvru, Elipse orfice, Pașii licornului, Tiche Fortuna, Întâlnire cu Verhaeren, Corbul lui Poe, Anabasis, Cosmograme, sintagme livrești, precum „romantismul lunii”, „temeritatea unor perihelii”, „tristețea curbei”. O poezie, Sub lunae luce, semnalată și de G. Călinescu, e scrisă în întregime în latină. Prozodic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290097_a_291426]
-
om pe promontoriu, București, 1961; Tainicul arhipelag, București, 1964; Pe limba lor, București, 1967; Carmen terrestre, București, 1968; Melos, Iași, 1970; Cartea mea de lut, București, 1971; Manuscrisul de la Marrakech, Iași, 1972; Poezii și poeme, pref. Constantin Ciopraga, Iași, 1974; Elipse orfice, București, 1976; Cosmograme, Iași, 1977; Arpegii moderne, Iași, 1980; Negru și verde, Iași, 1980; Țara albatroșilor, București, 1982; Lebede albe, Iași, 1983; Anabasis, București, 1985; Stalactite în alabastru, Iași, 1986; Pașii licornului, Iași, 1989. Repere bibliografice: G. Călinescu, „Lebede
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290097_a_291426]