1,042 matches
-
Lucian a fost forțat de către regim să accepte un loc de muncă ca muncitor necalificat. Familiile lor trăiesc în neagră mizerie. Un alt caz este cel al medicului Ionescu Cristina, tot din București, care, cu toate că nu a făcut pușcărie, este hărțuită, regimul hărăzindu-i o soartă amară. Meseria nu și-o poate profesa, fiind obligată să trăiască din pensia mizerabilă a tatălui său, fost deținut politic. Toate cazurile citate nu reprezintă decât dorința de răzbunare oarbă a regimului împotriva celor ce
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
ne reunește la ocazii fericite. Claude Durand a crezut de foarte devreme în acest proiect și mă va ierta că am trenat în realizarea lui. Îi sunt recunoscătoare pentru susținere. Îi mulțumesc, de asemenea, lui Denis Maraval, pe care-l hărțuiesc uneori, tot din cauza nerăbdării mele, dar probabil că s-a obișnuit. Către Éva și toți cei care, în culisele acestei auguste edituri, se străduiesc să dea viață cărților noastre, se îndreaptă toată recunoștința mea. Paris, decembrie 2006 CUVÂNT ÎNAINTE Suferința
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
existența și perenitatea acestor fideli păzitori ai Cărții, în care se găsea cuvântul divin, se transformau în veritabile dovezi ale credinței creștine. Rațiuni politice și religioase pledau astfel în favoarea lor, în ciuda interdicțiilor care-i apăsau. Și nici nu erau singurii hărțuiți de autorități. Lombarzii, cămătari italieni, aveau parte de un tratament asemănător. Filip cel Frumos, regele Franței, o țară a cărei guvernare necesita fonduri importante, a confiscat bunurile evreilor și ale lombarzilor și a impus împrumuturi forțate Ordinului Templierilor. Dacă i-
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
Vânătoarea ca mijloc de subzistență se prelungește în societățile de agricultori. Probabil că un anumit număr de vânători, care refuzau să participe activ la economia cultivatorilor, au fost folosiți ca apărători ai satelor; la început împotriva fiarelor sălbatice care îi hărțuiau pe sedentari și distrugeau ogoarele, iar mai târziu împotriva tâlharilor. Este, de asemenea, posibil ca primele organizații militare să se fi constituit pornind de la aceste grupuri de vânători - apărători ai satelor. Cum vom vedea îndată, războinicii, cuceritorii și aristocrațiile militare
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
secol, și a fost înlocuită pentru un alt secol (cea ~ 2050-1950) de cea a regilor Dinastiei a ni-a din Ur. În timpul acestei perioade civilizația sumeriană atinge punctul ei culminant. Dar este și ultima manifestare a puterii politice a Sumerului. Hărțuit la est de elamiți și la vest de amoriții care proveneau din deșertul siro-arab, imperiul se va prăbuși. Vreme de două secole, Mesopotamia va rămâne împărțită în mai multe state. De-abia către ~ 1700, Hammurabi, suveranul amorit al Babilonului, reușește
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
impună unitatea. El a fixat centrul imperiului mai la nord în cetatea în care era suveran. Dinastia fundată de Hammurabi, care părea atotputernică, a domnit mai puțin de un secol. Alți "barbari", kassiții, coboară din nord și încep să-i hărțuiască pe amoriți. În cele din urmă, către ~ 1525, ei triumfă. Vor rămâne stăpânii Mesopotamiei timp de patru secole. Trecerea de la cetățile-temple la cetățile-stat și la imperiu reprezintă un fenomen de o importanță considerabilă pentru istoria Orientului Mijlociu 23. Pentru subiectul
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
la treabă, bucurie și liniște întru poezie! Al tău, Aurel Dumitrașcu Borca, 19 iunie 1983 Bună, dragul meu! Epistola ta din 25 mai e tare plină de amărăciune și-mi pare foarte rău că n-o duci bine, că ești hărțuit de atîtea insațietăți. Sigur, "compătimirea" e întotdeauna o complezență, nici măcar un semn de politețe, și aceasta în special cînd... scrii. De fapt, nu știu dacă gîndurile mele bune te liniștesc vreun pic. Eu unul, izolat cum trăiesc, aș înnebuni fără
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
în sat. Se arată senine, pline de bucurie, și declară chiar că simt nostalgie după fiara aceea fantastică. Ultima toamnă la Tomis E un soare de toamnă blând: cel mai dulce care a dăruit vreodată căldură membrelor mele obosite și hărțuite de o existență inutilă. Razele lui îmi străbat pielea până la oase și-mi dau o stare de leșin prelungit. Cine știe, poate că aceasta e ultima mea toamnă la Tomis. Materie Materia trebuie să umple în permanență golul, așa cum afirmă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
gândesc bine azi, nici nu știu dacă era bine să le dăm. Atunci nu gândeam așa. Eram foarte radicali. Studenții, peste tot în universități, îi expulzau pe profesorii care făcuseră lucruri în neregulă, care cola‑ boraseră cu comunismul, care le hărțuiau pe fete. Deci era o nebunie totală. Și noi, evident, eram exponenții acestei nebunii. Așa a fost începutul nostru de presă liberă. În clipa în care a trebuit să ne luptăm cu obstacolele capitalismului, ne-am despărțit destul de repede în
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
a fi om mare", de "a rămâne in Istorie", trufia și toate celelalte. Un timp se așterne tăcerea. Ștefan se așează pe marginea fântânii. Trimit un sol în Persia la Șahul Uzum-Hassan, să ne înțelegem, să lovim împreună, să-l hărțuim pe Mahomed și în Moldova, și în Asia, odată. De vrei să-i scrii soției Ecaterina, s-o rogi să ne ajute, ți-e vară doar... Teribilă femeie! E stâlpul Ligii antiotomane! Desigur. Mă înțeleg bine cu Ecaterina. Tăcere... Ștefan
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
aperi, hatmane! Te pomăzuiesc "Portar de Suceava"! S-o păstrezi întreagă! Întreagă!! Jur!! Și eu?! Mie ce-mi rămâne! protestează Mihail. Tu?! Partea ta nu e mică! Vei fi sarea bătăliei! "Harța!" Uliuuuu! chiuie Mihail. Ce-am să-i mai hărțuiesc! Ce-am să-i mai belesc! se grozăvește el. Pe cei viteji, căzuți sub iatagan vrăjmaș, nu-i putem lăsa în suferință. Am sfătuit cu vraciul nostru Batista să statornicim mare bolniță pe lângă Mânăstirea Neamțului. Cer binecuvântarea Sfinției tale Preafericite
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
mai are nimic... N-o mai leagă nimic de viață... Mi-e teamă să nu... De l-ar fi avut, măcar, pe Ștefan... mormăie pentru sine după un timp de tăcere. Îmi... îmi pare rău, bolborosește Ștefan... Știi și tu... Hărțuit... Mereu plecat... Chinuit... Ne-am înstrăinat... De l-ar avea pe Ștefan! Numai tu Ștefane! îl scutură Țamblac. Numai tu! Ioane... În toți anii aiștea... de ce nu mi-ai vorbit? Ce știam eu despre Maria?... De știam... aș fi înțeles
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
datină, spune Vlaicu clipind hâtru. "Moldovenește", cum altfel!? râde sarcastic și înflăcărat, cu patimă Ștefan. Pitulați în poala codrului, le luăm urma; ne ținem de ei, ca scaiul de oaie! Clipă de clipă! Zi de zi! Noapte de noapte! Îi hărțuim! Îi lovim! Îi ciomăgim! Le punem foc! Îi altoim cum ne vine bine la socoteală! Călărimea de harț pe caii cei iuți să-i hărțuie, zi și noapte să-i hărțuim! Să-i lovim! Fantastic! Ei au puterea; noi răzbim
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
ei, ca scaiul de oaie! Clipă de clipă! Zi de zi! Noapte de noapte! Îi hărțuim! Îi lovim! Îi ciomăgim! Le punem foc! Îi altoim cum ne vine bine la socoteală! Călărimea de harț pe caii cei iuți să-i hărțuie, zi și noapte să-i hărțuim! Să-i lovim! Fantastic! Ei au puterea; noi răzbim cu istețimea! Să fim șireți ca vulpea! Perfizi ca năpârca! Feroci ca tigrul! Să scornim alte și alte solomonii; pe cele vechi au prins a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
de clipă! Zi de zi! Noapte de noapte! Îi hărțuim! Îi lovim! Îi ciomăgim! Le punem foc! Îi altoim cum ne vine bine la socoteală! Călărimea de harț pe caii cei iuți să-i hărțuie, zi și noapte să-i hărțuim! Să-i lovim! Fantastic! Ei au puterea; noi răzbim cu istețimea! Să fim șireți ca vulpea! Perfizi ca năpârca! Feroci ca tigrul! Să scornim alte și alte solomonii; pe cele vechi au prins a le cunoaște chichița! În cale, să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
-i lovim! Fantastic! Ei au puterea; noi răzbim cu istețimea! Să fim șireți ca vulpea! Perfizi ca năpârca! Feroci ca tigrul! Să scornim alte și alte solomonii; pe cele vechi au prins a le cunoaște chichița! În cale, să-i hărțuim, să-i măcinăm, să le sugem măduva picătură cu picătură, să-i ciupim, să-i împuținăm! În lupta de harț stă soarta bătăliei: e singura noastră izbăvire pentru Valea Albă unde am ridicat redută de apărare. Să mă scuipe între
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
se vadă, alb, bandajul de la gleznă. Mihail îl ajută să-și scoată cămașa de zale; a rămas într-o cămașă albă, nădușită-lac. Ștefan se întoarce spre boieri, cu îngrijorare: Ați auzit! Turcii forțează Dunărea în vad la Oblucița! Șendrea îi hărțuie prin smârcuri! În zori, îndemnăm în goana mare spre Dunăre! Vedeți de cai! Apoi, la culcare! Harști! Harști! Din goana calului! strigă, luptă, picotește și cască Alexandru. La culcare! poruncește Ștefan. Dormi pe tine! La Orhei, Măria sa... se îndârjește Alexandru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Caramitru și, cu permisiunea lor, i-am îndreptat pe jurnaliști spre ei. Am încercat să mențin contactul și cu alte persoane nonconformiste precum Silviu Brucan, pe care-l întâlnisem pentru prima dată în Londra în noiembrie 1987 și care era hărțuit de autoritățile române. În cele din urmă, ca urmare a comentariilor critice la adresa lui Nicolae și Elenei Ceaușescu pe care le-am făcut la BBC World Service, mi s-a comunicat de către Ambasada Română de la Londra în decembrie 1988 că eram
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
ea având cercul ei de tineret. Eri seară au venit la masa noastră - la Comino, unde erau raci - și Ina și Alecu, care s-au hotărât să mănânce din banii de drum, fiindu le prea foame. Erau foarte amuzanți, se hărțuiesc mereu, Ina îl tiranizează, dar am impresia că Alecu o iubește mult, deși îi simte uneori inferioritatea, mai ales când ea este dibaciu subliniată. La masa de alături erau Bob Negulescu cu d-na, Lisette, Piticu, Marcu (Studio 42), Călin
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
trebuie să duci lipsă de bani și asta mă doare. Am sperat mult în Romeo, dar Lily e în sanatoriu de 2 săptămâni și iar foarte rău și probabil cu cheltueli imense; el duce pe picioare o pleurezie și e hărțuit de funcția pe care o are; dar tu știi că ai o mamă harnică și că voi isbuti până la urmă să-ți trimet bani; să scap de datoria aceasta mare; gândește-te că în două luni am isbutit să plătesc
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
spuneam, „simplu” redactor la Contemporanul, cu posibilități limitate de a publica. Păunescu, printre altele, enervase enorm o bună parte a establishment-ului comunist, a nomenclaturii de vârf, care acum, după căderea lui, probabil se răzbuna Într-un fel sau altul, hărțuindu-l și ținându-l „sub observație”. Toate acestea Încă nu sunt deplin clare, eu abia În anul trecut, 2005, după scandalul iscat În jurul președintelui Uniunii, Eugen Uricariu, m-am dus la C.N.S.A.S. să-mi consult dosarul și, e adevărat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
un răsărit al speranțelor, întărește și liniștește. Mă gîndesc tot mai serios la greșelile mele. Nu cumva insuccesele reprezintă prețul pe care îl plătesc pentru ele? Cînd mi-o scrutez, constat că viața mea nu are coerența dorită. Mereu sînt hărțuit, împins într-o parte sau alta, deviat de la ceea ce-mi pro pun să fac. Tracasări dintre cele mai diverse îmi macină timpul; timpul meu e mărunțit ca nisipul. *„Egalitatea de șanse” (un concept de care propaganda noastră abuzează) interpretată
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
de formație ca opozant al ideii de Stat maghiar îi dezvoltase un spirit critic, minor fără îndoială, dar de o eficacitate fără greș. Iuliu Maniu nu dădea bătălii mari în care ideile se înfruntă, talentele se desfășoară; se mulțumea să hărțuiască fără întrerupere, adesea temele erau monotone, dar calmul cu care le repeta exaspera pe adversar. Bagajul de idei de care dispunea Iuliu Maniu era surprinzător de redus, numai tenacitatea lui calmă, repetarea aceleiași acuzații aveau un efect surprinzător. Iuliu Maniu
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
ce se întâmplă. Între șopron și gard, ascunsă de soare, s-a cuibărit Margot de la Pitești, care fumează non-stop Carpați fără filtru, iar pe terasa de deasupra noastră lucrează pe rând Angela Tomaselli din București și Ecaterina, când nu e hărțuită de problemele organizatorice. La mansardă s-a cuibărit Mircea de la Pitești, care nu rezistă mult acolo din cauza căldurii, bănuiesc. Eu ajut la ce pot și cu ce pot, mai scriu, mai citesc, mai tricotez. Aseară au venit primarul și viceprimarul
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
gura căscată de mirare”, i se pare un „tărâm de basm”. Cu excepția lui G. Călinescu, toți criticii importanți din epocă au întâmpinat cu elogii spovedaniile, și acide și tânguitoare, ale lui B., din Însemnările unui belfer. Rememorarea avatarurilor unei cariere hărțuite de neșansă îi declanșează cusurgiului, care este poate un idealist înfrânt, reacții depresive și înverșunări propulsate în sarcasmul congestionat până la vorba crudă. Dascălul persecutat de frustrări își răzbună, zugrăvind în accente virulent caricaturale „vicleimul fără perdea” al școlii, denunțată, cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285831_a_287160]