912 matches
-
viața mea. Am aflat că doar la o zi după cele întâmplate s-a dus la Gaila, dar de fiecare dată s-a întors înfrânt. După patru zile, îmbrăcat într-o mantie grea de lână și cu fața ascunsă în glugă, a venit de unul singur acasă la mine. Eu mă ațineam pe lângă vatră și, în timp ce slujitorii mei se dădeau cu fruntea de podea în fața lui, eu nici măcar nu m-am sculat de pe scaun. A luat loc tăcut în fața mea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
obiceiul de a colora țesăturile prea costisitor și chiar un lux zadarnic, la Bobbio, culorile rămâneau cele pe care le aveau materialele brute. Îmbrăcămintea lor se compunea dintr-o tunică grosieră, scurtă vara și lungă iarna, având pe deasupra mantia cu glugă de cânepă lungă până-n pământ și pe care și-o scoteau doar atunci când trudeau, înlocuind-o cu scapularul. La brâu aveau o curea lată de piele, de care agățau cosoare și alte ustensile folosite în ocupațiile lor. Atunci când nu lucrau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
scoteau doar atunci când trudeau, înlocuind-o cu scapularul. La brâu aveau o curea lată de piele, de care agățau cosoare și alte ustensile folosite în ocupațiile lor. Atunci când nu lucrau, se legau peste șolduri cu o sfoară. Aveau mereu o glugă care le acoperea nu numai capul, ci și gâtul și umerii. În picioare aveau niște tălpici de piele, legați de picioare și de glezne cu nojițe. Iarna își trăgeau pe picioare niște cizmulițe de lână pe care le numeau ciorapi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
acasă, eram pur și simplu deznădăjduit. Nu l-am găsit pe Ansoald, și, simțindu-mă ca într-o temniță, am luat-o la fugă pe străzile deja întunecate din Pavia. Am colindat ore-n șir, înfășurat într-o manta cu glugă, fără vreo țintă anume, îmboldit de durere și de mânie. Pe când dădeam să intru într-o tavernă, care era și lupanarul cel mai spurcat din oraș, am zărit o ușă deschizându-se și ieșind lumina tremurătoare a unei lămpi. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
când am ieșit din nou În stradă. Ne-am Șaman 195 luat rămas-bun În fața pizzeriei și fiecare a pornit-o spre cul- cușul lui, care numai pentru primele două nopți avea să rămână separat de al celorlalți. mi-am tras gluga pe cap și am pornit spre les Bons matins, pensiunea unde trăsesem În acea dimi- neață. Aflasem de ea de la roberto, care stătuse aici În săptămâna de după 11 septembrie, În care Își așteptase rândul la zbor, când toate cursele transatlantice
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
OPTA Un mesager lovit de soartă Recviemul sângelui Cele două porți Războiul cuvintelor Avertisment la miezul nopții CARTEA A NOUA Zăpezile din Echizen Un vas de ceai Stratagema lui Genba Un prieten adevărat CARTEA A ZECEA Păcatele tatălui Războinicul cu glugă Lovitura de maestru Taiko Epilog ÎNSEMNE HERALDICE Blazoanele de familie ale seniorilor samurai din Taiko TOYOTOMI HIDEYOSHI Taiko-ul ODA NOBUNAGA Seniorul Provinciei Owari TOKUGAWA IEYASU Seniorul Provinciei Mikawa AKECHI MITSUHIDE Seniorul Provinciei Tamba SHIBATA KATSUIE Seniorul Provinciei Echizen SAITO DOSAN
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
om de lângă poartă Începu să cânte cu glas gros, imitând un actor Nô, și porni spre verandă. Uitând complet de sine, Tokichiro Își părăsi locul și se apropie neceremonios de verandă. — Tu ești, Inuchiyo? — Domnule Mire! Își ridică Maeda Inuchiyo gluga care-i ascundea fața. Am venit să facem ceremonia de turnare a apei. Putem intra? Tokichiro bătu din palme: Cât mă bucur că ai venit! Intră, intră! — Am venit cu niște prieteni. Se poate? Sigur că da. Tocmai am terminat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
ochi. Fă aranjamentele necesare, Genemon. — E mai probabil ca oamenii să vă vadă la poalele muntelui, decât pe muntele propriu-zis. Ar fi extrem de neplăcut să se ducă vorba printre săteni că Seniorul Mitsuhide a ieșit la plimbare. Mai bine trăgeți-vă gluga pe față, cel puțin până ajungem la Hiyoshi. Mitsuhide trase gluga, astfel că nu i se mai văzu decât gura. — Aveți haine simple și șaua unui războinic de rând. Nimănui nu-i va trece prin cap că sunteți Seniorul Akechi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
vă vadă la poalele muntelui, decât pe muntele propriu-zis. Ar fi extrem de neplăcut să se ducă vorba printre săteni că Seniorul Mitsuhide a ieșit la plimbare. Mai bine trăgeți-vă gluga pe față, cel puțin până ajungem la Hiyoshi. Mitsuhide trase gluga, astfel că nu i se mai văzu decât gura. — Aveți haine simple și șaua unui războinic de rând. Nimănui nu-i va trece prin cap că sunteți Seniorul Akechi Mitsuhide. Dacă mă tratezi cu atât de multă curtenie, oamenii vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
lui Genemon de a pune Întrebări. Dar, În timp ce-l aștepta pe Mitsuharu, Mitsuhide se Întâlni, pe neașteptate, cu cineva pe care nu plănuise câtuși de puțin să-l Întâlnească. Omul era Îmbrăcat Într-o robă călugărească, de culoare cafeniu-verzuie, cu glugă de aceeași culoare, și purta jambiere albe și sandale de paie. Avea peste șaptezeci de ani, dar buzele Îi păstrau o roșeață tinerească. Sprâncenele lui erau de un alb pur și arăta ca o barză Îmbrăcată În sutană de călugăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
pe terasă. Fără a scoate un sunet, mama sa se ridică și merse spre marginea Încăperii. Hideyoshi se opri sub oblon, scuturându-și mantia de praf. Capul, pe care și-l răsese la Amagasaki, Încă Îi mai era Înfășurat În glugă. Nene veni din spatele soțului Îi și-i vorbi Încet: — Mama ta ți-a ieșit În Întâmpinare. Hideyoshi se duse repede spre mama lui și i se prosternă la picioare. — Ți-am făcut atâtea necazuri, Mamă. Te rog, iartă-mă, fură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
mame, spuse: — Pentru acest An Nou am câteva clipe de răgaz și m-am Întors să stau puțin timp cu dumneata. În timp ce-i aducea mamei omagiile lui, Hideyoshi arăta exact așa cum Îl numea ea atât de des: „băiatul ăsta“. Sub gluga mare de mătase albă, fața mamei sale radia o bucurie mai presus de orice cuvinte. — Drumul pe care l-ai ales a fost plin cu greutăți de neînchipuit, spuse ea. Iar anul trecut, mai cu seamă, n-a fost deloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
rivalizeze cu al inamicilor. O CEAȘCĂ DE CEAI Omul arăta ca un călugăr rătăcitor, dar avea pasul unui războinic. În acel moment, urca pe drumul Shufukuji. Unde mergi? strigă străjerul clanului Shibata. Eu sunt, răspunse preotul, dându-și pe spate gluga călugărească. Santinelele făcură semn spre palisada dinapoia lor. La poarta de lemn stătea Încă un grup de oameni. Călugărul se apropie de ofițer și-i spuse câteva cuvinte. Un scurt răstimp, păru să domnească o oarecare confuzie, dar apoi ofițerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
iminentă. Încă de anul trecut mocnea ceva, dar flacăra care se Învăpăia aici putea fi aceea ce-avea să pârjolească, În cele din urmă, Întreaga lume. Nu mai erau pure speculații Într-o doară, ci o reală certitudine. RĂZBOINICUL CU GLUGĂ Ikeda Shonyu era vestit pentru trei lucruri: statura lui scundă, curajul său și talentul la dansul lăncii. Avea patruzeci și opt de ani, aceeași vârstă cu a lui Hideyoshi. Hideyoshi nu avea nici un fiu; Shonyu, Însă, avea trei cu care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
fără nici un fel de răsplată. Deodată, pleoapele lui Hideyoshi se Înfierbântară de lacrimile tristeții, Împăienjenindu-i vederea spre piscul Muntelui Bodai. Și se mai gândea la sora lui Hanbei, Oyu... În aceeași clipă, văzu În umbra brazilor de pe marginea drumului, gluga albă a unei călugărițe buddhiste. Ochii călugăriței Îi Întâlniră, un moment, pe ai lui Hideyoshi. Își struni calul și păru gata să dea un ordin, dar femeia de sub brazi dispăruse deja. În noaptea aceea, Hideyoshi primi În tabără un platou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
stindardul cu evantai auriu al comandantului. — Te voi Înfrunta, Ieyasu! Chiar acum! Și Începu să-și Îndemne calul spre colina din față. — Stai! Pe-aici nu treci! strigă un soldat din clanul Tokugawa. Puneți mâna pe Nagayoshi! — E omul cu glugă albă, care gonește În galop! Valurile de armuri care Încercau să-l oprească alergau spre el și se călcau În picioare sau, apropiindu-se, erau Împroșcate cu torente de sânge. Apoi, Însă, un glonț din ploaia torențială de focuri ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
picioare sau, apropiindu-se, erau Împroșcate cu torente de sânge. Apoi, Însă, un glonț din ploaia torențială de focuri ale muschetelor, tras dintr-o armă care Îl țintea pe războinicul cu mantie albă de brocart, Îl nimeri drept Între ochi. Gluga albă din jurul capului lui Nagayoshi se Înroși cât ai clipi. Căzând Înapoi pe cal, mai zări, o ultimă oară, cerul Lunii a Patra și, În valea aceea, bravul tânăr de douăzeci și șase de ani căzu la pământ, Încă ținând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
bolborosind, ca turbat, spre puținii soldați pe care-i Întâlnea, În contrast cu priveliștea pașnică din jur. Aici sunt! Nu vă retrageți acoperiți de rușine! Ați uitat ce-ați Învățat În fiecare zi? Înapoi! Întoarceți-vă și luptați! Dar grupul oamenilor cu glugi negre din jurul lui nu se oprea din fugă, În debandada generală. Dimpotrivă, numai un paj teribil de tânăr, având doar vreo cincisprezece-șaisprezece ani, se mai apropie de el, șovăitor. Aducând de căpăstru un cal rătăcit, i-l oferi stăpânului său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
eliberat de orice griji. Calm, aruncă lumii din jur o ultimă privire. Foarte curând, auzi un zgomot ca de animale sălbatice Încăierându-se și, În steiurile de stâncă din spatele lui, copacii Începură să se zgâlțâie. Unii dintre soldații săi cu glugi negre rămăseseră totuși pe loc și-și mânuiau armele În lupta pe viață și pe moarte. Shonyu era amorțit. Nu se mai punea problema victoriei sau a Înfrângerii. Tristețea despărțirii de lume Îl făcea să reflecteze la trecutul Îndepărtat, mirosind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
ce greșeală! O spusese nu atât ca să critice nereușitele lui Hidetsugu și Shonyu, cât pentru a-și recunoaște propriul eșec și a lăuda intuiția inamicului, Ieyasu. — Jinemon, strigă el, sună cornul să se adune oamenii! Hideyoshi trimise imediat mesageri cu glugi galbene la fiecare divizie, cu ordine de urgență, și, Într-o oră, de la Gakuden plecară douăzeci de mii de soldați, grăbindu-se spre Nagakute. Acel transfer rapid de trupe nu trecu neobservat la cartierul general al clanului Tokugawa de pe Muntele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
din Arimateea, în a cărui grădină avea să se sape mormântul celui răstignit. Capul Mariei Magdalena, tipic pentru locuitorii din Florența, parcă contrastează cu capul Mariei, care este abia schițat. Iosif din Arimateea este autoportretul idealizat al lui Michelangelo: o glugă îi acoperă fruntea. De sub sprâncenele 32 Cf. d. rousseau, L’icona, splendore del tuo volto, Ed. Paoline, Torino 1990, 70. 33 Eboșate - schițate, care au o primă formă a unei opere de artă, cf. Noul DEX, Ed. Litera, București 2011
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_992]
-
din Arimateea, în a cărui grădină avea să se sape mormântul celui răstignit. Capul Mariei Magdalena, tipic pentru locuitorii din Florența, parcă contrastează cu capul Mariei, care este abia schițat. Iosif din Arimateea este autoportretul idealizat al lui Michelangelo: o glugă îi acoperă fruntea. De sub sprâncenele 32 Cf. d. rousseau, L’icona, splendore del tuo volto, Ed. Paoline, Torino 1990, 70. 33 Eboșate - schițate, care au o primă formă a unei opere de artă, cf. Noul DEX, Ed. Litera, București 2011
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_990]
-
toamnă (2); vacanță (2); verde (2); zăpada (2); acasă; accidente; aprigă; aspră; bani; blînd; blîndă; brad; bulgări; bunic; calorifer; călduros; cerb; cîmp; colinde; colț; copaci albi; copil; crivăț; degerături; des; disconfort termic; durere; fericire; frumoasă; fum; gazon; geacă; geros; gheață; glugă; greu; gros; hibernare; iarmaroc; inconfort; iubire; iubită; joacă; joc; liniște; lumină; mare; melancolie; misterioasă; moarte; Moș Crăciun; de nesfîrșit; ninge; nucleară; primăvară; pustietate; ramă; răcoare; rea; săniuță; senin; sesiune; snow-board; soare; spontaneitate; strălucire; super; trebuie de făcut focul; urîtă; urme
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
viziunile înspăimântătoare din real în "inima fantasticului", ca într-o peliculă de Amando de Ossorio: Copacii de pe culmi se prefăceau, în visul lui, în năuci negre, în haiduci cu căciulele înfundate pe ochi [...]. Alte dăți, aceiași copaci [...] erau călugări cu glugi negre pe cap, care, pe deșelate, goneau sub ei cai [...]. Vântul le fâlfâia mantalele și glugile; se schimbau în demoni; se înmulțeau cât coprindeau dealurile și văile; erau în față, în urmă și împrejurul trăsurii". Punctul culminant al asaltului diabolic
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
de pe culmi se prefăceau, în visul lui, în năuci negre, în haiduci cu căciulele înfundate pe ochi [...]. Alte dăți, aceiași copaci [...] erau călugări cu glugi negre pe cap, care, pe deșelate, goneau sub ei cai [...]. Vântul le fâlfâia mantalele și glugile; se schimbau în demoni; se înmulțeau cât coprindeau dealurile și văile; erau în față, în urmă și împrejurul trăsurii". Punctul culminant al asaltului diabolic este constituit de invazia caleștii, o prolepsă vizuală a unei eviscerări iminente: Dar ceva era și
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]