720 matches
-
place americanilor“ să spună. Răbdător, Își rumegă mustața (cu niște sunete abia perceptibile, alunecoase, de insectă). Mai Întâi ne-am uitat unul la altul, apoi la el, după care Dora dădu din cap, zâmbind: Nu chiar... Froehlich se aruncă Înainte euforic și mă Întrebă dacă, În cazul ăsta, nu cumva am un cuțit În buzunar. La aceste vorbe m-am simțit nu doar fără replică, ci și Încordat și strâns În mine ca o umbrelă. Cu stângăcie, m-am foit cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
pentru apărarea democrației -, din cauza acestei opțiuni morale în primul rînd, să se vîre în cușca leului. Sau a leilor. Buna și sfînta lui intuiție îi spunea că se petrece ceva. Și acel ceva era în legătură cu democrația, atîta cîtă exista, amețită, euforică, nedreaptă uneori, permisivă, liberalistă, oricum ar fi fost ea, dar totuși altceva decît autoritarismul care pusese stăpînire pe destule alte țări din continent, unele putînd fi un prost exemplu de urmat, fiind și vecine, Ungaria, Bulgaria, Polonia și nici Grecia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
făcuse și ei un copil... Falsul librar era cuzist; casa lui era înconjurată de zvastici în relief, colorate, iar pe unul din fii îl botezase Hitler. În septembrie îl vizitasem la Miroși. Avea aerul că a venit la putere, era euforic, vorbea de înnoirea neamului; nu purta totuși cămașă verde și la întrebarea mea dacă e legionar, s-a ferit să-mi răspundă. Este, este, mi-a șoptit soția lui cu un aer misterios, când el a dispărut câteva minute prin
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
hol și ea îmi răspunsese neliniștită: "Nimic... N-a ajuns nimic..." N-am mai putut să aflu ceva din pricina domnului Lascăr... Ce se întîmplase? Nu era legionar? Dar atunci de ce fusese în ziua aceea de început de septembrie atât de euforic și mai ales unde "vorbise"? Cum însă "politica" pentru mine nu făcea parte din valorile absolute (în poiana fierăriei lui Iocan îmi apăruse ca o comedie), gândul la soarta falsului librar n-a stăruit prea mult în conștiința mea. Dimpotrivă
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
a spus prinvindu mă senin. Ținea pisica strâns în brațe, m-a luat blând pe după umeri și m-a poftit înăuntru. Am străbătut curtea imensă, străjuită de stejari, fără să bag de seamă ceva neobișnuit. M-am trezit la masă euforic, bând cafea, fumând cu poftă, gesticulând amplu, povestindu-mi viața anostă și drama profundă prin care treceam. Știți unde aș putea să dorm la noapte, o pensi une, orice? am întrebat-o aiurea. — Poți rămâne aici, dormi cu pacienții în
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
inhalând fumul degajat nu de plante narcotice, ci de broaște psihotrope : „[Seleniții] sorb fumul care se ridică din broaște și petrec”. Mai mult decât atât, Lucian imaginează un fel de alambic avant la lettre, în care „seleniții” distilează o poțiune euforică : „Băutura le este aerul [= aburul degajat de broaștele puse pe foc], pe care-l strâng în cupe transformat în rouă” (Storia vera, I, 23) (289). Este vorba probabil de anumite broaște veni- noase, bufonide, care secretă în afară de venin și unii
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
implicat îndeaproape în problemele Israelului, dar am vizitat odată această țară la invitația primului-ministru Ytzak Rabin chiar în perioada când tratativele de pace atinseseră punctul culminant. Rabin vorbea la telefon în timpul cinei cu Yasser Arafat și starea de spirit era euforică. L-am întrebat pe Rabin dacă Hamasul avea vreo șansă să fie inclus în acord. I-am povestit despre experiența mea din Polonia, unde am luat masa cu Wojciech Jaruzelski cu ocazia înființării unei fundații înaintea înțelegerii cu „Solidaritatea”. Jaruzelski
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]
-
cele din urmă la paradoxul unei reducții, el echivalând cu un programator ce alegea pe bandă nudurile pictate de diferiți pictori în diferite perioade, uneori intrând imaginar în dialog cu ei, față de nudurile pictate de aceștia ajungând la o agresivitate euforică, pe seama acestui mecanism provocator - nudul - nepierzând ocazia de a-și reitera fiabil tipuri de reactivitate și de atitudine, de la expansiune până la emoții, funcționând în regim liniștit trecând prin eșapamentul manifestelor, șoapta sorții îi biciuise făptura adunând în el tumulturi de
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
se păreau deosebit de lungi și de nesigure. Suit În becak, mă sim țeam ca Într-o barcă dusă de curent pe o apă noroioasă, cum ar fi fost fluviul Musi, care-mi rămăsese În minte din copilărie. Nu eram nici euforic, nici deprimat. Era mai degrabă o stare inter mediară, În care orice pare posibil, dar nu ești stăpân pe nimic. Poate că Într-o zi ai să simți și tu așa ceva, eu Însă nu ți-o doresc. Era descurajant. Nici
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
aflat, după cum se părea, arta și numai arta, a citat, fără ca la îndemână să se afle pahare pline ochi, din cartea sa preferată, Ulenspiegel, toastul bătrânului Baas: tis tydt van te beven de klinkaert... El, băutorul atestat, putea să devină euforic și fără șnaps, doar vorbind. Pe urmă a venit Potsdam, ne-a înviorat. Peronul plin de milițieni. Anunțuri saxone, traduse în germana militară. La cererea poliției de frontieră am mai prezentat o dată buletinele și la scurt timp după asta înaintam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
alcool ingerate și ies la jogging în fiecare zi. Singură plăcere care mi-a mai rămas e sauna. — Eu, una, nu găsesc că sauna ar fi o plăcere, zise Fanny. — Dar senzația de dupa... nu vi se pare de-a dreptul euforica? — Singură dată când am incercat nu mi-a plăcut deloc. — Unde s-a-ntâmplat asta? o întreba Adrian. — Aaa... într-un „complex de recreere“ dintr-un hotel. — Bănuiesc că aveați costumul de baie pe dumneavoastră. Dar bineînțeles! Păi, în sauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
Încoace; și iar a se Învârti, cu viteză la Început domoală, apoi, cu viteză mai mare, și mai mare, și mai mare, până, când, picioarele lui, aproape că nu mai ajungeau betonul balconului. Ba, la un moment dat, din exces euforic, el a prins a părea, ca un fel de parașută, primprejurul ei, Însă, palmele, fiindu-le, de-acuma, transpirate, degetele le alunecară, brusc, unele din altele, Bogdan scăpând, dincolo de balcon, În abisul celor nouă etaje, câte număra blocul, de jos
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
teriștii și soldații în termen. Așteptam să vină și tot nu venea. Nu ne părea rău, că oricum mai bună era o așteptare decât târâșul la ordin prin ploaie și ninsoare burnițată. Ne pomenim cu don major Boțocan Ilie. Era euforic rău. Mă ostași! După cum vedeți don maiur nu ve ni. O fi reținut de fo damă or o fi la Monte Carlo la un păhăruț de țuică, de, ca omul. Mă trimise pe mine să vă povestesc despre ce e
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
mișcându-se Într-un vârtej amenințător. În centrul lui, nu se știe de ce, strălucea bărbia proeminentă a inginerului Edward, Înconjurată de dinți fosforescenți. Tartrul și tartorul, combinându-se Între ele, dădeau naștere unor viziuni și gânduri greu de stăpânit. „Și euforice șoapte, foșniri șușotite, năluciri de cuvinte mi se năzăriră, mătăsuri ușoare cu șerpi de ispite și buzele, frunzele care deliră... Dar dinții, dar dinții, gândeam eu, există, năluciri sunt cuvintele, visuri deșarte privirea naivă și dulce și tristă, dar dinții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
dar ca asta n-a fost nici una. Atâta lume venită din proprie inițiativă n-am mai văzut. și toți, conștient sau inconștient, simțeau ceva înălțător, intuiau că Traian ne aduce schimbarea în bine. și nu a fost numai atât. Atmosfera euforică de sărbătoare deosebită a acestui an nu o aducea numai prezența președintelui. Atunci și acolo, în Piața Unirii din Iași, erau adunate toate spiritele înalte ale țării: domnitori, oameni de cultură, filozofi, muzicieni, literați, ostași, oameni de rând. Era șui
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
acesta, fiert cu foarte multă apă, devenea terci; lăsat să se răcească, el constituia hrana noastră de bază, o hrană infamă, aș putea zice, care ne-ar fi dezgustat profund dacă i-am fi dat vreo atenție. Oricum, permanenta stare euforică în care trăiam pe atunci ar putea fi pusă pe seama nutriției, explicație, după cum mi-am dat mai apoi seama, pe cât de logică, pe atât de cretină. Nici vorbă, disponibilitățile noastre, mai ales ale Zenobiei, ne-ar fi putut rezolva cu
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
Însemna acceptarea acestui eu. La scurt timp s-a dus din nou la Nagano, de data aceasta cerându-i fetei o Întâlnire oficială, ca un adevărat gentleman. Mie avea Încredere totală În el. Chiar dacă nu luase nimic, avea aceeași stare euforică de parcă s-ar fi drogat. Mi-a povestit că la a doua Întâlnire s-au sărutat, parcă erau doi liceeni. M-a făcut să râd! Apoi a venit sâmbăta aceea. Pe atunci aveam o altă fată, pe nume Reiko, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
pentru un somn relaxant, patru drajeuri de detoxifiante, șase comprimate de Alka-Seltzer, cinci drajeuri pentru dureri de gât, trei pilule de efedrină și două cardiotonice!“. Era pământiu la față, cu un aspect cadaveric, dar părea să se simtă foarte bine. Euforic, mai degrabă. La scurt timp a cunoscut-o pe Keiko, apoi a urmat Reiko. Cu siguranță a intrat Într-un cerc vicios din care n-a mai putut ieși. A luat-o razna. Am păstrat fotografia pe care mi-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
pe care de-abia o mai percepe, alta plăsmuită, din care i se trage totul; alta a halucinațiilor, consecință a celei de-a doua, și încă una - sau mai multe - a halucinațiilor din halucinații. Irecuperabil. ............................................................................................... Alternativ, haloperidol, sulfat de stricnină. Euforic. E. mi-a zis că Stațiunea este un spațiu real, iar el este chiar Romancierul; printr-o tehnică ocultă, l-a atras pe autor în text, fiindcă există o lume-text și Stațiunea este o astfel de lume; el știe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
imediat, convulsii. ............................................................................................... Mărit numărul ședințelor-electroșoc. Prin cap îi trec 160 de volți. Înăuntru, cutremur de gradul opt. Optzeci. De fiecare dată, călușul protector e aproape retezat. O să-și rupă toți dinții. Din simulant, va deveni schizofrenic adevărat. După comă, stare euforică. Râs de oligofren. ............................................................................................... A urinat în pat. Va și defeca. Incredibil: azi s-a interesat de starea politică din țară, incertă! S-a dovedit absolut rațional. Posibil. Într-o degringoladă generală, un descreierat poate să pară logic. .............................................................................................. Crescut durata ședințelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
naștere, m-a uitat cu tot cu căruț pe hol, la starea civilă. Mi-a pus numele lui, numele lui taică-său, bunicu-său, străbunicu-său: Basarab Petru, Petru, Petru. De la starea civilă, s-a dus la crâșmă până noaptea târziu, apoi a venit, euforic, la mama să-i arate documentul. Eu ajunsesem cu 4 ore înaintea lui, m-a adus un milițianul cu mașina. Ieri m-ai pus să privesc firimituri banale de viață proiectate pe un cearșaf, în timp ce eu țineam de mână eternitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
O iubeam, dar nu mai eram în stare să-i atrag atenția. O iubeam și deviam în periferia aceea, între oasele celeilate femei. Ea nu mă dezamăgea, nu avea amintiri lipite de carne. Mă culcam cu nimeni. În rătăcirile acelea euforice și patetice, deveneam tânărul temerar care aș fi vrut să fiu și nu fusesem. Coboram să mă joc în curte în ciuda mamei, în ciuda mâinilor ei palide rămase nemișcate pe pian. Tăiam broaște. Scuipam în farfurie. După aceea eram singur, exact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
linge mâna pe întuneric. Este ultima oară, îți jur în timp ce dormi. Eram pe punctul să o trădez din nou, nu aveam chef să-mi stric seara. Încetul cu încetul, în timp ce părăseam orașul și mă strecuram spre periferie, deveneam tot mai euforic, pentru că era ca și cum aș fi mers într-o altă lume, într-un oraș cu locuințe lacustre, dincolo de apă, într-un mic Saigon. Și toată urâțenia aceea care se apropia, luminile tremurând, îmi ieșeau în întâmpinare ca un parc de distracții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
pesimiști, ar fi început să scrie un jurnal, un caiet de reflecții, în care nu se-ntâmplă niciodată nimic, doar stările lui de spirit și descrierea peisajului pe care-l contemplă ore în șir de la balcon, printr-un ochean...“ Mai euforic e mesajul trimis câteva zile mai târziu de Marana din Elveția: „Țineți cont de următoarele: unde toți eșuează, Ermes Marana reușește! Am reușit să vorbesc cu Flannery în persoană: stătea pe terasa vilei sale, udând cârciumăresele din ghivece. E un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
nu. Dorești o anume ordine, firește, ești chiar exigentă, dar nu o aplici metodic în practică. E limpede că interesul tău pentru casă e interminent, urmând dificultatea zilelor și schimbările în starea ta de spirit. Ești o fire depresivă sau euforică? Casa, înțeleaptă, pare să fi profitat de momentele tale de euforie; pregătindu-se să te întâmpine în momentele de depresiune. Ești cu adevărat primitoare, sau faptul că lași cunoscuții să intre în casă e un semn de indiferență? Cititorul caută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]